FƏ
S L III. K Ç K QAFQAZIN Ş
MAL-ŞƏ
RQ YAMACINDA
TORPAQLARIN AĞ
IR METALLARLA Ç RKLƏ
NMƏ
S N N
NƏ
T CƏ
LƏ
R VƏ
HƏ
LL ST QAMƏ
TLƏ
R
3.1 Ağ
ır metallarla çirklə
nmə
nin yaratdığ
ı problemlə
r
Tədqiq etdiyimiz ərazidə ağır metalların yol verilən qatılıq həddindən çox
olması bir sıra problemləri qaçınılmaz edir. Ağır metallar hidrosferə, litosferə,
atmosferə yayılmaqla canlı orqanizmlərin sağlamlığında bir sıra ciddi problemlərə
gətirib çıxarır.
Ağır metalların birbaşa təsiri bitkilərdə yaratdığı problemlərlə, dolayı təsiri isə
bu bitkilərlə qidalanan insan və heyvan orqanizmində yaranan problemlərlə
ə
laqədardır. Ağır metalların yalnız müəyyən bir qismi az miqdarda konsentrasiyada
bitkilər üçün əhəmiyyətlidir. Bu elementlərin artıq miqdarı bitkilərdə bir sıra
proseslərin pozulmasına gətirib çıxarır.
Bitkilər fizioloji inkişaflarını tamamlamaqda ehtiyac duyduqları maddələri
torpaqdan asanlıqla mənimsəyirlər. Bu maddələr bitkilərdə mövcud olduğu formada
torpaqda da vardır. Bitkinin qidalanmasında hər bir qida elementinin rolu olduqca
müxtəlifdir. Torpaqda ağır metalların konsentrasiyası artdıqca, bitkilər bu elementləri
passiv şəkildə mənimsəyərək qida zəncirinə daxil edir. Bunun nəticəsində ağır
metallar bitkilərə və bitki ilə qidalan insan və heyvanlara toksiki təsir göstərir. Bu
onunla əlaqədardır ki, bitkilər yetişdikləri torpaqda özləri üçün lazım olan və ya
olmayan elementləri az miqdar olsa belə öz orqanizmlərində depolaya bilirlər. Bu
elementlərdən (N, P, K, S, Ca, Mg, Fe, Zn, Mn, Cu, B, Cl, və Mo) bütün bitkilər
üçün mütləq lazımlı qida maddələridir. Digər 6 element (Co, Al, Na, Si, Ni və V) isə
yalnız bəzi bitkilərə və ya proseslərə lazımlı olduğu qəbul edilən faydalı
elementlərdir. [17]
Bitkilərin inkişafı üçün mütləq lazımlı element olub-olmamasından asılı
olmayaraq ağır metalların toxuma və orqanlardakı həddindən artıq konsentrasiyası
bitkilərin vegetativ və generativ orqanlarının inkişafına mənfi istiqamətdə təsir edir.
Ağır metallar toksiki təsirləri səbəbiylə bitkilərdə transpirasiya, su qəbulu, fotosintez,
ferment fəaliyyəti, cücərmə, zülal sintezi, membran stabilizasiyası, hormonal
tarazlıq kimi bir çox fizioloji proseslərin pozulmasına səbəb olur. Toksikilik,
metaldan metala dəyişə bildiyi kimi, orqanizmdən orqanizmə də dəyişə bilir. Müsbət
və ya mənfi (Toksik) təsir yalnız elementin tipi və konsentrasiyasından asılı olmayıb,
müxtəlif növlərin genetik əsaslı fizioloji davranışları ilə də əlaqədardır. Bitkilərin
ekoloji stress faktorlarına qarşı dözümlülükləri bitkinin növünə, stress faktoruna,
stressə məruz qalma müddətinə və stressə məruz qalan toxuma və ya orqanının
quruluşuna bağlı olaraq dəyişir . Bu səbəblə, bitkilərin stress şərtlərinə
reaksiyalarının və inkişaf etdirdikləri uyğunlaşma mexanizmlərinin bilinməsi
zəruridir. Bitkilərin ağır metallara qarşı toksiki dözümlülük sərhədlərinin bilinməsi
üçün metalın növü və miqdarı, zəruriliyi, zərərin müddəti və növü, eyni zamanda
zərərin meydana gəlmə müddəti nəzərə alınmalıdır. Bu xüsusiyyətlərin bilinməsi,
bitkilərin inkişafı və məhsuldarlığı baxımından olduqca əhəmiyyətlidir.
Bəzi ağır metalların bitki orqanizmindəki təsir mexanizmlərini nəzərdən
keçirək.
Mis Bitkilərdə fotosintez, transpirasiya, metabolizma kimi bir sıra fizioloji
proseslərin tənzimləyicisidir. Misin çatışmazlığında olduğu kimi, artıqlığında da bitki
zərər görür. Tam olaraq sübuta yetirilməsə də, mis çatışmazlığından qaynaqlanan
hadisələrdə, əslində misin dolayı rolu vardır. Bəzi fizioloji hadisələrdə bilavasitə
təsirinin olması, bitkilərin ehtiyac duyduğu mis miqdarının təyin olunmasını
çətinləşdirir. Bitki növlərinin fərqli miqdarlarda ehtiyac göstərmələrinə baxmayaraq,
mis, olduqca zəhərli bir metaldır. Mis zəhərlənməsinin bəzi təsirlərini toxuma
zədələnməsi, kökün içində pozulma və bitki rəngində tündləşmə olaraq hesab edə
bilərik. Digər təsirlər isə, membran keçiriciliyində yaranan pozulma nəticəsində kök
hüceyrələrində ion itkisi, DNT-nin ziyan görməsi nəticəsində fotosintez prosesinin
pozulmasıdır.
Mis toksikiliyinin xiyar bitkisindəki fotosintez nisbəti üzərinə təsirlərinin
araşdırıldığı bir təcrübədə 0 və 10 mq / q Cu tətbiq olunmuşdur. Xiyar yarpaqlarının
mis stresinə qarşı meydana gətirdikləri reaksiyalar böyümədövrünə görə dəyişmişdir.
Nəticə etibarilə, fotosintezin yetkin yarpaqlarda 52 %, gənc yarpaqlarda isə 27 %
nisbətində azaldığı müəyyən olub.
Misin xiyar bitkisinin karbohidrat və ion tərkibi üzərinə təsirlərini təyin etmək
məqsədiylə edilən bir başqa təcrübədə 0 və 20 mq / q mis tətbiq olunmuşdur. Gənc
yarpaqlarda nişastanın 155%, yetkin yarpaqlardaisə 116% nisbətində artdığı
müəyyən olunmuşdur. Bitkilərdə kalium və maqneziumun miqdarının həm gənc, həm
də yetkin yarpaqlarda 40% azaldığı vəmisin kalsiumu köklərdən yarpaqlara nəql
olunmasınıazaltdığımüəyyən edilmişdir.
Misin hüceyrə divarına bağlanması birbaşa ya da kalsiumu yerindən çıxarmaq
surətiylə iki şəkildə meydana gəlir. Bu vəziyyətdə hüceyrə divarının elastikliyi
pozulur və turgor azalır, nəticədə köklərdən yarpaqlara kalsium daşınması azalır.
Artan mis konsentrasiyasının məhsul üzərində təsirlərinin araşdırıldığı
təcrübədə çəltik bitkisi yetişdirilmişdir. Bu zaman torpaqda 100 mq/ kq mis
müəyyən olunduqda məhsuldarlıq-10 %; 300-500 mq/ kq - 50% və 1000 mq / kq
olduğunda 90% nisbətində azaldığı müəyyənləşdirilmişdir.
Torpaq və yarpaqda artan səviyyələrdə mis(Cu oksixlorid vəmetalik mis)
konsentrasiyasının pomidor bitkisinin məhsuldarlığı və keyfiyyəti üzərinə
təsirlərininaraşdırıldığıtəcrübədə
torpağa
tətbiq
olunan
artan
mis
konsentrasiyasının ümumi məhsuldarlıq, meyvə sayı, quru kök ağırlığı vəbitki
boyunun azalmasına səbəb olduğu müəyyən edilmişdir.
Torpağa artan səviyyələrdə verilən mis konsentrasiyasının torpağın pH-nıvə
bitkilərin qida maddəsinimənimsəməsiüzərinətəsirlərini təyin etmək məqsədiylə
aparılan
təcrübədə
artan
mis
konsentrasiyasının
torpağın
pH-nı
azaltması,maqneziumvəbitkiyə yararlıdəmirin azalmasınada səbəb olduğu müəyyən
edilmişdir.