_______________ Milli Kitabxana______________
35
kannaradır. Andxra budağına: teluqu dili daxildir. Mərkəzi
hind dillərindən ən böyüyü qonda dilidir. Şimal-qərb budağı
braqui dilidir ki, bu dildə əsasən şimal-qərbi hindistanda və
Pakistanda danışırlar.
Malay-Polineziya dil ailəsi – 4 budağa ayrılır:
indoneziya, polineziya, meloneziya və mikroneziya. Bu dillər
arasında indoneziya dilləri daha yaxşı öyrənilmişdir. Bunlardan
ən geniş yayılanı yava, malqaş, taqal və malay dilləridir.
İndoneziya və malay dilləri arasında fərq çox deyil, bu özünü
yalnız orfoqrafiya və leksikada göstərir.
Çin-Tibet dil ailəsi – beş budağa ayrılır: çin, çjuan-tai,
tibet-birma, myao-yao və vyetnam. Çin budağı çin və dunqan
dillərinə ayrılır. Çjuan-tai budağına çjuan, tai, siam, laos, şan
və b. dillər daxildir. Tibet-birma budağı: tibet, birma, himalay
və assam dillərinə ayrılır. Ayrıca vyetnam dilindən ibarət
Vyetnam budağı da vardır. Çin-Tibet dil ailəsi kifayət qədər
öyrənilməmişdir. Elmi ədəbiyyatda dilləri gah 2, gah 4, gah da
3 budağa ayırırlar.
Avstroasiya dil ailəsi – də beş budağa ayrılır: mon-
kxmer, munda, malaqqa, Mərkəz və Cənub-şərq. Mon-kxmer
budağına: mon, kxmer və b. dillər aiddir. Munda budağı dilləri
hindistanda yayılmışdır. Malaqqa budağına – semanq və senoy
dilləri daxildir. Mərkəz budağı kxzazi və nikobars dillərinə
bölünür. Cənub-şərq budağına çan və s. dillər aiddir.
Paleoasiya dil ailəsi beş budağa ayrılır: 1. eskimos və
aleut dilləri; 2. çukot, koryak və kamçadal dilləri; 3. ket və ölü
arin, asan dilləri; 4. yukagir və çuvan dilləri; 5. nivx dili. Bu
dillər arasında dərin qohumluq münasibətləri yoxdur. Onların
bəzilərinin arasında genetik əlaqələr hiss olunur.
Qafqaz dil ailəsi. Qafqaz dillərinin təsnifatı məsələsi də
elmdə tam şəkildə həll olunmamışdır. Bəzi alimlər bu dilləri 4
müstəqil ailəyə, başqaları isə 4 budağa bölür: abxaz-adıgey,
nax, Dağıstan və kartvel. Abxaz-adıgey budağı iki qrupa
ayrılır. Abxaz və abazin dilləri .Abxaz qrupuna daxildir.
www.behruzmelikov.com
_______________ Milli Kitabxana______________
36
Adıgey qrupu kabardin və adıgey dillərindən ibarətdir.
Bunların dili ümumi adıq dilidir. Çeçen, inquş və batsbi dilləri
Nax budağına daxildir. Kartvel dilləri: gürcü, zan və svan
dillərindən ibarətdir. Dağıstan dilləri avar, dargin, lak və ləzgi
qruplarına ayrılır.
Linqvistlər bu dil ailələrindən əlavə Konqo-Kordofan,
saxara-nil, Koysan, bantu dil ailələri ilə yanaşı papuas, Tai,
hindu və s. dillərin daxil olduğu dil ailələrinin də mövcud
olduğunu söyləyirlər.
Lakin dünya dillərinin heç də hamısı dil ailələrində
birləşməyiblər. Yapon, koreya, bask, qədim şumer, elam,
xurrit, urartu, proto-xet dilləri təcrid dillər hesab olunur və
dünyada heş bir dil ailəsi ilə qohum deyildir.
Dilçilikdə tarixi-müqayisə metodunun məhdudluğundan
asılı olraq geneoloji təsnifatın bir sıra çatışmaz cəhətləri vardır.
Özünün bütün ləyaqətli cəhətləri ilə yanaşı bu metodun
aşağıdakı mənfi cəhətləri mövcuddur ki, heç də həmişə onun
vasitəsilə qohum dillər arasındakı tarixi inkişafı bərpa etmək
olmur. Həm də təcrid olunmuş dillərin öyrənilməsində tarixi
müqayisə metodu az keyfiyyətli rol oynayır. Odur ki, dilləri
nəinki onların maddi qohumluğuna görə, habelə qrammatik
quruluşuna görə də təsnif etmək olar. Qrammatikanın əsas
bölməsi morfologiya və sintaksis olduğundan bu təsnifat
növündə morfoloji və sintaksis əlamətlər onun əsas zəmnini
təşkil edir. Morfoloji təsnifatın əhəmiyyəti daha böyükdür.
Şlegel-Humbolt tərəfindən işlənib hazırlanmış morfoloji dil
təsnifatı daha geniş yayılmışdır. Bu təsnifat dünya dillərini
dörd tipə bölünür:
1. Köklü və yaxud təcrid olunan dillər;
2. Aqlyutinativ (iltisaqi) dillər;
3. Flektiv dillər;
4. İnkorpor edilənlər.
Birinci tipin xüsusiyyəti ondadır ki, sözlər morfoloji
cəhətcə dəyişməz vəziyyətdə olur. Sözlərdə qramatik məna
www.behruzmelikov.com
_______________ Milli Kitabxana______________
37
verən affikslər yoxdur. Cümlədə sözlər bir-birindən təcrid
olunmuş vəziyyətdə yerləşir. Burada sözlər arasında əlaqə
sintaksis olaraq, yəni sözlərin ardıcıllığı köməkçi sözlər, ritm
və intonasiya vasitəsilə müəyyən olunur. Məs. qədim çin,
yapon və koreya dilləri təcrid dillərdir. Məs. çin dilində sözlər
cümlədəki yerlərindən asılı olaraq müxtəlif məna daşıyır. “xao-
jen” – yaxşı adam mənasını verirsə “jen-xao” – sevən insan
mənasını verir.
Aqlyunativ dil tipi və yaxud “yapışdırılan” dillər
qramatik məna daşıyan çoxsaylı affikslərin, kökləri dəyişməz
olan sözlərlə birləşdirilməsi ilə xarakterizə olunur. Affikslər
sözlərin kökləri ilə asanlıqla birləşdikləri kimi, asanlıqla da
onlardan ayrılırlar. Affikslərin sözlərə hansı tərəfdən
birləşməsindən asılı olaraq prefiks və ya suffiks kimi çıxış
edirlər. Türk, uqro-fin, dravid, bantu və b. dillər aqlyutinativ
dillərə aiddir.
3. Flektiv və ya çevik tip müxtəlif sonluqların istifadə
edilməsi və sözlərdə bütün qramatik mənalı hissəciklərin
(affikslərin) möhkəm birləşməsi ilə fərqlənir. Aqlyutinativ
dillərdən fərqli olaraq flektiv dillərdə affikslərin sözün kökü ilə
fonetik cəhətdən qaynayıb qarışması və yaxud birləşməsi baş
verir. Flektiv dillərdə yeni sözlər sözdüzəldici affikslər
vasitəsilə yaranır. Hind-Avropa və semit-hamit dilləri flektiv
dillərə aiddir.
4. İnkorpor edilən dillər üçün kompleks sözlər
xarakterikdir. Hind və bir sıra paleoasiya dillərində bizim
cümləmizə onların söz cümləsi uyğun gəlir. İnkorpor edən
dillər başqa dillərdən cümlələrin analiz əsasına görə, yəni
sintaksis əlamətlərə görə fərqlənir. Məhz bu da morfoloji
təsnifatın ardıcıllığına mane olur. Təsadüfi deyildir ki, bir çox
linqvistlər inkorpor edilən dilləri aqlyutinativ dillərə əlavə tip
kimi daxil edərək dünya dillərini dörd deyil, üç tip kimi
təsnifləşdirirlər. Flektiv tipə aid etdiyimiz semit-hamit dilləri
bir çox aqlyutinativ əlamətlərə malikdir. Bəzi qərb
www.behruzmelikov.com
Dostları ilə paylaş: |