38
fərqlənir. Onların payına səhər əhalisinin illik artımının
80%-i düşür.
Dünyanın inkişaf etməkdə olan ölkələrində demoqrafik
partlayışla yanaşı «demoqrafik siyasət»də mövcuddur. Çin,
Hindistan və s. kimi, əhalisi çox böyük sürətlə artan
ölkələrdə müxtəlif yollarla əhali artımının qarşısının
alınması və ya məhdudlaşdırılması bunun əksinə isə, əhali
artımı azlığından narahat olan bəzi Avropa ölkələrində isə
onun artması uğrunda siyasət aparılır.
Dünya əhalisinin artımı barədə müxtəlif ölkələrin alim və
mütəxəssisləri daim müxtəlif proqnozlar verirlər. Məsələn,
XX əsrin 60-70-ci illərinin proqnozlarına əsasən XX əsrin
sonuna kimi dünya əhalisinin 9 milyard olacağı, gözlənsə
də, 1999-cu ildə bu rəqəm 6 milyarda çatdı. 2011-ci ildə isə
7 milyarda. Deməli əhali artımı obyektiv və subyektiv, həm
də təbii amillərdən asılıdır. Məsələn: İngilis alimi R.Maltu-
sun fikriincə insan artımı, cəmiyyətin ərzaq ehtiyatlarından
daha tez və sürətlə artır ki, bu da fəlakətə səbəb ola bilər.
Tarixin inkişafı isə bu faktın doğru olmadığını sübut
etmişdir. Maltus qeyd edirdi ki, ətraf mühitin vəziyyətinin
pisləşməsi hər şeydən əvvəl texniki və ekoloji siyasətlərin
hesabatlarından, texniki inkişafın aşağı səviyyəsindən,
antropogen təsirlərin nəticələrinin zəif öyrəniləsi, eyni
zamanda təbii mühitdə istifadə olunan zərərli maddələrin
yayılması və s. səbəblərdən asılıdır.
D.Medouz və tərəfdarları təklif etdikləri modeldə cəmiy-
yətin inkişafı beş qlobal amilə ayrılmışdır: sənayeləşmə;
ətraf mühitin çirklənməsi; əhali artımı; qida məhsullarının
istehsalı; bərpa edilməyən təbii sərvətlərin istifadəsi. C.For-
rester və D.Medouz öz modellərində planetin əhali sayının
artımını və sənaye istehsalını müvəqqəti dayandırmağı, yəni
konservləşdirməni təklif edirlər. D.Medouzun fikrincə bir
39
müddətdən sonra əhalinin artımı elə həddə çatacaq ki, milli
sərvətlər fəlakət vəziyyətində mənimsəniləcək: ətraf mühit
çirklənəcək, təbii sərvətlər tükənəcək, nəticədə əhalinin sayı
azalmağa başlayacaq. Bu vəziyyətdən yeganə çıxış yolu
«qlobal tarazlıq» və ona keçiddir. Bu yolla təbii ehtiyat-
lardan istifadə 8 dəfə, ətraf mühitə atılan zəhərli maddələrin
tullantıları isə 4 dəfə azalar. Sonradan alimlər birinci mode-
lin real olmadığını anladılar.
Hələ XX əsrin 60-70-ci illərində hesab edilirdi ki, bütün
bəşəriyyət üçün ekoloji problemlər ümumi ola bilməz.
Qlobal ekoloji problemlərin yaranması təbii resurslardan
istifadə tempinin güclənməsi və texniki proqreslə, «demo-
qrafik partlayışla» və s. ilə əlaqədardır. Belə ki, axırıncı
yüzillikdə bizim planetin əhalisinin sayı 7 milyard nəfərədək
artmışdır. 210-dan çox dövlət yaranmış, ərzaq istehsalı 120
dəfə artmış, meşə əraziləri isə 2 dəfə azalmışdır. Bütün bu
problemləri ayrı-ayrılıqda həll etmək mümkün deyil,
alimlərin tələsik qərarı bütün planetin gələcəyini təhlükə al-
tına ala bilər. Bütün bu problemlər planetin ekoloji duru-
munu pisləşdirir. Bunun üçündə Dünyanın bütün ölkələrində
əhali artımının nizamlanmasına diqqəti artırmalıdırlar. Əhali
artması və ayrı-ayrı ölkələrdə aşağı düşməsinin ekoloji
nəticələri hər iki halda öz vacibliyini saxlamaqdadır. Əgər
iqtisadi cəhətdən zəif ölkələrdə əhali artımının belə sürətlə
artması və onun çətin nizamlanması ekoloji tarazlığın pozul-
masına səbəb olursa, əhali artımının azalması və yaxud da
durqunluğu da tamamilə başqa ekoloji problemlərin yaran-
masına səbəb olur. Ona görə də əhali artımı dinamikasının
nizamlanması XXI əsrin ən vacib ekoloji problemlərindən-
dir. Çünki Dünyanın torpaq ehtiyatları günü-gündən sürətlə
azalır. Bu isə ərzaq məhsullarının azalmasına və bu günki
ağır ekoloji durumun daha da ağırlaşmasına səbəb ola bilər.
40
V FƏSİL
BƏŞƏRİYYƏTİN ƏRZAQ PROBLEMLƏRİNİN
EKOLOJİ NİZAMLANMASI
Bəşəriyyətin ən qədim qlobal problemlərindən biri də ər-
zaq problemidir. BMT-nin Ərzaq və Kənd Təsərrüfatı Təşki-
latının (ƏKTT) verdiyi məlumata görə keçən əsrin 90-cı
illərində planetimizin əhalisinin yalnız 38%-i yüksək keyfiy-
yətli qida məhsullarını ala bilmişdir.
Ərzaq məhsulları istehsalı problemi bir başa dünya əhali-
sinin dinamikası ilə sıx bağlı olub, qlobal və eyni zamanda
yerli mahiyyət kəsb edir. 1999-cu ildə dünya əhalisinin sayı
6 milyard olmuşdur (Bosniya və Hersoqovinyanın paytaxtı
Sarayev şəhərində 6 milyardıncı uşaq dünyaya gəlmişdir).
Hazırda bu say sürətlə 7 milyard yarıma yaxınlaşır. Dünya
əhalisinin sayı artdıqca əhalinin dinamikliyi də sürətlənir.
Asiya, Afrika və Latın Amerikası ölkələri əhali artımında
xüsusilə fərqlənirlər. Bu proses əsasən əhalinin XX əsrin 60-
cı illərindəki demoqrafik partlayışının davamı kimi izah
olunur. Göstərilən prosəsə səbəb odur ki, II Dünya mühari-
bəsindən sonra üçüncü dünya ölkələrinin bir çoxu siyasi
istiqlaliyyət əldə edərək iqtisadiyyatda, səhiyyə və sosial
sahələrdə müəyyən yüksəlişə nail oldular. Bunun nəticəsində
ölüm hadisəsi, xüsusilə uşaq ölümü azalmışdır. Doğum isə
yenə yüksək səviyyədə qalmışdır. Əksər ölkələrdə son 40-50
ildən orta illik artımı 2%-dən çox olmuşdur. Bir sıra ölkələr-
də, Meksikada, Kolumbiyada, Venesuelada bu göstərici 3%-
dən artıq, Kosta-Rikada 4%-dən çox olmuşdur. Hazırda
dünya əhalisinin təbii artım sürəti nisbətən azalmaqdadır.
Lakin əhalinin maddi nemətlər istehsalına olan tələbi bö-
yükdür və ildən-ilə artır, təbiətə təsiri məsələsi getdikcə
güclənir. Belə hesab edilir ki, normal yaşayıb işləmək üçün
Dostları ilə paylaş: |