164
Narın qabığından hazırlanan həlim mədə pozulmaları zamanı istifadə
olunur. Qurudulmuş meyvə qabığından hazırlanan nar poroşoku şiddətli yanıqları
müalicə etmək üçün işlədilir. Bu zaman yanığa əvvəlcə duru nar şirəsi yaxır və
üstündən həmin poroşokdan səpirlər.
Xırnik. Abnos fəsiləsinin xırnik cinsinə mənsubdur. Iki növü yayılmışdır.
Yabanı və ya Qafqaz xırniyi, Subtropik xırnik. Subtropik xırnik yapon xurması da
adlanır və mədəni halda becərilir.
Yabanı xırnik Qafqazda, Orta Asiyada və Zaqafqaziyada yayılmışdır. Bu
xırniklər hündürboylu düzböyüyən ağacdır, 20 m-dən hündür olur. Iri ağaclar Şəki-
Zaqatala zonasında çoxdur.
Xırnik mayın əvvəllərində yarpaqlar əmələ gəldikdən sonra çiçəkləyir.
Çiçəkləmə dövrü 10-20 gün davam edir. Meyvələri yarpaqları töküldükdən sonra
oktyabrın ortalarından başlayaraq dekabra qədər ağacın üstündə yetişir. Meyvələri
yumru, boz-sarımtıl və tutqun narıncı rəngdədir. Tam yetişdikdə qaralır. Içərisində
2-5 ədəd yastı çəyirdəkli olur. Çəyirdəksiz formalarına Zaqatala rayonunun
bağlarında rast gəlinir, həm də bunlar xırda olur. Meyvəsi şirin və
ağızbüzüşdürücüdür.
Tərkibində 18% şəkər (qlükoza və fruktoza), zülali, pektinli və aşılayıcı
maddə, limon turşusu, karotin (provitamin A) və 3-53 mq% C vitamini vardır.
Xırnik təzə və qurudulmuş halda yeyilir. Ondan bəkməz (doşab) bişirilir.
Şərbət, cem, jele, likör və kvas da hazırlanır.
Yabanı xırniyin ağacları çox möhkəm olduğundan ondan toxuculuq sənayesi
üçün məkik hazırlanır. Xalq təbabətində xırnik müxtəlif mədə xəstəliklərində
tətbiq edilir. Öz xassələrinə görə həzm pozğunluqlarında pəhrizi məhsul kimi
işlədilir.
Innab. Murdarça fəsiləsinin innab cinsinə mənsubdur. 100 növ kol və ya
meyvə ağaclarından bir növü yayılmışdır. Yabanı halda Orta Asiyada, Krımda və
Zaqafqaziyada rast gəlinir. Azərbaycanda qədim zamandan becərilir. Innab
165
Abşeron yarımadasında, Göyçay, Ucar və Ağdaş rayonlarında becərilir. Başqa
rayonlarda isə bunlara tək-tək qrup şəklində təsadüf olunur.
Azərbaycanda innab bitkisinin hündürlüyü 4-12 m-ə çatır. Innab iyun-iyulda
çiçəkləyir. Çiçəkləri bir yerdən top kimi çıxır. Çiçəyi ulduzşəkilli, beşləçəkli,
sarıdır. Meyvəsi yumru, yumurtavari, uzunsov-girdədən armudabənzər formayadək
dəyişir. Meyvəsinin hamar parlaq qəhvəyi və ya qırmızı-qonur rəngli qabığı altında
şirin, turşməzə və yumşaq sarımtıl ətliyi vardır. Çəyirdəyi bərk, təpəsi sivri, enli-
yumurtavari və ya uzunsov-oval formalı, uzunluğu 1,2-1,5 sm-dir. Azərbaycanda
olan innablar qırmızı qabıqlıdır.
Innabın tərkibində 22-30% karbohidrat, 5% zülali maddə, 1,5% üzvi turşu
(alma və kəhrəba turşusu), 2,5% pektinli maddə, 2% qətran, 1,2% aşılayıcı maddə,
880 mq% C vitamini vardır. Quru meyvələrinin tərkibində şəkər 70%-ə çatır. P
vitamininin miqdarı limon qabığındakından çoxdur. Minerallı maddələrdən kalium,
kalsium, fosfor, maqnezium və dəmir vardır.
Innab təzə və qurudulmuş halda yeyilir. Ondan konserv və qənnadı
məmulatı hazırlanmasında istifadə edilir. Bir çox ölkələrdə quru meyvələrindən un
alırlar. Bu un qənnadı məmulatı istehsalında istifadə olunur.
Xalq təbabətində innabın yarpağından, qabığından və meyvəsindən istifadə
edilir. Innab meyvələri kataral xəstəliklərin, vərəmin, öskürəyin müalicəsində,
eləcə də yumşaldıcı, tonizəedici və sidikqovucu kimi tətbiq olunur. O, həmçinin
həzm orqanlarının işini yaxşılaşdırır. Innab meyvəsi həm də qan təzyiqini
nizamlayır. Nəticədə baş və ürək nahiyələrində ağrı kəsilir və qanda xolesterinin
miqdarı azalır. Hipertoniya xəstəliyində gündə 3 dəfə yeməkdən sonra 20 innab
meyvəsi yemək və müalicəni 3 ay davam etdirmək məsləhət görülür.
Innab yarpaqlarında 1020 mq% C vitamini, həm də şirin və acı dadı hiss
edən resseptorları keyləşdirən maddə vardır.
Tut. Tut fəsiləsinə mənsubdur. Meyvəsi üçün becərilən tut 2 əsas növə
bölünür: ağ və xartut. Yaxın Şərq ölkələrində çox yayılmışdır. Azərbaycanda və
Orta Asiyada keyfiyyətli və iri meyvəsi olan növmüxtəliflikləri vardır. Yabanı
166
halda Azərbaycanın meşələrində, çay kənarlarında və dağ ətəklərində bitir. Yabanı
tutun bir çox formaları vardır və yerli tutlar bunlardan seçilib qədim zamanlardan
bəri becərilməkdədir.
Ağ tut ağacının hündürlüyü 20 m-ə çatır. Qara xartutun ağacı isə bir qədər
xırda olur. Ağacı çox yavaş böyüyür.
Meyvəverən tutların erkək və dişi çiçəkləri olur. Çiçəklər yarpaqlarla eyni
vaxtda əmələ gələn kiçik meyvəciklərin üzərində açılır. Çiçəklər gödək saplaqla
salxımda yerləşir. Erkək çiçəklərin 4 kasa yarpaqları və 4 yarpaqcığı vardır.
Torbacıqlar partladıqdan sonra tozları tökülür. Dişi çiçəklər 4 kasacıq
yarpaqlarından ibarətdir, 2 ağızcığı vardır. Hər çiçəkdən tək-tək balaca meyvələr
əmələ gəlir və bunlar bir saplaq üzərində yerləşərək tutun əsas meyvəsini təşkil
edirlər. Hər meyvəciyində bir ədəd yastı, sarı, xırda toxumu vardır. Toxumların
ərafında olan sulu, şirin ətliyi yeyilir. Meyvəsi silindr şəklində, saplağı qısadır.
Tutun meyvəsi mürəkkəb giləmeyvədir.
Ağ tut iyun-iyulda, xartut isə iyul-avqustda yetişir. Meyvələrin yetişməsi
tədricən olur və 40 gün davam edir. Ağ tutun meyvəsi ağ-yaşılımtıl, ağ-sarımtıl və
ya ağ-çəhrayı rəngdə, sulu və şirindir. Xartutun meyvəsi tünd qara, qırmızı və ya
tünd bənövşəyi rəngdə sulu, turşaşirin dadlı və ətirlidir. Xartutdan başqa adi qara
tut da vardır. Lakin bunların əksəriyyəti dadsız və yaxud kəmşirin olur. Qida üçün
yararsızdır. Bunların yarpaqları barama qurdu üçün qida hesab edilir.
Ağ tutun meyvələri tam yetişdikdə yerə tökülür. Odur ki, tutu yetişdikcə, hər
iki gündən-bir səhər tezdən silkələyib xüsusi çadralara toplayırlar. Xartutun saplağı
ağaca bərk yapışdığından əl ilə yığılır. Xartutun meyvəsi şüşə və emallanmış
qablarda saxlanılmalıdır, mis qablarda saxlanması qorxuludur.
Ağ tutun meyvəsi şirin, dadlı, asan həzm olunduğundan təzə halda yeyilir.
Tərkibində 23%-ə qədər şəkər, üzvi turşular, zülal, pektin, yağ, aşılayıcı və
rəngləyici maddələr, vitaminlər və dəmir vardır. Xartutda dəmir ağ tuta nisbətən
çoxdur.
Dostları ilə paylaş: |