Яли Щясянов, Адил Вялийев
32
ilə zəngin olduğundan bu ölkələrdə əhalinin yaşayış səviyyəsi
çox yüksəkdir.
Dövlət quruluşu formaları
Siyasi hakimiyyətin həyata keçirilməsi vasitələrindən biri
də dövlət quruluşu hesab olunur. Hər bir ölkənin daxili quru-
luşu, ərazilərinin statusu onun dövlət quruluşunun xarakterini
müəyyən edir və hakimiyyət bölgüsünə birbaşa təsir edir. Da-
xili quruluşlarına görə müasir dünya dövlətlərini üç qrupa
ayırırlar: Unitar dövlətlər (bütün ölkə ərazisində vahid, mərkə-
zi qanunverici, icra və məhkəmə idarəçilik sistemi, vahid
qanunvericiliyi, vahid büdcə və Konstitusiyası olan dövlətlər);
Federativ (dövlətlərin və dövlətə yaxın statusu olan birliklərin
- ştat, kanton, respublika və s. birliyi olaraq, vahid qanunveri-
ciliyə, icra və məhkəmə hakimiyyətinə malik olur, ölkənin
federal qanunları bütün ərazidə işləyir. Lakin hər bir federasi-
ya üzvü olan subyektin özünün məxsusi konstitusiyası, haki-
miyyət orqanı və qanunverici səlahiyyəti də olur, Konfederativ
dövlətlər üzv dövlətlərin (yaxud dövlət qurumlarının) müstə-
qilliyini saxlayır, hər bir subyekt mərkəzi hakimiyyətin necə
yaradılmasını və ona hansı hüquqların verilməsini, mərkəz-
bölgə səlahiyyətlərinin bölünməsini müqavilə ilə müəyyənləş-
dirir. Konfederasiya üzvləri bütün atributları ilə dövlət statu-
sunu saxlayır.
Müasir dünyada ən çoxsaylı ölkə unitar quruluşa malikdir.
Unitar sistemli ölkələrdən Avropada İtaliya, Macarıstan, Avs-
triyanı, federativ ölkələrdən Rusiya, ABŞ, Avstraliya, Hindis-
tan, Kanadanı, konfederasiyalardan isə İsveçrəni göstərmək
olar.
ДЦНЙА ЮЛКЯЛЯРИНИН МЦАСИР СИЙАСИ СИСТЕМЛЯРИ
33
§2.
Dünyanın demokratikləşməsi tendensiyası və
dövlətlərin siyasi rejimlərində baş verən
dəyişikliklər
üasir dünya nizamının və beynəlxalq siyasətin əsas
tendensiyalarından birini demokratikləşmə təşkil
edir. Bu prosesin əsas mahiyyəti dünyada və beynəlxalq müna-
sibətlər sistemində demokratik dövlətlərin sayının və rolunun
artırılması, demokratiya və insan hüquqları ilə məşğul olan
beynəlxalq hökumətlərarası və qeyri-hökumət təşkilatlarının
yaradılması, himayə edilməsi və qeyri-demokratik hesab olu-
nan dövlətlərin daxili həyatının liberallaşdırılmasında onlardan
istifadə edilməsindən ibarətdir.
Hazırda dünyada dövlətlərin xüsusiyyətlərini öyrənən və
təsnifatını aparan xüsusi institutlar və qeyri-hökumət təşkilat-
ları fəaliyyət göstərir ki, onların əsas işi ayrı-ayrı parametrlər
üzrə ölkələrin inkişaf səviyyəsini öyrənmək, demokratiya də-
rəcəsinə görə yerini müəyyən etməkdən ibarətdir. Bu kortəbii
yaranan və kimlərinsə sadəcə ümumi marağı, hobbisi kimi
həyata keçirilən bir proses deyil, müasir dünya siyasətində he-
gemon rol oynayan ABŞ və onun NATO üzrə müttəfiqləri
olan Avropa dövlətlərinin dünya siyasətidir.
ABŞ-ın “Azad ev” (“Freedom House”) təşkilatı, ATƏT-in
Demokratik Təsisatlar və İnsan Hüquqları Bürosu, Avropa Şu-
rası, bəzi beynəlxalq qeyri-hökumət təşkilatları bu işi öyrənir,
proseslərə müdaxilə edir, ümumdünya siyasətinin formalaş-
ması və həyata keçirilməsində bilavasitə iştirak edirlər. Belə-
liklə, bir vaxtlar dövlətlərin demokratik, yaxud qeyri-demokra-
tik idarəçilik forması, xarakteri beynəlxalq münasibətlərin sub-
yekti olan hər bir ölkənin daxili işi hesab olunurdusa və bu suve-
renlik beynəlxalq hüquqla qorunurdusa, indi demokratiya, insan
hüquq və azadlıqları artıq dünya siyasətinin və elə həmin bey-
nəlxalq ünsiyyətin əsas şərti və tələbinə çevrilməyə başlayıb.
M
Яли Щясянов, Адил Вялийев
34
Hazırda beynəlxalq aləmdə vüsət alan qloballaşma, regio-
nal inteqrasiya və transmilli dünya siyasətinin genişlənməsi
dövlətlərin daxili və xarici siyasəti arasındakı bağlılığı və asılı-
lığı da gücləndirmişdir. Dövlətlərin beynəlxalq münasibətlər
sisteminə qatılması, öz maraq və mənafelərini beynəlxalq hü-
ququn verdiyi imkanlar hesabına təmin etməsi, sivil birgəya-
şayış normaları ilə tənzimlənən dünya siyasətində iştirakı onun
daxili siyasətindən, demokratiya və insan hüquqlarına əməl
etməsindən asılı vəziyyətə salınır. Bir sözlə, beynəlxalq aləm-
də təmsil olunmaq, dünya dövlətləri birliyində layiqli yer tut-
maq istəyən hər bir ölkə, daxildə öz vətəndaşlarının bütün dün-
yada qəbul olunmuş hüquq və azadlıqlarına, demokratik idarə-
çilik və vətəndaş cəmiyyəti prinsiplərinə əməl etməlidir.
İnteqrasiya dövlətlər arasından milli sədləri, qloballaşma
investisiya, texnologiya və əmək resurslarının tətbiqi sahəsin-
dəki məhdudiyyətləri, qapalı ölkə-dövlət dairəsini aradan qal-
dırdığı kimi, demokratikləşmə dövlətlərin daxili siyasi siste-
minin, idarəçilik rejiminin universallaşması, bu sahədə dünya
siyasəti səviyyəsinə qaldırılmış standart və prinsiplərə əməl
olunmasını nəzərdə tutur.
Dünya siyasətşünasları dövlətlərin siyasi sisteminin
demokratikləşməsi prosesinin üç əsas mərhələdən keçdiyini və
hər mərhələnin özünəməxsus səciyyəvi xüsusiyyətlərə malik
olduğu qənaətindədirlər.
ABŞ politoloqu S. Hantinqton “Demokratikləşmənin
üçüncü dalğası” kitabında dünyada demokratikləşmənin: 1)
1820-1920; 2) 1940-1960; 3) 1970-2000-ci illər üzrə baş
verməsi prosesini şərh edərək, ilk dəfə dövlətlərin demokratiya
meyarları üzrə təsnifatını aparmışdır.
S. Hantinqton müxtəlif meyarları əsas götürərək dövlətləri
demokratik, qeyri-demokratik və demokratiya istiqamətində
inkişaf edən olmaqla üç kateqoriyaya ayırır və müvafiq olaraq
dünya dövlətlərini bu sxem üzrə qruplaşdırır. Onun bölgüsünə
Dostları ilə paylaş: |