ДЦНЙА ЮЛКЯЛЯРИНИН МЦАСИР СИЙАСИ СИСТЕМЛЯРИ
51
uğurları ilə yadda qalmışdır. Xüsusən, 1969-cu ildə Azərbay-
cana rəhbər təyin edilmiş görkəmli dövlət xadimi Heydər
Əliyevin bütün sahələr üzrə həyata keçirdiyi fundamental
islahatlar və əzəmətli quruculuq işləri, milli şüur və milli qürur
hisslərinin oyanışına, nəticədə isə XX yüzilliyin 70-80-ci
illərində Azərbaycan xalqının milli azadlıq hərəkatının yeni
yüksəliş mərhələsinə daxil olmasına səbəb olmuşdur.
18 oktyabr 1991-ci il tarixində "Azərbaycan Respublika-
sının dövlət müstəqilliyi haqqında", Konstitusiya Aktı qəbul
edilmiş və bu tarix müasir Azərbaycan dövlətinin müstəqil-
liyinin bərpası günü sayılır.
Cənubi Qafqazda, Xəzər dənizi hövzəsində yerləşən Azər-
baycan Respublikasının paytaxtı Bakı şəhəridir.
Ölkənin ərazisi 86,600 km², əhalisi (2013) 9,356,500 nə-
fərdir (əhali sıxlığı 103 nəfər/km²).
Azərbaycan Respublikasının rəsmi dövlət dili Azərbaycan
dilidir.
Dövlətin İnsan İnkişafı İndeksi - 0.731 - yüksəkdir (76-cı
yer).
§1. Azərbaycanın siyasi sisteminin əsas
xarakteristikası
Siyasi sistemini şərtləndirən əsas amillər
Müstəqilliyinin ilk illərində (1991-1993) Azərbaycanın
dövlət siyasəti əsasən deklarativ xarakter daşıdığından, dünya
ölkələrinin onunla əlaqələri də qeyri-müəyyən idi. Müstəqil
dövlətin əsas seçiminin göstəricisi olan ali qanun – Konstitu-
siya qəbul edilməmişdi, seçkili orqan – yeni parlament forma-
laşdırılmamışdı, dövlət idarəçiliyinin, vətəndaş-dövlət münasi-
bətlərinin, siyasi institutların fəaliyyətini tənzimləyən qanunlar
qəbul edilməmişdi. Bütün bu qeyri-müəyyənlik və ölkə daxi-
lində başlanan vətəndaş müharibəsi, milli-vətəndaş qarşıdur-
Яли Щясянов, Адил Вялийев
52
ması, idarəçilik anarxiyası 1993-cü ildə siyasi hakimiyyətin
ciddi böhranına və iflasına gətirib çıxardı.
1993-cü ildə Heydər Əliyevin ikinci dəfə hakimiyyətə gə-
lişi ilə Azərbaycan Respublikasında bütün sahələrdə dövlət
quruculuğu prosesləri başlandı. Dövlət quruculuğunun mühüm
sahələrindən biri olan siyasi sistemin formalaşdırılması, idarə-
çilik institutlarının yaradılması, demokratik idarəçilik rejimi-
nin seçilməsi və bütün bunların ölkənin yeni Konstitusiyasına
salınması da məhz bu dövrə təsadüf etdi. Keçən dövrdə bu sis-
tem xalqın milli xüsusiyyətlərini və respublikanın tarixi şə-
raitinin reallıqlarını özündə əks etdirərək tamamlanmış və
ciddi inkişaf yolu keçmişdir.
1995-ci il noyabrın 12-də Azərbaycan Respublikasının ye-
ni Konstitusiyasının qəbul edilməsi və ilk çoxpartiyalı sistem
əsasında parlamentin yaradılması ilə Azərbaycanın siyasi siste-
minin formalaşması hüquqi cəhətdən əsasən başa çatmışdır.
Siyasi sistem bütün ölkələrdə cəmiyyətin siyasi həyatının
institusional-hakimiyyət, təşkilatlandırıcı və istiqamətverici
əsası kimi çıxış edir. Siyasi sistem özündə siyasi hakimiyyətin
təşkilini, bütöv cəmiyyətlə, ayrı-ayrı siyasi və ictimai institut-
larla dövlət arasındakı münasibətləri ehtiva edir, cəmiyyətin
vahid orqanizm kimi mövcud olmasına təminat yaradır, pro-
seslərin istiqamətlərini müəyyənləşdirir, subyektlərin vahid və
inteqrasiya olunmuş məcmusunu ifadə edir.
Azərbaycanın siyasi sistemi demokratik idarəçilik rejimi-
nə malik ölkələrdə olduğu kimi bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə
olan daxili struktur elementlərdən, daha doğrusu alt sistem-
lərdən (institusional; normativ-tənzimləyici; kommunikativ;
siyasi-ideoloji) təşkil olunmuşdur.
Azərbaycanın müasir siyasi sisteminin banisi, ümummilli
lider Heydər Əliyev öz çıxışlarında daim vurğulayırdı ki, de-
mokratik xarakter daşıyan siyasi sistemlər o zaman üstün
imkanlara və xüsusiyyətlərə malik olur ki, bütün milli və
ДЦНЙА ЮЛКЯЛЯРИНИН МЦАСИР СИЙАСИ СИСТЕМЛЯРИ
53
vətəndaş resurslarını ictimai-siyasi proseslərə cəlb edə bilsin.
1993-cü ildən başlayaraq Azərbaycanın siyasi sistemində və-
təndaşların ictimai-siyasi həyatda rolu artırıldı, insanların bir
seçici, siyasi partiya üzvü, siyasi fəal və s. kimi proseslərdə
iştirakı təmin olundu.
Lazımi siyasi resursları özünə cəlb etməsi Azərbaycanın
demokratik siyasi sisteminin mövcudluğunun və inkişafının
əsasında dayanan mühüm faktor oldu. Bu resurslar siyasi haki-
miyyətə, bir tərəfdən vətəndaşların, sosial qrupların və siyasi
institutların davranışını tənzimləməyə və koordinasiya etməyə,
vətəndaş cəmiyyətinə məqsədyönlü şəkildə təsir göstərməyə
şərait yaratdı. Digər tərəfdən vətəndaşların və sosial qrupların
ictimai fayda götürməsini gerçəkləşdirdi və cəmiyyətin
balanslı inkişafını təmin etdi.
Azərbaycanın siyasi sisteminin digər xarakterik xüsusiy-
yətlərindən biri də onun ictimaiyyətin müxtəlif tələblərini, və-
təndaşların və sosial qrupların fərqli maraqlarını və mənafe-
lərini nəzərə almasında, dövlət siyasətinin formalaşdırılması
və həyata keçirilməsində ümumi maraqlar balansını gözləmə-
sindədir.
Bütün bunların təmin edilməsinin əsas şərti isə ilk növbə-
də ölkənin siyasi sisteminin açıq, demokratik və hüquqi xarak-
ter daşıması, dövlətlə vətəndaş cəmiyyəti arasındakı müna-
sibətlərin demokratik normalar çərçivəsində tənzimlənməsidir.
Dövlət quruluşu
Konstitusiyaya görə Azərbaycan dövləti demokratik, hü-
quqi, dünyəvi və unitar respublikadır.
Azərbaycan Respublikasının demokratik dövlət olmasını
şərtləndirən əsas meyarlardan biri qeyd etdiyimiz kimi xalqın
(seçicinin) hakimiyyətin əsas mənbəyini təşkil etməsi və
idarəçilik mandatının yalnız xalqa məxsus olmasıdır.
Konstitusiyaya görə Azərbaycan Respublikasında dövlət
hakimiyyətinin əsas mənbəyi xalqdır. Ümumbəşəri dəyərlərə
Dostları ilə paylaş: |