ДЦНЙА ЮЛКЯЛЯРИНИН МЦАСИР СИЙАСИ СИСТЕМЛЯРИ
41
ərəb dünyasına yönəlmiş demokratik transformasiya proqram-
ları tamamilə bir-birindən fərqlənir. Lakin buna baxmayaraq,
bütün bu proqramları vahid bir sistem, prinsip və standart bir-
ləşdirir - dövlət idarəçiliyinin demokratikləşməsi, insan və
vətəndaş hüquqlarının təmin edilməsi, vətəndaş cəmiyyəti və
siyasi plüralizmin bərqərar olması. Bu prinsiplərin reallaşması,
bəzi tədqiqatçıların düşündüyü kimi, “nə vaxtsa dünya döv-
lətlərinin universal və vahid bir demokratiya modelinə gəti-
rəcəyi fikri” hələlik illüziyadan başqa bir şey deyil.
Məlum olduğu kimi, dünyada mövcud olan idarəçilik
sistemlərinin, rejimlərinin yüz illərlə davam edən tarixi, əhali
arasında normaya çevrilmiş özünəməxsus dəyərləri, hər bir
xalqın adət-ənənəsinə söykənən xüsusiyyətləri mövcuddur.
Demokratik inkişaf da həmin ölkələrin hər birində birbaşa
“transmilli xüsusiyyət” və standartlarla deyil, özünəməxsus
formada həyata keçirilir. Bəzilərində diktatura rejimlərinin
liberallaşması (yuxarının təşəbbüsü ilə mətbuat və informasiya
üzərində senzuranın yumşaldılması, qeyri-hökumət təşkilatları
və vətəndaş cəmiyyəti təşəbbüslərinə meydan verilməsi, siyasi
məhbus və siyasi qaçqınların bağışlanması, gəlirlərin bölüşdü-
rülməsi prosesinin şəffaflaşdırılması, siyasi müxalifətin
fəaliyyətinə dözüm nümayiş etdirmək və s.) şəklində həyata ke-
çirilir. Digərlərində isə bu proses demokratik institutlaşmanın
yaradılması və onun standartlarına əməl edilməsi şəklində
(hakimiyyətə gəlmək istəyən opponentlərə siyasi mübarizə
üçün şəraitin yaradılması, hakimiyyət bölgüsünün, qanunların
aliliyinin, azad seçkilərin təmin edilməsi və s.) reallaşır.
Transmilli demokratikləşmə dalğası əsasən o ölkələri əha-
tə edir ki, onlarda artıq neçə illərdir, liberallaşma prosesi həya-
ta keçirilib və ictimai fikir, ölkə əhalisinin çoxu demokratik
institutlaşma işinə hazırdır. Yəni leqal, legitim hakimiyyət və
müxalifət münasibətləri, qalibin və məğlub olanın haqlarının
qorunması və s. məsələlər ictimaiyyətin əsas tələbi olub.
Яли Щясянов, Адил Вялийев
42
Dünya politoloqları hazırda yer üzündə gedən demokra-
tikləşmə prosesinin obyektiv qanunauyğun və qlobal xarakter
kəsb etməsi, müasir dünya siyasətinin, beynəlxalq münasibət-
lər sisteminin əsas aparıcı tendensiyasına çevrilməsi fikrində
yekdildirlər.
Demokratikləşmə dalğasının müasir dünyada vüsət alma-
sına və ictimai rəğbət qazanmasına təsir edən faktorlar
sırasına:
- xarici faktorlar – demokratik quruluşların və demokratik
dəyərlərin insanların istək və arzularına cavab verməsi, onların
sivil birgəyaşayışını təmin etməsi, vətəndaş-dövlət münasibət-
lərini tənzimləyən ən optimal normaya çevrilməsi haqqında
bütün dünyada geniş şəkildə həyata keçirilən təbliğat;
- son illər demokratik dəyər daşıyıcısı olan dövlətlərin di-
gər quruluşlu və rejimli dövlətlərə nisbətən iqtisadi, siyasi, hu-
manitar, sosial və mədəni inkişaf sahəsində daha çox müvəffə-
qiyyət qazanması və bu faktın dünya ictimaiyyəti arasında
geniş təbliğ olunması;
- demokratiya daşıyıcısı olan institutların, hökumətlərarası
və qeyri-hökumət təşkilatlarının, kütləvi informasiya vasitə-
lərinin demokratik inkişafı stimullaşdırması sahəsində geniş
fəaliyyəti və onların vahid mərkəzdən (ABŞ və Avropa ölkə-
ləri) idarə olunması;
- avtoritar və qeyri-demokratik rejimlərin özünü doğrult-
maması və onların əleyhinə bütün dünyada aparılan geniş
transmilli təbliğatı və s. aid edirlər.
Bundan başqa, dünyanın ən inkişaf etmiş dövlətlərinin
siyasi, iqtisadi, sosial və mənəvi inkişaf modellərinin bir çox
geridə qalmış ölkələrin daxili inkişaf problemlərinin aradan
qaldırılması sahəsində “özünü doğrultmuş model” kimi tətbiq
olunması dünyada insanların seçiminə və fəaliyyətinə müsbət
təsir göstərmişdir. Bu da müvafiq olaraq daxili problemlərini
həll edə bilməyən ölkələrin ictimaiyyətinin və elitasının öz
ДЦНЙА ЮЛКЯЛЯРИНИН МЦАСИР СИЙАСИ СИСТЕМЛЯРИ
43
hökumətlərinə demokratik modernləşmə tələbini stimullaşdır-
mışdır.
Ən əsası isə, müasir beynəlxalq münasibətlərin və ayrı-ay-
rı ölkələrin bu sistemdəki yerinin müəyyən edilməsi bilavasitə
onların daxili idarəçilik prinsipləri, demokratikləşməyə müna-
sibəti ilə müəyyən olunduğundan, xarici faktorların bu prosesə
təsiri xüsusi əhəmiyyətə malikdir. Yeni dünya nizamının for-
malaşdığı müasir beynəlxalq münasibətlər sisteminin əsas
xarakterik xüsusiyyətlərindən birini məhz bu faktor təşkil edir.
Əlbəttə, dünya politoloqları transmilli demokratikləşməyə
təsir baxımından xarici və daxili faktorların rolu məsələsində
vahid bir rəyə gələ bilmirlər. Çünki konkret zaman, məkan və
şəraitdən asılı olaraq bu faktorlardan biri aparıcı, digəri kö-
məkçi (və yaxud əksinə) rolunda çıxış edir. Məsələn, 1953,
1956, 1968-ci illərdə Almaniya Demokratik Respublikası, Ma-
carıstan və Çexoslovakiyada rejimlərin transformasiyasının
qarşısının alınması daha çox xarici faktor kimi çıxış etmişdir-
sə, 1987-1991-ci illərdə SSRİ-nin özündə gedən transforma-
siya daxili faktorların rolunu qabarıq şəkildə nümayiş etdir-
mişdir. Yaxud İkinci dünya müharibəsindən sonra Almaniya,
İtaliya, Yaponiya, Şərqi Avropa ölkələrində qurulan rejimlər,
onların inkişaf yönümləri bilavasitə xarici faktorların təsiri
altında baş vermişdir.
Hər bir ölkədə siyasi sistemin demokratikləşməsinə təsir
edən amillər müxtəlif formada təzahür edir. Bunların sırasında
ən geniş yayılmışları birbaşa məcburetmə (xarici), inandırma
(həm xarici təbliğat yolu ilə, həm də daxildə ictimaiyyətlə,
ayrı-ayrı insan qrupları ilə iş aparmaqla) və stimullaşdırma
(daxili və xarici) formaları hesab olunur.
Demokratikləşmə həm bütün sahələrdə eyni zamanda
(dövlətin siyasi, iqtisadi, sosial və s. sahələrində radikal və ya-
xud tədricən transformasiya ilə), həm də ayrı-ayrı sahələrdə
ardıcıl olaraq (əvvəl, məsələn, iqtisadi sahə, sonra digərləri)
Dostları ilə paylaş: |