20
1.
Ümumi Daxili Məhsulun (ÜDM) təkrar istehsalı prosesinin dəyər, maliyyə
cəhətindən öyrənilməsi, gəlirlər, xərclər, mənfəət dinamikasının müəyyən
edilməsi;
2.
Ayrı-ayrı maliyyə əməliyyatlarının icrası, pul vəsaitlərinin hərəkətinin
öyrənilməsi;
3.
Valyuta və qiymətli kağızlar bazarının qarşılıqlı asılılıq halında
öyrənilməsi;
4.
Pul tədavülü və maliyyə proseslərinin vəhdət halında tənzim edilməsi;
5.
Dövlət büdcəsi gəlirləri və xərclərinin sosial-iqtisadi problemlərlə optimal
uzlaşdırılması;
6.
Gəlirlərin ilkin və yenidən bölüşdürülməsi üzərində nəzarətin təşkili və
gücləndirilməsi;
7.
Gəlirlər və xərclərin büdcələşməsi sisteminin təkmilləşdirilməsi;
8.
Büdcə siyasətinin iqtisadi strategiya proqramı ilə əlaqələndirilməsi;
9.
Dövlətin mərkəzləşmiş maliyyə resursları ilə qeyri-dövlət sahibkarlıq
kapitalının əlaqələndirilməsi;
10.
Ölkənin maliyyə sisteminin, maliyyə resurslarının dünya maliyyə sistemi
ilə məqsədyönlü inteqrasiyanın təmin edilməsi;
11.
Dövlət büdcəsi ilə büdcədən kənar fondlar arasındakı düzgün əlaqənin
təmin edilməsi;
12.
Nağd pul, nağdsız pul və qiymətli kağızlar (səhm, veksel, opsion və s.)
arasında iqtisadi şəraiti nəzərə alan nisbətlərin tənzim edilməsi;
13.
Dövlət krediti ilə kommersiya, təsərrüfat subyektlərinin, bank kreditlərinin
koordinasiya edilməsi;
14.
Vergilər üzrə fiskal, tənzimləyici və stimullaşdırıcı siyasətin formalaşması
və həyata keçirilməsi;
15.
Qiymətin əmələ gəlməsində bazar mexanizmi ilə dövlət siyasətinin
uzlaşması.
Eyni zamanda maliyyə menecmentinin keyfiyyəti müəssisə daxilində
idarəetmənin ümumi keyfiyyətini də əks etdirir. Maliyyə menecmenti orta sahə
21
səviyyəsindən yüksək olan gərginlik konsepsiyasının təmin edilməsinə əsaslanır.
Bu baxımdan, B.Karlof haqlı olaraq qeyd edir ki, “... sahibkarlığın mahiyyəti
ondan ibarətdir ki, nəticədə daha az xərclə potensial mənfəəti təyin etməyə imkan
yaransın”, “... sahibkarlığın mahiyyəti təkcə biznesin idarə edilməsini özündə əks
etdirmir, lakin o, biznes fəaliyyətini həyata keçirmək üçün imkanları aşkar etmək
və ondan istifadəni bacarmaqdır”. Təcrübə göstərir ki, yüksək inflyasiya şəraitində
sahibkarlığı inkişaf etdirmək və bu sahədə müvafiq strategiya işləyib hazırlamaq
mümkün deyildir. Strategiya sahibkarlıqla menecerlərin tələbatını ödəyə bilən
məhsul istehsalı prosesini təşkil etdiyi şəraitdə formalaşır. Bu zaman sahibkarın
qarşısına qoyduğu başlıca məqsəd – toplanmış kapital və cəlb edilən investisiyadan
səmərəli istifadə etmək istiqamətində inkişaf konsepsiyasını işləyib hazırlamaq və
həyata keçirməkdir. Həmin məqsədə nail olmaq üçün müəssisənin maliyyə
fəaliyyətinin qiymətləndirilməsi üzrə aşağıdakı məsələlər öz həllini tapmalıdır:
• müəssisənin əmlakının dəyəri, quruluşu və formalaşma mənbəyi
qiymətləndirilməli;
• maliyyə resurslarından istifadənin başlıca istiqamətlərinin açıqlanması;
• maliyyə avadanlığını müəyyən edən göstəricilərin müəyyən edilməsi;
• müəssisənin ödəniş qabiliyyətinin qiymətləndirilməsi.
Bəzi parametrlər üzrə maliyyənin idarə edilməsi təbii idarəetmənin ümumi
nəzəryyəsinə aiddir, maliyyə menecmentini təsvir və strukturizasiya edərkən bu
funksiyalar adekvat, xüsusilə planlaşdırma, təhlil, nəzarət və s. metodikalarda öz
ə
ksini tapır.
Məlumdur ki, idarəetmə elm ilə incəsənətin sintezini ifadə edir. Başqa sözlə,
idarəetmə qərarlarının, o cümlədən maliyyə xarakterli qərarların qəbulunda
subyektiv amillər əhəmiyyətli rol oynayır. Məhz ona görə də maliyyə
menecmentinin aydın praktiki istiqaməti vardır və o, nəzəri fikirlər və onların
praktiki realizasiyası arasında özünəməxsus körpü rolunu oynayır. Maliyyə
menecmentinin bu cəhəti həm maliyyə menecerinin fəaliyyətinin informasiya
təminatı, həm də bu iki istiqamətin nümayəndələrinin fəaliyyət obyektinin uyğun
gəlməsi mövqeyindən mühasibat uçotu ilə sıx əlaqə yaradır.
22
1.2. Maliyyə menecmentinin konseptual ə sasları
Ş
irkətin məqsədini və siyasətini onun mülkiyyətçiləri (səhmdarları)
müəyyənləşdirir, hansıki maraqlarını səhmdarların seçdikləri idarə heyəti və
direktorlar şurası təqdim edirlər. darə heyətinin məsuliyyəti xüsusi idarəetmə
komandasının köməyilə düzgün qərarların qəbulundan, firmanın işinin
effektivliyinə təsirindən, istehsalın və maliyyə axınlarının operativ idarə
edilməsindən ibarətdir. Direktorlar Şurasına şirkətin idarə heyətinin təklif etdiyi
şə
xslər və idarəetmənin yuxarı eşelonu daxildir. Səhmdarlar Direktorlar Şurasına
firmanın məqsədinin müəyyənləşdirilməsi və siyasətinin formalaşdırılması daxil
olmaqla böyük səlahiyyətlər verirlər.
Müəssisənin fəaliyyətinin idarə olunmasına belə yanaşma iki mövqedən inan-
dırıcıdır. Birincisi, əgər firmanın idarə edilməsi ilə hər bir səhmdar məşğul olarsa,
bu praktiki cəhətdən səmərəli ola bilməz. kincisi, müvafiq təhsili və praktiki
vərdişi olan peşəkar menecerlər firmanın işinin daha yüksək effektivliyini təmin
edə bilər. Əksər səhmdarlar üçün göndərilən səlahiyyətlər hələlik direktorlar şurası
tərəfindən yerinə yetirilən iş dividentlərin ödənilməsi və mənfəətin alınması
baxımından firmanın sahiblərini təmin edir.
Kiçik firmalar adətən öz sahibləri tərəfindən idarə olunurlar. Belə firmaların
sahibləri və menecerləri arasında heç bir münaqişə yarana bilməz, belə ki, onlar
eyni adamlardır. Əksər iri şirkətlər peşəkar menecerlər tərəfindən idarə olunur,
hansıki, onlar qanuna uyğun olaraq səhmdarların maraqlarını ifadə etməlidirlər.
Menecerlərin vicdansız qərarlarından mühafizə üçün səhmdarlar direktorlar
ş
urasına xarici menecerlərin – məşhur maliyyəçilərin və siyasətçilərin daxil
edilməsini tələb edirlər, hansıki onların şirkətin idarə heyətinin üzvlərilə sıx əlaqəsi
yoxdur.
Bir sıra iqtisadçılar hesab edirlər ki, iri şirkətlər çox vaxt vicdansız və
cəmiyyətin əleyhinə hərəkət edirlər, ona görə onlar milliləşdirilməlidirlər. Həmin
iqtisadçılar qeyd edirlər ki, iqtisadiyyatın idarə edilməsində dövlətin rolu daha
yüksək olmalıdır, çünki iri şirkətlər dövlətin nəzarətindən kənarda qalaraq
Dostları ilə paylaş: |