Müasir Azərbaycan dili
65
Dilçilik
kitablarında şəxs əvəzliklərinin məzmunu və
forması əsas götürülməklə onları şərti olaraq üç yerə
ayırmışlar: müəyyən şəxs əvəzliyi, yiyəlik şəxs əvəzliyi və
qayıdış şəxs əvəzliyi. (2, səh. 98; 4, səh. 140)
Müəyyən şəxs əvəzlikləri hər üç şəxsin tək və cəmini
ümumi şəkildə bildirən
mən, biz, sən, siz, o, onlar
əvəzliklərindən ibarət müstəqil sözlərdir. Bunlardan
mən
I şəxsin təkini,
biz I şəxsin cəmini,
sən II şəxsin təkini,
siz
II şəxsin cəmini,
o III şəxsin təkini,
onlar III şəxsin cəmini
bildirir. I şəxs danışanı, II şəxs dinləyəni, III şəxs isə haqqında
danışılanı idadə edir. Ona görə də I
və II şəxs bir qayda olaraq,
canlı insan məzmunu ifadə edir, III şəxs isə həm canlı, həm də
cansız varlıqları bildirə bilər. Lakin digər əvəzliklər kimi, şəxs
əvəzliklərinin məzmununda da bir mücərrədlik, ümumilik var.
Hər bir danışan şəxs
mən deyərək özünü,
sən deyərək dinləyəni
ifadə edə bilər. Deməli,
mən, sən, biz, siz əvəzlikləri bütün
insanlara aid edilə bilər. Qeyd etmək lazımdır ki,
biz və siz
sözləri cəm şəkilçiləri ilə də işlənir:
bizlər, sizlər. Bu zaman
əvəzliyin ifadə etdiyi mənada bir qədər konkretləşmə müşahidə
edilir. Məsələn,
Bir qonaq gəl bizlərə.
Müəyyən şəxs əvəzlikləri
ismi əvəz etdiyindən, ona
məxsus olan bir sıra xüsusiyyətləri qəbul edir, yəni isim kimi
hallanır, məhdud da olsa, xəbərlik, kəmiyyət şəkilçisi qəbul
edir, cümlədə ismin sintaktik vəzifələrini daşıyaraq mübtəda,
tamamlıq, ismi xəbər olur.
Müəyyən şəxs əvəzlikləri hallanarkən I şəxsin tək və
cəmi yiyəlik halda
-in əvəzinə
-im şəkilçisi qəbul edir. Qalan
hallarda heç bir fərq müşahidə edilmir:
Adlıq h.
mən sən o biz siz onlar
Yiyəlik h.
mənim sənin onun bizim sizin onların
Yönlük h.
mənə sənə ona bizə sizə onlara
Təsirlik h.
məni səni onu bizi sizi onları
Yerlik h.
məndə səndə onda bizdə sizdə onlarda
Çıxışlıq h
məndən səndən ondan bizdən sizdən onlardan
Gülarə Abdullayeva
66
Şəxs əvəzlikləri ismə məxsus xəbərlik şəkilçilərini
məhdud şəkildə qəbul edir. Hər şəxs əvəzliyi yalnız həmin
şəxsə mənsub xəbərlik şəkilçisi ilə işlənə bilir:
mən-əm, sən-
sən, o-dur, biz-ik, siz-siniz, onlar-dırlar. Hallandıqda digər
şəxslərə uyğun xəbərlik şəkilçisini də qəbul edir:
El bilir ki, sən
mənimsən.(S.Vurğun) Kitab mənimdir. Məktub sənədir.
Biz də sizdənik və s.
Müəyyən şəxs
əvəzlikləri isim kimi cümlədə mübtəda,
tamamlıq, ismi xəbər olur. Məsələn,
Mən də ocaq qalayacam.
(İ.Şıxlı) Mən onun haqqında çox eşitmişəm. (İ.Şıxlı) Mən sizi
yaxşı başa düşürəm. (İ.Şıxlı)Nahaq yerə elə bilirik ki, bizdən
əvvəl yaşayanlar axmaq olublar, ağıllı elə bir bizik.
(M.İbrahimov) və s.
Müəyyən şəxs əvəzlikləri isimlərdən fərqli olaraq,
cümlə daxilində özündən əvvəl təyin qəbul etmir və cümlənin
təyinedici üzvü də ola bilmir. Çox az hallarda bu şəxs
əvəzlikləri təyin kimi işlənə bilir, daha dəqiq desək,
yiyəlik
halda olan
bizim, sizin əvəzlikləri isimlə işlənərkən
mənsubiyyət şəkilçisi ixtisar edildikdə həmin ismin təyini kimi
götürülür və
hansı? sualına cavab olur. Birləşmənin ikinci
tərəfi isə əşya məzmunlu uyğun cümlə üzvü olur:
Vurğunu da
salar yada, düz ilqarlı bizim dağlar. (S.Vurğun) Sizin kənd çox
gözəldir.
Yiyəlik şəxs əvəzliyi. Şəxs əvəzliklərinin bu növü
yiyəlik halda olan şəxs əvəzliklərinə
-kı,-ki,-ku, -kü şəkilçilərini
artırmaqla yaranır:
mənimki, səninki, onunku... Bu əvəzliklər
mənsub əşya anlayışını ifadə etməklə bərabər, əşyanın hansı
şəxsə aidliyini də nəzərə çatdırır. Bu əvəzliklərin qəbul etdiyi
-kı
4
şəkilçisi sanki əvvəldən məlum olan əşyanı ifadə edir və
bəzən cümlənin məzmununa əsasən əşyanı müəyyənləşdirmək
olur:
Bizimki belə gətirdi. - Bizim taleyimiz belə gətirdi.
Yiyəlik şəxs əvəzlikləri də hallanır, cəmlənir və
cümlədə əşya məzmunlu üzv olur. Belə əvəzliklər öz
məzmununda subyektin malik
olduğu obyekti də ümumi
Müasir Azərbaycan dili
67
şəkildə ifadə edir. Məsələn,
Bizimkilər düşmənə qalib gəldilər.
Qeyd
etmək lazımdır ki,
-kı, -ki, -ku, -kü şəkilçisi
yiyəlik halda ola bilən hər bir sözə artırılmaqla, həm subyekt,
həm də qeyri-müəyyən bir obyekt məzmunu bildirir.
Qayıdış şəxs əvəzliyi. Diilmizdə qayıdış şəxs əvəzliyi
öz təyin əvəzliyinə bütün şəxslər üzrə mənsubiyyət şəkilçiləri
artırmaqla düzəlir. Belə ki,
öz sözünə müvafiq olaraq
-üm,
-ümüz, -ün, -ünüz, -ü, -ləri mənsubiyyət şəkilçilərini artırmaqla
I, II, III şəxsin tək və cəmini bildirən qayıdış şəxs əvəzlikləri
əmələ gəlir:
özüm, özümüz, özün, özünüz, özü, özləri. Qayıdış
şəxs əvəzlikləri də şəxs məzmunu ifadə edərək, ismin bir sıra
xüsusiyyətlərini qazanmışdır. Daşıdıqları vəzifə və ifadə
etdikləri məzmuna görə bu sözlərdən dilimizdə çox geniş
şəkildə istifadə edilir. Bu əvəzliklər də isim kimi hallanır:
Özüm
özün
özü
özümüz
özünüz
özləri
özümün
özünün
özünün
özümüzün
özünüzün
özlərinin
özümə
özünə
özünə
özümüzə
özünüzə
özlərinə
özümü
özünü
özünü
özümüzü
özünüzü
özlərini
özümdə
özündə
özündə
özümüzdə
özünüzdə
özlərində
özümdən
özündən
özündən
özümüzdən
özünüzdən
özlərindən
Göründüyü kimi, II və III şəxsin təkini bildirən
özüm və
özü əvəzlikləri hallanarkən eyni fonetik tərkibə malik olur.
Onları fərqləndirmək üçün əvvəlinə yiyəlik halda olan
müəyyən şəxs əvəzliyi artırmaq lazımdır.
Özünü görməliyəm -
Sənin özünü görməliyəm və ya Onun özünü görməliyəm.
Bu əvəzliklər adlıq halda işlənərkən subyekti bildirib
mübtəda olur. Yönlük, təsirlik, yerlik, çıxışlıq hallarında
işləndiyi zaman tamamlıq, xəbər şəkilçisi
qəbul etdikdə xəbər
vəzifəsi daşıyır. Məsələn,
Atları açın, dincəlsinlər, özümüz də
nəfəsimizi dərək. (İ.Şıxlı) İndi ki belə oldu, özünü gözlə.
(İ.Şıxlı) Əşrəf əli ilə tüstünü özündən uzaqlaşdırdı. (İ.Şıxlı)
Günahkar özüməm. (İ.Şıxlı)
Gülarə Abdullayeva
68
Qayıdış şəxs əvəzlikləri subyektlə birlikdə işlənərək onu
daha da konkretləşdirir və onunla birlikdə cümlənin mürəkkəb
üzvü olur. Məsələn
, Mən özüm onun cəzasını verərəm.
Tapşırığı sən özün yazmamısan və s.
Bəzən
öz sözü mənsubiyyət şəkilçisi ilə işlənməsinə
baxmayaraq,
də bağlayıcısı ilə birlikdə
özü də şəklində
mürəkkəb bağlayıcı əmələ gətirir. Belə halda
özü də sözü şəxs
bildirmir,
həm də bağlayıcısının
məzmununu ifadə edir,
qoşulma əlaqəli tabesiz mürəkkəb cümlələrin komponentlərini
əlaqələndirməkdə mühüm rol oynayır. Məsələn,
Onun çoxlu
kitabları vardı, özü də çox qiymətli və nadir kitabları.
İşarə əvəzlikləri əşyaya ümumi şəkildə işarə edən
əvəzliklərdir. Mənşə etibarilə şəxs əvəzliklərindən daha
qədimdir. Ədəbi dilimizdə ən çox işlədilən işarə əvəzlikləri
bunlardır:
bu, o, belə, elə, həmin, həmən. Bu əvəzliklərdən
bu,
belə, həmin sözləri nisbətən yaxını,
o, elə, həmən sözləri isə
nisbətən uzağı ifadə edir. Dilimizdə işarə əvəzlikləri isimlərin
əvvəlinə əlavə edilməklə həmin ismi müəyyən edir, lakin onu
sifət kimi əlamət və keyfiyyət cəhətindən deyil, başqa cəhətdən
– aydınlaşdırmaq, seçmək və müəyyənləşdirmək cəhətindən
izah edir. Buna görə də işarə əvəzlikləri əksər
halda bu və ya
digər bir sözün təyinedicisi vəzifəsini daşıyır. Məsələn,
Bizə bu
nazlı aləm görünərdi qaranlıq, Gözəl çalışmasaydıq, gözəl
yaşamasaydıq. (M. Müşfiq)
O, bu işarə əvəzlikləri isimləşərək hallanır və cümlədə
əşya məzmunlu üzv yerində işlənir. Məsələn,
O dedi, bu
dinlədi, bu dedi, o təsdiqlədi.
İsimləşərək adlıq halda dayanan
o, bu işarə əvəzlikləri
cümlədə mübtəda vəzifəsini yerinə yetirir. Bu zaman onun
təyin olmadığını nəzərə çatdırmaq üçün vergüldən istifadə
olunur.
O, kitabı götürdü.-cümləsində vergül
o əvəzliyinin
mübtəda olduğunu nəzərə çatdırır. Əgər vergülü qoymasaq,
cümlənin məzmunu,
o əvəzliyinin sintaktik vəzifəsi tam dəyişər
və təyin olar.
O kitabı götürdü.-hansı kitabı-o kitabı.