Müasir Azərbaycan dili
97
(F.Kərimzadə) Qəzet və kitabları bir tərəfə (isim)
yığdım.(Y.V.Çəmənzəminli) Kimi (əvəzlik) ürəyim istəyir, onu
da alacağam. (İ.Şıxlı) Qələmimdən savayı özgə (sifət) varım
olmayıb heç. (C.Novruz) və s.
Dilimizdə çox işlənən
ilə sözü həm qoşma, həm də
bağlayıcı kimi işlənir. Bu söz sözə qoşularaq vasitə, birgəlik
məna çaları yaratdıqda qoşma, və bağlayıcısı ilə əvəz oluna
bildiyi halda bağlayıcı olur. Məsələn, qoşma kimi:
Onlar
yarğanın kənarında sudan gələn qızlarla qarşılaşdılar. (İ.Şıxlı)
Bağlayıcı kimi:
Qızlarla gəlinlər hər gün burdan su
aparardılar.(İ.Şıxlı)
Qoşmaların üçüncü qrupunu şəkilçiləşən
qoşmalar təşkil
edir. Buraya
ilə (-la, -lə), -can,-cən, -dək qoşmaları daxildir.
Məsələn,
Yaxşı adamlarla görüşəndə mənimçün ən böyük
bayram olur.(N.Rəfibəyli) Dedim:-nə yaraşır sən kimi cana,
Gecələr şam kimi sübhəcən yana? (M.Dilbazi)
2.İsmin hallarını idarə etməsinə görə.
Qoşmalar ismin müxtəlif hallarını idarə edir. Bu
baxımdan qoşmaları aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar:
1.Yalnız ismin adlıq halı ilə işlənən, adlıq halda olan
sözlərə qoşulan qoşmalar.
Bu qrupa içrə, üzrə, haqda, barədə,
-ca,-cə qoşmaları daxildir.
2.Həm adlıq, həm də yiyəlik halda olan sözlərə
qoşulanlar:
üçün, ilə (-la,-lə), tək, təki, haqqında, barəsində.
3.Həm yiyəlik, həm də yönlük halla işlənən qoşmalar:
kimi, qədər.
4.Yönlük hal ilə işlənən qoşmalar. Bu qrupa
görə, qarşı,
tərəf, doğru, sarı, məxsus, aid, dair, nisbətən, -dək qoşması
daxildir.
5.Çıxışlıq hal ilə işlənənlər: Bu qrupa
əvvəl, qabaq,
sonra, bəri, başqa, özgə, qeyri, savayı, ötrü, çox, artıq
qoşmaları daxildir.
3.Qoşulduğu sözlə birlikdə yaratdığı məna çalarına
görə.
Gülarə Abdullayeva
98
Qoşmalar aid olduğu sözlə birlikdə rəngarəng məna
çalarları əmələ gətirir. Qoşulduğu hallardan asılı olaraq bu
mənalar da rəngarəng olur.
1. Zaman bildirən qoşmalar. Dilimizdə
əvvəl, sonra,
qabaq, bəri qoşmaları çıxışlıq halda olan sözlərə və
birləşmələrə qoşularaq zaman məna çaları ifadə edir. Məsələn,
Yol boyu ürəyilə danışan Pənah bəy səhərdən bəri səsini içinə
saldığını hiss edib qımışdı. (M.Çəmənli) Bir xeyli səssiz-
səmirsiz dayandıqdan sonra o, aramla danışmağa başladı.
(İ.Hüseynov) Əlini cəftəyə uzatmazdan əvvəl dönüb geri
baxdı.(İ.Şıxlı) Bir həftə bundan qabaq Bakıya iş axtarmağa
getmək istədiyini mənə dedi.(İ.Şıxlı) və s.
2. Məkan, istiqamət, yön bildirən qoşmalar. Dilimizdə
işlənən
tərəf, doğru, sarı qoşmaları yönlük halda
olan sözlərə
və birləşmələrə qoşularaq bu məna çalarını əmələ gətirir.
Məsələn,
Bibim bu dəfə iti addımlarla bizə tərəf
gəldi.(Ə.Əylisli) Həyətin tən ortasında, budaqları yanlara
doğru qoca bir tut ağacı vardı. (İ.Hüseynov) Əhməd cığırla
bostanın ortasındakı talvara sarı yollandı. (İ.Şıxlı) Əşrəf
arabanın boynuna doğru gəldi. (İ.Şıxlı)
3. Müqayisə, bənzətmə bildirən qoşmalar.
Kimi, qədər,
tək, təki, -can, -cən qoşmaları yiyəlik hallı söz
və birləşmələrə
qoşulmaqla qeyd olunan mənanın yaranmasına səbəb olur.
Məsələn,
Sən mənə lazımsan sutək, havatək. Sən mənə
lazımsan öz canım qədər.(N.Kəsəmənli) Şahnigar birdən uşaq
kimi evin ortasında oynadı. (İ.Şıxlı) Əzəmətli Neva da axırdı
ağır-ağır, dünyadan küsmüş kimi.
4.
Kimi, qədər, -can, -cən qoşmaları omonim qoşmalar
olmaqla, ismin yönlük halında olan söz və birləşmələrə
qoşulduqda zaman və məkan hüdudu bildirir. Məsələn,
Özümə
söz vermişdim ki, səni qiyamətəcən dindirməyim. (İ.Şıxlı) Uzun
saçı qıvrılıb qaşının üstünə qədər enmişdi. (İ.Şıxlı) Bacı-
qardaş düşərgədə səs-səmir kəsilənə qədər beləcə uzandılar.
(İ.Şıxlı) Axı nə üçün səhərdən axşama qədər bir parça çörək
Müasir Azərbaycan dili
99
üçün yollarda fayton sürən bir rus kəndlisi tanımadığı xalq
haqqında belə danışır? (İ.Şıxlı)
5.Aidiyyət bildirən qoşmalar.
İçrə, üzrə, haqda,
haqqında, barəsində qoşmaları adlıq halda olan sözlərə
qoşularaq aidlik, uyğunluq, müvafiqlik məzmunu bildirir
.
Məsələn,
Biçinçilər adət üzrə xırman açıb taxıllarını elə
zəmilərin kənarındaca döyərdilər. (İ. Şıxlı) Çoxdur bəni-adəm
içrə bidad. Seminariyaların açılması haqqında atamız çarın
özü fərman vermişdir. (İ.Şıxlı) və s.
6.Vasitə və birgəlik bildirən qoşma:
ilə qoşması adlıq
və yiyəlik halda olan sözlərə qoşularaq vasitə və birgəlik məna
çaları ifadə edir.
Məsələn, Belə qızla evlənərsən, ömrün boyu
ürəyini buz kimi eləyərsən.(Anar) Hökmdar vəzirin müşayiəti
ilə çadıra daxil olduqda qullar yerə döşənib alınlarını yerə
qoydular. (İ. Əfəndiyev) Onların külünü torba ilə daşıtdıraram.
Salatın dirsəyi ilə Əşrəfə toxundu. (İ. Şıxlı)
7. İstisnalıq bildirən qoşmalar:
Başqa, özgə, qeyri,
savayı, ayrı qoşmaları ismin çıxışlıq halında olan sözlərə
qoşularaq istisna məna çalarını ifadə edir. Məsələn
, Evimdə
pendir-çörəkdən savayı heç nə yoxdur.(V.Səmədoğlu) Ey
sevdiyim, səndən qeyri kimim var?
8.
Səbəb və məqsəd bildirən qoşmalar.
Üçün, ötrü görə
qoşmaları qoşulduğu sözdən asılı olaraq səbəb və ya məqsəd
çaları ifadə edir. Bu qoşmalar feli sifət və ya feli sifət tərkibinə
qoşulduqda səbəb zərfliyi, məsdər və ya məsdər tərkibinə
qoşulduqda məqsəd zərfliyi, isim və əvəzliklərlə işləndikdə
tamamlıq olur. Məsələn
,Qorxduğu üçün (səbəb zərfliyi) özünü
itirdi. (İ.Şıxlı) Tapdıq cansıxıcı sükutdan yaxasını qurtarmaq
üçün (məqsəd zərfliyi) dilləndi. (İ.Şıxlı) Cahandar ağa özünü
sındırmamaq üçün (məqsəd zərfliyi) maralın üzünə baxmadı.
(İ.Şıxlı) Uzun yolun yorğunluğunu unutmaq üçün (məqsəd
zərfliyi) söhbət etmək istədi. (İ.Şıxlı) Ömrü boyu bir parça
çörək üçün (məqsəd zərfliyi) çalışmışdı...(İ.Şıxlı) Fikrini
cəmləməkdən ötrü (məqsəd zərfliyi) Canəli müəllim bir müddət
Gülarə Abdullayeva
100
də cəhd elədi, amma olmadı, baş tutmadı.(Ə.Əylisli) Ana üçün
(tamamlıq) övladdan əziz kim ola bilər?
Bağlayıcı, onun vəzifəsinə və quruluşuna görə
növləri
Bağlayıcı dildə çox mühüm rola malik olan köməkçi
nitq hissəsidir. O, cümlədə müəyyən vəzifə daşıyır, lakin
cümlə üzvü olmur. Bağlayıcı müstəqil lüğəvi mənaya malik
olmadığı üçün söz yaradıcılığında iştirak etmir.
Bu köməkçi
nitq hissəsi söz birləşməsinin tərəfləri və cümlənin üzvləri
arasında əlaqə yaradır. Nitqdə oynadıqları rola və daşıdıqları
vəzifəyə görə bağlayıcılarla qoşmalar arasında müəyyən
oxşarlıqlar vardır.
Üçün, ötrü, görə qoşmalarının
o, bu
əvəzlikləri ilə birləşərək yaratdığı bağlarıcılarla həmin
qoşmaların mənaları arasındakı oxşarlıq aydın hiss olunur.
İlə
sözünün həm qoşma, həm bağlayıcı kimi işlənməsi də bunların
arasında yaxınlığın olmasını göstərir. Lakin qoşmalarla
bağlayıcıların arasında aşağıdakı mühüm fərqlər də vardır:
1.Bağlayıcılar quruluşca sadə, düzəltmə və mürəkkəb
olduğu halda, qoşmaların quruluşu sadə olur.
2. Qoşmaların inkişaf prosesində şəkilçiləşməyə doğru
meyl
güclü olduğu halda, bağlayıcılarda bu xüsusiyyət
görünmür.
3.Qoşmalardan fərqli olaraq, bağlayıcılar nə təklikdə, nə
də hər hansı sözlə birlikdə cümlə üzvü ola bilmir.
4. Bağlayıcılar sözlər və cümlələr arasında işləndiyi
halda, qoşmalar bir qayda olaraq qoşulduğu sözdən
sonra işlənir.
5.Bağlayıcılar heç bir şəkilçi qəbul edə bilmir.