Azərbaycan Tarixi
165
sonra Əmir Teymura arxalanan Şirvanşah I İbrahim Qarabağı
da tutaraq öz dövlətinə qatdı.
1405-ci ildə Əmir Teymurun vəfatından sonra, onun
varislərinin hakimiyyəti dövründə Şirvanşah I İbrahimin əl-
qolu açıldı. O, bütün Azərbaycanı öz hakimiyyəti altında
birləşdirmək
siyasəti yeritdi, lakin buna nail ola bilmədi.
I İbrahimdən sonra Şirvanşahlar taxtına onun oğlu I
Xəlilüllah oturdu. I Xəlilüllah Qarabağda düşərgə salmış Əmir
Teymurun nəvəsi Şahruxun yanına getdi. O, Şahrux ilə
qohumluq əlaqəsi yaratmaqla teymurilərin dəstəyinə nail oldu.
Bu isə Qaraqoyunlu hökmdarı İskəndərin xoşuna gəlmədi.
Qaraqoyunlu İskəndər şah 1434 və 1437-ci illərdə iki dəfə
Şirvana hücum edib Şamaxı şəhərini xarabazara çevirdi. 1460-
cı ildə Ərdəbil hakimi Şeyx Cüneyd Şirvana hücum etdikdə isə
Şirvanşah I Xəlilüllah Qaraqoyunlu Cavanşahla birləşib Samur
çayının sol sahilində Qıpçaq kəndi yaxınlığında baş verən
döyüşdə Ərdəbil hakiminin 10 min nəfərlik qoşununu məğlub
etdi, Şeyx Cüneyd isə öldürüldü.
1465-ci ildə I Xəlilüllahın
ölümündən sonra Şirvanşah
taxtına onun oğlu Fərrux Yasar oturdu. O, hakimiyyətinin ilk
illərində ata və babasının Əmir Teymur və onun nəsli ilə yaxın
əlaqə saxlamaq ənənəsini pozaraq, daha qüdrətli dövlət olan
Ağqoyunlu dövləti ilə yaxınlaşdı. O, öz bacısını Ağqoyunlu
Yaqub şaha ərə verməklə onlarla qohumlaşdı. Lakin Ağqoyun-
luların müttəfiqi və qohumları Ərdəbil hakimi Şeyx Cüneydin
oğlu Şeyx Heydər də Dağıstana hərbi yürüş zamanı Şamaxıya
hücum etdi. Yaqub şah qaynı Fərrux Yasarın köməyinə qoşun
göndərib Şeyx Heydəri məğlub etdi. Döyüşdə Şeyx Heydər ya-
ralanıb öldü.
Beləliklə, Şirvanşahlar dövlətinin müstəqilliyi qo-
runub saxlandı.
11.4. Qaraqoyunlu dövləti. XIII əsrdə monqollarla
birlikdə Azərbaycana oğuz türk soylarından qaraqoyunlular da
gəlmişdilər. Qaraqoyunlu soyları öz adını daşıdıqları bayrağın
rəmzindən almışdılar. Qaraqoyunlu soyları Cənubi Azərbay-
Qəzənfər Rəcəbli
166
canın qərb hissəsində və indiki Türkiyənin şərq torpaqlarında
məskunlaşmışdılar. Qaraqoyunlu soy ittifaqının başçısı Bayram
Xoca idi. 1380-ci ildə onun vəfatından sonra Qaraqoyunluların
başçısı Qara Məhəmməd olur. O, Van gölü ətrafındakı
torpaqları öz hakimiyyəti altında birləşdirib kiçik hökmdarlıq
yaradır. Onun ölümündən sonra qaraqoyunluların hakimi oğlu
Qara Yusif olur. Qara Yusif torpaqlarını Əmir Teymurun
hücumlarından qorumaq üçün
Təbrizi özünə paytaxt etmiş
Cəlairilər dövləti ilə ittifaq bağlayır. 1392-ci ildə müttəfiqlərin
qoşunu Əmir Teymurun ordusu ilə döyüşdə məğlubiyyətə
uğrayır. Qara Yusif Kürdistandan cənuba tərəf çəkilməli olur.
1394-cü ildə Bağdad yaxınlığında Qara Yusif və onun müttəfiqi
Əhməd Cəlairi ikinci dəfə Əmir Teymur tərəfindən məğlubiy-
yətə uğradılır. Onlar Əmir Teymura qarşı yeni ittifaq bağlamaq
üçün Misirə gedirlər. Lakin Misir sultanı nəinki onların ittifaq
təklifini qəbul etmir, hətta Əmir
Teymurun qəzəbindən
qorxaraq onları həbs etdirib zindana saldırır. Onlar yalnız 1405-
ci ildə Əmir Teymurun vəfatından sonra zindandan çıxdılar.
Zindandan çıxdıqdan sonra Sultan Əhməd Cəlairi öncə
Bağdadı sonra isə Təbrizi tutub öz hakimiyyətini bərpa etdi.
Qara Yusif isə Kürdüstandan şimalda yerləşən öz torpaqlarını
geri ala bildi. Tezliklə teymurilərdən olan Əbubəkr Sultan Əh-
mədi məğlub edib Təbrizi tutdu. Sultan Əhməd qaçaraq canını
qurtara bildi. Qara Yusif onun köməyinə gəldi, 1408-ci il ap-
relin 21-də Təbriz yaxınlığındakı döyüºdə Əbubəkrin ordusunu
məğlubiyyətə uğratdı. Döyüşdə Azərbaycanın hökmdarı təyin
olunmuş Əmir Teymurun oğlu Miran şah da öldürüldü. Sultan
Əhməd Təbrizə qayıdıb yenə də Cənubi Azərbaycanda haki-
miyyətini bərpa etdi.
Qara Yusifin dəstəyi ilə hakimiyyətini
bərpa etmiş Sultan
Əhməd qaraqoyunluların güclənməsindən qorxuya düşərək,
onlara qarşı düşmənçiliyə başladı. Sultan Əhmədin dönüklü-
yündən xəbər tutan Qara Yusif Təbriz üzərinə yeriyərək 1410-
cu il avqustun 30 da Təbriz yaxınlığındakı döyüşdə Sultan
Azərbaycan Tarixi
167
Əhməd üzərində qələbə çalıb Təbrizi aldı, öz dövlətinin
paytaxtı etdi və Qaraqoyunlu dövlətini yaratdı.
Şirvanşah I İbrahim oğlu Keyumərsin başçılığı altında
Qara Yusifin üzərinə qoşun göndərdi. Qara Yusif Şirvanşah
qoşunları üzərində qələbə çalıb Keyumərsi əsir aldı. Şah I
İbrahim Şəki və Kaxetiya hökmdarları ilə Qara Yusifə qarşı
ittifaq bağladı. Qara Yusif güclü süvari qoşunla Kür çayı
sahilinə gəldi və 1412-ci il noyabrın 6-da həlledici döyüşdə
müttəfiqlər üzərində parlaq qələbə çalıb şah I İbrahim ilə
birlikdə Kaxetiya çarını və Şəki hökmdarını da əsir aldı. Şah I
İbrahim can bahası ödəməklə azad edildi. Şirvanşahlar dövləti
Qaraqoyunlu dövlətindən asılı vəziyyətə düşdü.
Qara Yusifin vəfatından sonra Qaraqoyunlu hökmdarı
onun oğlu Qara İskəndər, daha sonra Cahanşah oldu. Qara
İskəndər Şirvanşah I Xəlilüllah və Orta Asiya ilə İranı özünə
tabe edə bilmiş Əmir Şahrux ilə uzun
sürən müharibələr etməli
oldu. İskəndərin ölümündən sonra Şahrux Cahanşahı özündən
asılı vəziyyətə sala bilmişdi. Bu asılılıq Şahruxun sarayına hər
il hədiyyələr göndərməklə məhdudlaşırdı. 1435-ci ildə Şahru-
xun ölümündən sonra Cahan şah müstəqilliyini bərpa edə bildi.
11.5. Ağqoyunlu dövləti. Qaraqoyunlu dövlətindən qərb-
də Diyarbəkir, Mərdin və ətraf torpaqlarda oğuz türk soyların-
dan ağqoyunlu soyları yaşayırdılar. Ağqoyunlu soy ittifaqının
bayrağında ağ qoç rəmzi vardı. Ağqoyunlu sülaləsinin baniləri
olan Bayandurlar sülaləsinin nümayəndələri Bizans və Trabzon
yunan sarayları ilə qohumluq əlaqələrilə bağllı idilər.
XV əsrin 60-cı illərində daxili çəkişmələr nəticəsində
Qaraqoyunlu dövləti xeyli zəifləmişdi. Xalq kütlələrinin maddi
vəziyyəti ağırlaşmışdı, ölkədə narazılıq artmışdı.
Bundan da
ağqoyunlular istifadə edərək Azərbaycanda hakimiyyəti ələ
keçirmək fəaliyyətinə başladılar. Ağqoyunlu sülaləsi Əmir
Teymur və teymurilər ilə sıx əlaqə saxlayırdı. Bu əlaqələr
Şahruxun hakimiyyəti illərində daha da möhkəmlənmişdi.
Teymuri Şahrux ağqoyunlulardan qaraqoyunluları öz
Qəzənfər Rəcəbli
168
tabeliyində saxlamaq üçün istifadə edirdi. Ağqoyunlu hökmdarı
Qara Osman Yuluq (1394-1494) qaraqoyunlular Təbriz
yaxınlığında teymurilərlə qarşı-qarşıya gələn zaman arxadan
qaraqoyunlular üzərinə hücum
edib Ərzincan və Sivasi ələ
keçirməklə teymurilərə kömək etmişdi.
Ağqoyunlu sülaləsinin görkəmli nümayəndəsi istedadlı
sərkərdə və dövlət xadimi Uzun Həsən (1453-1478) olmuşdur.
1453-cü ildə hakimiyyət başına gələn Uzun Həsən qaraqoyunlu
qoşunlarını məğlub edib tarixi Ermənistanı və Kürdüstanı tutur.
Qərbdə torpaqlarını itirən Qaraqoyunlu Cahanşah şərqə tərəf
torpaqlarını genişləndirərək İranın Xəzər sahili torpaqlarını
tutur. 1459-cu ildə Cahan şah teymurilərlə hərbi ittifaq bağlayıb
ağqoyunluları ənənəvi müttəfiqlərindən ayırmağa nail olur.
Ağqoyunluların güclənməsi qaraqoyunlularla bərabər
Osmanlı türklərini də narahat edirdi. Bu dövrdə Osmanlı
Sultanı II Mehmet Fateh geniş işğallara başlamış, 1453-cü ildə
Bizansın paytaxtı Konstantinopolu tutmuşdu.
Şərqdən Cahanşahın, qərbdən isə II Mehmetin istilaları
ağqoyunluların vəziyyətini mürəkkəbləşdirirdi. Uzun Həsən
qaraqoyunluların daxili çəkişmələrindən istifadə edərək öncə
onların üzərinə hücuma başladı. Onların arasında həlledici
döyüş 1467-ci ildə Muş düzündə baş verdi. Bu döyüşdə qaraqo-
yunlu ordusu darmadağın edildi
və qaraqoyunlu dövlətinin
mövcudluğuna son qoyuldu. Onun torpaqları ağqoyunluların
əlinə keçdi.
Cahanşahın varisləri Qaraqoyunlu dövlətini bərpa etməyə
cəhd göstərdilər. Onlar Xorasan hakimi Teymuri Əbu Səidlə
ağqoyunlulara qarşı ittifaq bağladılar. Əbu Səid böyük qoşunla
ağqoyunlular üzərinə hərəkət edərək Xəzərin cənub-qərbində
Mahmudavar kəndi ilə Qızılağac kəndi arasında düşərgə saldı.
O, Şirvanşah Fərrux Yasarın ona qoşulacağına ümid bəsləyirdi.
Lakin Fərrux Yasar ona qoşulmadı, Uzun Həsənlə ittifaqa girdi.
Ərdəbil hakimi Şeyx Cüneyd də ağqoyunlulara qoşuldu. Əbu
Səid çox gözlədi, Qaraqoyunlu qoşunları da gəlib onunla