Б и б ли о гр а ф и й а
413
həvəskarları dram artistlərinin iştirakı ilə
oynanılmışdır.
1918-ci il
- iyun ayında “
Şeyx Şamil” tamaşası (rejis-
sor A.M.Şərifzadə) Həştərxandakı Volkan
teatrında Bakı artistləri şirkəti
tamaşaya
qoymuşdur.
1919-cu il
- avqustun 12-də “
Harun ər-Rəşid” (Bir
saat xəlifəlik) tamaşası (rejissor
A.M.Şərifzadə) Opera teatrında
səhnəyə
qoyulmuşdur.
1920-ci il
- “
Bir saat xəlifəlik” tamaşası (rejissor
A.M.Şərifzadə) Tənqid-təbliğ Teatrında
səhnəyə qoyulmuşdur.
1921-ci il
- noyabrında “
Yazıya pozu yoxdur”, “Ay
doğdu”, “Bir saat xəlifəlik” tamaşaları
Tənqid-təbliğ Teatrında səhnəyə qoyulmuş-
dur.
1922-ci il
- aprelin 7-də
“Gözəl bahar” tamaşası (re-
jissor A.M.Şərifzadə) Dövlət Türk Teatro-
sunda səhnəyə qoyulmuşdur.
1926-cı il
-
“Aldanmış ulduz”lar pyesi Şəkinin teatr
həvəskarları tərəfindən oynanılmışdır.
1937-ci il
- sentyabrın 25-də
“Xasay” (rejissor
Məhərrəm Haşımov) Azərbaycan
Dövlət
Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnələşdiril-
mişdir.
А б д у л л а Шаи г
414
1940-cı il
- sentyabrın 12-də
“Eloğlu” tamaşası (re-
jissor Məhərrəm Haşımov, rəssam Ə.Həsə-
nov, musiqi T.Quliyev) Azərbaycan Dövlət
Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə qo-
yulmuşdur.
1942-ci il
- oktyabrın 6-da
“Vətən” pyesi (rejissor
Məhərrəm Haşımov, rəssam N.Mustafayev)
Azərbaycan Dövlət Gənc Tamaşaçılar
Teatrında səhnəyə qoyulmuşdur.
1943-cü il
-
“Ana” pyesi (rejissor H.Əliyev, rəssam:
Həsənağa Mustafayev, bəstəkar Fikrət
Əmirov) Azərbaycan Dövlət Gənc
Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə
qoyulmuşdur.
1946-cı il
-
“Nüşabə” əsəri (rejissor Ələsgər Şərifov,
rəssam Nüsrət
Fətullayev, bəstəkar Səid
Rüstəmov) Azərbaycan Dövlət Akademik
Teatrında səhnəyə qoyulmuşdur.
1947-ci il
- “Fitnə” pyesi (rejissor Kərim Həssənov,
rəssam Sadıq Şərifzadə, bəstəkar Əşrəf
Abbasov) Azərbaycan Dövlət Gənc
Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə
qoyulmuşdur.
1949-cu il
- yanvarda
“Qaraca qız” əsəri (rejissor
Zəfər Nemətov) Azərbaycan Dövlət Gənc
Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə qoyul-
muşdur.
Б и б ли о гр а ф и й а
415
1957-ci il
- iyulun 7-də
“Bir saat xəlifəlik” əsəri
(rejissor A.M.Şərifzadə) Azərbaycan Döv-
lət Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə
qoyulmuşdur.
1958-ci il
-
“Bir saat xəlifəlik” əsəri
(rejissor Zəfər
Nemətov, rəssam Həsənağa Mustafayev,
bəstəkar Zakir Bağırov)
Azərbaycan Dövlət
Gənc Tamaşaçılar Teatrında səhnəyə
qoyulmuşdur.
1972-ci il
-
“Qaraca qız” əsəri (rejissor Ulduz
Rəfilli-Əliyeva, rəssam Sadıq Şərifzadə)
Azərbaycan Dövlət Gənc Tamaşaçılar Teat-
rında səhnəyə qoyulmuşdur.
1979-cu il
- “Fitnə” əsəri (rejissor M.K.Kazımov)
Azərbaycan Dövlət Akademik Teatrında
səhnəyə qoyulmuşdur.
2001-ci il
- “Hərb və sülh” (“Ovcu məstan” poeması
əsasında) (rejissor Rəhman Əlizadə, rəssam
Lətifə Quluzadə) Azərbaycan Dövlət Kukla
Teatrında oynanılmışdır.
А б д у л л а Шаи г
416
ƏLAVƏ 3
Abdulla Şaiqə həsr edilmiş şeirlər
ã
Şaiqim! Şairlər
içində təksən,
Təmiz vicdanınla gülsən , ipəksən.
Dilindən küsməmiş tanış da, yad da,
Səndən inciməmiş qarıncalar da...
Keçdi qaranlıqda odlu gəncliyin,
Xoş olsun indiki qulaq dincliyin...
Əməlin qurtuluş, varlığın sənət,
Yaşasın qardaşlıq, bir də məhəbbət!
İndi bir günəşin zərrəsiyik biz,
Var olsun birləşən dost əllərimiz.
Ətirlər dağılır xoş nəfəsindən,
Çiçəklər oynayır ayaq səsindən,
Varlığın, vicdanın
ləkədən uzaq,
Böyüklə böyüksən, uşaqla uşaq
Əsrə layiq olan bu ruhla sən,
Ölkənin qoca bir müəllimisən.
Səməd Vurğun,
Xalq şairi
Б и б ли о гр а ф и й а
417
Şaiq əfəndiyə
Ey yeni gəncliyin əski bağbanı
Yurdu qaranlıqdan qurtarmaq üçün,
Bəzətmək üçün bu Azəristanı...
Sən toxumlar səpdin, pək çox çalışdın
Qəlbə nüfuz edən əsərlərinlə,
Qaranlıq pərdəyi yırtmaq istədin.
Usanmaq
bilməyən əməllərinlə
Nəhayət zülmətə sən qalib gəldin.
İştə bu gün sənin şən bağçaların
Çiçəklər açaraq meyvələr verdi.
Yeni həyat üçün çaldığın sazın
Əski ənənəyi artıq məhv etdi.
Gənclik üçün sənin qoyduğun yollar
Hər yerə ziyalar, nurlar saçıyor,
Kükrədi əkdiyin bütün toxumlar
Bu gün gənclik səni həp alqışlıyor.
Süleyman Rüstəm,
Xalq şairi
1956-cı il
А б д у л л а Шаи г
418
Müəllimim Şaiqə
Sən yola saldıqca illəri –Vətən
Oldu başdan-başa gülüstsn, Şaiq.
Baxıb alnındakı qırışıqlara
Olmadın zərrəcə pərişan, Şaiq.
Dağların başı tək ağardı başın,
Çiçəklər bitirdi torpağın daşın.
Dedin: Ey qocalıq fikrindən daşın!
Axtardın
hər dərdə min dərman, Şaiq.
Səni əzizləyir, yaxşı fikir ver,
İgidlər yetirən bu torpaq bu yer.
Qızıl qalstuqlu nəvən-pioner
Sənə hörmət bəslər hər zaman, Şaiq.
Səni gənc saxladı gəncliyin səsi,
Könlündə dinləndi bahar nəğməsi,
Tükənməz şairin eşqi həvəsi
Kəssə də yolunu qar, boran, Şaiq.
Coşqun ilhamını Vətəndən aldın,
Saz tutub, söz qoşub xəyala daldın,
Səməd , mən “qocaldım”, sən cavan qaldın
Ey körpə ürəkli qocaman Şaiq .
Səndə təbiət var ipəkdən yumşaq,
Böyüklə böyüksən, uşaqla uşaq.
Yüz yaşı gəl birgə adlayıb aşaq
Bir
də ələ düşməz bu dövran, Şaiq.
Süleyman Rüstəm
Xalq şairi