Microsoft Word Sirler Xezinesi doc

Sәdaqәt kәmәrini öz belindәn açma sәn, 
Әhdinә sadiqlikdәn ömrün boyu qaçma sәn. 
İlan - qaşlı kәmәrdir, gör ki, nәdir qismәti, 
Viranәlәr küncündә xәzinәdir qismәti 
Göyün tacı - günәşi, qәmәridir әzәldәn, 
Qövsi-qüzeh - belinin kәmәridir әzәldәn. 
Kim hünәr köhlәnini cilovlaya bilibdir, 
Dilәyin ovlağında ov ovlaya bilibdir. 
Arının mumuyla ki yaşayır haçandı şam. 
Qaranlığa tacından şölәlәr saçandı şam. 
Sığışmazsan qaranlıq, dar zindana, Nizami! 
Günәş kimi işıq saç bu cahana, Nizami! 
 
 
SӘKKİZİNCİ SÖHBӘT 
 
XİLQӘTİN GÖZӘLLİYİ VӘ KAMALIN 
QÜDRӘTİ 
 
Qüdrәtin nәzәrindә heç nәydi hәlә xilqәt, 
Sәxavәt dәryasına tәşnәydi hәlә xilqәt. 
Bu dünyanın әlindә sәrvәt dә, var da yoxdu. 
Bu dünyanın yolunda toz da, qubar da yoxdu. 
Nә vüsal vәdi vardı, nә vәdә gәlәn vardı. 
Nә dә sirli pәrdәni sehriylә dәlәn vardı. 
Gecә-gündüz amansız qanlı yağı deyildi, 
Hәyat eşqi ürәklә can qaynağı deyildi. 
Yeridirdi әtalәt öz hökmünü hәlә dә, 
Vermәmişdi әdalәt öz hökmünü hәlә dә. 
Kәrәm feyzi özünü görk elәdi birinci, 
Dәryasından bir qәtrә bәxş etdi ki, - bir inci. 
Bu qәtrәylә bәrәkәt bağışladı fәlәyә, 
Cilvә, gәrdiş, hәrәkәt bağışladı fәlәyә. 
Damladan axar suyu - möcüzәni yaradan, 
Cövhәrini yoğurub, oldu sәni yaradan. 
Yaratdı - yetirәsәn göz әslinә cahanda, 
Zәrrәtәk qovuşasan öz әslinә cahanda. 
Hәr qayğıdan necә dә azaddı dünya sәnsiz, 
Varlığın yoxdu deyә kasaddı dünya sәnsiz. 
Bu fәlәk girmәmişdi qәrәzlә qәsdә hәlә, 
Torpağın qulaqları deyildi sәsdә hәlә, 
Varlığına ümidi yoxdu hәlә varlığın. 

---

Yoxluqdan tәmәnnası çoxdu hәlә varlığın. 
Gecә-gündüz sәnsizkәn özünü sonsuz saydı. 
Nәbatat törәmәsiz, tәbiәtsә subaydı. 
Bir tikan görmәmişdi bağça-bağı dünyanın, 
Göyә sovrulmamışdı toz-torpağı dünyanın. 
Taleyinә pörtmәkdәn uzaqdı hәlә Cövza, 
Damarını çәrtmәkdәn uzaqdı hәlә Cövza. 
Üzüqara deyildi yer üzündә Ay hәlә, 
Tәşt döyüb etmәmişdin sәn onu rüsvay hәlә. 
Zöhrә yerdә bәdnamlıq adı alan deyildi, 
Harut hәlә Babilә qanad salan deyildi. 
Yoxdu izin, sorağın bu göydә, yerdә sәnin, 
İntizarın dünyanı salmışdı dәrdә sәnin. 
Hökmranlıq fәrmanı gәlәn gündәn adına, 
Göylәr tac düzәltdirib Aydan, Gündәn adına. 
Baxışından qamaşıb gözü dә ulduzların, 
Calalına heyrandı özü dә ulduzların. 
Dolanandı, gәzәndi ayı, ili zamanın, 
Tәqviminlә bәzәndi ayı, ili zamanın. 
Yer üzünün bәrq vurub, par-par yandı aynası, 
Ahınla, nәfәsinlә qubarlandı aynası. 
Mәşәliylә apardın qaranlığa sәhәri, 
Tanıtdın aydınlığa, toranlığa sәhәri. 
Töküb yerin külünü gözünә çoxdan fәlәk, 
Qul olubdur әmrinә, sözünә çoxdan fәlәk. 
Ülviyyәtin bәhrәsi sanan çoxdu ruhunu, 
Dildә deyib, ürәkdә danan çoxdu ruhunu. 
Başından dәyәrlidir ülviyyәt tacın, әfsus! 
Başsız yoxdur taracın, xәracın, bacın, әfsus! 
Tәkәbbür meydanında döşünә döymә әbәs, 
Dünyanı zәrrә sanıb, özünü öymә әbәs. 
Bir ovuc torpaq üçün bir can almaqdı qәsdin. 
Suvaqlı daxman üçün cahan almaqdı qәsdin. 
Yer üzünü inlәdir sitәmin, zülmün sәnin, 
Xәzinәtәk torpağın altındadır mәskәnin. 
Civәtәk qaynasa da daim yağı beyninin. 
Sincab rәngli fındıqla var donmağı beyninin. 
Fındıq kimi darısqal, dar mәzarı dәrk elә. 
Sincab rәngli fındığa uyma, onu tәrk elә. 
Gecә-gündüz nә sincab, nә qunduzdur әzәldәn, 
Dәlә, pәlәng, әjdaha, bir quduzdur әzәldәn. 
Ovunla pişik kimi kәlәklә oynama sәn. 
Dünyanın dәlәsiylә - fәlәklә oynama sәn. 

---

Selik töküb әsriyir şir bulağın başında, 
Maraltәk qalar başın bir bulağın başında, 
Әdasıyla, nazıyla su göstәrir bu fәlәk, 
Göstәrdiyi ilğımdır, qıymaz sәnә su fәlәk 
Demә ki, susuzluğa tabı hanı bağrının. 
Tәşnәliyi söndürәr duzlu qanı bağrının. 
Fәlәk suya qıyınca, parçalayar şir kimi, 
Yanaraq tәşnәliyi söndür tәbaşir kimi. 
Quyuya düşmәmişdәn nicat vardı Yusifә, 
Çünki Misrin tanrısı havadardı Yusifә. 
Rәngi-ruyu sapsarı yaranmısan ilk gündәn, 
Zindana düşdüyünü sәn qanmısan ilk gündәn. 
Sәn sarılıq çәkmәsәn saralmaz ki, bәnizin, 
Üzünü turşutsan da qaralmaz ki, bәnizin. 
Yüz ilin yağı, piyi bir kәsi sağaldarmı? 
Bu mәrәzi on ilin sirkәsi sağaldarmı? 
Göyün yeddi süfrәsi ac öldürdü atanı, 
Tanı yeddi çörәklә çörәyә qan qatanı. 
Öz sәadәt mülkündә od qalamaq istәsәn, 
Öz ülviyyәt tacını tapdalamaq istәsәn, 
Sәyirt zülmün atını, daha meydan sәnindir, 
Bütün varlıq kölәndir, hәr cür fәrman sәnindir. 
Beşcә gün yaşasan da әlә cam al dünyada, 
Yaxşı yeyib, yaxşı yat, ancaq kam al dünyada. 
Nәş әlәrә dalmağın sanma sәfa demәkdir, 
Özbaşına olmağın, bil ki, cәfa demәkdir 
Bel büküldü, qaç görüm, - ayağında kündә sәn, 
Yanarsan, qovrularsan öz yağında gündә sәn. 
Mәtbәx talaşasısan, bunu çәtin danarsan, 
Cәhәnnәmin odunda әlәf kimi yanarsan. 
Qarnını doldurmağın hamballıq olar sәnә, 
Yüngüllüyün ağırlıq, sanballıq olar sәnә. 
Әgәr çox yaşasaydı çox yeyәnlәr cahanda, 
Çox yemişlәr yaşardı, ölüm olmazdı onda. 
Demә gәldi-gedәrdi, nәdir qiymәti ömrün, 
Azlığına görәdir qәdir-qiymәti ömrün. 
Az yeyib, çox dincәlmәk mәziyyәtdir insana, 
Çox yemәk narahatlıq, әziyyәtdir insana. 
Yemәklә bir sevdası, alveri varmı ağlın? 
Tamaha aldanmağa, gör, bir yeri varmı ağlın? 
Tamahın duza getsә, belә duzdan uzaqlaş. 
Zirәklәri aldadan dәlәduzdan uzaqlaş. 
Tamahı cilovlayan kamalıdır bәşәrin, 

---

Öz nәfsini öldürmәk amalıdır bәşәrin. 
Hәrisliyә uymağın qorxuludur, qorxulu! 
Ondan nәşә duymağın qorxuludur, qorxulu! 
Xeyirlә şәr izlәyir hәr bәşәri әzәldәn. 
Xeyir xeyri tapandır, şәr dә şәri әzәldәn. 
 
 
OĞRU VӘ TÜLKÜ HEKAYӘTİ 
 
Yәmәndә meyvәsatan kişi vardı deyirlәr, 
Meyvәsini bir tülkü qoruyardı deyirlәr. 
Ayıq-sayıq nәzәrlә süzüb dörd yanı tülkü. 
Qoruyardı, güdәrdi hәr gün dükanı tülkü. 
Bir oğru hәr kәlәyә әl atmağa başladı, 
Hiylәsiylә tülkünü aldatmağa başladı. 
Fürsәt gәzdi, vurnuxdu, gözü dörddü oğrunun, 
Yalandan gözlәrini yuxu örtdü oğrunun. 
Yatmış sanıb hiylәgәr hәris gözlü qurdu o, 
Başını quyruğuna qısıb, mürgü vurdu o. 
Tülkünü yatmış görüb, gözünü açdı oğru. 
Kisәdәki pulları götürüb qaçdı, oğru... 
Kim ki qәflәt yolunda xoş yuxuya dalandır, 
Başı әldәn gedәndir, papağı boş qalandır 
Ayıl, uyma qәflәtdә yatmağa sәn, Nizami! 
Çalış qәflәt daşını atmağa sәn, Nizami!  
 
 
DOQQUZUNCU SÖHBӘT 
 
MÜDRİKLİK VӘ ALİCӘNABLIQ 
 
 
Ey vüsal gecәsindәn qәlbә eşqi xal salan! 
Ey sübhün bayrağından tez ucalıb, alçalan! 
Kölgә kimi sürünmә, qәlbinә dağ yaraşar? 
Qalx ayağa, bayrağa dalğalanmaq yaraşar. 
Sәfәr әzmi qәlbindәn haçan keçәr şahların, 
Özü yola düşmәmiş yükü köçәr şahların. 
Әgәr şahsan, yubanma, sәn başla sәfәrinә, 
Hazırlaş cah-calalla, can-başla sәfәrinә, 
Özün hәlә köçmәmiş büsatını yola sal, 
Sabahkı azuqәni, sursatını yola sal. 

---