Fəsil 1. KLİNİKİ ONKOLOGİYANIN ÜMUMİ ASPEKTLƏRİ
29
rir, gen-inisiatorların stimulyasiyaedici təsiri
nəticəsində onkogen zülallar
sintez olunur və hüceyrənin nəzarətsiz bölünməsi prosesi başlayır [sxem 1.1].
Baş-boyun nahiyyəsinin bədxassəli şişlərinin əmələ gəlməsində rolu olan
əsas onkogenlər və gen-supressorlar aşağıdakılardır.
A. Onkogenlər:
1. RAS onkogeni
− H – RAS
− K – ras
− N – ras
2. c-erb B (Her-2/neu)
geni
B. Gen – supressorlar
− Retinoblastoma geni
− p 53 geni
− FHİT (Fragile Histiodine Triad) geni
− PTEN (Phosphatase and Tension Homolog)
geni
− APC (Adenomatous Polyposis Coli) geni
− DCC (Deleted Cell Colon Carcinoma) geni
Normal hüceyrə
Gen-supressorlarla
nəzarət
↓↓
protoonkogen
------------------- hüceyrənin böyüməsi
və çoxalması
xərçəng
hüceyrəsi
gen-supressorlarla nəzarət
↓↓
onkogen ------------------- hüceyrənin böyüməsi və çoxalması
Şiş transformasiyası
Gen-supressorlarda
mutasion inaktivasiya
↓↓
protoonkogen -------------------
hüceyrənin böyüməsi
və çoxalması
↑↑
Gen – supressorlarda
mutasion inaktivasiya
Sxem 1.1. Kanserogenezin mexanizmi (Thompson M., 1991)
BAŞ-BOYUN ŞİŞLƏRİ
30
1.3.3. Kanserogenezin bioloji mexanizmləri
Müasir
kanserogenez iki əsas nəticəyə əsaslanır:
• Əksər şişlər bir hüceyrədən əmələ gəlir, hüceyrənin bütün sonrakı
inkişafı klonaldır.
• Kanserogen amilin təsiri ilə şişin inkişafı arasında uzunmüddətli la-
tent dövrü mövcuddur.
Yuxarıdakı nəticələr kanserogenezin çoxmərhələli modelini işləyib hazır-
lamağa imkan verir. Bu mərhələlər aşağıdakılardır:
1. İnisiasiya
2. Promosiya
3. Epiteldaxili xərçəng (cancinoma in situ)
4. Proqressiya
İnisiasiya mərhələsi. Kanserogen amilin hüceyrəyə birincili təsiri «ini-
siasiya» adlanır və hüceyrə onkogenlərinin əmələ gəlməsi, gen – supressorların
(və ya apoptoz törədən genlərin) inaktivasiyası, gen – inisiatorların aktivasiyası
və nəticədə hüceyrənin nəzarətsiz proliferasiyası ilə xarakterizə olunur. Bu
mərhələdə hüceyrənin diferensiasiyası pozulmur, funksiyası saxlanılır. Aktiv
onkogenli, sərhədsiz
bölünmə qabiliyyətinə, ölməzliyə (immortalizasiya) malik
hüceyrə uzun müddət özünü heç nə ilə göstərməyərək latent vəziyyətində qala
bilər.
Kanserogenezin inisiasiya-promosiya komponentlərinin müəyyən qanu-
nauyğunluqları müəyyən olunmuşdur:
− inisiator-promotor kombinasiyası ancaq göstərilən ardıcıllıqla təsir
edir;
− inisiasiya geriyə dönməyən, promosiya isə müəyyən ana qədər ge-
riyə dönən prosesdir;
− inisiasiya üçün inisiatorun birdəfəlik təsiri kifayət edə bilər. Pro-
mosiya üçün isə promotorun uzunmüddətli təsiri vacibdir.
Promosiya mərhələsi – hüceyrənin transformasiyasıdır.
Bunun üçün hü-
ceyrəyə bilavasitə inisiasiya törədən və ya digər kanserogen amilin və ya özü
kanserogen olmayıb, lakin onkogenlərin aktivasiyasına səbəb olan və immorta-
lizasiya olunmuş hüceyrələri latent vəziyyətdən çıxarmaq qabiliyyətinə malik
olan amilin – promotorların (məsələn, hormonların, iltihabi prosesin və s.)
təkrarı təsiri vacibdir.
Cancinoma in situ – qeyri invaziv və ya epiteldaxili xərçəngdir. Epitel-
daxili gərçəng-onkogen meyilliklə orqanizmin müdafiə reaksiyaları arasında
dinamik tarazlıqla xarakterizə olunur. Bu dövrdə proliferasiya
edən şiş hücey-
rələrinin sayı məhv olan şiş hüceyrələrinin sayına bərabər olur. Bu mərhələnin
davam müddəti 10 ilə qədər çata bilər.
Fəsil 1. KLİNİKİ ONKOLOGİYANIN ÜMUMİ ASPEKTLƏRİ
31
Proqressiya mərhələsi, invaziv xərçəngin əmələ gəlməsi, regionar və
uzaq metastazlar ilə xarakterizə olunur və müalicə aparilmadığı təqdirdə orqa-
nuzmin məhvinə gətirib çıxarır.
1.3.4. Orqanizmin şiş əleyhinə rezistentliyi
Kanserogen amillərin təsiri və hətta kanserogenez mexanizmlərin işə
düşməsi bədxassəli şişin əmələ gəlməsi
üçün yetərli deyildir, belə ki, insan or-
qanizmində şişəleyhinə mürəkkəb və çoxşaxəli mexanizm sistemi mövcuddur.
Onlar aşağıdakılardır:
• Antikanserogen mexanizmlər – kanserogenin hüceyrəyə daxil olma-
sına və onun genetik aparatına təsirinə mane olur. Antikanserogen
mexanizmlərə aiddir:
− kimyəvi kanserogenlərin oksidləşmə nəticəsində inaktivasiyası
− sərbəst radikalların antioksidant sistemi ilə inqibizasiyası
− kanserogenlərin orqanizmdən eliminasiyası
− onkogen virusların interferon və spesifik antitellərlə ingibiza-
siyası
• Antitransformasion mexanizmlər –
DNT zədələnəndən sonra onko-
genlərin ekspressiyasının dayandırılması və ya azaldilması yolu ilə
normal hüceyrənin şiş hüceyrəsinə çevrilməsinə əks təsir göstərir.
Antitransformasion mexanizmlər aşağıdakı vasitələrlə həyata keçiri-
lir:
− DNT fermentativ reparasiya sistemi
− gen–supressorlar
− apoptoz
• Antisellülyar mexanizməlr – əmələ gəlmiş şiş hüceyrələrinin inkişa-
fının zəiflədilməsinə və məhvinə yönəldilmişdir. Antisellülyar me-
xanizmlər aşağıdakılardan ibarətdir:
− T limfositlər
− makrofaqlar
− natural killerlər [NK]
− şişin nekroz faktoru (Tumor Necrosis Factor – [TNF])
− interferon
− şiş antigenlərinin antitelləri
1.3.5. Şiş toxumasının bioloji xarakteristikası
Şiş toxumasını və onu təşkil edən hüceyrələri onların
sələfləri olan nor-
mal toxumalardan fərqləndirən əlamətlərin toplusu «atipizm» adlanır.