edə bilməyənlər başqalarının da bədənini
özlərinə tabe edə
bilməzlər. Elə ki, öz bədənini sənə tabe olmağa məcbur etdin,
sonra sənət öyrənməklə hər iki dünyanın ne'mətinə sahib
olarsan. Hər iki dünyanın ne'məti sənətdə, bütün sənətlərin açarı
elm və tərbiyədədir. Xüsusilə nəfsi tərbiyə etmək, təvazö'karlıq,
pəhrizkarlıq, düz danışmaq, mö'minlik, təmiz adlı olmaq.
başqalarına əziyyət verməmək və həyalı olmaq çox yaxşıdır.
Hərçənd həyalılıq haqqında hədisdə deyilibdir ki: "həya
imandan doğur", lakin çox yerdə utanmaq insana ziyan vurur.
Elə utancaq olma ki, utancaqlıq üzündən vəzifəndə ehmallıq
edib, öz işlərinə zərər vurasan. Çox zaman elə yerlər olur ki,
məqsədə çatmaq üçün həyasızlıq etmək lazım gəlir. Lakin
həmişə yalan danışmaq rüsvayçılıq etmək, sırtıq olmaq kimi
harəkətlərdən utan, düz danışmaq, yaxşı işlər görməkdən isə
utanma. Çox adam ancaq utancaqlıq üzündən arzusuna çata
bilmir.
Əgər utanmaq imandan doğursa, yazıqlıq da utancaqlıqdan
doğur, ona görə utanmağın və utanmamağın hər ikisinin yerini
bilmək lazımdır, məqsədə hansı uyğundursa, onu etmək
lazımdır. Deyiblər ki: "yaxşının müqəddiməsi utancaqlıqsa,
pisin də müqəddiməsi utancaqlıqdır".
Nadan adamı adam hesab etmə əməlsiz alimi isə alim.
Elmsiz pəhrizkarı zahid bilmə, cahil adamla isə dostluq etmə.
Xüsusilə özlərini ağıllı hesab edən və öz avamlığı ilə lovğalanan
axmaqlarla oturub durma. Müdrik adamlardan
başqa heç kimlə
ünsiyyət saxlama, çünki yaxşılarla ünsiyyət saxlayanın adı da
yaxşıya çıxar. Görmürsənmi yağı küncüddən alırlar, lakin
küncüd yağını bənövşə ya qızıl güllə qarışdırdıqda və ya bir
müddət onlarla bir yerdə saxladıqda yaxşıların kəraməti
sayəsində artıq ona küncüd yağı deyil, qızıl gül yağı və ya
bənövşə yağı deyirlər!?
Yaxşıların məsləhətlərini və onların yaxşı işlərini unudub
naxələf çıxma, sən möhtac olan adama etdiyin yaxşılığı da
başına vurma. Yaxşılığı başa vurmaq yaxşılıq etməmək kimi bir
şeydir. Xoşxasiyyət və insanpərvər olmağı özünə peşə et, pis
adətlərdən qaç və ziyankar olma, ziyankarlığın səmərəsi
məhrumiyyət, məhrumiyyətin meyvəsi ehtiyac, ehtiyacın
bəhrəsi alçalmaq olar. Cəhd et səni tə'rifləyən xalq olsun, mədh
edən bir neçə cahil olmasın, çünki cahillərin mədh etdiyi,
eşitdiyimə görə, alimlər içərisində pislənir.
H e k a y ə t. Deyirlər ki, bir gün Əflatun
25
şəhərin adlı-
sanlı adamları ilə bir yerdə oturub, söhbət edirdi. Birisi onun
52 /
ﻪﻣﺎﻨﺳﻮﺑﺎﻗ .……………………………………………..
görüşünə gəlib salam verdi yanında
oturub oradan-buradan
danışdıqdan sonra dedi: Ey filosof,bu gün filankəsi gördüm,
sənin barəndə danışır və tə'rifləyərək deyirdi: "Əflatun çox
böyük filosofdur,indiyə qədər onun kimisi nə olub, nə də
olacaqdır. İstədim onun tə'rifini sənə çatdıram".
Filosof Əflatun bu sözü eşitcək başını aşağı salıb ağladı,
bərk qanı qaraldı, halı pozuldu. O kişi dedi: "Ey filosof, mən
sənə nə ağır bir söz dedim ki, halın belə pozuldu?". Filosof
Əflatun dedi: "Ey xacə, şəxsən sən mənə elə ağır bir söz
demədin, lakin bundan daha ağır müsibət olarmı ki, nadanın biri
məni tə'rifləsin, mənim gördüyüm iş ona xoş gəlsin? Bilsəydim
nə nadanlıq etmişəm ki, onun təbiətinə yaxın olmuş, xoşuna
gəlmiş və məni tə'rifləmişdir, tövbə edib o işdən əl çəkərdim.
Halımın pozulması ondandır ki, mən hələ də nadanam, çünki
nadanların tə'riflədikləri adamlar yalnız nadanlar olar".
Bu barədə bir hekayət də yadıma düşdü.
H e k a y ə t. Deyirlər ki, Məhəmməd
Zəkəriyya ər-Razi
26
bir dəstə şagirdi ilə gəzərkən bir dəliyə rast gəldi. Dəli
Zəkəriyyadan başqa heç kəsə baxmadı, onu diqqətlə nəzərdən
keçirdikdən sonra üzünə güldü. Məhəmməd Zəkəriyya geri
dönüb evinə gəldi, əmr etdi əftimun
27
dəmlədilər, onu içdi.
Şagirdləri soruşdular: "Ay müəllim, bu otun dəmini nə üçün indi
içdiniz?". Dedi: "O dəli güldüyü üçün. Əgər o, məndə öz halına
oxşar bir şey görməsə idi, üzümə gülməzdi" Deyiblər: "hər quş
öz tayı ilə uçar!".
Bundan əlavə, tünd xasiyyət olub özündən tez çıxmağı adət
etmə, bir az da helmin olsa yaxşıdır, lakin o qədər yumşaq olma
ki. səni çox yumşaq və həlim olduğun üçün hop eləyib udsunlar,
o qədər də sərt olma ki, sənə salam verməyə də qorxsunlar.
Hamı ilə yola getməyi bacar, bu üsulla həm dostdan, həm də
düşməndən istifadə edib arzuna çata bilərsən. Heç kəsi pislik
etməyə öyrətmə, pislik öyrətmək pislik etmək kimi bir şeydir.
Əgər günahsız olaraq biri səni incitsə, sən çalış onu incitmə,
çünki özgəni incitməmək insanlığın bir hissəsidir. Deyiblər ki,
əsl insanlıq camaatı incitməməkdir. Deməli, insan olmaq
istəyirsənsə gərək adamincidən olmayasan adamlarla yaxşı
rəftar edəsən. Gərək insan aynaya baxsın, görünüşü yaxşıdırsa,
işi də görünüşü kimi yaxşı olmalıdır,
çünki gözələ çirkinlik
yaraşmaz, buğdadan arpa, arpadan buğda bitməməlidir. Bu
barədə mənim bir dübeytim də vardır:
www.duddud.com - Elektron kitab, proqram yükləmə saytı
www.duddud.com saytından yüklənlib
Şe'r
Gözəlim, bizə hey pislik edirsən,
Neçin bəs yaxşılıq umursan bizdən?!
Get, əzizim, get ki, səhv eyləyirsən-
Arpa əkibsənsə, buğda biçməzsən!
Aynaya baxdıqda özünü kifir görsən, yenə yaxşılıq et,
çünki çirkinlik etsən kifirliyi artırmış olarsan. Bu isə çox pis
şeydir. Bir çirkinlik üstünə bir də çirkinlik gəlsən, bir yerdə iki
çirkinlik olar.
Səmimi sözə qiymət verən, dünya görmüş, sınaqdan çıxmış
dostların nəsihətinə qulaq as və öz məşvərətçilərinlə həmişə
təklikdə məsləhətləş, çünki sənin onlardan ala biləcəyin fayda
yalnız təklikdə ola bilər. Sən mənim bu dediklərimi oxuyub
öyrənə bilsən
və əməl etsən, o zaman nə qədər qabil olduğunu
dərk edərsən, lakin bunu anlayandan sonra öz bilik və
iste'dadınla lovğalanma. Hər şeyi öyrənib bildiyin halda, özünü
bilməyən hesab et, çünki sən yalnız o zaman alim hesab edilə
bilərsən ki, hələ də özünün nadan olduğunu başa düşəsən. Bu
barədə belə bir hekayət də vardır.
H e k a y ə t. Eşitmişəm, Xosrovun
28
hakimiyyəti və
Büzürcmehrin
29
vəzirliyi dövründə Rumdan çox savadlı bir elçi
gəlir. Xosrov o zamankı fars şahlarının adətinə görə taxta oturub
elçini qəbul edir. Elçi öz e'tibarnaməsini təqdim etdikdən sonra
şah da özünün Büzürcmehr kimi vəziri olduğunu göstərmək
üçün e'tibarnaməni onun vasitəsilə alır və söhbət zamanı elçinin
yanında Büzürcmehrə deyir: "Filankəs, dünyada nə varsa,
hamısını sən bilirsən..." və istəyir o desin: "Bəli bilirəm", lakin
Büzürcmehr deyir: "Xeyr, hökmdarım, bilmirəm". Xosrov pərt
olur, elçidən utanır və soruşur: "Bəs hər şeyi bilən kimdir?".
Büzürcmehr deyir: "hər şeyi hamı birlikdə bilir, hamı isə hələ
anadan olmamışdır.
Ey oğul, sən özünü hamıdan
bilikli hesab etmə, elə ki,
özünü bilməyən hesab etdin, bilən olarsan, əsil bilən ona
deyərlər ki, bilmədiyini bilə. Sokrat, bütün böyüklüyünə
baxmayaraq, demişdir: "Mən özümdən sonra gələcək böyük və
ağıllı adamların mənə tə'nə vuracaqlarından və "Sokrat bir
dəfəlik dünyanın bütün biliklərini öyrənmək iddiasında
olmuşdur"-deyəcəklərindən qorxmasaydım, mütləq deyərdim ki,
mən heç nə bilmirəm və öyrənməyə də acizəm, lakin bunu deyə
bilmirəm, çünki bu mənim tərəfimdən çox böyük iddia olardı".
54 /
ﻪﻣﺎﻨﺳﻮﺑﺎﻗ .……………………………………………..
Əbu Şükur Bəlxi
30
bir beytdə özünün çox böyuk alim olduğunu
tə'rifləyir, o beyt budur:
Beyt
O yerə çatmışdır indi elmim ki,
Anlayıb bilməmişəm hələ nadanam.
Ey oğul, nə qədər böyük alim olsan da, öz biliyinlə
qürrələnmə, öhdəsindən gələ biləcəyin işlərdə də öz rə'yin
haqqında böyük fikirdə olma, özləri haqqında
böyük fikirdə
olanlar həmişə peşmançılıq çəkərlər. Başqaları ilə
məsləhətləşməyi özünə əksiklik hesab etmə, ağıllı qocalar və
sınanmış dostlarla məsləhətləş. Bütün hikmət və
peyğəmbərliyinə, müəlliminin və işlərini sahmana salanın
Allah-taalanın özü olmasına baxmayaraq, Allah yenə də
Məhəmməd Mustəfa səlləllahü əleyhi və səlləmə bununla
kifayətlənməyə razılıq verməmiş və: "işlərində onlarla məsləhət
et" demişdir. Demiş ki: "ya Məhəmməd, öz əshabə və
dostlarınla məsləhət et, çünki sizdən hərəkət Allah olduğum
üçün isə, məndən bərəkətdir". Bilməlisən ki, bir adamın rə'yi iki
adamınkı kimi ola bilməz, bir göz iki gözün gördüyünü görə
bilməz, görmürsənmi təbib xəstələndikdə və xəstəliyi
şiddətləndikdə, nə qədər hazır həkim olur olsun, yenə də özü ilə
kifayətlənməyib, başqa bir həkimi çağırar, onun məsləhəti ilə
müalicə olunar. Yaxın bir adamın sənə işi düşsə, ona kömək
etməyə çalış,
rəqib və düşmənin olsa belə, yardım əlini və
malını ondan müzayiqə etmə. İşi düzəlsə, etdiyin kömək onun
sənə qarşı məhəbbətini artırar və ola bilər ki, o düşmən dönüb
dost olsun. Görüşünə gələn söz ustadlarına hörmət edib, onlara
bəxşiş ver ki, sənin görüşünə həris olsunlar (yə'ni tez-tez
gəlsinlər). Adamların ən yazığı odur ki, alim olsa da, heç kəs
onun görüşünə getməsin.
Camaat ilə mehriban danış və qaş-qabağını turşutma. Qaş-
qabaqlı adam yaxşı sayılmaz. Adam nə qədər hikmət sahibi olsa
belə, qaş-qabağını tökdükdə onun nə hikmətində hikmətlik
qalar, nə sözündə gözəllik. Xülasə, bil ki danışmağın qaydası
necədir və nədir, qalanına Allah kərimdir.
www.duddud.com - Elektron kitab, proqram yükləmə saytı
www.duddud.com saytından yüklənlib