Microsoft Word Sirler Xezinesi doc

Can hakimi atlanıb, qalx ayağa Nizami! 
Dönmә gecә yarısı bir dustağa, Nizami! 
 
 
ONUNCU SÖHBӘT 
 
DÜNYANIN AXIRI 
 
Ey fәlәk! Dolanmağın yetmәzmi, yavaşı sәn. 
Ey yer! Qurtar bu zülmü, bu cövrü, savaşı sәn. 
Hәr gecәnin gündüzә dönmәyi var әzәldәn, 
Ucalmağın, bәllidir, enmәyi var әzәldәn. 
Zәlzәlәnin dәhşәti әrzә qorxu salanda, 
Yerin dәrin qatına lәrzә, qorxu salanda, 
Sәrsәmlikdәn torpağın coşar kini qәzәbdәn, 
Parçalayar fәlәyin zәncirini qәzәbdәn 
Sәrsәri yel bağrını didib, sökәr torpağın, 
Zәncirini әliylә qırıb tökәr torpağın. 
Yer kimlәsә çәkişib, hoqqa açan olacaq, 
Bu fәlәyin belindәn toqqa açan olacaq. 
Axşam-sәhәr müşk-әnbәr sәpmәyәcәk o zaman, 
Göy - çövkanı, yer - topu öpmәyәcәk o zaman. 
Qapısını yer döyәr, taqqıldadar fәlәyin, 
Kin dişini pusquda şaqqıldadar fәlәyin. 
Bәnd-bәrәni dağıdar qәzasıyla asiman, 
Parçalayar torpağı cәzasıyla asiman. 
Qoca Zühәl hirslәnib dәrhal enәr yer üstә. 
Sapdan qopan gil muncuq sәpәlәnәr yer üstә. 
Fәlәk enәr aşağı qәzaları yararaq, 
Torpaq qalxar yuxarı fәzaları yararaq. 
Dәrdimizi çәkmәkdәn yerlә göy can qurtarar, 
Yerin, göyün yolları tozumuzdan qurtarar. 
Göy kişnәmәz ahından, nalәsindәn insanın, 
Yer qurtarar canını hiylәsindәn insanın. 
Neçin göylә ulduzlar hey utansın hәsәddәn? 
Bircә ovuc torpağa baxıb yansın hәsәddәn? 
Bir zәhәrli gürzәtәk qıvrılandır bu fәlәk. 
Torpaq yeyib yaşayan bir ilandır bu fәlәk. 
Ey torpağın bağrını qan elәyәn insanlar! 
Bu torpaqda varlığı kül әlәyәn insanlar! 
Qәm küpündә bu torpaq neçin qalan olubdur? 
Bu küp matәm rәngini nәdәn alan olubdur? 

---

İmkan yoxsa fәnd ilә tez qırmağa bu küpü, 
Gil varlığa can verib, sındırmağa bu küpü. 
Çәkin, bu hisli küpdәn çәkin әtәyinizi, 
Yeddi dәrya suyuna çәkin әtәyinizi. 
Ulduzlartәk qәmlәnib yas paltarı geyin siz, 
Viran qalan dünyaya yas qurmuşuq" deyin siz. 
Kürrәmizin başına dolansa da bu fәlәk, 
Bircә anda verәcәk onu bada bu fәlәk. 
O, qәrәzsiz nur sәpmir dağ-daşına torpağın, 
Bir gün oyun açacaq küt başına torpağın. 
Baş әsmәyә başlasa, şәksizdir, o qopacaq, 
Rahat deyil, bu gün dә әsir, titrәyir torpaq. 
Müşkә bәnzәr bu sәdәf düşmәnindir, bil daha, 
Gözü dolu incidir, qәlbi dolu әjdaha. 
Sanma dәrya incisi axıb dolan sәdәfdir, 
İncilәri gözlәrә işıq olan sәdәfdir. 
Ona baxan gözlәrә qatı zülmәt çökübdür, 
Zümrüd görәn ilantәk bәbәyini tökübdür. 
Nәzәrindә, gözündә işıq hanı, görmәz o, 
Şölә saçan min gözlә bu cahanı görmәz o. 
Әbәdiyyәt yolunu seçmәmisәn hәlә dә, 
Öz gözünlә sәn ondan keçmәmisәn hәlә dә 
Öz ayağın yetirmәz son mәnzilә gec sәni, 
Özgә ayaq mәnzilә yetirәrmi heç sәni? 
Göylәrә ucalsa da zәrlә zora Bәhram Gur, 
Gur dalınca gedәndә, girdi gora Bәhram Gur. 
Әcәl gәlsә, üzünә qapı açan tapılar, 
Zәnn etmә ki, mәzardan çıxıb qaçan tapılar. 
Mәhbәsdәki mәhbussan, dәhşәt nәyә gәrәkdir? 
Bağla qapı-bacanı, vәhşәt nәyә gәrәkdir? 
Fәlәk zәhәr qatmayıb, söylә, kimin aşına? 
Boş qoyduğu dünyanın külü olsun başına. 
Sanma vermәz fәlәkdә aman yolu - kәhkәşan, 
Dәymәz bircә arpaya saman yolu - kәhkәşan, 
Havalanıb fәlәkdәn uçmalısan, uçmalı, 
Sanma ki, dar dünyanı qucmalısan, qucmalı 
İncәlikdә әzәldәn bir sapdımı xәyalın? 
Tüktәk incә sirlәrә yol tapdımı xәyalın? 
Düşün, keçә bilәrmi gen düşüncә dar yoldan, 
Keçmәlisәn inamla tükdәn incә, dar yoldan. 
Bir tükcәdir varlığın, tük ki, deyil dәmirdәn, 
Yapışsa da xәmirә, qopmalıdır xәmirdәn. 
Fәnalığın mülkünü atmalısan, atmalı, 

---

Әbәdiyyәt mülkünә çatmalısan, çatmalı. 
Qalan deyil dünyada gil tәpәsi varlığın, 
Toza dönüb alәmә kül sәpәsi varlığın. 
Alıb әldәn hәr tacı, hәr nәmәri bu dünya, 
Açıb belә vurduğu hәr kәmәri bu dünya. 
Hәr әrәnә güldürüb yağısını bu hәyat, 
Hәr şәrbәtә qatıbdır ağısını bu hәyat. 
Günәş - soyuq fәlәyin qucağının odudur, 
Cәhәnnәmin kükrәyәn ocağının odudur. 
Varlığıyla göylәrin çırağına dönәr Ay, 
Yağ almasa günәşdәn, öz-özünә sönәr Ay. 
Xәzana da can verәn bir mәlhәmdir buludlar, 
Sinәsindә fәlәyin bir bәlğәmdir buludlar. 
Hәr canlıya hәyatdır coşan dәmi suların. 
Azmı batıb qoynunda üzәn gәmi suların? 
Başdan aşan eybindәn hәzәr, hәzәr dünyanın, 
Bәs eybinә salmırsan neçin nәzәr dünyanın? 
Öz eybinә göz yumub, sanma görәr eybini, 
Ayna kimi hәr kәsin tez göstәrәr eybini. 
Eyib açıb, açılma sәn hәvәsdәn aynatәk, 
Lәkәlәrsәn özünü bir nәfәsdәn aynatәk. 
Qәlbin - hünәr aynası bacar canı parçala, 
Ya eybini göstәrәn o aynanı parçala. 
Özgәsinin eybinә gözlәrini açma sәn, 
Öz-özünü görәndә öz eybindәn qaçma sәn. 
Eybi kimi hüsnü dә var dünyada hәr şeyin. 
Hüsnünü gör, eybini salma yada hәr şeyin. 
Çırağını mümkünmü quca gecә gündüzün? 
Qәfәsindәn qarğatәk uça gecә gündüzün? 
Zәr qanadı, görkәmi bir tamaşa tavusun, 
Ayağının eybini qaxma başa tavusun. 
Qapqaradır görkәmi, özünә bax qarğanın, 
Ağappaqdır gözlәri, gözünә bax qarğanın. 
 
 
İSANIN HEKAYӘTİ 
 
İz qoyaraq dünyanın torpağında, daşında, 
İsa ayaq saxladı bir bazarın başında. 
Qurda bәnzәr köpәyi düşәn gördü yol üstә, 
Can Yusifi çıxmışdı dar quyudan dol üstә. 
Baxdıqca iyrәnirlәr hopub qoxu leşinә, 
Leş hәrisi quzğuntәk baxır çoxu leşinә, 

---

Biri deyir: "İy basır künc-bucağı bir anda, 
Üfünәti qaraldar gur çırağı bir anda" 
Biri deyir: "Törәtmәz nәlәr, nәlәr bu qoxu, 
Görәn gözü kor qoyar, qәlbi dәlәr bu qoxu". 
Calayaraq sözbazlar biri beşin üstünә, 
Qarğış, lәnәt yağdırdı murdar leşin üstünә. 
Baxıb hikmәt gözüylә vaz keçәrәk eyibdәn, 
İsa necә söz açdı indi görәk eyibdәn: 
"Bu fәlәyin hökmündәn hansı varlıq zay deyil? 
Parlaq inci bu itin ağ dişinә tay deyil". 
Bu sözlәrә üzlәri oldu hәdәf onların, 
Dişlәrini ağartdı yanmış sәdәf onların. 
Yad eybinә dikmә sәn hәr baxanda gözünü, 
Gör açanda, yumanda öz yaxanda gözünü. 
Әlә güzgü almazsan - bәyәnmәsәn özünü, 
Öz-özünә vurulub bәyәnmә sәn özünü. 
Neylәyirsәn zinәti, tәravәti bahartәk, 
Soldurmasın ruzgarın hәr afәti bahartәk. 
İncә sapla tikilib ar libasın әzәldәn. 
Bürün doqquz pәrdәyә, - var libasın әzәldәn. 
Bir üzük halqasıtәk bu dünya dar deyilmi? 
Başın keçsә halqaya adına ar deyilmi? 
Köpәk kimi, Sürәyya xaltası salan olma 
İsanın yükü altda eşşәktәk qalan olma. 
Fәlәk kaftar qarıdır vәfasına gәl uyma, 
Dünya bağdır - xәzanlı, sәfasına gәl uyma. 
Hәr cәfası bәllidir çox әzәldәn dünyanın, 
Bir arpacan dәyәri yox әzәldәn dünyanın. 
Çәkmә dünya qәmini, oyan, ağa, qәflәtdәn, 
Sәslәr sәni Nizami oyanmağa qәflәtdәn. 
 
 
ON BİRİNCİ SÖHBӘT 
 
DÜNYANIN VӘFASIZLIĞI 
 
Yıx taxtını amansız bir taxtdır bu fәlәk, 
Vәfa yoxdur zәrindә, nәrdtaxtadır bu fәlәk. 
Açmaz vüsal qapısın ömür başa gәlincә, 
Zәri sәni saraldar bircә qoşa gәlincә. 
Söylә, girmәk neçindir bu dalğalı dәryaya? 
Başdan aşıb fırtına, tapşır malı dәryaya. 

---