6
mis əridən zaman havanı korlayan, açıq suları çirkləndirən
miskərlərə qarşı xüsusi cəza tədbirləri nəzərdə tutulmuşdur.
Bizim eranın 12-13-cü yüzilliklərində Fransada Sena çayına
rəngli, çirkli su axıdan emalatxana ləğv edilmiş, günahkarlar
cəzalandırılmışlar.
Deməli, ətraf mühitin qorunması qayğıları adamları yüz
illərdən bəri narahat edir. Bununla belə biosferin vəziyəti
ilbəil ağırlaşır, həyat amilləri sayılan suyun, havanın, tor-
pağın keyfiyyəti pisləşir. Çağdaş dünyamızda ekoloji böh-
ranın ümumbəşəri təhlükə olmasına heç kim şübhə etmir.
Məhz ona görə də qlobal ekoloji təhlükənin hamımıza aid
olmasını qəlbən şüurlu olaraq dərk etməklə, əməli iş üçün
həm birgə, həm də fərdi təşəbbüslər göstərməliyik.
Təsəvvür edək ki, hələ 2300 il öncə Epikur car çəkmişdir:
«İnsanlar! Siz təbiətin naz-nemətindən qənaətlə istifadə
etməklə, ona qarşı qəddarlığınızı ram etmək borcunuzu bir
an belə unutmayın».
Beləliklə, bir daha məlum olur ki, biosferin qorunması
zərurəti zaman-zaman narahatlıq yaratmışdır.
Planetdə ekoloji sabitliyin pozulması qitələr, ölkələr, re-
gionlar üzrə müxiəlif dərəcədə qiymətləndirilsə də axar su-
lar, yağmurlar, atmosfer havası sərhəd bilmir. Müasir kom-
munikasiya, nəqliyyat vasitələri, iqtisadi əlaqələr nisbətən
lokal məhdud ərazilərdə yetişdirilən aşağı keyfiyyətli məh-
sulların da dünyanın çox yerinə getməsinə imkan yaratmış-
dır. Hazırda dünyanın müxtəlif regionlarında ekoloji baxım-
dan ziyansız, təmiz ərzaq əldə edilməsi imkanları getdikcə
məhdudlaşır. Çernobl qəzasının «Radioaktiv» əks-sədasının
hətta uzaq Avstraliya ərazisində qeyd olunması bu baxımdan
çox şeyi deyir, izah edir. Ümumdünya səhiyyə təşkilatının
1993-cü ilə aid yekun sənədlərində göstərilir ki, hazırda dün-
ya əhalisinin duçar olduğu xəstəliklərin 58% çirkli sularla
7
bağlıdır. 1960-cı ilin məlumatlarında isə bu göstərici cəmi
2% təşkil edirdi.
Bəşəriyyət üçün müdhiş təhlükəyə çevrilən ekoloji böhran
barədə dəlil-sübutları sadalamağa ehtiyac qalmır (Çernobl,
Aral gölü, Yaponiyadakı zəlzələ və sunami, Meksika körfə-
zindəki fəlakət, atom silahı, müasir səhralaşma, ərzaq və
enerji problemləri və s.).
Neolit dövründən başlayaraq cəmiyyət tədricən biosferə
regional miqyas alan təsir göstərməyə başlamışdır. Bu
birinci növbədə maldarlıq və əkinçiliyin inkişafı ilə əlaqədar
olaraq planetimizin yaşıl örtüyünün azalması ilə əlaqədardır.
Arxeoloji, paleobotaniki tədqiqatlar göstərir ki, quldarlıq
dövrünün keçmiş bio-geosenozları nəinki aqrosenozlara
çevrilmiş, hətta çox hallarda dağıdılmışdır. Qobi, Qaraqum,
Qızılqum, Saxara səhralarının yerində nə vaxtsa çiçəklənən
sivilizasiyalar olmuşdur.
Beləliklə, bəşəriyyətin tarixində bir çox hallarda ekoloji
böhranlar ayrı-ayrı dövrlərdə də yaranmış və müxtəlif
regionlarda təbii tarazlığı pozmuşdur.
Eramızdan əvvəlki ikinci və üçüncü minilliklrədə Hindis-
tanın şimal-qərbində yaranmış və bəşəriyyətin ilk mədəni
dövlətlərinin mərkəzləri olan Xarappa və Mahendro Dara
şəhərləri xarabalıqlara çevrilmişdir.
Arxeoloji tədqiqatlar həm də göstərir ki, vaxtilə bu sahə-
lər çöl landşaftlarına malik olmuş əhalisi əsasən maldarlıq
və qismən əkinçiliklə məşğul imiş. Torpaqdan düzgün istifa-
də edilməməsi üzündən həmin sahələr səhraya çevrilmiş və
qədim mədəni dövlətin və şəhərlərin yox olmasına səbəb
olmuşdur.
Böyük Səhranın, Orta və Mərkəzi Asiya səhralarının və s.
yaranmasında və yaxud da sərhədlərinin genişlənməsində
insanların da fəaliyyəti böyük olmuşdur.
8
Vaxtilə bir sıra səhraların yerində geniş meşə sahələri
olmuş, lakin insanlar tərəfindən ərazinin maldarlıq və
əkinçilikdə istifadə edilməsi üçün qırılmışdır.
Axırıncı 10 min ildə planetimizin meşə sahələrinin 2/3
hissəsi qırılıb, tələf edilmişdir. Tarixi dövr ərzində 500
milyon hektar meşənin yeri bozqıra, yəni boş, daşlı-kəsəkli
yarımsəhra landşaftına çevrilmişdir.
Məşhur Alman alimi Aleksandr Humbolt Cənubi Ame-
rikanı səyahət etdikdən sonra yazmışdır ki, «meşə insandan
əvvəl, bozqır isə sonradan yaranmışdır». Bunu qeyd etmək
kifayətdir ki, son 400 ildə ABŞ-da 162 milyon hektar meşə
sahəsi qırılmış və həmin ərazinin əksər hissəsi hal-hazırda
yararsız torpaqlara çevrilmişlər. Unutmaq olmaz ki, meşə-
lərdən insan yaranan gündən istifadə olunur, meşə tənəffüs
üçün zəruri olan oksigen deməkdir. Meşə çayların su
rejimini tənzimləyir, torpaqları eroziyadan və quraqlıqdan
qoruyur. Meşə həm də xalq təsərrüfatının xammal bazasıdır.
Müasir ekoloji böhranı ancaq insanın təbiəti idarə edə bil-
məməsi, onun ixtiyarından kənar proses kimi qələmə
vermək mümkün deyildir. Bütün canlıların ekoloji mühitinin
əsasını təbiətdə, daha doğrusu biosferdə gedən proseslər
təşkil edir. Biosferin formalaşması və varlığı isə bütün kos-
mik aləmin, kainatın hərəkəti və dinamikliyi ilə əlaqədardır.
Təbiətlə cəmiyyətin qarşılıqlı əlaqəsinin inkişafında təbii
şəraitlə yanaşı antropogen, yəni insanın fəaliyyəti ilə ya-
ranmış sosial mühit də xüsusiyyət kəsb edir. Hər iki proses
həyatın ekoloji təzahürləri ilə formalaşmışdır. Təbii şərait
əsasən tədriclə, sosial mühit isə sürətlə dəyişərək, təbii
prosesləri qabaqlayır, bəzən də ona qarşı durur. Sosial mühit
bir çox halda sıçrayışla hərəkət edir, bununla da bəzi
yerlərdə təbiətin ritmi pozulur və gərginlik yaranır. Təbiətin
qanunları ilə hər zaman uzlaşdırılmayan insan fəaliyyəti
Dostları ilə paylaş: |