_________________Milli Kitabxana
________________
20
İnsanın Yurd, Ulus işığına — xoşbəxtliyinə qarşı da onların döyüşü bu
tündlükdədir.
***
Krşnaçılıq — yalnız hind Yurdlu bir təlimdir (“Tanrının nilufər ayağından”
yalnız Qanq çayı başlanğıc götürür, başqası yox, məsələn, Kür çayı yox); islam
— yalnız ərəb Yurdlu bir təlimdir (Allah yalnız ərəb dilini sevib-seçib, başqa
birisini, məsələn, türk dilini sevməyib, seçməyib).
***
Krşnaçılıq, islam — başqalarıyçün Yurdsuzluq, Ulussuzluq (Millətsizlik)
təlimləridir.
***
...Mənim dilim ya kəsilməlidir, ya açılmalıdır — türk ulusunu yenidən
yaratmaq, özümlü yaratmaq üçün.
***
Atamız var olsun!
17 Çiçək ayı, 19-il.
AĞIL və VƏHY
(İçsəs)
Nənələrimizin “Yurdaqayıdan!..” danlağıyla Dədəmiz Qorqudun “Başmı
kəsdin, qanmı tökdün?!” qınağı bir kökdəndir.
***
Bilgin öz kəşfiylə sevinir, öyünür, öz kəşfiylə də sayılır. Məsələn, başkənddən
uzaq bir köydə unudulmaqda olan “yurdaqayıdan” sözünün Dədə Qorqud
boylarıyla səsləşdiyini kəşf eləyir.
***
Deyimçi üçün bu — azdır və önəmli olan bu deyil; mütləq Ədalət, mütləq
Həqiqət mövqeyindən bunu vurmaq, başkəsənliyə, yurdbasanlığa qarşı
döyüşmək önəmlidir.
***
Əqidəli olmaq yaxşı şeydirsə və Mütləq Həqiqət birdirsə, çoxlu əqidələrin
mövcudluğunu necə anlamalı? Yəqin belə:
***
Əqidə birdir və o — insandır, qalanları onun çalarlarıdır. Əqidəçilər bunu
anlayanda ilan olub bir-birlərini çalmayacaqlar.
***
Vəhyin yanlışını ağıl düzəldə bilməz.
_________________Milli Kitabxana
________________
21
***
Ağlın düzəlişindən ağıllı evlənişə bənzər bir şey alınar, vəhyin yanlışından —
yanıb kül olmaq.
***
Ağıl — gerçəklik mühəndisi, idrak demokratiyasıdır, Vəhy — mütləq Həqiqət,
mütləq Saflıq carçısı.
***
Deyimçilik ağıl üstə qurula bilməz; deyimçi ağılı ötməli, vəhyə çatmalıdır.
***
Atamız var olsun!
Günəş ayı, 20-il.
AĞIL və VƏCD
(İçsəs)
Yabançı söz türkcəsiylə əvəzlənəndə və bu əvəz yeriyəndə — yürürlüyə
girəndə elə bilirəm ölüm hökmüm son anda geri oxunub.
***
Qəribəlik olsun—Adiliyə qarşı, Qəribəlik olmasın—Sadəliyə qarşı.
***
Ülgüc ovxarı balta işinə yaramır.
***
İş düşmənliksiz (didişməsiz) keçmir, çünki onun bir ucu adama bağlıdır.
İşdənmi vaz keçməli, insanlıqdanmı?
***
Adamın da bir ucu — insandadır — özündəkində. Deməli, insanlıq üçün
müşkül yoxdur. Mümkünlə gedib işi aşırmalı.
***
Olmamalıdan nələrinsə olması (baş verməsi) və Olmalıdan nələrinsə olmaması
(baş tutmaması) məni o qədər məşğul eləyir ki, uzun müddət işdən-gücdən
oluram, başım bir növ zibil emalçısına çevrilir.
***
Ləyaqətsiz bilir ki, mən öz ləyaqətimdən keçib, onun yaxasına əl atmayacam və
öz ləyaqətsizliyini sürdürür. Beləliklə, mənim ləyaqətim onun ləyaqətsizliyinə
xidmət eləyir, onu qidalandırır, yaşadır...
***
Bütün dünyaya yayılmış “yəhudi qoçaqlığı”, “yəhudi ağılçılığı”— başqalarının
ləyaqətindən ləyaqətsizcəsinə, həyasızcasına bəhrələnmə effektinə əsaslanır.
***
_________________Milli Kitabxana
________________
22
Yəhudilik — vurma ilə qıcanma arasındakı gücənmədir.
***
Bu ulus — oyunçudur mahiyyətcə.
***
O, özünün həmin özüldəki həyasızlığından başqa, heç nəyində tam ciddi və
ardıcıl deyil.
***
Yəhudi hamıdan üstün humanizm, hamıdan yüksək mədəniyyət göstərə bilər,
ancaq öz humanizminin və öz mədəniyyətinin zirvəsində belə, onun ayağı
humanizm və mədəniyyət sürçəyidir.
***
Yəhudi hər an, hər şeyə arxa çevirə bilər. Onun fədakarlığında belə, oyun var;
faciəsində belə, ciddiyyətsizlik var.
***
Yəhudi aşırı dərəcədə ləzzətçidir. Onun ləzzətçiliyi də ciddi deyil, yəni “ağız
ləzzəti” deyil, biclikdir və ciddi dəyərlərə sürçək, qorxaq, şüurlu sürtüşmə
çalarlıdır.
***
Onun totemi bəlkə də donuzdur. Yalnız totemi donuz olan bir qövm verə bilərdi
Freydi.
***
...O dərəcədə ki, Yəhudilik — ulus adı deyil, təsvir olunan üzlərin ortaq adıdır
sanki.
***
Məhz bu üzlərinə görə də yəhudi işğalçı ola bilmədi. Ciddiyyətsiz,
özündənkeçməsiz (fədakarlıqsız) işğalçı da ola bilməz.
***
Ərəb vəcdə gəlməyi bacardı. Vəcd — mütləq dəyər idi — ciddiliyi, çılğınlığı,
özündənkeçməni özündə birləşdirən, yəhudiliyə yad.
***
Ləzzətçiliklə, bicliklə, sürçəkliklə Vəcdə gələ bilməzsən, Vəcdsiz də Göylərə
hökm eləyə bilməzsən!
***
Nirvana—Vəcd deyil, o da bir növ Xoşuluqdur; Hind halıdır, Türk halı deyil;
Yəhudi halıdır, çağdaş Təməlsizlik halıdır, Qədimlik halı deyil.
***
Vəcdin ardınca cahanşümul, tarixşümul əməllər gəlir, Nirvananın ardınca
əməlsizlik gəlir. “Zərdüşt odundan Budda külü törəməsinin” (Asif Ata) izahı
budur.
***
Vəhy də Nirvanadan yox, Vəcddən sonra gəlir. Nirvanadan sonra bir yaxşı
xoruldamaq istəyi gəlir.
***
Dostları ilə paylaş: |