75
dəyanətli edir ki, bu da həmin əmələgəlmələrin fototəsvirlərinin oxşarlığını
şərtləndirir.
Bundan əlavə, KFŞ-də metamorfik qatların quruluşunun AFŞ-də
müşahidə olunan bəzi indikatorları (məsələn, layların mikrorelyefinin təzadlıq
dərəcəsi və aşağı səviyyəli hidroşəbəkənin rəsmi) təzahür etmir. Bu əlamətlər,
əsas etibarilə, zəif metamorfizmləşmiş bu və ya digər dərəcədə öz fərdi xüsu-
siyyətlərini qoruyub saxlayan süxurlar üçün xarakterdir. Dərin metamorfizm-
ləşmiş süxurlar sintektonik qranitlərdən az fərqlənir.
Xarakter xüsusiyyətlər
yalnız kvarsit və mərmərə aiddir ki, onlar müəyyən fotoçalar və aşınmaya qarşı
davamlılıqla (açıq rəngli sıra əmələ gətirərək) aşkarlanır. Həmin süxurlar
kembriyəqədərki komplekslərin ayrı-ayrı struktur elementləri üçün fotoqeyd-
edici horizontlar keyfiyyətində istifadə edilə bilər.
KFŞ-də regional metamorfizmin inkişaf etdiyi bəzi rayonlar üçün xarak-
ter olan qranitləşmə prosesi öz əksini tapır. Onlar metamorfik komplekslərin
ümumi rəngsizləşməsi və struktur səthin qranitə yaxınlaşan
müəyyən dəyişik-
liyi ilə ifadə olunur.
6.4.5.Tektonikanın öyrənilməsi məqsədilə deşifrələmə
KŞ-n köməyi ilə alınan bütün geoloji informasiyaların 50%-dən çoxu
tektonikanın payına düşür.
Yerin kosmosdan alınan müxtəlif səviyyəyə məxsus generalizasiyalı
fotoşəkilləri müxtəlif kateqoriyalı tektonik strukturların bütöv bir sırasını təyin
etməyə imkan verir: struktur tektonik vilayətlər və zonalar, qalxanlar və plitələr,
antiklinorium və sinkli noriumlar, sinekliz və anteklizlər, qalxım və enişlər, o
cümlədən daha xırda strukturlar. KŞ-də qırışıqlıq strukturlar və qırılma pozul-
maları, yarılmalar, sürüşmələr,
horizontal yerdəyişmələr, üstəgəlmələr, örtüklər
və s. çox gözəl görünür, bu zaman şəkillər bu pozulmaların morfoloji və gene-
tik xarakteristikası üçün informasiyanı daşıyır.
Tektonikanın öyrənilməsi məqsədilə deşifrələmədə əsas məsələ süxurların
ardıcıl düzülüşünün və yatım şəraitinin müəyyən edilməsi, qırışıqlıq və pozul-
ma strukturlarının
öyrənilməsi, onların inkişaf tarixinin aydınlaşdırılmasıdır.
Tektonik deşifrələmənin daha yaxşı nəticələri aşağıdakı şəraitlərdə alına
bilər: 1) strukturların və onların quruluşunda iştirak edən layların izlənilməsi
zamanı interpolyasiya zərurətinin minimuma endirilməsinə imkan verən yaxşı
səthə (üzə) çıxma; 2) süxurların maddi tərkibinin müxtəlifliyi və onların relyef-
də yaxşı təzahürü, fotoqeydedici layların mövcudluğu və stratiqrafik kəsilişin
məlumatı; 3) struktur tektonik relyefin formalaşdığı şəraitdə zəif parçalanma.
Tektonik deşifrələmə süxurların yatım elementlərinin təyini ilə başlayır.
Bunun üçün zəruri olan kəmiyyət üsulları yamacın istiqaməti və layın çıxış
forması arasındakı münasibətin analizinə əsaslanır.
Kəsilişi müxtəlif süxurların növbələşməsindən ibarət olan dağlıq rayonlar
üçün yatım elementlərinin təyini məsələsi lay fiqurlarının müşahidə imkanla-
76
rının olduğu hallarda sadələşir: bərk layların çıxışı ilə əmələ gələn üçbucaq,
dairəvi və ya trapesiya şəkilli formaların sahələrinin. Lay fiqurlarının formaları
düşmə bucağının qiymətindən asılıdır ki, bu da süxurların yatım elementlərinin
təxmini təyininə imkan verir. Daha bərk (möhkəm) siniflərin çıxışları dairəvi
və ya şaquli yatımda düzxətli lay baryerləri formasına
malik olur ki, onlar da
laylanma üzrə lay yarımellipslərinə, trapesiyalarına və ya üçbucaqlarına keçir.
Lay çatları və üçbucaqları nə qədər uzun olarsa, düşmə bucağı bir o qədər kiçik
olur. Monoklinal yatım sahələrində eninə kəsimdə asimmetrik dərələrlə bölünən
paralel kuest və cərgələr inkişaf edir. Parçalanmış relyefə malik rayonlarda
layların horizontal və ya az maili yatımı bərk süxurlardan təşkil tapmış hori-
zontal lay qalıqları ilə müəyyən edilir.
Çöküntülərin litoloji tərkibinin eynicinsliliyi və ya parçalanmasının kifa-
yət qədər olmaması səbəbindən lay fiqurlarının ifadə olunmadığı sahələrdə
layların stratiqrafik ardıcıllığını və süxurların yatım istiqamətini bəzən onların
qonşu sahələrdə izlənilməsinə görə təyin etmək olar.
Xüsusilə təcrid olunmuş
çıxışlar üçün mürəkkəb dislokasiya olunmuş qatlarda normal, maili və çevrilmiş
yatımın fərqləndirilməsi problemi kifayət qədər çətinlik yaradır.
KŞ-n vizual deşifrələnməsi və stereocihazların köməyi ilə kəmiyyətcə
ölçmə göstərir ki, yatım elementlərinin nisbətən dəqiq təyini 1:2000000 miq-
yaslı generalizasiyanın regional səviyyəli şəkillərində mümkündür. Birinci üsu-
lun köməyi ilə süxurların yatım bucaqlarını iti (50-80
0
), orta (20-40
0
) və az
maili bölgülərlə ayırmaq imkanları vardır. Stereocihazlar (stereomikrometr və
stereosimpleks) ölçülərin dəqiqliyini ±5
0
–yə qədər artırmağa imkan verir.
Zəif açılmış rayonlarda strukturların izlənilməsi məqsədilə süxurların
yatım ardıcıllığının təyini onların
maddi tərkibinin öyrənilməsi, sahə üzrə iz-
lənilməsi və sərhədlərinin aydınlaşdırılmasına əsaslanır. Bu, xüsusilə mürəkkəb
geoloji quruluşlu geosinklinal vilayətlərdə vacibdir. Müxtəlif süxurların və lito-
lojıstrariqrafik komplekslərin təmaslarının xarakterinin öyrənilməsi imkanları
miqyası 1:5 000 000 olan KFŞ-dən başlayaraq aparılır, daha dəqiq şəkillərdə
yatımın bucaq uyğunsusluğu və transqressiv xarakteri inamla təyin edilir.
1:25 000 000 miqyaslı regional KFŞ-n öyrənilməsi zamanı qlobal şəkil-
lərlə müqayisədə informativlikdə kəskin sıçrayış qeydə alınır ki, bu da aşkarla-
nan tektonik elementlərin diapazonunun kifayət qədər genişlənməsi və onların
daha yüksək həlletmə qabiliyyəti ilə şərtlənən ümumi miqdarında
özünü büruzə
verir. Dərinlik yarılmalarının müxtəlif, o cümlədən çökmə örtüyün altında uza-
nan tiplərinin, üstəgəlmələrin, sürüşmələrin, horizontal yerdəyişmələrin, halqa-
varı qırılmaların iri antiklinal və sinklinal qırışıqların aşkarlanması mümkündür.
Dəqiqliyi ilə fərqlənən daha irimiqyaslı KŞ-də yeni tektonik obyektlərin sayının
az artımı qeyd olunur, lakin onların sayı kəskin artır. Məsələn,
kifayət qədər
makroçatlılıq diaqnostlaşdırılır.
Tektonikanın və xüsusilə neotektonikanın öyrəniıməsində geo-morfoloji
deşifrələmə kifayət rol oynayır ki, bu da bir tərəfdən müxtəlif qırılma pozul-