Müasir Azərbaycan dili
177
əmr mənası vardır. Lakin dilimizdə elə cümlələr də vardır ki,
istək, arzu məzmunu ifadə edir. Belə cümlələrdə mənanı daha
qabarıq ifadə etmək üçün ədatlardan istifadə edilir. Məsələn,
Ey
bivəfa, barı bir neçə kəlmə sözünə qulaq ver.(C Cabbarlı) Kaş
ki o sözlər mənim çıxmayaydı dilimdən. (S.Rüstəm)
Əmr cümlələrinin bir hissəsi də xahiş, rica,
müraciət bildirir. Məsələn,
Qərənfil, bəsdir. (İ.Əfəndiyev)
Dur, bir az uzan, Adil, yəqin ki, yorğunsan. (İ.Əfəndiyev)
Ovçu, insaf elə, keçmə bu düzdən, O çöllər qızını ayırma
bizdən. (S.Vurğun)
Əmr cümlələri öyüd, nəsihət, məsləhət, təskinlik də
bildirir. Məsələn,
Get düşmənin qabağında igid tərpən,
vüqarla, Tüfəngini təmiz saxla, atını da tumarla. (S.Vurğun)
Əmr cümlələrində bəzən xitabların iştirakı vacib olur.
Məsələn,
A kişi, ağlını başına yığ.(İ.Şıxlı) Qulu, dayan.
(İ.Əfəndiyev)
Əmr cümlələrində bu müxtəlif məna fərqlərini
vermək üçün heç bir formal əlamətdən istifadə edilmir. Bu
mənalar əmr cümləsinin işləndiyi şəraitlə, mətnlə,
münasibətlə bağlı olaraq meydana çıxır və həmin cəhətlərlə
də müəyyənləşdirilir. Buna görə də bu növ cümlələrdən
ədəbi dilimizin bütün sahələrində, eləcə də adi danışıqda
geniş istifadə edilir.
Əmr cümləsinin formalaşmasında intonasiyanın
mühüm rolu vardır. Lakin bundan başqa, felin əmr forması,
əmr ədatları və əmr hökmündə işlədilən digər fel formaları
da belə cümlələrin qurulmasında müəyyən əhəmiyyətə
malikdir. Əmr cümlələrinin xəbəri əksərən felin əmr
formasında olur. Məsələn,
Amerika, yaxşı dinlə bu qatarın ilk
səsini. (S.Vurğun) Get, atı yəhərlə. (İ.Şıxlı) Bu zaman
xəbər
I şəxs tək və cəmdə olduqda
arzu, istək, çağırış; II
şəxs
tək və cəmdə olduqda əmr, təkid; III şəxsdə
məsləhət, nəsihət, təklif mənaları ifadə olunur. Əmr
cümlələrində
əmr, təkid, tələb mənaları olduqda cümlə
Gülarə Abdullayeva
178
nisbətən yüksək tonla, x
ahiş, məsləhət, nəsihət mənaları
olduqda aşağı tonla tələffüz edilir.
Dilimizdə vacib, xəbər şəklində olan fellər, hətta
məsdər də əmr cümləsinin xəbəri yerində işlənə bilir. Məsələn,
Verilən tapşırığı vaxtında yerinə yetirməli. Gedirsən, məktubu
poçta təhvil verirsən. (C.Məmmədquluzadə)
Əmr cümləsi felin əmr forması ilə əmr ədatlarının
birgə işlənməsi yolu ilə daha çox formalaşır. Məsələn,
Qoy
gülsün hər zaman Vətən torpağı, Çiçəyi solmasın, gülü
solmasın. (R.Kərimli)
Əmr cümlələri məsdərlərin köməyi ilə də formalaşır.
Nida cümləsi. Söylənilən fikrə hissi münasibət
bildirən cümlələrə nida cümləsi deyilir.
Nida cümlələri, əslində, cümlənin məqsədə görə ayrıca
növü olmayıb, nəqli, sual, əmr cümlələrinin hər biri yüksək
hiss-həyəcanla deyildikdə yaranır və hiss, həyəcan bildirən
cümlə növü kimi qeyd edilir
. Məsələn,
Ay haray, köməyə
gəlin, taxtabənd uçuldu, adamlar qaldı altında!
(C.Cabbarlı). Yaşar, Toğrul, Nüsrət... Buraya gəlin
tutmuşam! (C.Cabbarlı).
Nida cümlələri nəqli cümlələrin, eləcə də sual və
əmr cümlələrinin əsasında yaranır. Bu cümlə növləri
müəyyən
şəraitdə, yeni xüsusiyyətlər kəsb edərək nida
cümləsinə çevrilə bilir. Məsələn,
Görüm səni qara gələsən,
ay zəmanə! Vah, bu imiş dərsi-üsuli-cədid?! Yox, yox, oğul,
məktəbi-şeytandı bu! (M.Ə.Sabir)
Nida cümlələri həm danışanın emosional duyğu və
həyəcanlarını, həm də onun başqa şəxs və əşyalara olan
emosional əqli münasibətlərini ifadə edə bilir.
Nida cümlələrinin formalaşmasında intonasiya mühüm
rol oynayır. Əvvəl haqqında danışılan hər bir cümlə növü
intonasiya vasitəsi ilə şadlıq, sevinc, qəzəb, nifrət, təəccüb,
heyrət, istehza, təəssüf və s. kimi hisslər ifadə etməklə nida
cümləsinə çevrilir. Məsələn,
Baxın, baxın, yaxşı baxın, diqqətlə
Müasir Azərbaycan dili
179
baxın! Sizin tarix kitabında bu, qanla yazılmış bir səhifədir!
Bizdən sonra gələnlər bu kitabı vərəqləyib bu səhifəni görəndə
bir ağızdan deyəcəklər: Tfu sizin üzünüzə!
(C.Məmmədquluzadə)
Nida cümlələrinin qurulmasında çox vaxt nidalar da
iştirak edir. Məsələn,
Ah, yenə Sitarə xatirə düşdü!
(C.Cabbarlı) Aman, Mənsur, məni hicr odunda yandırma!
(C.Cabbarlı).
Nida cümlələrinin formalaşmasında xitablar, sözlərin
təkrarı, ellipsis, bağlayıcı sözlər, nisbi əvəzliklər, sual
əvəzlikləri və s. də müəyyən qədər rol oynayır. Məsələn,
Oğul, nədir etdiyin bəs bu haqq-say üçün?! Qaytar onun
ömrünə neçə gecə, neçə gün! Qaytar onun saçının qaralığını
geri! Qaytar o dilindəki şirin-şirin sözləri! (Ə.Kərim)
Nida cümlələri də quruluş etibarı ilə sadə və
mürəkkəb, həmçinin cüttərkibli və təktərkibli, müxtəsər və
geniş, bütöv və yarımçıq ola bilər.
Hətta üzvlənməyən cümlələr
də yüksək hiss-həyəcan bildirməklə nida cümləsinə çevrilə
bilər. Məsələn
, Paho! Maşallah! və s.
Nida cümlələrindən bədii dildə, xüsusən yüksək
pafoslu, romantik əsərlərdə, şeirlərdə, dram əsərlərində çox,
adi təsviri xarakter daşıyan əsərlərdə roman, povest və
hekayələrdə nisbətən az işlədilir.
Cümlənin quruluşca növləri. Cümlələrin təsnifində
ikinci əsas meyar quruluşa görə aparılan bölgüdür. Bu
baxımdan cümlələr sadə və mürəkkəb olmaqla iki böyük qrupa
ayrılır. Sadə cümlələr bir, mürəkkəb cümlələr isə iki və daha
çox predikativ mərkəzə malik olur.
Predikativ mərkəz dedikdə
bir-biri ilə əlaqədə olan mübtəda və xəbər nəzərdə tutulur.
Qrammatik əsas termini də eyni mənanı daşıyır. Sadə
cümlələrdə bir sadə fikir ifadə olunursa, mürəkkəb cümlələr
bizi əhatə edən obyektiv aləmlə bağlı daha mürəkkəb əlaqə və
münasibətləri əks etdirir. Məsələn,
İstəyirəm nəzərinizə
çatdırım. Bu hadisələrin səbəbkarı kimdir? –cümlələri ayrı-
Gülarə Abdullayeva
180
ayrılıqda sadə cümlələrdir. Birinci cümlə məqsədə görə nəqli,
ikincisi isə sual cümləsidir. Lakin onlar birləşərək bir məqsədə
xidmət edən cümlə kimi - nəqli cümlə kimi formalaşıb,
tamamilə yeni bir məzmun kəsb edir:
İstəyirəm nəzərinizə
çatdırım ki, bu hadisələrin səbəbkarı kimdir.
Sadə və mürəkkəb cümlələrin hər birinin özünəməxsus
təsnif prinsipləri var. Sadə cümlələr baş və ikinci dərəcəli
üzvlərin iştirakına, fikrin ifadəsi üçün lazım olan üzvlərin
buraxılıb-buraxılmamasına görə təsnif olunur, müxtəlif növlərə
bölünür. Mürəkkəb cümlələr də onu
təşkil edən tərkib hissələri
arasındakı əlaqənin növünə, tərəflərin bir-birindən asılılıq
dərəcəsinə görə tabesiz və tabeli mürəkkəb cümlələr olmaqla
qruplaşdırılır, həmin cümlələrin hər biri də daxili növlərə
bölünür.
Cümlə üzvü anlayışı.
Cümlənin baş üzvləri
Cümlənin digər üzvləri ilə məna və qrammatik
cəhətdən bağlı olub, bir sintaktik suala cavab verən söz və ya
söz birləşməsinə cümlə üzvü deyilir. Azərbaycan dilindəki bəzi
cümlə növləri (söz-cümlələr, vokativ cümlələr və s.) nəzərə
alınmazsa, bizim bütün cümlələrimiz asanlıqla tərkib hissələrə
ayrılır və üzvlənir. Lakin tarixən cümlə üzvlərini
müəyyənləşdirmək işi çətin olmuş, müxtəlif alimlər cümlə
üzvlərinə müxtəlif ölçü ilə, müxtəlif meyarla yanaşmışlar.
Məsələn, Avropa alimlərindən Paul və Şleyxer məntiqi vurğu
hansı üzvün üzərinə düşərsə, onu
da baş üzv kimi götürməyi
məsləhət görmüşlər. Tarixən bizim dilçiliyimizdə də cümlə
üzvlərinə bu cür müxtəlif yanaşma halları olmuşdur. Məsələn,
XIX əsrin ortalarında prof. M. Kazım bəy mübtəda və xəbərlə
bərabər, tamamlığı da baş üzv hesab edirdi. Ə. Vəzirov zərfliyi
cümlə üzvləri sırasına daxil etmirdi. Məhəmməd Əfşar nitq