14
Yeni rasionalizm və ya neorasionalizm. Bu kitab rasionalizmin yeni inkişaf fazası -
yeni rasionalizm və ya neorasionalizm baxışlarını təsvir edir. Klassik Rasionalizm
anlayışı ənənəvi fəlsəfədə empirizm və irrasionalizm, sensualizm anlayışlarının
əksinədir. Elə Leybniç doğru deyirdi ki, əvvəl hisslərdə olmayan şey idrakda ola bilməz
(BEKM 2002). Hisslər isə təbiəti (empriyanı) - bütün ətraf mühiti müşahidə nəticəsində
yaranır, demək Yeni Rasionalizm emprisizmin əksinə deyil, onun əsaslandığı təbiətin,
daha ümumi mənada mühitin dərki haqda nəzəriyyədir. Bu anlayış keçmişdə hesab
edildiyi kimi hisslərə, intuisiyaya, təcrübəyə, tarixə zidd deyil, əksinə onlardan qidalanır.
Yeni rasionalizm fəlsəfi baxışları idraka - ağıla əsaslanır və onun vasitəsilə nəticələr
çıxarır. Ağıl isə ilkin hisslər, duyğular və təsəvvürlər,təbiətin müşahidəsi və ölçülməsi,
intuisiya, habelə tarixi məlumatlar nəticəsində formalaşır. Və insanın gerçəkliyi duyğu
üzvləri, intuisiya ilə dərkinin və analizinin son yüksək məhsuludur. Yeni rasionalizm heç
bir biliyə və hissə, intuisiyaya abstrakt, doqma kimi baxmır və onları əbədi qalan düzgün
hesab etmir. Hesab edir ki, gerçəkliyin hər bir dəyişilən anına ona uyğun biliklər,
qiymətlər, təsvirlər vardır.
Bu kitabda qəbul edirik ki, idrak, hiss üzvləri vasitəsilə və şüurun işləməsi ilə əldə
edilən, fikrən araşdırılan məlumatlar əsasında hər hansı bir nəticə çıxartmaq, qiymət
vermək, müqayisə etmək, başa düşmək qabiliyyətidir. İdrak məlumatlar əsasında
işləyir, fikir, anlayış, düşüncədən istifadə edir; anlayışlar, ifadələr müəyyən edir. İdrakın
nəticəsi: zəruri planlar, rəylər, layihələr, davranış və real həyat fəaliyyəti, elm və
texnikadır. Fransız maarifçiləri insan idrakının və maariflənmənin artmasını bəşəriyyətin
hərəkətverici qüvvəsi hesab edirdilər. İdrak hisslər yolu ilə və ölçmə ilə əldə edilən
məlumata, təcrübə, eksperiment və müşahidəyə əsaslanır. Vendel Bell (1997; 2005)
rasionallıq anlayışını sociologiyanın rasional seçim nəzəriyyəsinin elementi hesab edir.
Lakin bəzi alimlər iqtisadiyyatın rasionallıq haqda elm olmasını, sosiologiyanın isə qeyri
- rasionallıq haqda elm olmasını bildirirlər. Digər tərəfdən, bəzi alimlər sosiologiya və
iqtisadiyyat elmlərinin individualizm, rasionallıq və voluntarizm anlayışlarını dəqiq
təsvir edə bilməməsini qeyd edirlər(Juh-Horng Lin et al. 2000). Filosofların
mübahisələrinə qoşulmayaraq bu kitabda rasional və rasionallıq anlayışlarını aşağıdakı
mənalarda qəbul edirik.
Bu kitabda son olaraq rasional, rasionallıq anlayışını üç : 1) idraka uyğun, ağıllı; 2)
baxılan yerdə, zamanda məqsədəuyğun; 3) daha effektiv – daha yaxşı, yəni rasioanllığa
malik ümumi xarakteristikanı əks etdirdiyini qəbul edirik.
1) İdraka uyğunluq baxılan zaman və yerdə son dövrün idrakı biliklərinə və dərk
etmə metodlarına uyğunluq kimi müəyyən edilir. Əgər məsələ ümumbəşəri
məsələ kimi baxılırsa, onda bütün bəşəriyyətin son dövrə qədər əldə etdiyi
bilikləri istifadə olunur. İdraka, ağıla uyğunluq məntiqə də uyğunluq, ağılla
əsaslandırıla bilmək kimi də başa düşülməlidir, səfeh olmaması, aydın, ardıcıl,
əlaqəli olması, aid olduğu amillərlə razılaşdırılmış olması mənasında qəbul edilir.
2) Məqsədəuyğunluq baxılan ərazi və zamanda aid olduğu şəxsin, qrupun, icma və
dövlətin məqsədinə və ya obyektin – qurğunun, baxılan canlının, cismin
təyinatına, məqsədinə, yaşama üsuluna uyğun olması və toqquşmamasını nəzərdə
tutur. Burada şəxsi məqsədəuyğunluq bəzən və şübhəsiz, tezi - geci ictimai
məqsədəuyğunluqla toqquşacaqdır. Bu məsələ rasional cəmiyyət quruluşunda -
15
əxlaq, iqtisadi prinsip və idarə etmə və digər razılaşdırma üsulları ilə həll
edilmişdir.
3) Rasionallıq prinsipi - daha sərfəli, daha effektiv daha asan, daha kamil və digər
oxşar anlayışları əhatə edir. Bu, hissə 2-də geniş təsvir olunmuşdur.
Xüsusilə rasional və rasionallıq anlayışının bu üçüncü, bilavasitə rasionallıq prinsipi
üzərində daha geniş izahat verilməsi lazımdır.
“Hər şeyin daha yaxşısı var” ifadəsini rasionallığı müəyyən edən ümumi əsas ideya
kimi irəli sürürəm. Bu “yaxşı” konkret zaman və məkandakı məsələlərə həmin ana qədər
olan biliklə müqayisədə müəyyən edilir. Qeyd edilmiş “ Hər şey”bu ifadələri nəzərdə
tutur: - yəni, hər üsulun, biliyin, qurğunun, insanın, canlının, maşının, baxışın,
nəzəriyyənin , formanın, hərəkətin, inkişafın, idarənin, ictimai quruluşun, davranışın,
qanunun, normanın və s. - hər şeyin daha yaxşısı - daha rasionalı, daha sərfəlisi, daha
kamili var. Şeyləri fərqləndirən bu keyfiyyətlər də baxılan zaman və məkana və ağıla
aiddir. Bir zamanda və ya bir məkanda rasional olan şey, digər zamanda və məkanda
rasional hesab olunmaya bilər. Rasionallıq prinsipi - yəni daha yaxşı ola bilmək
formasında olmaq prinsipi bütün kainatda və yer təbiətində - canlı və cansız varlıqlarda
var. Yerin, Günəşin ətrafına fırlanması və olduğu formada və uzaqlıqda olması onun
üçün ən rasionaldır, yəni ən yaxşıdır. Hər konkret mühitdə maddənin bir formada, digər
mühitdə isə başqa formada olması onun üçün rasionaldır, yəni ən yaxşısıdır. Heyvanlar da
rasionallıq prinsipilə yaşayır. Özləri doğulan andan yaşaya bilmək formaları seçirlər,
qidalanma, ovlama, müdafiə üsullarını öyrənirlər. Mühitə uyğun yaşama, qorunma
üsullarını seçirlər, yəni iki tələbə - onlara və şəraitə (özü və mühitə) uyğun daha yaxşı
metod və formalar seçirlər. Cansız kainat rasional formasını və olma üsulunu tez
müəyyən edə bilsə də, canlılar bunu öyrənərək, başa düşərək, uyğunlaşaraq uzun müddətə
edirlər. Bu kitabda məhz insanlar üçün rasionallıq - dərk etmək və rasional davranmaq
üçün lazımı biliklər təsvir edilmişdir. Burada dünyaya rasional baxış, universal
qanunların müəyyən edilməsi, cəmiyyətin, insanın dərki və cəmiyyətin rasional quruluşu
və idarə edilməsi; rasional əxlaq , ünsiyyət, nəzakət və ədəb qaydaları, müxtəlif dini elmi
baxışların analizi, naməlum, sirli hesab edilən və insanla bağlı hadisələrin araşdırılması
verilmişdir. Bu biliklərin hamısı insanın həyatını, onun ictimai idarəsini
rasionallaşdırmaq , onun rasional həyat və davranış seçməsinə kömək etmək üçündür.
Rasionallığın digər daha ümumi prinsipi “ hər şeyin - canlının , cisimin, insanın hər
davranışın, formanın aid olduğu mühitə - üst sistemə (onun prinsip və yaşama
üsuluna, tələbinə, funksiyasına, bütövlüyünə) uyğun olması - əks olmaması”
prinsipidir .
Cəmiyyətə aid etdikdə rasionallıq, insan və dövlətin davranışının əxlaqa və
mənəviyyata uyğun olması, habelə humanist prinsiplərə uyğunluq, bütün cəmiyyətin
mənafeyinin güdülməsi, daha ağıllı, daha faydalı, başqalarına zərər verməyən davranışın
seçlməsi, rasional qanun və qərarların verilməsi, idarə olunması, habelə dünya
bəşəriyyətinin ümumi mənafelərinə zidd olmayan davranışın seçilməsi deməkdir.
Rasional, rasionallıq anlayışlarının hər bir fəaliyyət sahəsində - fəlsəfədə,
iqtisadiyyatda, ictimai qanun və idarə etmədə, sosiologiyada, siyasi elmdə, tikintidə,
texnikada, insan davranışında və sairdə müxtəlif spesifik, həm də ümumi mənaları var.
Rasionallıq haqda Maks Veberin və Fon Neymanın,Yurgen Habermasın, mümkündür ki,
başqalarının da nəzəriyyələri vardır. Lakin bu mövzu yenə də açıqdır. Lazımdır ki, hər