86
30 km-ə qədərki hündürlükdə baş vermişdir ki, burada
adətən ozonun konsentrasiyası ən yüksəkdir. Qeyd etmək
lazımdır ki, XFK-nın ozon qatına təsiri, cənub qütbü
ətrafında, çox soyuq təcrid olunuş hava kütləsinin yaratdığı
nadir meteoroloji şəraitin yarandığı bölgədə güclənir.
Antarktida üzərində ozon qatının ən çox tükənməsi
sentyabr-oktyabr aylarında olur: noyabr ayından sonra isə
ozon qatının qalınlığı mütəmadi artır. Antarktida üzərində
maksimum ozon 1985-ci ildə qeydə alınılb. O vaxtdan onun
miqdarı az artmışıdr.
Şimali Avropada ozon «dəliyi» cənub zonasına nisbətən
kiçikdir, tam aydın hiss olunur və ozonun qarışığının
azalması xeyli zəif gedirdi. 1987-ci ildə BMT-nin üzvi olan
– 23 sənaye ölkəsi, o cümlədən keçmiş SSRİ freon istehsa-
lını azaltmaq (feronlarla refrijiratorlar, kondisionerlər, soyu-
ducular və aerozol balonları doldurulur), onun tərkibini xlor
olmayan madddələrlə əvəz etmək razılaşdırılmışdır.
Nəzəriyyələrdən birinə əsasən, karbonun artdığı sürətlə-
nən fotosintez prosesində bitkilər və planktonlar tərəfindən
mənimsənilir ki, bunun nəticəsində xeyli CO
2
toplanmasına
səbəb olur. Əgər bu belədirsə, onda meşələrin karbon
qazının qarşısının alınmasındakı rolu aydın olar və meşə
qırılması, məhv edilməsi çox böyük təhlükə kəsb edir. ABŞ-
ın Okric milli laboratoriyasında Q.Merlandın hesablanma-
sına əsasən, hər il qazıntı yanacaqlarının yandırılması
nəticəsində atmosferə atılan 5 milyard ton CO
2
-nun
udulması üçün Avstraliyanın ərazisinə bərabər sahədə me-
şələrin salınmasını tələb edir.
Ozonun ölçülməsi. Ozon qatının miqdarını Dobson vahi-
di ilə ölçürlər. Oturacağanın sahəsi 1 sm
2
olan vertikal
sütunda normal təzyiq və temperaturda olan ozonun miqdarı
300 Dobson vahidinə bərabərdir. Yer kürəsində ozonun orta
miqdarı təxminən 300 Dobson vahididir. Müxtəlif coğrafi
87
sahələrdə onun qiyməti 230-500 arasında dəyişir.
Ozon təbəqəsinin müşahidəsi ilə müntəzəm olaraq ABŞ-
ın Milli Aeronavtika və Kosmos Akademiyası – NASA,
WHO, Kanada, Böyük Britaniya, Yeni Zellandiyanın və s.
ölkələrin çoxsaylı təşkilatları məşğul olurlar. Antarktida üzə-
rində 1979-cu ildən 2000-ci ilə qədər bu ozon «dəliyinin»
sahəsinin dəyişməsi qrafiki Yeni Zellandiyanın Milli Su və
Atmosferin Tədqiqi İnstitutunun nəticələri əsasında veril-
mişdir. Şimal yarımkürəsi üzərində də ozon qatının müşa-
hidə edilən nazilməsi bəzi meteoroloji amillər sayəsində ge-
niş «deşiklərin» olmasına baxmayaraq, Antarktida bölgəsin-
dən az narahatlıq doğurmur. Avropanın bir neçə şimal ölkə-
ləri, Rusiyanın şimal bölgələri artıq ozonun az olduğu sa-
hələrə aiddir. Bunu ABŞ-ın Florida Universitetinin araşdır-
maları daha aydın göstərir.
Ozon qatının azalması respublikamızda normaya uyğun-
dur. Antarktida, Arktika, ekvatorla Qrinviç xətlərinin kəsiş-
məsində 1-18 sentyabr 2000-ci il müddətində ozonun miqda-
rının dəyişməsi ABŞ-ın Milli Aeronavtika və Kosmos Aka-
demiyasının (NASA) aldığı nəticələrdə əyani görünür.
Ozon qatının dağılmasında iştirak edən amillər – səsdən
sürətli təyyarələrdən havaya atılan qazlar, freonlar, gübrələr,
vulkan püskürmələri və s. 1928-ci ildə «General Motors»
şirkətinin amerikalı kimyaçısı Tomas Midqli freonları icad
etmişdir. Freonlar hallogena-ilkanlarder və ya xlor flüorkar-
bohidrogen birləşmələridir. Freonların 40-dan çox növü var.
Rəngsiz, iysiz, qaz və ya maye şəklində olur. Freon yüksək
temperaturda zəhərli maddəyə fosgenə (COCl
2
) çevrilir.
Fosgen dünya müharibəsində kimyəvi silah kimi istifadə
edilmişdir.
Ozon qatı az olan ərazilərdəki bütün ekosistemlərdə mən-
fiyə doğru dəyişmə, bitkilərin boy artımının, məhsuldarlı-
ğının, qida dəyərlərinin aşağı enməsi gözlənilir.
88
VIII FƏSİL
QLOBAL SƏHRALAŞMA PROBLEMLƏRİ
8.1. Səhralaşma prosesi
Müasir dövrün ən qlobal beynəlxalq ekoloji problemlə-
rindən biri fəlakətli quraqlıqların çoxalması və bunun
nəticəsində ərzaq və yem bitkilərinin məhsuldarılığının kəs-
kin azalması ilə nəticələnən yer səthinin səhralaşma mərhə-
ləsinə keçməsidir. Bununla əlaqədar əsaslandırılmış təhlükə
yaranır: gələcəkdə insanları nə gözləyir? Belə ki, Yer kürəsi
bizim Günəş sistemində içməli və minerallaşmış su ehtiyat-
larına malik yeganə planetdir.
Yerin tarixində susuz səhraların ərazisinin sürətlə azal-
ması dövrləri olmuşdur. Həmçinin, quraqlıq arid ərazilərin
genişləndiyi dövrlər də olmuşdur.
Səhralaşma dedikdə daha geniş mənada yerin bioloji po-
tensialının azalması və ya məhv edilməsi, antropogen fəaliy-
yət və iqlim dəyişməsi nəticəsində yer üstü ekosistemlərin
tükənməsi nəzərdə tutulur. BMT ekspertləri səhralaşma pro-
seslərini və onun yayılmasının ekoloji situasiyalarının pis-
ləşməsi kimi qiymətləndirir, qeyd edirlər ki bu proses nəticə-
sində quraq, yarımquraq ərazilərin məhsuldarlığı səhra
səviyyəsinə kimi enir. Bu proses əsasən tədriclə gedir.
Aridləşmə prosesi səhralaşmanın ilkin mərhələlərindən
biridir.
Səhralaşma qlobal miqyasda təzahür edən ekoloji proses
olub, müəyyən dövrlər ərzində landşaftın o, cümlədən torpaq
örtüyünün bioloji məhsuldarlığının azalması ilə nəticələnən
prosesdir. Bu proses Yer kürəsinin arid, subarid və qismən
də subhumid ekosistemlərinin, həmçinin torpaq örtüyünün
sürətli deqradasiyasına səbəb olur. Q.S.Məmmədova və
Dostları ilə paylaş: |