ƏL İ H ƏS ƏNOV
128
yaradılmasını və qeyri-qanuni
fəaliyyətin davam etdi-
rilməsini, problemin sülh yolu ilə həlli istiqamətində
görülmüş işlərin nəticə verməməsini;
Ermənistan tərəfindən blokada vəziyyətində saxla-
nılan Naxçıvan Muxtar Respublikasının Azərbaycan
Respublikasının əsas hissəsi ilə birbaşa nəqliyyat əla-
qəsinin pozulmasını və beynəlxalq aləmə yeganə çıxış
yolu kimi Türkiyə və İran sərhədlərindən istifadə
edilməsini;
Cənubi Qafqazda həyata keçirilən transkontinental
enerji layihələrindən kənarda qalmış Ermənistanın re-
gional inteqrasiya və əməkdaşlıq proseslərinə qarşı daim
təxribat törətməsini və pozucu fəaliyyət göstərməsini;
Gürcüstan ərazisindən çıxarılan Rusiyaya məxsus
hərbi texnikanın Ermənistanda və Ermənistanın işğal
etdiyi Azərbaycan Respublikası ərazilərində yerləşdi-
rilməsini, bu işğalçı ölkənin hərbi potensialının güc-
ləndirilməsi istiqamətində Rusiya
ilə birgə fəaliyyətin
davam etdirilməsini və s. aid edirlər.
Azərbaycan-Türkiyə sərhədləri: Azərbaycanın
Türkiyə
Respublikası
ilə sərhədi cəmi 15.0 kilometrdir. Bunun da əksə-
riyyəti Araz çayı boyunca Şərur-Sədərək rayonları (Naxçıvan
Muxtar Respublikası) ərazisindən keçir. Azərbaycan üçün cid-
di geostrateji əhəmiyyət kəsb edən və qardaş Türkiyə ilə geosi-
yasi birliyi təmin edən bu sərhəd sahəsi, bəlkə də ölkənin
xarici aləmlə yeganə problemsiz hüdudu hesab olunur.
SSRİ-nin dağıldığı 1991-ci ildən sonrakı dövrdə aparılan
ikitərəfli danışıqlara baxmayaraq, ölkənin həm quru, həm də
dəniz sərhədlərinin böyük hissəsi
delimitasiya olunsa da,
Xəzər vasitəsilə İran və Türkmənistanla, quru vasitəsi ilə isə
Gürcüstanla sərhədlər tam demarkasiya olunmamış, yaxud bu
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ MİLLİ İNKİŞAF VƏ
TƏHLÜKƏSİZLİK SİYASƏTİNIN ƏSASLARI
129
proses başa çatmamışdır. Ermənistanla müharibə vəziyyəti
davam etdiyinə görə onunla hətta sərhəd delimitasiyası da
həyata keçirilməmişdir.
2010-cu il sentyabrın 3-də Rusiya Prezidenti Dmitri Med-
vedevin Azərbaycana rəsmi səfəri zamanı “Azərbaycan Res-
publikası və Rusiya Federasiyası arasında dövlət sərhədi haq-
qında” Müqavilə imzalanmışdır. Həmin sənədlə Azərbaycan
və Rusiya sərhədlərinin delimitasiyası prosesi başa çatmışdır.
Müqavilə 2010-cu il dekabrın 21-də Azərbaycan Respublika-
sının Milli Məclisi, 2011-ci il iyunun 17-də isə Rusiya Federa-
siyasının Dövlət Duması tərəfindən ratifikasiya olunmuşdur.
Azərbaycan-Gürcüstan sərhədlərinin
müəyyənləşdirilməsi
üzrə dövlətlərarası delimitasiya komissiyasının 2009-cu il 17-
18 iyunda Tbilisidə keçirilmiş 10-cu iclasından sonra sərhəd-
lərin 283 kilometri (59%) razılaşdırılmışdır.
Xəzəryanı ölkələrdən
İran və Türkmənistanla Xəzər dəni-
zinin orta xəttinin müəyyən olunması və milli sektorların koor-
dinatları məsələsində Azərbaycanın bir çox problemləri möv-
cuddur. Doğrudur, Ermənistan istisna olmaqla, Azərbaycanın
hər hansı həmsərhəd dövlətlə indiyə qədər ciddi sərhəd müna-
qişəsi və yaxud silahlı qarşıdurması (İran hərbi təyyarələrinin
və sərhədçilərinin 2001-ci ildə Xəzər dənizinin Azərbaycana
məxsus milli sektorunun “Alov” neft yatağında kəşfiyyat-qaz-
ma işləri aparan BP mütəxəssislərinə hərbi təzyiq göstərməsi
və onları ərazini tərk etməyə məcbur etməsi faktı istisna ol-
maqla - Ə.H.) mövcud olmamışdır. Lakin Xəzəryanı və Cənubi
Qafqaz ölkələri ilə ortaq sərhəd xətlərinin hələ də axıra qədər
demarkasiya və delimitasiya edilməməsi ciddi narahatlıq mən-
bəyi olaraq qalmaqdadır.
Bundan başqa, mütəxəssislərin məlu-
matına görə, 2020-ci ilə qədər Xəzəryanı ölkələrin hərbi dəniz
qüvvələrinə və sahil mühafizəsinə bütövlükdə, təxminən 60-a
ƏL İ H ƏS ƏNOV
130
yaxın hərbi gəmi və kater daxil edəcəyi gözlənilir ki, bu da bir-
başa dənizin millitaristləşdirilməsinə dəlalət edəcəkdir. Xəzər
sahili ölkələrindən Rusiyanın 18, Qazaxıstanın 7-9, Türkmə-
nistanın 12 və digərlərinin 2020-ci ilə qədər dənizə buraxacağı
neçə-neçə hərbi gəmilərin mövcudluğu şəraitində, Azərbaycan
rəsmiləri öz ölkələrinin Xəzər dənizindən qaynaqlanan təhlükə-
sizliyi haqqında ciddi düşünmək məcburiyyətində qalacaqdır.
Azərbaycanın qonşularından
dəniz sərhədlərinin orta
xəttinin müəyyənləşməsində İranla yanaşı, Xəzəryanı ölkələr-
dən problemli
olaraq qalan ikinci dövlət Türkmənistandır.
SSRİ dağılandan sonra Azərbaycan bu ölkə ilə dəniz sərhəd-
lərinin orta xəttinin və Xəzərdəki bəzi neft-qaz yataqlarının
mənsubiyyətinin müəyyənləşməsində bəzi problemlər yaşayır.
Artıq yuxarıda qeyd olunduğu kimi, Xəzərin hüquqi statusu
“müəyyənləşmədən” və onun milli sektorlarının delimitasiyası,
demarkasiyası aparılmadan Azərbaycanın dənizdə həyata ke-
çirdiyi beynəlxalq neft-qaz layihələrinə Türkmənistan da, Ru-
siya və İrana qoşularaq, rəsmi şəkildə müəyyən etirazlar
səsləndirmiş və özünəməxsus iddialar irəli sürmüşdür. Əslində,
öz milli maraqlarının ziyanına olaraq Xəzərin hüquqi statusu-
nun müəyyən olunmasını indiyə qədər uzadan iki ölkədən biri
məhz Türkmənistandır. Bu ölkə müstəqillik dövrünün ayrı-ayrı
illərində xalqlarımızın
ortaq din, dil, mədəniyyət və etnik soy-
kökünə malik olmasını, iki ölkənin strateji maraq çərçivələri-
nin və geosiyasi, geoiqtisadi mənafelərinin üst-üstə düşməsini,
bu maraqların onlar arasında strateji tərəfdaşlıq tələb etməsini
nəzərə almadan, bəzi məsələlərdə tam anti-Azərbaycan mövqe-
yi nümayiş etdirmişdir. Lakin Azərbaycan rəhbərliyi bu ölkəni
idarə edənlərin nə vaxtsa real gerçəkliyi dərk edərək, Xəzər
hövzəsində respublikamızla eyni geosiyasi düşərgədə mövqe
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ MİLLİ İNKİŞAF VƏ
TƏHLÜKƏSİZLİK SİYASƏTİNIN ƏSASLARI
131
tutacağına ümid bəsləmiş və onların bəzi əsassız bəyanatlarına,
qeyri-sağlam hərəkətlərinə göz yummuşdur.
Türkmənistan özünü Xəzər hövzəsi və Orta Asiyada bitə-
rəf
dövlət elan edərək, bölgədəki təhlükəsizlik və hərbi-strateji
bloklardan uzaq qalacağını bəyan etmişdir. Lakin bu ölkənin
Xəzərdə həyata keçirmək istədiyi hərbi-geostrateji siyasət və
bu haqda verdiyi bəzi bəyanatlar Azərbaycanı özünün hərbi və
iqtisadi təhlükəsizliyi baxımından biganə qoya bilməz. Son
dövrlərdə bəzi mənbələrin verdiyi məlumata görə, özünün
“təhlükəsizlik maraqlarının təmin olunması”nı əsas gətirərək,
Türkmənistan Xəzər dənizində güclü hərbi-dəniz qüvvələri
yaratmaq, onu müasir texnika ilə təmin etmək haqqında milli
proqram açıqlamışdır. Ölkənin Milli Təhlükəsizlik Şurasının
qərarı ilə qəbul edilmiş həmin proqramda Türkmənistanın
2015-ci ilə qədər Xəzər hərbi-dəniz qüvvələri formalaşdırması,
dənizdə hərbi-strateji planlar həyata keçirən,
öz geoiqtisadi və
təhlükəsizlik maraqlarını təmin edən hərbi donanma yaratması
nəzərdə tutulmuşdur. Mütəxəssislər son illərdə bu ölkənin
Xəzər dənizində yerləşən Türkmənbaşı hərbi-dəniz sərhəd
dəstəsinə aldığı “Kalkan M”, “Qrif T” tipli, Ukraynadan alın-
mış onlarla patrul katerlərini, İrandan alınmış 7 sahil-mühafizə
hərbi katerini və bir ədəd minadaşıyan gəmini, ABŞ-la hərbi
əməkdaşlıq çərçivəsində aldığı ”Point Jackson” patrul katerini
və digər hərbi-dəniz texnikasını, ölkə rəhbərliyinin səsləndir-
diyi çoxsaylı anti-Azərbaycan bəyanatlarını və qeyri-standart
hərəkətləri, o cümlədən İranın Xəzərin Azərbaycana məxsus
“Alov” yatağına 2001-ci ildə həyata keçirdiyi hərbi müdaxilə
nümunəsini və s.
nəzərə alaraq, bu proqramı Azərbaycanın təh-
lükəsizlik maraqlarına bilavasitə təhlükə kimi qiymətləndirmiş
və Xəzərdə yeni - “türkmən təhlükəsinin” gələcək geostrateji