D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
32
Könül Səmədova
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent,
samadovakonul74@mail.ru
Azərbaycan dilinin Şimal qrupu dialektlərində cümlə üzvləri,
cümlə tipləri və onlarda qıpçaq elementləri
Açar sözlər: dialekt, qıpçaqlar, cümlə üzvləri, mübtəda, xəbər
Ключевые слова: диалект, кипчаки, часть предложений,
подлежащее, сказуемое.
Key words: dialect, Kipchacks, part of sentences, subject,
predicate.
Azərbaycan dili dialekt və şivələri sintaksisinin hər tərəfli tədqiqi
isə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, böyük yazı ənənəsi, çox inkişaf
etmiş sintaktik quruluşla bərabər, bu dilin keçmiş SSRİ-də və Yaxin Şərq
ölkələrində geniş ərazidə yayılmış mürəkkəb dialekt sistemi vardır.
Genetik cəhətdən müxtəlif türk (Oğuz, Qıpçaq, güman ki, Xəzər və
başqa) tayfa dialektləri ilə bağlı olan Azərbaycan dili dialekt və şivələri
mükəmməl sintaktik sistemi: sadə və mürəkkəb cümlə strukturları,
bağlanma vasitələri, söz birləşmələri, feili tərkiblərin rəngarəngliyi, bir
çox maraqlı xüsusiyyətləri diqqəti cəlb edir. Bu baxımdan dialekt
qrupları nəinki yazılı ədəbi dildən, həm də bir –birindən seçilir. [2, s. 5]
Şimal qrupu dialektlərinin digər dialekt qruplarından fərqli olaraq
cümlə üzvlərində baş üzvlərlə bərabər ikinci dərəcəli üzvlərin də
özünəməxsus xüsusiyyətləri vardır.
Mübtəda. Mübtəda cümlənin elə bir baş üzvüdür ki, qrammatik
cəhətdən cümlənin digər üzvlərindən asılı olmayıb, adlıq halda, adətən, isim,
əvəzlik, substantivləşmiş digər nitq hissələri və söz birləşmələri ilə ifadə
olunub, əlaməti xəbərlə müəyyən olunan əşyanı, şəxsi bildirir [5, s. 134].
Dialekt və şivələrimizi sintaktik cəhətdən ədəbi dildən ayıran
fərqlərdən biri də I və II şəxs, bəzən də III şəxslə ifadə olunan mübtədanın
çox vaxt cümlədə özünü göstərməməsidir. Xəbərdə olan subyekt vasitəsilə
ilə iş, hərəkətin kimə aid olduğu bəlli edilir.
Mübtədasız cümlələrə çox vaxt dialoqlarda, əmr cümlələrində, xitab
cümlələrində, atalar sözlərində, alqış və qarğışlarda təsadüf edilir. –Yeylağa
malları aparıyam (Zaq.): – Qalmışam belə qoryubanı (Zaq.): – Səhər tezdən
durup, əl-üz yuyub işə başdirem (Zaq.): –Çətin dərdderqormıy-
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
33
asan! (Zaq.): Oğlunun toyunu qorasan! (Qax): –Qapıdan baxa dureysan
(Qax): –Ömrün uzun, yaman qunqormiyəsən! (Qax-İ. Su): - Çağırdı
camātın umum iclasın (Zaq.): – Oturuy sərin yerdə, yiyə-içə kef çəkə
(Qax – İlisu)
Ədəbi dil və dialektlərdə mübtəda daima adlıq halla ifadə olunur.
Lakin ən maraqlısı budur ki, şimal qrupu dialekt və şivələrində müb-
tədanın yiyəlik halla ifadəsinə Zaqatala rayonunun Aşağı Tala kəndində
təsadüf olunmuşdur: – Menin qoymuram.
Türk dilinin qrammatik strukturunda mübtədanın, əsasən, xəbərdən
əvvəl işlənməsi məlum faktdır.
Bu Ə. Tanrıverdiyevin «XVI əsr qıpçaq-poloves dilinin
qrammatikası» kitabında qıpçaqlara aid olan sənədlərin dilində də öz
əksini tapmışdır. Bu mətnlərdə mübtədanın xəbərdən əvvəl və sonra
işlənməsi müşahidə edilir. Sənədlərdə həmçinin nitq hissələri ilə ifadə
olunan sadə mübtədalarla yanaşı, təyini söz birləşmələri ilə ifadə olunan
mürəkkəb mübtədalar da müşahidə edilir [8, s. 87].
Xəbər. Şimal dialektlərində cümlənin başqa üzvlərinə nisbətən
xəbərin işlənməsində daha çox fərqli xüsusiyyət nəzərə çarpır. Ona görə
də burada ancaq xəbərin işlənməsində müşahidə olunan fərqli cəhətlər
çoxdur. Xəbər cümlənin elə bir baş üzvüdür ki, qrammatik cəhətdən
yalnız mübtədadan asılı olub, mübtədanın ifadə etdiyi əşyanın əlamətini
bildirir, adətən, feilin dəyişən şəkilləri ilə, həmçinin adlarla və
birləşmələrlə ifadə olunur. Xəbərin qrammatik cəhətdən mübtədadan asılı
olması onun şəxsə və kəmiyyətə görə mübtəda ilə uzlaşması deməkdir.
Xəbər ifadə vasitəsinə görə feili və ismi xəbər olur. Quruluşuna görə də
iki cür olur: nitq hissələri ilə ifadə olunan sadə xəbərlər, söz birləşmələri
və mürəkkəb adlarla ifadə olunan mürəkkəb xəbərlər.
Aydındır ki, qədim və müasir türk dillərində feil xəbərli cümlələr
ismi xəbərli cümlələrə nisbətən üstünlük təşkil edir. Ə. Tanrıverdiyev də
qeyd edir ki, feili xəbərli cümlələr qıpçaqlara aid XVI əsr məhkəmə
sənədlərində də çox işlənmişdir. Bu, « bir tərəfdən, feilin özünün bir nitq
hissəsi kimi zənginliyi, başqa bir tərəfdən isə cümlələrin çox vaxt fəal
hərəkətlə bağlı olaraq meydana çıxması hadisəsi ilə bağlıdır» [6, s. 183].
M. Şirəliyev dialektlərdə işlənən xəbər haqqında qeyd edir ki, ədəbi
dildən fərqli olaraq şivələrdə bəzi hallarda xəbər və ya xəbərlik
kateqoriyası düşür. Bu halda predikat intonasiya vasitəsi ilə ifadə olunur:
məs: -İşdəməyə də köməy, yiməgə də köməy (Sal.): - Quli, haçarari
mənə (Ş.): - Sən dedigün başqa, ōndedigi başqa (Ş.).
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
34
Bəzən xəbər şəkilçilərinin və ol köməkçi felinin düşməsi hallarına da
təsadüf edilir: məs: – Öünavadan (Sal.): – Sənin sağ əlin mənim başıma-
(Qar.): – Oğul, sən gedən yollara anan qurban! (Qaz.): – Qoznanpolo:
olmaz, yağnandügigərəg (Sal. -Beş.): – Dlr ki, hal- ehvalat belə (Sal. -
Sey.): – Atası mülküm qoca, anası yayma xatın, oğlu oba dəlisi, qızı dünya
gözəli (Z. -Muğ.): – Baxdı gördi ki, qıza bağışdadığıüzik (Bal.): – Yol bo:
gündü, su kiçigün(Bal.).
Ədəbi dildən fərqli olaraq şimal qrupu dialektlərində bəzən feili
bağlamalarla əmələ gələn mürəkkəb xəbərlərə də təsadüf edilir. -
Ola köməkçi feili yalnız feili bağlamalarla deyil, feilin xəbər şəkli ilə də
işlənərək mürəkkəb xəbər əmələ gətirir və sual yerində işlənir: məs: –
Görəsən, gəlif ola? (Bal.): - Çayniyə xata salıb ola? (İsm.): - Fatma xala
öydədi ola? (İsm.): – Arxa su gəlif ola? (İsm.): - Kağızı yazdı ola? (Ş.): –
Dərman sabaişdiyəcək ola? (İsm.): – Uşaxdersdəngəlif tapar (Zaq.)
Bəzən ola əvəzinə tapar sözü də işlənir: gəlib tapar, oxiyif tapar. Bu
forma daha çox Zaqatala, Qax, Balakən rayonlarında geniş yayılmışdır.
Ədəbi dildən fərqli olaraq dialekt və şivələrimizdə elə əmr cümlələrinə
təsadüf edilir ki, burada cümlənin xəbəri iki müstəqil sözlə (çox vaxt II şəxs
əmr şəkli ilə) ifadə olunur: məs: – Var get burdan! (Tov.): – Kitabi get gə-
vər mənə//mə (B.): – Eşşəyi gət gəl: –Dərə ağıldan su get gə (B. -Güz.).
Bəzən dialekt və şivələrimizdə mürəkkəb xəbər tərkibində baş-
lamaq feli ilə birlikdə gələn məsdər, tərkibindən çıxaraq həmcins xəbər kimi
işlənir: məs: – Bığdani əkmək üçün biz onibaşdıruğ//başdērüg şum elirüg,
sürürüg(Muğ.): –Onnanso: ra yetişən vaxdibaşdi: ruğbiçirük(Şəki.): – Taxıl
boğaz olannansōra başdır yetişir (Muğ.). Ədəbi dildə yuxarıdakı cümlələri
belə ifadə etmək olar: Buğdanı əkmək üçün biz onu şum eləməyə,
sürməyə başlayırıq. Ondan sonra yetişən vaxtı biçməyə başlayırıq. Taxıl
boğaz olandan sonra yetişməyə başlayır.
Şərq qrupu dialekt və şivələrində nəzərə çarpan xüsusiyyətlərdən
biri də budur ki, burada təkrarlı feili xəbərlərə geniş yer verilir. Bu
təkrarlı feili xəbərlər həmişə inkar şəklində özünü göstərir.
Bunların həm bağlayıcı, həm də intonasiya ilə bağlanan tiplərinə
təsadüf edilir. Bağlayıcı ilə bağlanan feili xəbərlər formaca bir-birindən
fərqlənmədiyi halda, intonasiya ilə bağlanan feili xəbərlər bir-birindən
seçilir. Belə ki, birinci xəbər indiki zamanla, ikinci xəbər isə əmr şəkli ilə
ifadə olunur: məs: – Nə qədər nəsiət elədim, adam olmadı ki olmadı
(Şəki.): – Hamı uturuban umun ağzına baxadu, uda heç nə dimiyədük ki
dimiyədü(Qax.): – Mən neynimozi bilər, dimir, diməsün (Bal.): – Gid una
de ki, isdəmiyədüisdəməsün, üzünüz alaruğ (Qax.).
Dostları ilə paylaş: |