83
ləşdirən süxurların öyrənilməsində nəzərdən keçirilir. Lakin hazırda süxurların
heç də bütün tipləri KŞ-də aşkar edilmir. Ona görə də əsas
rol filiz nəzarətedici
strukturlara, filizli intruziyaya və təmasboyu zonalara məxsusdur.
Struktur-tektonik amil. Metallogenik tədqiqatlarda strukturtektonik deşif-
rələmə tektonik rayonlaşdırmadan irəli gələn strukrtumetallogenik rayonlaşdır-
manı yeni əsasda aparmağa imkan verir. Hazırda KFŞ-n köməyi ilə aşağıdakı
məsələlərin həlli mümkündür:
1) mövcud strukturmetallogenik rayonlaşdırmanın kosmosdan alınan yeni
məlumatlar əsasında təftişi;
2) dərinlik qırılmaları ilə əlaqədar olan məşhur metallogenik zonaların iz-
lənilməsi və bu zonaların davamı, daxili strukturların kəsişmə düyünləri və s.
haqqında əlavə informasiyaların alınması;
3) müasir struktur planın təşəkkülünün əvvəlində gələn tektonik hərəkət-
lərin dinamikasının öyrənilməsi və strukturmetallogenik zonaların paleorekon-
struksiyası.
Məsələn, hazırda Alp qurşağında dərinlik qırılmaları və civə minerallaş-
ması arasındakı birbaşa genetik əlaqənin olduğu müəyyənləşmişdir.
Maqmatik amil. İri regionların və əyalətlərin metallogeniyası, əsas etiba-
rilə, onların tektonikmaqmatik fəaliyyəti ilə təyin
olunduğu üçün bu məsə-
lənin KFŞ-n köməyi ilə həlli filizləşmənin intruziv kütlələrin forması, ölçüsü
və quruluşundan müəyyən dərəcədə asılılığına əsaslanır.
Bu məsələlərin həlli maqmatik əmələgəlmələr zamanı struktur əlaqələri-
nin qurulması ilə xəritələnməsi və regionunn ümumi strukturunda vəziyyəti,
intruziv kütlələrin aşkarlanmamış eroziyalarının aşkarı və maqmatik əmələgəl-
mələrlə filizləşmə arasındakı fəzaca qarşılıqlı əlaqənin təyini böyük əhəmiyyət
kəsb edir.
Litoloji-stratiqarafik amil. Məlumdur ki, bəzi genetik tiplər müəyyən
litolojistratiqrafik komplekslərlə sıx əlaqədardır. Məsələn, yaşma-diabaz forma-
siyaları ilə mis-kolçedan yataqları əlaqələndirilir. Kembriyəqədərki kvarsitlər
tez-tez
dəmir filizi, əhəngdaşı və intruziyalar skarn yataqları ilə əlaqəli olur. Bu
geoloji əmələgəlmələr kifayət qədər dəqiq təzahür edir ki, bu da digər amillərin
optimal mövcudluğu halında faydalı qazıntıların bu və ya digər növlərinin
axtarışının proqnozlaşdırılması üçün təcrübi olaraq istifadə edilə bilər.
6.4.7. Geomorfologiyanın öyrənilməsi məqsədilə deşifrələmə
Geomorfologiyanın öyrənilməsi məqsədilə deşifrələmə KŞ-də yaxşı tanı-
nan relyef formalarının öyrənilməsinə əsaslanır.
Geomorfoloji tədqiqatların əsas məsələləri aşağıdakılar hesab olunur:
1.Relyefin xarici xüsusiyyətlərinin (ərazidə vəziyyəti, səmti, ölçüləri və
s.) öyrənilməsi.
2.Relyefin ayrı-ayrı forma və tiplərinin mənşəyinin öyrənilməsi.
84
3. Relyefin ayrı-ayrı forma və tiplərinin inkişaf xarakterinin öyrənilməsi.
4.Geoloji relyef əmələgətirən amillərin relyefin forma
və tiplərinə təsiri-
nin öyrənilməsi.
5.Relyefin ayrı-ayrı elementar forma və həmçinin tiplərinin iqlim zonal-
lığı ilə əlaqədar regional və qlobal miqyaslarda coğrafi yayılmasının öyrənil-
məsi.
Bu məsələlərin böyük hissəsi bu üsulun şəkillərin müəyyən miqyası və
həlletmə qabiliyyəti ilə əlaqədar olan imkanları hüdudunda KŞ-dən istifadə ilə
həll edilə bilər. Beləliklə, mikrorelyefin formaları yalnız
dəqiq təsvirlərdə təyin
edilə bilər. Eyni bir regionu əhatə edən, lakin müxtəlif şəraitlərdə və müxtəlif
yüksəkliklərdən, müxtəlif işıqlanma ilə müxtəlif aparatların tətbiqi ilə çəkilmiş
FŞ-n deşifrələnməsi yaxşı nəticə verir. Geomorfoloji obyektlərin mühüm deşif-
rələmə əlamətlərinə, birinci növbədə, onların
ölçüləri, ərazidə digər obyektlərə
nəzərən vəziyyəti, forması (xüsusi və enən kölgələrlə görünən), rəngi və təs-
virin çaları aid edilir. Bu göstəricilər relyefin tiplərinin birbaşa və ya dolayı
olaraq genezisini, inkişaf tarixini və müəyyən təbii
zonaya aid olduğunu gös-
tərən indikatorları hesab olunur.
KŞ-də aşağıdakı relyef formalarını ayırmaq imkanları vardır: flüvial,
sahilboyu-dəniz və sahilboyugöl, sualtı, karstsuffoziya, buzlaq, eol, qravitasion
və s.
Relyefin flyüvial formaları. Çay dərələri KŞ-də özünəməxsus nazik
“sap” və ya daha enli “lent” şəklinə malik olur. Arid
zonalarda çay dərələri
onları əhatə edən səhraya nisbətən daha tünd çalarla ifadə olunur. Bu, yüksək
nəmlik və sıx bitki örtüyü ilə əlaqədardır.
Terraslar fototəsvirin çalarının sıxlığına görə çay yatağı ilə köklü sahil
arasında aralıq mövqe tutur. Terrasın çıxıntıları “kələ-kötür” qırıq xətlər şək-
lində deşifrələnir. Humid vilayətlərdə çay yataqları bitkilərlə örtülmüş ətraf
mühitlə müqayisədə daha açıq çalarla təsvir olunur.
Deltalar özünəməxsus üçbucaq, qanadlı konfiqurasiya və çay yataqlarının
dolaşıq izlərinin olması ilə dəqiq oxunur. Arid iqlimdə deltalar
həmişə ətraf
mühitdən tünd olur və KŞ-də yaxşı deşifrələnir (Nil, Amudərya və s. deltaları
kimi).
Müvəqqəti axınlar adətən daha tünd fonda açıq nazik xətlərlə ifadə
olunur.
V – şəkilli dərə formasının xarakter olduğu əhəngdaşları, mergellər və
qumdaşlarında müvəqqəti axınlar kölgələnmiş yamacın tünd xətti konturuna
görə deşifrələnir. Prolüvial gətirmə konusları və müvəqqəti axınların quru
deltaları fototəsvirlərdə xarakter yelpikşəkilli rəsmə malik olur,
dağətəyi
düzənliklərin gilli takırları monoton açıq-boz rənglə xarakterizə olunur.
Relyefin sahilboyu-dəniz və sahilboyu-göl formaları. Qumlu çöküntülər-
dən təşkil tapmış sahilboyudəniz düzənlikləri FŞ-də açıq-boz çalarlı zolaqlarla
təsvir olunur. İri sahil təpələri (valları) sahilə paralel olan xətti uzanmış şəkildə
deşifrələnir. Çay kəsimi boyu yerləşən ensiz açıq rəngli zolaqlar qumlu çimərlik