37
Nəticədə ekzogen geoloji proseslər güclənmiş, geokom-
plekslərin biopotensialı zəifləmiş və bu səbəbdən də səhralan-
ma prosesi sürətlənmişdir.
Respublikamızın ərazisi geomorfoloji baxımından
U
düzənlik
U
(dəniz səviyyəsindən aşağı və yüksəkliyi 200 m-ə
qədər olan ərazi),
U
dağətəyi
U
(200 m-dən 500 m-ə qədər
yüksəkliyi olan),
U
dağlıq
U
(500 m-dən 2000 m-ə qədər yüksəkliyi
olan) və
U
yüksək dağlıq
U
(yüksəkliyi 2000 m-dən çox olan ərazi)
zonalara bölünür. Düzənliyin ümumi sahəsi 3690 min ha
olmaqla ərazinin 42.7% -ni təşkil edir. Dağətəyi zonanın ərazisi
2099.9 min ha olub ərazinin 24.3%-ni, dağlıq və yüksək dağlıq
ərazinin sahəsi isə 2851.8 min ha olub ərazinin 32.5%-ni təşkil
edir. Ərazinin 46.8%-nin mailliyi 1°-dən aşağı olmaqla bura
Kür-Araz düzənliyinin əsas hissəsi daxildir. Ərazimizin 14.6%-
nin mailliyi 1-3°, 9.3%-nin mailliyi isə 3-5°təşkil edir. Yüksək
dağlıq hissə əsasən çox dik yamaclara malik olmaqla, ərazinin
4.3%-nin mailliyi 20°-dən çoxdur. Elə bu səbəbdən sıldırımlı
dağ yamaclarında egzogen geoloji proseslər, o cümlədən Yerin
üst qatının və torpağın deqradasiyası çox intensiv baş verir.
Azərbaycanın coğrafi yerləşməsi və çox mürəkkəb relyef
şəraiti atmosfer prosesləri ilə qarşılıqlı əlaqədə ərazidə öz
xüsusiyyətləri ilə fərqlənən müxtəlif relyef tiplərinin formalaş-
masına səbəb olmuşdur. Düzənlik ərazilərdə yay bürkülü və
quraq olmaqla qış soyuq və rütubətli keçir, amma bu proses
vaxtaşırı yazın soyuq və isti hava axınları ilə müşayət olunur.
Dağlarda çox pilləli yüksəklik sistemləri daima qar zolaqları ilə
örtülü olmaqla intensiv işıqlanan və kölgəli dağ yamaclarının
iqlim göstəriciləri bir-birindən kəskin fərqlənir.
İlin ən yüksək temperaturu Kür-Araz düzənliyində və
Lənkəran zonasında müşahidə olunmaqla əsasən 14°-dən
yüksək olur. Dağlıq zonada isə temperatur 4-6° -dən aşağıdır.
Atmosfer çöküntülərinin miqdarı müxtəlif rayonlarda
müxtəlifdir. Abşeronda ildə ən az (160 mm), Lənkaran
düzənliyində isə lap çox(1600mm) yağıntı düşür.
38
Kür-Araz ovalığının böyük bir hissəsi, Naxçıvanın Araz
sahili düzənliyi, Talışın dağlıq zonası və Abşeronun şimal
hissəsində illik yağıntıların miqdarı 200-300 mm arasında
tərəddüd edir. Buna müvafiq olaraq rütubətlənmə əmsalı Kür-
Araz ovalığında 0.1-0.5; Kiçik Qafqazda 0.1-0.2; Böyük Qaf-
qazın Cənub yamaclarında (Acınohur-Ağsu rayonu) 0.15-0.25;
Böyük Qafqazın şimal-şərq hissəsində (Quba-Xaçmaz zonası)
0.15-0.25; Qarabağ dağ silsiləsində 0.15-0.25; təşkil edir.
Son 100-150 illik iqlim göstəricilərinin təhlili göstərir ki,
axırıncı 30-40 ildə soyuq iqlim zonalarında istiləşmə baş ver-
məklə illik orta temperatur 0.8-1.0° yüksəlmiş və yağıntıların
miqdarı 10-20 mm azalmışdır. Bunun nəticəsi olaraq quraqlıq
güclənmiş, torpaqların deqradasiyası isə sürətlənmişdir.
Mikroiqlim dəyişiklikləri ərazidə səhralaşmanın inkşafına
şərait yaradır. Eyni zamanda meşələrin nizamsız qırılması,
kolluqların məhv edilməsi və Yerin səth örtüyünün dəyiş-
məsinə səbəb olan digər amillər ərazinin radiasiya balansının,
istilik rejiminin, nisbi rütubətliyinin dəyişirilməsinə təsir
edərək deflyasiya və eroziya prosesləri güclənmiş və torpaq-
qrunt kompleksinin deqradasiyası sürətlənmişdir.
Azərbaycanda 30-40 ildə küləklərin də xarakteri xeyli
mürəkkəbləşmiş və dəyişmişdir. Xüsusilə, Abşeron, Qobustan
və cənubi-şərqi Şirvanda küləklərin tezliyi artmaqla onlar çox
vaxt qasırğa xarakteri daşıyır. Bu zaman onların sürəti saniyədə
14-20 m, bəzən isə daha çox olur.
Bütün qeyd olunanlardan nəticə çıxararaq belə qənaətə
gəlmək olar ki, Azərbaycanda torpaq deqradasiyası prosesi
təbiətin özünün bir acınacaqlı ”töhfəsidir”. Insanın təsərrüfat
fəaliyyəti isə nəinki bu prosesin qarşısını alır, əksinə onu daha
da gücləndirir.
Azərbaycanda torpağın deqradasiyasını yaradan səbəblər-
dən biri də ölkənin su ehtiyyatlarının məhdudluğudur. Cənubi
Qafqazın ümumi su ehtiyyatlarının (310 mld. m
P
3
P
) yalnız 10%-i
Azərbaycanın payına düşür. Ərazimizdən axan çay sularının
39
yalnız 30 %-i ölkə daxili mənbələrdən formalaşır (5.4 mld. m
P
3
P
).
Adam başına düşən suyun həcminə görə ölkəmiz öz qonşuları
arasında axırıncı yerdədir. Belə ki, Rusiyada ildə hər nəfərə
düşən su ehtiyyatı 18.2 min m
P
3
P
, Gürcüstanda 11.3 min m
P
3
P
Ermənistanda 3.2 min m
P
3
P
, Azərbaycanda isə 1.5 min m
P
3
P
-dir.
Ölkənin illik su defisiti 3.7 m
P
3
P
təşkil edir.
Azərbaycanda torpaq deqradasiyasını gücləndirən amil-
lərdən biri də mövcud meşələrin amansızcasına qırılmasıdır.
Təkcə islahatlar dövründə (1994-2010) özbaşınalıq ucbatından
300 min ha meşəlik məhv edilmişdir. Bu da ölkədə eroziya
prosesinin sürətlənməsinə böyük təkan vermişdir. Bu gün
eroziyaya məruz qalmış ərazinin sahəsi 3685 min ha və yaxud
bütün ərazinin 42.5%-i qədərdir. Bundan 13-15% şiddətli, 11-
12% orta, 15-16% isə zəif eroziyaya məruz qalan sahələrin
payına düşür. Ölkənin rayonları üzrə eroziyanin yayılması 6
saylı cədvəldə verilmişdir.
Eroziya prosesi ölkəmizin iqtisadiyyatına böyük ziyan
vurur. 1990- cu ilin qiymətlərinə görə bu ziyanın həcmi 350
mlrd. manat təşkil etmişdir.
Son 30-40 ildə ölkə ərazisində sürüşmə və sellərin həcmi
də xeyli artmışdır. Son 15-20 ildə sürüşmə baş verən sahələrin
həcmi 3.5-4.0 min m
P
2
P
, sellərin zəbt etdiyi ərazi isə 1.5-1.6 min
m
P
2
P
təşkil edir.
Bütün yuxarıda qeyd olunanlar belə bir nəticəyə gəlməyə
əsas verir ki, yaranmış vəziyyətdən çıxış yolu dövlətin bu
məsələlərə ciddi münasibətindən asılıdır. Baş verən neqativ
proseslərin qarşısını almaq üçün ölkə miqyaslı Milli Proqram
işlənilməli və bu proqramda ölkədə səhralaşmanın və torpaq
deqradasiyasının dayandırılması üçün aşağıda qeyd olunan pro-
blemlərin həlli üçün tədbirlər həyata keçirilməlidir.
Dostları ilə paylaş: |