9
həmçinin bunların nəticəsi olaraq dövlət və cəmiyyətin tarixi
üçün irs yaratmaqda meydana gəlir.
Özünüdərk fəlsəfəsi
şəxsiyyətin formalaşmasının, ümumulikdə isə dövlət və
cəmiyyətin tərəqqisinin nəzəri-əxlaqi bazasını təşkil edir.
Özünüdərk zamanı insan varlığı öz enerjisini ətraf üçün sərf
edir və nəticədə enerji mübadilələri sayəsində cəmiyyətin
üzvləri arasında bağlılıq və tarazlıq, müəyyən şərtlərdə isə
qeyri-tarazlıq yaranır. İnsan mənəviyyatı və maddi aləmi
arasında tarazlı bağlılıq, həmçinin insanlarla təbiət, insanlarla
dövlət və cəmiyyət arasında tarazlı əsaslarla əlaqələr
formalaşır. Özünüdərk insanları ali mənəvi varlıqlar olaraq
özünə qaytarır, düşünən məxluq kimi itməsinə imkan vermir.
Elmi yaradıcılığım üçün belə bir şüarı əldə rəhbər tuturam:
“Məndən ötrü elmi-fəlsəfi biliklər xəzinəsi şirin su
ehtiyatlarından ibarət olan bir dünya okeanıdır. Əgər bu
dünya okeanından bütün ömrüm boyu bir fincan su içə
bilsəm, özümü doymuş hesab edərəm”
Biliklər dedikdə, mənəviyyat elminin atası, dahi yunan
filosofu Sokratın (Socrates) (O, b.e.ə. təxminən 470-399-cu
ilərdə Afinada yaşamışdır) üçlüyün vəhdəti kimi götürdüyü,
mövcud olan şeylər barəsində olan faktual biliyi, nələrin olmalı
olması barədə olan normativ biliyi və insanların həqiqətən də
müdafiə etdikləri biliyi nəzərdə tuturam.
Sokrat-Platon təlimində ədalət, düzgünlük nemətdir,
fəzilətdir, idealdır və bu baxımdan da məkandan və zamandan
asılı
olmayan
ideyadır.
Mənəviyyat,
ideyalar,
idellar
dəyişməzdir və bütün şəraitlərdə iradə və duyğulardan ucadır.
Platon təlimindən irəli gələrək qeyd edilir ki, ideya-etik-siyasi
fəzilət olaraq dəyişməzdir, hissi şeylər, məsələn, adətlər və
fikirlərin müxtəlifliyi isə dəyişəndir. Platona görə gözəllik,
fəzilət və həqiqət özünə ehtiraslı istəkləri cəlb edir. Fəzilət,
duyğu dialektik (qarşılıqlı təsiretmə) formada mövcuddur.
Tarazlıq nədir, sualına belə cavab verirəm: “Cəmiyyətdə,
dövlətdə, bütün sahələrdə istər sabit, istərsə də dəyişkən
məqamlarda, şəraitlərdə meydana gələn yeni təzahürlərdə,
gerçəkliklərdə, böyükdən kiçiyə və yaxud da kiçikdən
10
böyüyüə doğru, iki və ya çox tərəf arasında olan
münasibətləri, mövqeləri tərəflər qarşılıqlı olaraq olduğu
şə
kildə, büruzə olunan formada qəbul etməlidirlər. Bu
vəziyyətlər həm mübarizə, həm də qeyri-mübarizə
şə
raitlərinə aiddir. Ən əsası meydana gələn təzahür deyil,
forma deyil, məzmunda olan ədalətdir, düzgünlükdür ki,
bu da tarazlığın özüdür. Düzgünlüyü müəyyən etmək isə
zəkadır, ali düşüncələrdir ki, bu da iradə və hisslərdən
ucadır. Ali düşünmənin özü elə yüksək mənəviyyatın
özüdür, kamillikdir, xeyirxahlığı və ali fikirləri, insanı
keyfiyyətləri özündə cəmləyən müdriklikdir ”
Tarazlıq ali düşüncə məhsuludur, hissi şeylərə,
möhkəm iradə əsasında yüksək səviyyədə, zəka yolu ilə
təsiretmə nəticəsində əldə edilən vəziyyətdir;
-münasibətlərdə tarazlıq ali insan keyfiyyətlərinin
qəbuledilənlik,
razılaşmaq
kimi
kriteriyalarının
tətbiqindən meydana gələn vəziyyətdir;
-cəmiyyətdə və dövlətdəki münasibətlərdə tarazlıq ideal
cəmiyyətin
özüdür,
cəmiyyətin
bütün
üzvlərini
sakitləşdirən, onlara mənəvi qidalar verən amildir;
-tarazlıq vəziyyətləri zəkalı insanların yetişməsi üçün
müvafiq şəraitləri yetişdirən, zəruri vasitələri üzə çıxaran
nemətlərdir, mənəvi mövcudluqlardır;
-münasibətlərdə,
bu
baxımdan
mövqelərdə
və
hərəkətlərdə tarazlıq ədalətli rəqabəti zəruri edən şəraitdir;
-tarazlıq idealdır, nümunədir, ideyadır və bu baxımdan
da hər kəsin qəbul edə bilməyəcəyi, əlçatmazlıqdır, buna
görə də nisbidir;
-tarazlıq ədalətdir, düzgünlükdür və vəziyyət olaraq
müxtəlif şəraitlərdə dəyişsə belə, bazis olaraq, həm də bir
məfhum kimi dəyişməzdir; çünki istəkdir, arzudur, ümumi
xoşbəxtlikdir, firavanlıqdır, inkişafa çatmaq vasitəsidir;
-münasibətlərdə tarazlıq bütün yaş qruplarında,
təbəqələrdə ədalət və düzgünlük xəttidir, vəziyyət olaraq
11
sabitlikdir, xassə olaraq mülayimlikdir, məzmun olaraq isə
yaxşılıqdır, xeyirxahlıqdır, humanistlikdir;
-münasibətlərdə tarazlıq tərəflərdə ifrat eqoizmə qarşı
sipərdir, digər tərəfdən insanlığı üzə çıxaran və qoruyan
vasitədir, şəraitdir;
-tarazlıq bir seçimdir ki, burada yaxşı (fəzilətli) və
fəziləti olmayan şəxslər arasında fərqlər müəyyən edilir.
Tarazlıq sayəsində fəzilətli insanların ayırd edilərək bir və
ya bir neçə xətt üzrə təsnif olunmaları meydana gəlir;
-tarazlıq insanların bioloji və mənəvi uyğunluqlarını
müəyyən edən, onların bioloji və mənəvi baxımdan
təsnifatını şərtləndirən, həmçinin maddi aləmlə mənəvi
aləm arasında üzvi bağlılıq yaradan vasitədir, məzmun və
mahiyyətdir, mənadır, eləcə də formadır və s.
Sosial mənada hər bir fərd və şəxs (bioloji baxımdan hər
bir insan) öz ehtiyac və tələbatlarına uyğun olaraq (müxtəlif
yaş dövrləri və məşğuliyyət sahələri üzrə) cəmiyyətdə
müəyyən maraqlara (iqtisadi, ictimai, siyasi, mədəni və s.)
sahibdir. Dahi filosofların əksəriyyəti hesab ediblər ki, insanlar
daha çox mənəvi, bu baxımdan sosial varlıqlardır və öz həyat
nemətlərini əsasən mənəvi münasibətlər sferasından götürürlər.
Yəni dərin mənanı ruhi, mənəvi mühitdə axtarırlar. Xüsusilə ali
dərrakəyə, seçilən istedada və qabiliyyətə, yüksək əxlaqa malik
olan və əqli təfəkkürləri ilə fərqlənən, özlərini dərindən dərk
etməyə çalışan şəxslər bu baxımdan müsbət mənada
fərqlənirlər. Məsələn, böyük insan, ali mənəvi, bu baxımdan
yüksək etik dəyərləri özündə simvolizə edən qədim yunan
alimi Sokrat (Sokratın e.ə.469-399-cu illərdə yaşadığı da
kitablarda qeyd edilir. O, mənəviyyatı elmin predmeti kimi
qəbul etmiş və etika elminin əsasını qoymuşdu) fövqəladə
dərəcədə müşahidəçi əqlə malik olan, yüksək əxlaqi xassə və
davranışları özündə cəmləyən bir filosof olaraq, bütün həyatı
böyu “özün özünü dərk et” ifadəsini əldə rəhbər tutaraq
yaşamışdır. Bu ifadə ətrafında düşüncələrə dalmışdır.