Müasir Azərbaycan dili
181
hissələri ilə cümlə üzvlərini qarışdırırdı. 1947-ci ildə
Ə.Dəmirçizadə cümlə üzvlərinin yeni təsnifini vermiş, yalnız
xəbəri baş üzv hesab etmiş, mübtədanı aydınlaşdıran,
konkretləşdirən üzv adlandırmışdır. Ə.Dəmirçizadə də
Ə.Vəzirov kimi, zərfliyi cümlə üzvü hesab etmir, onun yükünü
tamamlıq və təyin arasında paylayırdı. Ümumiyyətlə,
Ə.Dəmirçizadə cümlə üzvlərini iki qrupa ayırırdı: əsas üzvlər,
əlavə üzvlər. O, əlavə üzvlər dedikdə ara sözləri, xitabları,
bağlayıcı və nidaları nəzərdə tuturdu. Bütün bu münasibətlərə
baxmayaraq, hazırda cümlə üzvləri iki qrupa ayrılır: baş üzvlər,
ikinci dərəcəli üzvlər.
Sözün,
söz
birləşməsinin cümlə üzvü olması üçün onun
cümlənin digər üzvləri ilə yanaşma, idarə,
uzlaşma
əlaqələrindən biri ilə əlaqələnməsi vacibdir. Lakin cümlədə elə
sözlər və birləşmələr olur ki, onlar cümlənin üzvləri ilə belə
əlaqədə ola bilmir. Məsələn,
Vaxtsız əcəl, Məndən uzaq dolan,
dur, Qürbət eldə can vermərəm ölümə. (S.Vurğun) Həqiqətən,
müəllim cismani ağa, ruhani atadır. (N.Tusi) - cümlələrində
vaxtsız əcəl və
həqiqətən sözləri aid olduğu cümlə üzvləri ilə
yalnız mənaca bağlanır. Birincisi müraciət, digəri münasibət
bildirir. Sintaktik əlaqədə olmadığı üçün bunlar cümlə üzvü
hesab edilmir.
Sözün, söz birləşməsinin cümlə üzvü olması üçün
onların sintaktik suala cavab verməsi də vacibdir. Lakin
sintaktik sualla morfoloji sualı eyniləşdirmək olmaz. Nitq
hissələri təbiətən təhkim olunduğu sintaktik
vəzifədə işləndikdə
onların morfoloji və sintaktik sualları uyğun gəlir.
Müəllim
uşaqlara evi göstərdi.-cümləsində
müəllim-mübtəda
, uşaqlara
və
evi isimləri isə tamamlıq vəzifəsindədir. Ona görə də bu
sözlərin morfoloji və sintaktik sualları eynidir. Lakin nitq
hissəsi təhkim olunduğu vəzifədə deyil, başqa vəzifədə
işləndikdə onun morfoloji və sintaktik sualları fərqlənir.
Palçıq
küçələrdə heç kim görünmürdü.–cümləsində isə
nə? sualına
cavab verən
palçıq isminin cümlədəki sintaktik sualı
necə?
Gülarə Abdullayeva
182
olacaqdır:
Necə küçələr?-
palçıq küçələr. Bunlardan əlavə, söz
birləşmələrinin tərəfləri ayrılıqda morfoloji suala cavab verdiyi
halda, tərəflər birlikdə bir sintaktik suala cavab verir. Məsələn,
Qırmızı kərpicdən tikilmiş evə Nazlı özüylə hərarət gətirirdi,
səs-küy gətirirdi. (İ.Məlikzadə)-cümləsində
qırmızı kərpicdən
tikilmiş birləşməsinin tərəfləri ayrı-ayrı suala cavab verdiyi
halda, cümlə üzvü kimi tərəflər birlikdə bir suala cavab verir:
hansı evə?-qırmızı kərpicdən tikilmiş evə.
Lakin bunu da nəzərə almalıyıq ki, cümlə üzvlərinə
həmişə sual vermək də mümkün olmur.
Var, yox, gərək, lazım
sözləri ilə ifadə olunmuş cümlə üzvlərinə sual vermək mümkün
olmur. Məsələn,
Atalıydı, analıydı uşaqlar, Bizim evdə biri
vardı, biri yox . (N.Kəsəmənli) və s.
Cümlə üzvləri ona görə baş və ikinci dərəcəli üzvlərə
ayrılır ki, onların hamısı cümlə üçün eyni qiymətə malik deyil.
Baş üzvlər cümlənin qrammatik əsasını, onun bel sütununu
təşkil edir. İkinci dərəcəli üzvlər isə baş üzvləri müxtəlif
cəhətdən izah edir, aydınlaşdırır və tamamlayır.
Baş üzvlər. Mübtəda. Cüttərkibli cümlənin baş
üzvlərindən biri mübtədadır
. Mübtəda ərəb mənşəli söz olub
,
ibtida, baş, başlanğıc mənalarındadır.
Mübtəda cüttərkibli cümlənin elə bir baş üzvüdür ki,
qrammatik cəhətdən heç bir üzvdən asılı olmayıb, əlaməti
xəbərlə müəyyənləşən subyekti, əşyanı bildirməklə, adlıq hal
formasında isim, əvəzlik və hallana bilən digər sözlər və
birləşmələrlə ifadə olunur. Bu tərifdə mübtədanın aşağıdakı
xüsusiyyətləri əhatə edilmişdir:
1. Mübtəda qrammatik cəhətdən cümlənin ən müstəqil
üzvüdür. Hətta ən zəruri cümlə üzvü hesab olunan xəbər də
mübtədadan qrammatik cəhətdən asılı olur, onunla uzlaşır.
Təyin də mübtədadan asılı olur və onunla yanaşma əlaqəsinə
girir.
2. Mübtədanın əlaməti xəbərdə öz ifadəsini tapır.
Mübtəda hansı şəxsdə olarsa, xəbər də onunla həmin şəxsin tək
Müasir Azərbaycan dili
183
və cəminə görə uyğunlaşaraq şəxs və ya xəbərlik şəkilçisi qəbul
edir.
Məsələn, Mən gəlirəm. Sən gəlirsən. O gəlir. Biz gəlirik.
Siz gəlirsiniz. Onlar gəlirlər. və s.
3. Mübtəda cümlədə iş görəni və ya haqqında danışılan
əşyanı bildirir. Mübtəda şəxs bildirməklə yanaşı, bütün digər
canlı və cansız varlıqları, mücərrəd anlayışları da ifadə
edir. Əgər mübtəda canlı insan
məzmunu bildirərsə, iş görən,
cansız varlıqları ifadə edərsə, haqqında danışılan əşya, varlıq
məzmununu ifadə edir. Məsələn,
Mən qalxıb öz çadırımıza
getdim. Kitab çox maraqlı idi. (İ.Əfəndiyev)
4. Mübtəda bir qayda olaraq adlıq halda olan söz və söz
birləşmələri ilə ifadə olunur və
kim? nə? bəzən də
kimlər?
nələr? hara? suallarından birinə cavab verir. Mübtəda insan
məfhumu ifadə etdikdə
kim? sualına cavab olur. Məsələn,
Xidmətçi heç bir söz demədən dərhal qayıdıb getdi.
(İ.Əfəndiyev). Mübtəda cansız varlıqları ifadə etdikdə
nə?,
məkan məzmunu bildirdikdə
hara? sualına cavab verir.
Məsələn,
Kitab çox maraqlı idi. Ağacın ətrafında yarasalar
uçuşdu, Əşrəf diksindi. (İ.Şıxlı) Bakı dünyada öz nefti ilə
məşhurdur.
5. Mübtəda isim və isimləşə bilən sözlər və
birləşmələrlə ifədə olunur.
Müxtəsər cümlələrdə mübtəda
bir qayda olaraq əvvəl,
xəbər sonra işlənir. Geniş cümlələrdə isə əvvəl mübtəda zonası,
sonra xəbər zonası gəlir. Bu qayda canlı danışıq dilində, bədii
əsərlərin dilində pozula bilir
. Məsələn,
Yox, o susmayacaq,
susmaz sənətkar, Heyrət içindədir salondakılar. (S.Vurğun)
Bir çox hallarda cümlənin mübtədası buraxıla bilir və
onu biz xəbərdəki şəxs sonluğuna əsaslanaraq müəyyənləşdirə
bilirik. Məsələn,
Ovçuluğa meyil saldım, Gecə-gündüz çöldə
qaldım. (S.Vurğun)
Mübtəda həmçins olduqda, yaxud ondan sonra təkid
bildirən ədat işləndikdə və ya mübtəda məntiqi vurğu altına
düşdükdə onu ixtisar etmək olmaz.
Gülarə Abdullayeva
184
Mübtəda
quruluşça sadə, mürəkkəb olur. Sadə
mübtədalar bir leksik vahidlə-bir sözlə (yəni, sadə, düzəltmə və
mürəkkəb sözlərlə) ifadə olunur. Məsələn,
Şamil söhbətin
buraya gəlib çıxmasını gözləmirdi. Evdəkilər onu sükutla
qarşıladılar. Qaratel paltarı götürüb bir göz qırpımında
donunu başına keçirdi.(İ.Şıxlı)
Mürəkkəb mübtədalar isə söz birləşmələri ilə - II, III
növ təyini söz birləşmələri (bəzən də I növlə), feli sifət və
məsdər tərkibləri ilə ifadə olunur. Məsələn
, Arvadın zəhmli səsi
fikir götürmüş Şəmiddin ağanı diksindirdi. Kişiləri kurslara
gətirmək və onlara yazı-pozu öyrətmək asandır. (İ.Şıxlı)
Çiynində cənazə darvazanın ağzında dayananlar cınqırını
çəkmədilər. (İ.Şıxlı)
Mübtəda isim, sifət, say, əvəzlik, feli sifət, məsdər, bəzi
zərflər
və köməkçi nitq hissələri, II, III növ təyini söz
birləşmələri (bəzən də I növ), feli sifət və məsdər tərkibləri, feli
isim birləşmələri ilə ifadə olunur. Bunların bəziləri, yəni sifət,
say, işarə əvəzlikləri, feli sifət, feli sifət tərkibləri mübtəda
vəzifəsində işlənmək üçün isimləşməli, hallana, adlıq halda
dura bilməlidir.
İsimlər mübtəda vəzifəsində daha çox işlənir. Çünki
isimlərin təbiət etibarı ilə təhkim olunduğu əsas cümlə üzvü
mübtədadır. Buna görə də hər
cür quruluş və növ
xüsusiyyətlərinə malik olan isimlər cümlədə mübtəda ola bilir.
Məsələn,
Kişi qüssələndi. (İ.Şıxlı) Körpü möhkəmdir. (İ.Şıxlı)
Əhməd gülümsəyərək hələ də acığı soyumayan Əşrəfi süzdü.
(İ.Şıxlı) Külək şiddətləndi. (İ.Şıxlı) Atlar yorulmuşdu.(İ.Şıxlı)
və s.
Sifətlər mübtəda vəzifəsində
işlənmək üçün
isimləşməlidir. Məsələn
, Qocalar deyir ki, düz bir il gecəli-
gündüzlü işləyəndən sonra yol hazır oldu. Yaşlılar həmin
torpaq yolla çox karvanların gəlib keçdiyini söyləyirdilər.
(İ.Şıxlı) Yoldakılar bir dillə naçalnikdən xahiş etdilər ki, onun
taqsırından keşsin. (Ə.Haqverdiyev) Axı, yazıq nə etsin?