151
Bir məşğuliyyət oldu bu həyat mənə,
Hər şey necə mənasız, boş əyləncəymiş,
Həyat kimə əzab, kimə məzəymiş
Əgər aclar yoxsa, müharibə yoxsa,
Məndən sonra siz ehsan verməyin,
Mənimçün məmura rüşvət verməyin,
Ağlamayın sizlər, görsün camahət,
Şivəni özünə etsin bir adət,
Məni yad etməyə gələn insana,
Çay verin, yanında çörəklə halva,
Bunlar əgər sizə asan, məqbulsa,
Deyin nə etmişəm gələnə məndən,
Mənim yaratdığım, qurduğum işdən,
Saxta adətlərə əməl etməyin,
Mənasız dualara lüzum verməyin,
Yad edib oxuyun ağıldan, elmdən,
Ağılın yaratdığı müdrik sözlərdən,
Ərşin mənasından, mükəmməl sözdən,
Rasional cəmiyyətdən, Tofiq Mehdidən,
Məni taxta tabutda torpağa qoyun,
Mənim yaxşı işlərimi davam etdirin.
Səhvlərimdən isə bilik yaradın,
Ki nəyi etmək olmaz, nəyçün, niyə!
Nəyi etmək lazım əbədi sizə!
Dəfn duası (ölünü qəbirə qoyana qədər dövrdə oxuyurlar)
Ruhlar və dirilər.
Bu gün hamı üçün vardır, unutmayın, hamının öz vaxtı
gələcəkdir. Həyatınıza ağıl qatın, dirilər, son günü fikirləşin,
alicənab, xeyirxah olun. Yeni dünyaya bir nemət aparıla bilməz,
maddi nemətlər üçün siz mübarizə edirsiniz, vuruşub, qazanıb,tikib,
qurursunuz. Bu dünyada qalmaq üçün, nəslinizə kömək etmək üçün.
O dünyada bunlar lazım deyildir, yalnız şüur, bilik ora yollanar.
Biz bilmirik orada qayda necədir, kim kimə ağadır, kim kimə quldur.
Orada vardır biz bilirik ki, hər növ insandan qopan sahə, şüurlar,
ruhlar, həyatdan doymayan, rahatlıq tapmayan qəzəbli, nifrətli, paxıl,
gözü ac, xain, bilikli, ağıllı, məsləhət verən, nurlu xeyirxah, gözü tox
müxtəlif ruhlar.
Orada vardır həm də keçmiş krallar, gözü doymayan rəislər,
məkrli çarlar, lap işıqlı dünyadakı insanlar kimi. Bəlkə bunlar hamısı
152
bir əfsanədir? Orada tam azadlıq, tam əksinədir? Ruhlar nə xeyir
alacaqlar biri -birindən, maddi dünyada olmadan belə. Orada xeyir
yox, onu alasan. Ruhlar bədənlə yaşayıb yetişən nəticədir. Maddi
həyatla əlaqələri var. O ruhlar özləri gəzən fikir, arzudur. By
dünyada qazanılan gərgin həyatın son nəticəsi olan şüur, fikirdir.
Bəzisi çatmışdır tam kamilliyə, bəzisi yetməmiş, nadan qalmışdır.
Onların adları yalnız hisslər adıdır: Qəzəb, xoş, qəddar, müdrik,
xeyirxah, məkr, qatil ...Onlar bir müddət ruhi dünyada yaşayar.
Yalnız canlı dünya ilə əlaqələrilə öz fikir və hisslərini yerinə
yetirməklə, diri insanlar vasitəsilə məqsədinə çatar. Doymayan
ehtirasını dirilərlə söndürər, öz fikirlərini, əxlaqını davam edəcək
insan ararlar, onlara yaxınlaşıb, onları öz arzu, məqsədlərinə təhrik
edərlər. Qoymazlar bu dünyanın canlı insanı ağılla yaşasın, pisdən
qurtarsın, yeni icma qursun, xoşbəxt yaşasın. Onların yarısı əgər
pisdirsə, yarısı xoşdur, bəzən özü kimisinə qəzəb, acıqlar yuxuda, ya
aşkarda hücum çəkərlər. Qəfil görsənməklə qorxu yaradar, pisliyə
yönəldən göstəriş verər. Ya xeyirxah ruh xeyirli yolu göstərər. Bəzi
adamlar ayılıb özünü peyğəmbər sayar, hamıdan zorla itaət, xərac
alar. Bəzən müdrik bir nurani qoca- ruh yuxuda, ya aşkarda özün
göstərib insana lazımı məsləhət verər, onun probleminin həllini
verər.
Bu dünya olmasa ruhlar qalammaz, gücünü yenidən bərpa
edəmməz. Onlar özləri sahə olub yalnız bilikləri, xəbərləri, hiss,
həyəcanları daşıyar, bütün kainatdan dünya haqda bizdən də zirək
məlumat alarlar. Keçmişdən, indidən və gələcəkdən.
Mərhuma müraciət- vida duası.
(bir nəfər oxuyur)
Bu gün vidalaşır sənlə ey insan, ( ölənin adını deyirlər)
Səni yola salıb yaşayan insan,
Sənin oğul - uşağın, həyat yoldaşın,
Sənin ata – anan; bacın, qardaşın,
Yaxşılıq etdiyin yaxın dostların,
Ruhun ayrılmışdır, o seyr eyləyir,
Sənə özü baxır, fikir eyləyir,
Görən necə yaşamısan həyatını sən,
Öz oğul qızına nələr etmisən,
Bəlkə bəzən azca diqqət vermisən,
Borcunu etməyib öznü güdmüsən?
153
Nəyi etməmisən vaxtında bircə,
Sirrini də apardın özünlə tezcə,
Səfərə çıxmısan, yolun uzaqdır,
Arzular dalınca həyat qaçmaqdır,
Arzuya çatmısan, çoxundan artıq,
Sən indi rahat yat düşünmə artıq,
Düşünməyin artıq faydası yoxdur,
Peşman olmağın da mənası yoxdur,
Anlamısanmı heç acı səhvləri,
Düzəltmək mümkünsüz, olan səhvləri.
Incitdiyin şəxslərdən üzr almısan?
Kasıb insanlara əl uzatmısan,
Qalmasın kin, qəzəb canlı insanda,
İndi ruhi dünyada sakin olmusan,
Eşit bizi ey, dünyadan gedən,
Salamlar apar sən ruhi dünyaya,
Qayıtmasın bizim gözəl dünyaya,
Qəzəbdən alışan acıqlı ruhlar.
Yalnız xeyirli, ağıllı ruhlar,
Qoy qonaq olsunlar bizim dünyaya.
Müharibələrdən biz yorulmuşuq,
Yalan, paxıllıqdan cana doymuşuq,
Düzlüklə yaşamağı arzulayarıq.
Özümüz düzlüyü daim pozarıq
Sən də gözlə orada o qədər zaman,
Nifrətdən, qəzəbdən xilas olasan,
Xeyirli xəbər üçün qonaq gələsən.
-----------------------
Qeyd: qəbirə qoyandan və üstünü örtəndən sonra hər kəs yaxın
gəlir və deyir:
“Rahat ol, yaxşı yol”. “Sən vicdanla yaşadın, sən yaxşı adam
idin” və s. Sonra isə öz fikrini – qiymətini deyir. Yaxşılıq görmüşsə
yaxşılığını, pislik görmüşsə, pisliyini deyir. Hər kəs öz fikrincə
“bağışlayıram” və ya “bağışlamıram” deyir. Bu sözləri hamı eşidir.
Və hər bir insan bundn sonra öz həyatını elə qurmağa çalışır ki,
öləndə “bağışlamıram” deyən olmasın. Mərhumun qohumları isə öz
vicdanları və ləyaqətləri əsasında bu adam qarşısında vurulmuş
mənəvi zərərin əvəzini ödəməyə çalışırlar. Bu qayda ona gətirəcəkdir
ki, insanlar zorakılıq və xəyanətlə başqasına zərər vurub və istifadə
Dostları ilə paylaş: |