93
2. Humid vilayətlərdəki regional və lokal dərəcəli geoloji obyektlər- 0,5-
0,6 mkm, zonaların sintez edilmiş şəkilləri - 0,5 – 0,6 və 0,6 –0,7mkm.
3. Arid vilayətlərdəki regional dərəcəli geoloji obyektlər - 0,7-0,8 və
0,8-1,1 mkm düzənlik üçün əsasən yaz və payız fəsillərində və 0,5-0,6 mkm
dağlıq rayonlar üçün -əsasən yay fəslində; zonaların sintez edilmiş şəkilləri- 0,5
– 0,6 ; 0,7-0,8 və 0,8 – 1,1 mkm.
4. Lokal və dəqiq dərəcəli geoloji obyektlər- 0,5-0,6 mkm kəskin zid-
diyiyətli obyektlər üçün; 0,6 – 0,7 mkm - zəif ziddiyiyətli obyektlər üçün; bu
zonaların infraqırmızı zona ilə birlikdə 1,2-2,4 mkm diapazonunda sintez edil-
miş şəkilləri.
5. Bütün dərəcəli geoloji obyektlər az dərinliyə malik (50 m-dən kiçik) su
hövzələrində, göllərdə, dəniz və okeanlarda - 0,45 – 0,5 mkm (kamera MKF –
6) və 0,5 –0,6 mkm.
Nəzərə almaq lazımdır ki, bu sxem universal deyildir, müxtəlif geoloji
obyektlər və hadisələr başqa spektral diapazonlardan alınmış KŞ-lərdə daha
yaxşı əks oluna bilər.
Amerikanlı tədqiqatçılar geologiya üçün daha informativ olan aşağıdakı
spektral kanalları (mkm) təklif edirlər: 0,52-0,60; 0,76-0,90; 1,55-1,75; 2,15-
2,35.
Qeyd edək ki, göstərilən dörd kanaldan üçü infraqırmızı diapazona aiddir
ki, bu da “Lendsat” peykinin ölçü cihazlarının xüsusiyyətləri ilə əlaqədardır.
94
VII. GEOLOJI XƏRİTƏLƏMƏDƏ VƏ
STRUKTUR–GEOLOJI TƏDQİQATLARDA
DİSTANSİON ZONDLAMA MATERİALLARININ İSTİFADƏSİ
Geoloji kütlələr və onların kompleksləri geniş əhatəyə malik olduğundan
öyrənilərkən, müşahidəçinin görüş sahəsinə sığışmır. Fototəsvirlərdə geoloji
kütlələrin böyük sahələrinin icmallığının özünü qabarıq göstərməsi, geoloji
əmələgəlmələrin xəritələnməsini intuitiv duyğu deyil, deşifrələnmənin obyektiv
məlumatlarına əsasən reallaşdırır.
Qeyd etmək lazımdır ki, kosmik şəkillər nə nisbətən irimiqyaslı aero-
şəkilləri, nə də yerüstü müşahidələri əvəz etmir, bununla belə, onların tam
imkanları distansion zondlama və digər geoloji tədqiqat üsullarının material-
larının birlikdə təhlili zamanı reallaşır. Kosmik şəkillərin struktur – geoloji
tədqiqatlarda tətbiqi, birinci növbədə, mövcud geoloji xəritələri dəqiqləşdir-
məyə imkan verir (geoloji kütlələrin sərhədlərinin və həmçinin struktur
xüsusiyyətlərinin dəqiqləşdirilməsi hesabına), ikinci növbədə isə, kiçik ampli-
tudlu və «səpələnmiş» tektonik deformasiya zonalarının, qeyri–ənənəvi xətti və
müxtəlif konfiqurasiyalı sahəvi obyektlərin aşkarına görə xəritələndirilən
əmələgəlmələrin yığımını genişləndirir.
7.1. Kosmik şəkillərin geoloji informativliyi
Kosmik şəkillərin informativliyi və uyğun olaraq, struktur–geoloji analizi,
müxtəlif regionlarda eyniqiymətli deyildir. Ümumiyyətlə, onlar öyrənilən
tektonik elementlərin tipindən və yaşından, daxili strukturun növündən və
relyefin xüsusiyyətlərindən asılıdır.
Qədim və cavan platformaların plitələri. Bunlar zəif dislokasiya olunmuş
çökmə süxurların səthində geniş yayılması ilə səciyyələnir. Çox vaxt onlar,
akkumulyativ relyefi formalaşdıran, bünövrənin nəinki qırışıq süxurlarının,
hətta örtüyün alt hissəsi çöküntülərinin geoloji quruluşunun xüsusiyyətlərini
zəiflədən yeni əmələgəlmələrdir. Belə regionlarda yerüstü müşahidələr əsasən
dördüncü dövr çöküntülərinin genezisi və litologiyası, yaxud örtüyün yer sət-
hinə çıxmış süxurları haqqında informasiya verir. Bu şəraitdə distansion
zondlama materiallarının təhlilindən alınmış informasiyalar böyük əhəmiyyət
kəsb edir.
Kontinental səviyyəli generalizasiyaya malik kosmik şəkillərdə platfor-
maların geoloji quruluşunun nisbətən iri və dərinlik elementlərini müşahidə
etmək olar. Fototəsvirlərdə seçilən sahəvi obyektlər əsasən müxtəlif inkişaf
rejimli neotektonik bloklara uyğun gəlir. Onların, özülün blok strukturuna və
örtüyün daxili strukturuna uyğun gəlməsi yalnız dərinlik əmələgəlmələrinin
irsiyyət dərəcəsi ilə təyin edilir. Xətti obyektlər adətən özülün və ya çökmə
örtüyün qırılma pozulmalarına uyğun gəlir. Xətti strukturların əksəriyyəti (60-
95
70%) ola bilsin ki, kiçik amplitudlu olmasına görə geoloji quruluşda öz əksini
tapmır və geofiziki məlumatlarla təsdiq olunmur; lakin əksər hallarda yaxşı
sənədləşdirilmiş gömülmüş qırılmaları əks etdirir.
Plitələrin özülünün iri tağları fotoçalarlı dairəvi strukur şəklində özünü
büruzə verir. Platforma örtüyü altından «işıqlanan»metomarfik özülün struk-
turları iri halqavarı strukturların səciyyəvi müxtəlifliyini göstərir. Onların bə-
ziləri geoloji quruluşa uyğun gəlmir. Regional və lokal kosmik şəkillərdə sahəvi
obyektlər çox vaxt yer səthində inkişaf tapmış litoloji çöküntülərə uyğun gəlir.
Lakin platforma örtüyü süxurlarının birbaşa litoloji xəritələnməsinin məhdu-
diyyət təşkil etməsinə baxmayaraq, çökmə süxurların litolojigenetik tiplərinin
inkişaf etdiyi sahələr daha dəqiq deşifrələnir.
Regional və lokal kosmik şəkillərin xətti obyektləri, adətən çökmə və ya
özül süxurlarında geomorfoloji quruluş elementləri ilə özünü büruzə verən
qırılma və fleksuraya uyğun gəlir. Örtüyün cavan strukturları deşifrələnmiş
obyektlər kimi görünür. Tağların və muldaların real cizgiləri adətən, şəkillərdə
dairəvi obyektlərə nisbətən daha mürəkkəb formada və kiçik ölçülərdə olur. Bu
kiçikölçülü obyektlər (ilkin km-lər, ilkin on km-lər) öz vəziyyətinə görə, çox
zaman platforma örtüyünyn lokal formalarına, məsələn, ayrı-ayrı braxian-
tiklinallara və ya onların qruplarına, duz gümbəzlərinə, muldalara və s. uyğun
gəlir.
Dəqiq şəkillərdəki sahəvi obyektlər, bir qayda olaraq, səth çöküntülərinin
müxtəlif litolojigenetik tiplərinin inkişaf etdiyi sahələrə uyğun gəlir.
Akkumulyativ düzənliklərdə bunlar dördüncü dövr əmələgəlmələri,
denudasiya sahələrində isə yer səthinə çıxmış müxtəlif yaşlı- və litoloji tərkibli
süxurlardır.
Qədim platformaların qalxanları. Bunlar Yerin qədim inkişaf mərhə-
lələrini səciyyələndirən, yer səthinə çıxmış, özünəməxsus strukturlu, ilkin
kembiriyəqədər yaşlı, intensiv metamorfizmləşmiş komplekslərdir. Onlar plat-
forma sahələrinə xas olan dayanıqlı qalxma və relyefin zəif parçalanması ilə
xarakterizə olunur (şəkil 37). Bu təzahürlər qədim platforma sahələrində distan-
sion zondlama materiallarının istifadə xüsusiyyətlərini təyin edir. Kontinental
generalizasiya səviyyəli kosmik şəkillərdə qədim qalxımların maddistruktur
komplekslərinin ayrılması, praktiki olaraq, mümkün deyildir. Bəzən açıq foto
rəngçaları ilə seçilən və qövsvari, nisbətən tünd zolaqlarla sərhədlənən, ölçüləri
bir neçə yüz km olan iri oval formalara ayrılır. Belə sahəvi strukturlar qədim
qalxanların nəhəng dairəvi sistemləri və onları ayıran zonalarla sıx əlaqədardır.
Kontinental şəkillərdə xətti obyektlər üç qrupa ayrılır: qalxanları kəsən və
onların sərhədlərindən uzaqlara gedən ensiz xətti strukturlar (ehtimal ki, cavan
tektonik pozulma zonalarına uyğun gəlir və qalxanların daxili strukturları ilə
əlaqədar deyildir), sahəvi obyektlərin sərhədlərinə uyğun gələn azmeylli
girintili-çıxıntılı quruluşa malik strukturlar (qalxanların qədim “özəklərini”
ayıran mobil qədim qurşaqlar kimi interpretasiya olunurlar); qədim qalxanların
Dostları ilə paylaş: |