Microsoft Word Sirler Xezinesi doc

Göstәrmәsin güzgütәk hәr varlığı varlığın, 
Tәmizlәsin su kimi murdarlığı varlığın. 
Qeyrәt әri sirrini gecә saxlar özündә, 
Açıb demәz gündüzә - necә saxlar özündә?! 
Göy qübbәsi yandırar ulduzunu gecәnin, 
Sübhә açmaz sirrini il uzunu gecәnin. 
İbrәt götür, faş etmә alәm tәki sirrini, 
Gündüz açıb danışma hәr gecәki sirrini. 
Xәzinәtәk gecәnin inci dolub köksünә, 
Saysız könül incisi qaş-daş olub köksünә. 
Nur çeşmәsi çağlayıb, hansı әrin qәlbindә, 
Gördüyünü gizlәdib göydәn dәrin qәlbindә. 
Kim ki, göyә yüksәlәr, әrşdәn qәlbi dayanar, 
Könüllәri fәth edәr, sanma qәlbi dayanar. 
Gözün - qәlbә dikilsin, dilin - ağla bağlansın, 
Yoxsa, gözün tökülsün, dilin dağla dağlansın. 
Gizli eşqi döndәrәr ecazkara aşiqi, 
Qovuşdurar, xarabat sanma yara aşiqi. 
Mәslәk ilә toxunar eşq arğacı dünyada, 
Pambıq kimi diddirdi eşq hәllacı dünyada. 
Eşq oduna dözmәdi, yandı bağrı qönçәnin, 
Ağzını açan gündәn qandı bağrı qönçәnin. 
Eşqin gizli sirrindәn hansı әrdir xәbәrdar? 
Könüllәrin eşqindәn könüllәrdir xәbәrdar? 
Eşqin şirin nemәti qәlbdә kimi yandırar? 
Lakin alsan dilinә, atәş kimi yandırar. 
Susan aşiq sükutla yar vәslinә qovuşar, 
Tәlaş nәdir, tәmkinlә öz әslinә qovuşar. 
Nurlu könül sanma ki, inlәmәyә yaranmış, 
Özü susub, özgәni dinlәmәyә yaranmış. 
Bu dünyada dilini bilsә hәrә könülün. 
Öz dilidir tәrcüman könüllәrә könülün. 
Nizamitәk ürәyin şadsa әgәr dünyada, 
Dünya sәnin deyilmi, söylә, mәgәr dünyada?! 
 
 
ON DOQQUZUNCU SÖHBӘT 
 
AXİRӘTİ QARŞILAMAQ 
 
Bәzәnibdir mәclisi başdan-başa könülün, 
Ay camalı nur saçır al qumaşa könülün. 

---

Taxtındadır şah kimi, әtir yağır üstünә, 
Şәkәr sәpib, ulduzdan çәtir yağır üstünә. 
Canlar alan amansız düşmәnindir bu dövran, 
Unutma ki, nә mәnim, nә sәnindir bu dövran. 
Nifrәtini görәndә gör girlәyib kimlәri, 
Döndәrәrәk әsirә - zәncirlәyib kimlәri. 
Cah-cәlala uyarmı mәslәk әri dünyanın? 
Car çәkibdir cah-cәlal düşmәnlәri dünyanın: 
Zalımların qәsrindәn ayağını kәs daha, 
Hikmәt dolu göylәrin çadırında gәz daha. 
Mәhşәr odu püskürәr biyabanda yanan kәs, 
Utanar әmәlindәn, әmәlini danan kәs. 
Dönәr qanıq köpәkdәn bağrı qana tülkünün, 
Qorxusundan dәrisi kürkdür cana tülkünün. 
Kükürd saçan mәhşәrdir, göz qaraldar bu sәhra, 
Tez keçmәyәn yolçunu tez saraldar bu sәhra. 
Tәşnә yolçu rast gәlib burda haçan çeşmәyә? 
Tüpürmәyi unutma kükürd saçan çeşmәyә. 
Bu fәlәyin borcunu qaytar daha özünә, 
Nә almısan torpaqdan, sanma baha özünә. 
Oğul kimi tәrk elә vida günü alәmi, 
Comәrdliyin mat qoysun qoy özünü, alәmi. 
"Mәnәm-mәnәm" deyәndir, bil ki, fәlәk bu yolda. 
Quldur kimi hamıya qurar kәlәk bu yolda. 
Әqrәb qәdәr qorxulu deyil hәr an әjdaha? 
Әqrәb sәni öldürәr udanacan әjdaha. 
Kiçik düşmәn - әn böyük, әn vәhşәtli bәladır. 
Onu saya salmamaq әn dәhşәtli bәladır. 
Düşmәn kiçik olsa da, can atandır qisasa. 
Arifsәnsә, unutma, әl qatandır qisasa. 
Güclә yerin köksünü sökә bilәr qarışqa, 
Körpә şirin gözünü tökә bilәr qarışqa. 
Gizlә cumar incinә, oğru sәni görәndә, 
"Bismillahı" unutma әcinnәni görәndә. 
Könül mülkü yolunda gәzәr, bil ki, quldurlar, 
Son mәnzilin yolunu kәsәr, bil ki, quldurlar. 
Qorxuram ki, başlaya onlar gecә qarәtә, 
Görәsәn ki, varlığın gedir necә qarәtә. 
Kölәliyin karvanı salsın yolu mәnzilә, 
Hәrisliyin gәmisi çatsın dolu mәnzilә. 
Görmәsinlәr qoy sәni, yuxu kimi uzaqlaş, 
Qovmasınlar qoy sәni, bir su kimi uzaqlaş. 
Dәymәz qәdәm qoymağa bu hücrәyә cahanda, 

---

Alacaqlar canını girov deyә cahanda. 
Qәlbin qana dönәcәk çәkmәsәn әl hücrәdәn, 
Qovulmamış aralan, aralan, gәl, hücrәdәn. 
Yerdәn ayrıl, bilәsәn gәrdiş nәdir fәlәkdә, 
Gecә-gündüz dolanır, gәrdişdәdir fәlәk dә, 
Div әlinә keçmәmiş yaxa, sinә cahanda, 
Sığın könül mülkünә, mәslәkinә cahanda. 
Vәcdә gәlib şövq ilә yovuş ülvi alәmә, 
Vidalaşıb hәyatla qovuş ülvi alәmә. 
Mәslәk eşqi nәsimә dönsün könül mülkündә 
Qoyma hәyat çırağı sönsün könül mülkündә. 
Olmalısan bu mülkün әtir saçan reyhanı, 
Könül mülkü soldurub, söylә, haçan reyhanı? 
Hәr qapıya can atıb sәba kimi cumma sәn, 
Alçaqlardan sәdaqәt, dostluq, vәfa umma sәn. 
Hamı - qara kölgәdir, sәn - işıq ol alәmә, 
Günәş kimi ucalıb yaraşıq ol alәmә. 
Yerdә meydan verәrmi sәmәndinә bu fәlәk?! 
Olsan göyün sirrindәn sәn baş açan cahanda, 
Deyәr nәlәr törәtmiş bu vaxtacan cahan da. 
Tәnglәşdirәr kahanda sağ canını dövranı, 
Başa vurar ömrünü, dövranını dövranı. 
Son nәfәsdә dodağın son kәlmәni unudar, 
Kimsә salmaz yadına, hamı sәni unudar. 
Zalım әcәl kәsmәmiş nәfәsini dünyada, 
Göstәr eşqә qovuşmaq hәvәsini dünyada. 
Әcәl meyi hәyatda hansı kәsә nuş olar? 
Yalnız eşqin badәsi bir nәfәsә nuş olar. 
Qurub dәrzi köşkütәk qübbәsini bu fәlәk, 
İki şaha geydirmәz cübbәsini bu fәlәk. 
Nә eylәsәn, amansız, kafir alәm yazacaq, 
Günahını, eybini iti qәlәm yazacaq. 
Acsan üzә şәrәflә hәr bir zaman qapını, 
Açacaqlar üzünә, bil ki, haman qapını. 
Mәsxәrәylә kimsәni görsә gözün oyuncaq, 
Olacaqsan dünyada axır özün oyuncaq. 
Yaxşını da, pisi dә üzlәyiblәr hәr zaman, 
Yaxşı bil ki, pislәri pislәyiblәr hәr zaman. 
Yaxşıların nişanı, әmanәti olubdur, 
Pislәrinsә zamini, zәmanәti olubdur, 
Keçmәlisәn ya yaxşı, ya da ki pis, unutma, 
Әmәlinlә mәlәksәn, ya da iblis, unutma. 
Tikanlı, gül tikanla anınıbdır hәmişә, 

---

Әnbәrsatan әnbәrlә tanınıbdır hәmişә. 
Saxta olma, keçәsәn yer üzündәn xәcalәt, 
Hәm tanrıdan xәcalәt, hәm özündәn xәcalәt. 
Bağrı gözә döndәrәn dövrә yağdır nifrәti, 
Qan çanağı fәlәyә, cövrә yağdır nifrәti. 
Bu boyalı nazәnin daş-qalağa layiqdir, 
Vәfasına qәlәm çәk, bil, talağa layiqdir. 
Sәkil Xәtlan atını minib ucal fәlәyә, 
Al qurğuşun qalanı, qәlәbә çal fәlәyә. 
Qazansan da әn uca rütbәsini göylәrin, 
Oxutsan da şahlığa xütbәsini göylәrim, 
Sәndә qalan deyildir elә zәfәr bayrağı, 
Yalnız mәnә nәsibdir belә zәfәr bayrağı. 
Bir İnsanam, mәqamım mәlәkdәn dә ucadır, 
Can atdığım o dәrgah fәlәkdәn, dә ucadır. 
Qamәtimlә ölçülmәz bir qiymәtim var mәnim, 
Alәmimә bu alәm, yer dә, göy dә dar mәnim, 
Çay deyilәm, ümmanam, gör ki, nәyәm cahanda, 
Zәrrә deyil, tükәnmәz xәzinәyәm cahanda. 
Fәlәk tәki xәzinә üstündәdir ayağım, 
Әlçatmazam, bil ki, nә üstündәdir ayağım. 
 
 
HARUN ӘR-RӘŞİD İLӘ DӘLLӘYİN HEKAYӘTİ 
 
Tapdı Harun dövründә növrağını xilafәt, 
Uca tutdu Abbasın bayrağını xilafәt, 
Yatağına qoyaraq gecә yarı xәlifә, 
Rahatlandı hamamda gecәyarı xәlifә. 
Dәllәk onun başını kәlimәyә başladı, 
Kәlidiyi, tük qәdәr lәlimәyә başladı. 
Qurtarantәk işini fürsәt tapdı yenә dә, 
Söz atını minәrәk yersiz çapdı yenә dә; 
"Bir misilsiz ustayam, gәl, şad eylә mәni sәn, 
Lap bu gündәn özünә damad eylә mәni sәn, 
Olsun hamı xәbәrdar, kәsdir nigah qızına, 
Bu bәndәni evlәndir, qovuşum şah qızına." 
Bu sözlәrdәn azacıq әsәblәndi xәlifә, 
Yenә dözdü, sanma ki, qәzәblәndi xәlifә, 
Dedi: "İsti bişirib, dözmür fağır dәhşәtә, 
Ya da zәhmim, vahimәm salıb ağır dәhşәtә, 
Çaşıb, yoxsa deyәrmi alım sәnin qızını? 
Dәllәyә bax, istәyir xәlifәnin qızını." 

---

Başqa gün dә sınadı Harun yenә dәllәyi, 
Gördü lovğa, qudurğan, harın yenә dәllәyi, 
Çox sınadı belәcә dönә-dönә yenә dә, 
Dediyindәn dönmürdü dәllәk yenә, yenә dә, 
Bir gәdanın birisi gördü ki, nә danışdı, 
Öz başına gәlәni vәzirinә danışdı; 
"Haçandır ki, bir dәllәk kәlәk açır başıma, 
Bu oyunu bәlkә dә fәlәk açır başıma. 
Olmalıdır söylәyir ona qızım adaxlı, 
Bir abırsız dәllәyә sona qızım adaxlı? 
Başım üstә qәzatәk baş qatmaqdır peşәsi, 
Gövhәrimә, özümә daş atmaqdır peşәsi. 
Әldә ülgüc, ağzında iti xәncәr gәzәr o. 
Qılınc versәn, başımı "uf" demәdәn kәsәr o. 
Vәzir dedi: "Dili ki, belә atır dәllәyin, - 
Ayağının altında xәznә yatır dәllәyin. 
Haçan gәlsә yanına, o, hüzura bir daha, 
Hәmişәki yerindә qoyma dura bir daha. 
Әgәr çıxsa әmrindәn, asdırmağı unutma, 
Harda durub, oranı qazdırmağı unutma." 
Dәllәk gәldi özünü yenә öyәn kimicә. 
Dәyişdirdi yerini vәzir deyәn kimicә. 
Qopan zaman yerindәn ayaqları dәllәyin, 
Birdәn-birә saraldı yanaqları dәllәyin. 
Gördü yoxdur dinmәyә halı fağır ustanın, 
Baxışından, dilindәn әdәb yağır ustanın. 
Ayağının, altında xәznә vardı bir zaman. 
Surәtini güzgüdә şah sanardı bir zaman. 
Qәdәmini xәznәdәn tez götürәn gördülәr. 
Dükanını açaraq köks ötürәn gördülәr. 
Ayağının altını tez qazıb nә tapdılar? 
Haman yerdәn tükәnmәz bir xәzinә tapdılar. 
Qәdәmini kim qoyub xәzinәnin üstünә. 
Söz incisi sәpibdir, daim sәnin üstünә. 
Hәr tilsimi sındırar xәznәsilә Nizami, 
Nurlu qәlbi, aynatәk sinәsilә Nizami. 
 
 
İYİRMİNCİ SÖHBӘT 
 
VİCDANSIZLARDAN ŞİKAYӘT 
 

---

Biz ki candan üzmüşük әlimizi dünyada, 
Bu dünyaya bağlayan nәdir bizi dünyada? 
Bu torpağa uyduq ki, belә xarıq torpaqda, 
Sanma necә varıqsa, elә varıq torpaqda. 
Köçәn köçüb, qalmışıq biz onlardan geridә, 
Karvanımız qalıbdır karvanlardan geridә. 
Bizimlәdir hәmişә iki mәlәk әzәldәn, 
Qurub insan oğluna iblis kәlәk әzәldәn. 
Üzü atәş, qәlbi buz ocaqçıya dönmüşük, 
İsti külük, od olub sonra guya sönmüşük. 
Odlu ürәk, alovlu gәncliyimiz hardadır? 
Asudәlik, rahatlıq, dincliyimiz hardadır? 
Mәhşәrin dan ulduzu artıq yanan olubdur, 
Sübhün qızıl bayrağı daldalanan olubdur. 
Gülüş - gültәk hamının dodağında solubdur, 
Arzumuzun güllәri can bağında solubdur. 
Sehrkartәk can qurtar sәn әlindәn dünyanın, 
Boşda qalsın әllәri әmәlindәn dünyanın. 
Qan içәndir bu torpaq, qәfәsindәn uç onun, 
Zirәk tәrpәn, qoynunda olmayasan puç onun. 
Batan deyil heç zaman dişi qurda tülkünün, 
Daim kәlәk qurmaqdır işi qurda tülkünün. 
Bir yarın var dünyada, bircә ona aşiq ol, 
Aşiq olma özünә, yaradana aşiq ol. 
Olsan könül mülkünün sidq ilә saf torpağı, 
Gül-çiçәyә döndәrәr sәni insaf torpağı. 
Könül tәlim eylәyir hәr hünәri insana, 
Mәslәk eşqi demәkdir әr hünәri insana. 
Cana tәpәr yaranıb hәr bir canın hünәri, 
Bәyәnmәsәn mәhv olar hәr insanın hünәri. 
Alqışlarla çağlayar canda hünәr çeşmәsi, 
Dönüb olar candakı qan da hünәr çeşmәsi. 
Әr izlәyәr hünәri, sәnәt eşqi olanı, 
Әzizlәyәr hünәri, sәnәt eşqi olanı. 
Yalnız hünәr qoymayıb qubar qona torpağa, 
Belә hünәr nәsibmi bu gün ana torpağa?! 
Hünәrini göstәrsә indi әgәr hünәrli, 
Hünәrsizin birisi mәnәm deyәr hünәrli. 
Hünәrlilәr beziblәr hünәrsizlәr әlindәn, 
Lap fәrsizә dönüblәr bu fәrsizlәr әlindәn. 
Әzabkeşin әzabı - bir tamaşa onlara, 
Dәlilikdir - düşünmәk, haşa, haşa, onlara. 
Bir israfçı sanırlar sәxavәtli kәslәri, 

---

Pulsuz kölә sayırlar sәdaqәtli kәslәri. 
Comәrdliyi hırıltı, lağlağılıq sanırlar, 
Söz çeşmәsi görәndә lehmә, ya lığ sanırlar. 
Onlar "vәfa" sözünü buza yazan olubdur, 
Ay da, Gün dә tәnәyә qulaq asan olubdur. 
Yar vüsalı mәlhәmsә әgәr yarın qәlbinә, 
Bir sağalmaz yaradır alçaqların qәlbinә. 
Öpüş versә onlara biri әgәr gözәlin, 
"Mәxmirәklә doludur üzü" deyәr gözәlin, 
Bağrı bişәn әncirsәn, axıb şirә üstünә, 
Sirkә kimi coşarlar birdәn birә üstünә. 
Hünәrin danandır, gizlәyәndir hәr biri, 
Nöqsanını, eybini izlәyәndir hәr biri, 
Hәr dәryada nәhәng dә, dür dә vardır hәmişә, 
Hünәrvәrin hünәri elә cardır hәmişә, 
Çәyirtkәnin ayağı qarışqaya yük olar, 
Dәclә nәhri kor gözә damla olar, tük olar, 
Kim ki, nöqsan axtarar sәnәt әri görәndә, 
Hünәrsizdir, ah çәkәr hünәrvәri görәndә, 
Nәcabәtsiz, alçaqdır, girsim yerә elәsi, 
Dәrddir acı qüssәtәk ürәklәrә elәsi, 
Söndürәrlәr yel kimi yanan şamı hәr zaman, 
Korlayarlar tüstütәk nәşә kamı hәr zaman, 
Halına bax dünyanın, böyüklәri kimlәrdir? 
Hanı әrlәr, әrәnlәr, hünәr әri kimlәrdir? 
Öz dövrünü alçaldan elәlәri var indi - 
Dönüklükdәn can atır olum eldә xar indi, 
Şer-sәnәt göyündә bәdirlәnmiş Ayam mәn, 
Bulud nәdir, qoymaya öz nurumu yayam mәn?! 
Ayağımın altını qazmaqları mahaldır, 
Mәn fәlәyәm, yazımı pozmaqları mahaldır. 
Tәravәtli söz bağım - ruhun әsli kimicә, 
Onu danan - qәrq olsun Nuhun nәsli kimicә, 
Sәn, ey Xızrın bayrağı, ucal, cihad eylә sәn, 
Nuhun qeyzi, namәrdi batır, bәrbad eylә sәn. 
Haqsızlıqdan alışıb yanan olub ürәyim, 
Alçaqları unudub, danan olub ürәyim. 
Namәrdlәrin әlindәn çox gәlmişәm cana mәn, 
Susmağımla çatmışam bu şöhrәtә, şana mәn. 
Bir inciylә qulağa çatar sәsi mücrünün, 
Dolu olsa inciylә batar sәsi mücrünün. 
Coşar, sәsi kәsilmәz şәrabı az kuzәnin, 
Ağzınacan dolarsa, sәsi çıxmaz kuzәnin. 

---

Aşıb-daşsa biliyin, dinmәmәyә alış sәn, 
Danışmağa çalışma, dinlәmәyә çalış sәn. 
 
 
BÜLBÜL İLӘ QIZILQUŞUN HEKAYӘTİ 
 
Güllәr açan zamanda çәmәndә, gül bağında, 
Qızılquşa söylәdi şeyda bülbül bağında, 
"Cәh-cәhi var hәr quşun, çıxarmırsan sәs niyә? 
Niyә üstün olmusan sәn quşlardan bәs niyә? 
Azad nәfәs alsan da, dilin bağlı hәmişә, 
Heyran qoyan deyildir sәsin ağlı hәmişә, 
Yerin - Sәncәr sarayı, peşәn - tәklik olubdur, 
Sinәsini sökdüyün daim kәklik olubdur, 
Mәnsә bircә lәhzәdә görünmәz bir xәznәdәn 
Çıxarıram yüzlәrlә qiymәtli dürr xәznәdәn, 
Şikar vaxtı qurd-quşa var gümanım bәs neçin? 
Neçin tikan üstәdir aşiyanım, bәs neçin?" 
Cavab verdi qızılquş: "Dinlә, bacar susmağı, 
Susmağımı görәrәk inlә, bacar susmağı, 
Zirәklikdәn almaram heç bir sirri dilimә, 
Yüz iş görsәm, yenә dә gәlmәz biri dilimә, 
Vurulmusan dövrana, coşursan, nә coşursan, 
Solub gedәn bir gülә min tәranә qoşursan, 
Bu ovlaqda şikarçı mәntәk kimdir әzәldәn, 
Kәklik döşü, şah әli nәsibimdir әzәldәn. 
Ötmәkdәn dilin yara, bağrın al qan olubdur, 
Yemin - qurd-quş olubdur, yerin - tikan olubdur. 
Firudinә şahlığın oxunanda xütbәsi, 
Tәbillәri susdurar bircә anda xütbәsi. 
Xoruzların banıyla sökülәndir hәr sәhәr? 
Bu vәfasız dünyaya hey gülәndir hәr sәhәr. 
Biganәdir fәryada, hәr oyuna bu fәlәk, 
Kәmәndini dolayar hәr boyuna bu fәlәk. 
Nalә, fәryad qoparıb, olma cövrün әsiri, 
Nizamitәk olarsan sәn dә dövrün әsiri. 
 
 
ӘSӘRİN BİTMӘSİ 
 
Gülsün üzә sәhәrin, ey Ütarid, yenә dә, 
Әldәn düşdüm qәlәmtәk - sәnsәn varid yenә dә. 
Öc aldırıb fәlәkdәn mәnә sözlә qәlәmim, 

---

Vurub әlvan naxışlar yenә sözlә qәlәmim. 
Әrinmәmiş bir almaz qoymadım da daha mәn, 
Almaz bıçaq düzәltdim töhfә deyә şaha mәn. 
Ovxar verә bilmәdim hәlә odlu qılınca, 
Odlu kürәm dar idi elә odlu qılınca. 
Әgәr olsa taleyim çoxlarıtәk yar mәnә, 
Bircә bıçaq düzәltmәk gәlәrdimi ar mәnә? 
Günahkaram yolumdan görәn varsa azmışam, 
Varaqları korlayıb, cızmaqara yazmışam. 
Çadırdadır gözәllәr, - üzlәri nә gülәndir, 
Ömrün neçә sәhәri üzlәrinә gülәndir. 
Qaxacları yandırıb, әmliklәri şişә çәk, 
Tüstü udma, quzunun kababını dişә çәk. 
Әsәrimi tәmkinlә oxumağa çalış sәn, 
Düşündükcә, fikirdәn, düşüncәdәn alış sәn. 
Hansı sözü әdәbdәn kәnar deyәr gözünә, 
Poz ki onu yazan kәs әhsәn deyәr özünә. 
Müdrikliyin bayrağı deyilsә dә әsәrim, 
Yaşatmasın adımı heç bir vәdә әsәrim. 
Ürәyimin qanıyla, bil ki, yazdım onu mәn, 
Eldәn-elә yoxsa ki, yollamazdı onu mәn. 
Şairliyim saxlayıb dustaq kimi Gәncәdә, 
Mәnәm indi dünyanın söz hakimi Gәncәdә. 
Dövran dedi: "Torpaqsan? Tәrpәn görәk yerindәn. 
Torpaq kimi tәrpәdә tәkan gәrәk yerindәn?" 
Dedim: "Bakir söz qızı ar libası geyinsin, 
Qamәtinә don hanı? Var libası, geyinsin?! 
Can köynәyi çatır ki, örtә dә hәr dizini? 
Dizi üstә oturub - görmәsinlәr dizini, 
Yeni libas bәzәsin gül әndamı, hüsnünu, 
Utanmasın duranda, süzsün hamı hüsnünü. 
Qoca, cavan hüsnünә bir heyrandır dünyada, 
Umacağım, qazancım şәrәf-şandır dünyada. 
Alәm axıb üstünә, qızıl sayan hardadır? 
Bazar kasad bazardır, qiymәt qoyan hardadır? 
Boğazımı gör necә düyünlәyibdi Gәncә, 
Yoxsa, İraq xәznәsi mәnim olardı, mәncә. 
Alәm deyir: "Övladsan sәn dünyaya, Nizami, 
Sığışmazsan Gәncәdә gen dünyaya, Nizami". 
Şükür, yazdım ilhamım daşa-daşa әsәri, 
Ömrü başa vurmamış vurdum başa әsәri. 
Mümkünmüdür zinәtsiz qoyam, haşa, onu mәn? 
Qәrq etmişәm gövhәrә başdan-başa onu mәn. 

---

Mübarәkdir sәpdiyim belә baha incilәr, 
Comәrddir ki, layiqdir elә şaha incilәr. 
Çox gәlibdir cövlana söz mülkündә söz quşu, 
Cilvәlәnib tavuztәk öz mülkündә söz quşu. 
Söz incimi sanmışam hәr incidәn baha mәn, 
"Sirlәr xәzinәsi"ni tamamladım daha mәn. 
Hansı ayda, ildәcә deyim necә qurtarıb, 
O, payızın iyirmi dördündәcә qurtarıb. 
Sanma hicri tarixi yaddan itәn olubdur, 
Beş yüz yetmiş ikinci ildә bitәn olubdur.