BAŞ-BOYUN ŞİŞLƏRİ
22
lənməsi aid edilir.
Bu amillərin dəri, burun boşluğu, burun-udlaq, ağciyər, qa-
raciyər, sidik kisəsi xərçənginin əmələ gəlməsindəki rolu müəyyən edilmişdir.
Havanı çirkləndirən kanserogen maddələrə polisiklik aromatik karbohidro-
genlər, xrom, formaldehid, benzol, asbest və bir sıra digər kimyəvi birləşmələr
aid edilir. Atmosfer havasının çirklənməsinin əsas mənbələri ağır
sənaye müəs-
sisələri (metallurgiya, kimya, neft emalı), istilik elektrik stansiyaları və av-
tomobil nəqliyyatıdır. Ən geniş yayılmış su çirkləndiricilərinə suyun xlorlaş-
dırılması nəticəsində əmələ gələn kimyəvi birləşmələr (xloroform, bromoform
və s.) aiddir. Eyni zamanda su rezervuarlarının təmizlənməsində istifadə
olunan üzvi birləşmələr (peptisidlər, üzvi məhlullar), kənd təsərrüfatında isti-
fadə olunan herbisidlər, çay və dənizlə daşınan kimyəvi məhsullar,
içməli su
mənbələrinin yaxınlığındakı zərərli tullantı mənbələri (zibilxanalar) suyun
kanserogen maddələrlə çirkləndirilməsində rol oynayır.
Peşə kanserogenləri bütün bədxassəli şişlərin əmələ gəlmə səbəblərinin
2-5%-ni təşkil edir. Peşə kanserogen amilləri çox nadir hallarda konkret kim-
yəvi maddə ilə təmsil olunur. Adətən, onlar bütün tərkib hissələri məlum
olmayan mürəkkəb qarışıqlardan ibarət olurlar. Hazırda iş yerlərində rast
gəlinən və insan üçün kanserogenliyi sübut olunmuş 29 kimyəvi birləşmə
müəyyən edilmişdir. Onların arasında baş-boyun nahiyəsinin bədxassəli şişlə-
rinin əmələ gəlməsinə səbəb olanlara
civə və onun birləşmələri, daş kömür qət-
ranı (dəri xərçəngi), qurum, xrom, nikel və onların birləşmələri, ağac tozu
(burun boşluğu xərçəngi), formaldehid (burun-udlaq xərçəngi), iprit (udlaq
xərçəngi) və kükürd turşusu buxarı (qırtlaq xərçəngi) aiddir.
Fiziki kanserogenlərin aşağıdakı növləri vardır:
• İonizəedici radiasiya
• Ultrabənövşəyi şüalar
• Radon
• Elektromaqnit şüalanması
• Travmalar
İonizəedici radiasiyanın kanserogen effekti peşə ilə əlaqədar (nüvə
sənayesində işləyənlər, radioloqlar) radioaktiv şüalanmaya
məruz qalan, diaq-
nostika və müalicəsində ionizəedici radiasiyadan istifadə olunan və nüvə part-
layışlarından sonra şüalanma dozası almış insanlarda müəyyən olunmuşdur.
İonizəedici radiasiya (rentgen, α, β, γ şüaları və neytronlar) dəri, dodaq, ağız
suyu vəziləri, qalxanabənzər vəzi xərçəngi və bir sıra digər şişlər (leykozlar,
limfomalar, ağciyər, qida borusu, mədə, sidik kisəsi xərçəngi) üçün kanserogen
amil rolunu oynayır.
İonizəedici radiasiyaya uşaqlar daha həssasdır. Solid şişlər və leykemi-
yalar əksər
hallarda prenatal, az təsadüflərdə isə postnatal şüalanma nəticəsində
əmələ gəlir. Prenatal şüalanma nəticəsində əmələ gələn şişlər özünü, əsasən, 2-
5 yaşlarında göstərir. Postnatal şüalanma ilə əlaqədər əmələ gələn şişlərin la-
tent dövrü leykemiya üçün 5-10 il, solid şişlər üçün isə 20 ildən çox təşkil edir.
Fəsil 1. KLİNİKİ ONKOLOGİYANIN ÜMUMİ ASPEKTLƏRİ
23
İnsanın şüalanmaya məruz qaldığı yaş artdıqca onun bədxassəli şişlərlə xəs-
tələnmə riski azalır. Şüa müalicəsi onkoloji xəstələrdə ikincili bədxassəli şişlə-
rin əmələgəlmə riskini artırır. Belə ki, bütün ikincili bədxassəli şişlərin 5-10%-
nin səbəbi birincili şişə görə aparılmış radioterapiya hesab olunur.
Ultrabənövşəyi şüalanma (ultraviolet – UV), əsasən, dəri xərçəngi üçün
kanserogen amil hesab olunur. Beynəlxalq təsnifata görə UV şüalanmanın aşa-
ğıdakı diapazonları ayırd edilir:
− UVA şüalanma (uzun dalğalı) – 320-400 nanometr (NM)
− UVB şüalanma (orta dalğalı) – 280-320 NM
− UVC şüalanma (qısa dalğalı) – 200-280 NM
Günəş UV şüalanmanın əsas mənbəyidir. Bütün günəş radiasiyasının 5%-
ə qədəri yer səthində UV diapazonda qəbul edilir. Praktiki olaraq bütün UVC
şüalanma və UVB şüalanmanın 90%-ə qədəri günəş şüalarının atmosferdən
keçdiyi vaxt, əsasən, ozon təbəqəsi tərəfindən udulur.
UVA diapazonlu şüalar
ozon təbəqəsi tərəfindən az udulduğundan yer səthinə çatan günəş radiasiyası
əksərən UVA, az hallarda UVB diapazonlu olur. UVB şüalanmasının insan
dərisinə kanserogen təsiri UVA nisbətən daha güclüdür.
Radon – atmosferdə rast gəlinən radioaktiv qazdır. O, müxtəlif konsen-
trasiyalarda torpaqda və qayalıqlarda, tikinti materiallarında aşkar olunur, həm-
çinin yer səthinin dərin qatlarında və zirzəmilərdə toplanır.
Uran və digər şaxtaların işçilərinin müayinəsinin nəticələri göstərmişdir
ki, radonun yüksək səviyyəsi qırtlaq və ağ ciyər xərçənginin əmələ gəlməsinə
səbəb ola bilər. Yaşayış sahələrində radonun konsentrasiyası çox aşağı oldu-
ğundan onun kanserogen effekti praktiki əhəmiyyət kəsb etmir.
Elektromaqnit şüalanmasına yüksək gərginlikli elektrik xəttlərinin
generasiya etdiyi aşağı tezlikli (50-60 Hz) elektromaqnit sahələri aid edilir.
Əmələ gələn elektromaqnit şüaları həmin xəttlərin yaxınlığında
yerləşən
yaşayış sahələrinə daxil olaraq orada fon səviyyəsinin artmasına səbəb ola
bilər. Elektromaqnit şüalanması ilə xərçəngin əmələ gəlməsi arasındakı əlaqə
tam sübuta yetirilməmişdir. Belə ki, hazırda elektromaqnit sahəsinin kanse-
rogen mexanizminin elmi əsaslandırılmış mexanizmi yoxdur.
Mobil telefonlardan generasiya olunan elektromaqnit sahəsi mikrodalğalı
şüalanma spektrində olub, 800-2000 MHz tezliyinə malikdir. ABŞ, İsveç və
Danimarkada aparılan epidemioloji tədqiqatlar mobil telefonlardan istifadə ilə
bədxassəli şişlərin əmələ gəlməsi arasında əlaqənin olmamasını müəyyən
etmişdir. Lakin bəzi müəlliflər bununla razılaşmayaraq mobil telefonların
kanserogen effektə malik olmasını iddia edirlər. İstənilən halda nəzərə almaq
lazımdır ki, mobil telefonlar gündəlik həyata nisbətən yaxın
müddətdə daxil
olmuşdur, xərçəngin inkişafı üçün isə, adətən, uzun latent dövrü tələb olunur.
Travmalar orqanizmin ona məruz qalmış nahiyələrinin bədxassəli şiş-
lərinə səbəb ola bilərlər. Bədxassəli şiş daha çox mexaniki və termiki zədələn-
mələrin, sınıqların, odlu silah yaralanmalırının, yanıqların yerində əmələ gəlir.