31
nüvə konfliktlərinin qarşısının alınması durur. Birinci
növbədə bu mexaniki nüvə dalğasıdır. Bu dalğa təbü və süni
obyektlərin qüvvətli dağılmasına səbəb olur.
İkinci effekti – qüvvətli istilik şüalanmasıdır ki, onlar da
yanğın törədir, bütün canlıları yandırıb məhv edir.
2. Fəlakətli radioaktiv qamma şüalanması baş verir ki, bu
da 400-1000 (əsas məhvedici efekt) BER dozası ilə baş
verir, bu da ətraf mühiti 10 küriyə qədər radioaktiv olan izo-
topla, yəni 1 km
2
-də 10 küri, bu da canlılar üçün ölümcül
olan dozadır.
3. Nüvə parlayışının ikinci təhlükəsi – yüksək dozada
çirklənməsidir.
Beləliklə XX əsrin II yarısından başlayaraq sülh və
tərksilah bəşəriyyətin ən əsas probleminə çevrildi.
II Dünya müharibəsi atom silahlarının (nüvə partlayışları)
tezləşməsinə səbəb oldu. Belə ki, mütəxəssislərin fkirincə
müharibədə atom silahından istifadə olunmaması bir növ
Hitlerin fanatizmi ilə əlaqələndirənlər var. Guya 1944-cü ilin
əvvəllərində alman alimləri Hitlerə yeni, çoxlu insan tələfatı
törədəcək silah haqqında məlumat verdikdə, o silahı təcili
istəsə də bu mümkün olmamış və Hitlerin ona həvəsi azal-
mışdır. Almaniyada bu sahədə tədqiqatlar aparılırdı. Artıq
FAO-1, FAO-2 reaktivləri sınaqdan keçirilirdi və bu silah ilk
olaraq almanlarda olsaydı, müharibənin sonu başqa ola
bilərdi. Tarixi həqiqətlər Hitlerin bu silahı təcili istəməsinin
səbəblərini də izah edir. Belə ki, 1944-cü ildə müharibə artıq
bitməyə doğru gedirdi. Cəsarətli sovet ordusu qəfil hücumdan
xeyli gec olsa da ayılaraq əks hücuma keçdi və nəticədə
Avropa qitəsini basmış faşist ordusunu keçmiş SSRİ ərazi-
sindən qovmağa, ətraf ölkələrin ərazilərinin təmizləməsinə
nail olmuş və artıq alman torpaqlarında onları sıxışdırır,
Berlin yavaş-yavaş mühasirəyə alınırdı. O biri tərəfdən də
ikinci cəbhə adlandırılan qərbin müttəfiq dövlətlərinin qoşun-
32
larının qərbdən hücuma keçməsi Hitlerçiləri çətin vəziyyətə
salmışdı. Hitlerin isə gözləməyə heç vaxtı qalmamışdı. Bu
söz-söhbətlər sözsüz ki, okeanın o tayında – ABŞ-da toplan-
mış antifaşist alimlərin də qulağına çatmış və onlar bəşəriy-
yəti təhlükədən qorumaq bəhanəsilə Amerika hökumətinə,
onlara atom bombası hazırlamaq imkanı verilməsini istəmiş-
lər. Xeyli tərəddüddən sonra Ruzvelt hökuməti onlara bu
icazəni verir və dərhal – R.Opengeymer, Hils Bor, Riçard
Fermi, Rezerford, Teller və başqa görkəmli alimlər isə baş-
layırlar. Artıq 1945-ci ilin fevral-mart aylarında atom bomba-
sının 20 meqotonluq ilk nümunələri hazırlanmışdı. Sınaqlar
davam edirdi. Lakin bu vaxt dünyada çox şey dəyişmişdi.
Əsas isə o idi ki, müharibə bitmək üzrə idi. Şərqdən Sovet
qoşunları, qərbən isə qərb dövlətləri Almaniyanı məğlub edib
müharibəni qurtarmaq üzrə idilər. Bunu görən və hiss edən
həmin görkəmli alimlər atom bombasının istifadəsi nəticəsin-
də bəşəriyyətin hansı dəhşətli bəla ilə üzləşəcəyini başa
düşdükləri üçün cəmi bir ildən sonra yenidən ABŞ höku-
mətinə müraciət edərək hazırlanmış atom bombasının məhv
edilməsi və sınaqların dayandırılmasını xahiş edirdilər. Lakin
artıq gec idi. ABŞ hərbi-sənaye kompleksi bu layihəyə 50
milyon dollardan artıq vəsait qoymuş, bu işlə milyonlarla işçi
qüvvəsi məşğul idi, mühəndislər, alimlər, fəhlələr işsiz qala
bilərdilər. Bu isə kapitalistlərə heç cür əlverişli ola bilməzdi.
Digər tərəfdən ən vacib məsələ, 1945-ci ilin əvvəlində
mütərəqqi fikirli və görkəmli amerika prezidenti T.Ruzvelt
ölür və onun yerinə hərbi-sənaye kompleksinin nümayəndəsi
olan vitse-prezidenti (H.Trumen) keçir və beləliklə də işlərin
dayandırılması çətinləşir.
Başqa bir maraqlı məsələ isə kapitalist-sosialist mövqelə-
rinin toqquşması oldu. Belə ki, Sovet hakimiyyəti yaranan
ilk günlərdən imperialist dövlətlər onu məhv etmək fikrində
olur və buna bir neçə dəfə cəhd də edirlər. İkinci dünya
33
müharibəsi ərəfəsində faşist Almaniyasının qüvvətlənməsin-
dən və bütün Avropanı növbə ilə zəbt etməsindən qorxuya
düşmüş ABŞ, İngiltərə və başqa qərb dövlətləri SSRİ ilə
müttəfiq olmaq məcburiyyətində qalırlar.
İmperialistlər müttəfiqlik etsələr də uzun müddət qərb
tərəfdən 2-ci cəbhəni açmırdılar. Bu gözləməyə əsas səbəb –
imperialist-dövlətlər gözləyirdilər ki, bu ölüm-dirim mühari-
bəsində bu iki nəhəng dövlət bir-birini qücdən, əldən salsın,
sonra isə onlar üstünlüyü ələ alsınlar. Nəticə də isə əksinə
oldu, Sovet dövləti möhkəmləndi, müharibədə qalib gəldi və
sosialsit dövlətləri çoxalmağa başladı. Bunu gözləməyən
ABŞ və başqa dövlətlər hərəkətə gəldilər və dünyanı qorxut-
maq fikrinə düşdülər. Beləliklə müharibənin tam bitməsinə,
yapon ordusunun darmadağın edilməsinə baxmayaraq, ABŞ
1945-ci il avqustun 4 və 8-də Yaponiyanın iki şəhəri –
Xirosima və Naqasaki üzərnə atom bombası atdı. Nəticədə
30-40 saniyə içərisində Xirosima şəhəri yerlə-yeksan oldu
və 300 min əhali fəlakətlə üzləşdi.
Bu Dünya xalqları və dövlətləri tərəfindən birmənalı qar-
şılanmadı. İnsanlar ABŞ-dan bu sınaqların təkrar olunmama-
sını tələb etdilər. Lakin keçən 60 il ərzində mütərəqqi dövlət
xadimləri və insanların səyi nəticəsində üçüncü dünya
müharibəsinin qarşısını almaq mümkün olmuşdur.
Doğrudur, ikinci Dünya mühairbəsindən keçən 60-65 il
ərzində dünyada xeyli irili-xırdalı münaqişələr olsa da, bir
neçə dəfə müharibəyə yaxınlaşılsa da müharibənin qarşısı
alına bilinmişdi. Ayrı-ayrı ölkələr arasında tərksilahla əlaqə-
dar çoxsaylı müqavilələr bağlanmış, strateji silahların azal-
dılması haqda müqavilələr bağlanmış, atom sınaqlarının
atmosferdə, dəniz üzərində və Yer üzərində sınaqdan
keçirilməsinin qarşısı alınmışdır. Hazırda hidrogen bombası,
lazer silahları və çoxsaylı silah növləri mövcuddur. Lakin
bəşəriyyət yeni müharibənin qarşısını almalıdır.
Dostları ilə paylaş: |