Materiallar
02 may 2009-cu il
19
yeni incilərlə zənginləşdirir. Bəzən
tərcümə o dərəcədə mükəmməl, təbii olur ki,
oxucu onu orijinal əsər kimi qəbul edir. H.Haynenin bir şerinin tərcüməsindən aşa-
ğıdakı misralara diqqət yetirək:
Ilahi, bu gözəl yay günlərində,
Yaralı canımla qəm yeyirəm mən.
Çəkilib meşənin xəlvət yerində,
Adamlardan uzaq inləyirəm mən.
Bahara həsr olunmuş bu şerin tərcüməsindən aşağıdakı misralar ürəyə yatandır.
Alışıb baharın mavi gözləri,
Otlar arasından dünyanı süzür
Bu zərif, bu şehli bənövşələri,
Xəyalım bir qızın telinə düzür.
Yaranmış qənaət
bundan ibarətdir ki, tərcümə orijinalın məzmunu ilə forması,
ruhu ilə hərfi arasındakı dialektik vəhdəti qoruyub saxlamış, müqabil dilin leksik,
sintaktik, üslub imkanlarını, təsvir və ifadə vasitələrini oxucuya çatdırmışdır.
Y.V.Qötenin ən görkəmli əsəri “Faust”dan sonra ikinci sırada, heç şübhəsiz,
hamının yekdilliklə qəbul etdiyi kimi, “Qərb – Şərq Divanı“dır. Bu əsərdə şair
müsəlman dünyasının ən məşhur və tarixi şəxsiyyətlərinə, o cümlədən Məhəmməd
Peyğəmbərimizə, Azərbaycanın klassik türk şairi Nizami Gəncəviyə, bütün dünyanı
lərzəyə salan türk
sərkərdəsi Əmir Teymura, Hafiz Şiraziyə və digərlərinə şerlər
həsr etmişdir.
Y.V.Qötenin “Qərb – Şərq Divanı“nın professor Ə.Qubatovun tərcüməsində
tədqiq və təhlil obyekti kimi seçilməsinin səbəbi budur ki, dahi alman şairinin şah
əsərinin hər hansı inkişaf etmiş ədəbi dilə, o cümlədən müasir Azərbaycan ədəbi
dilinə poetik tərcüməsi tərcüməçilik sənətinin bir növ ensiklopediyasına çevrildiyinə
görə onun dərindən və hərtərəfli öyrənilməsi bədii tərcümə tarixi,
nəzəriyyəsi və
təcrübəsini xeyli zənginləşdirə bilər.
Fikrimizcə, Qötenin zəngin Şərq müsəlman mənəviyyatına qovuşduran mənbə
İslamın valehidici mənəvi-ruhani dəyərləri olmuşdur.
Cənnəti vəsf edən əsl müsəlman,
Elə bil oranı görüb gəlibdir.
Əlində İslamın təməli Quran,
Hər sözü könlünə hörüb gəlibdir-
yazan Qöte, müqəddəs Peyğəmbər Həzrət Məhəmməd Mustafanın şəxsiyyətinə və
əməllərinə olan heyrət və vurğunluğunu gizlədə bilməmişdir. “Ey şirin cocuğum” adlı
lirik ricətində Qöte dünyanın peyğəmbərli sırasında Məhəmməd Peyğəmbərimizə ver-
diyi qiyməti, ürəyində gəzdirdiyi sevgini qanadlı misralarının şeriyyətinə çevirmişdir:
Gerçəkdən gerçəyə oldu pənahım
Ulu Məhəmmədi sən yaxşı tanı
Bil, yoxdu Allhdan başqa Allahım,
Deyərək fəth etdi bütün dünyanı.
«TƏRCÜMƏŞÜNASLIQ VƏ ONUN MÜASİR DÖVRDƏ ROLU» II Respublika tələbə elmi-praktik konfransı
20
Irqindən, dinindən asılı olmayaraq bütün insanlığın, bəşər övladının mənəvi-
ruhani dünyasına min bir naxış, özəllik və gözəllik bəxş edən İslami zənginlikləri
görüb dəyərləndirmək əslində ən böyük insanlıq duyğusunun, müdrikliyin təntənəsidir.
Y.V.Qöte həm də özü elm adamı olduğu üçün alimə yüksək qiymət verir:
Nə qədər olsa da şerlərimdə,
Qurani-Kərimə zidd kəlmələr
Düz yol müsəlmana fərz yerində
Ilahi nizamla alimdən gələr.
Alimlərə qarşı çıxmayın heç zaman
Itirmə onların həm etibarını.
Şərq dünyasının gözəllik İlahəsi Züleyxaya ithafən yazır:
Uzun barmaqların zərif əlinə,
Yaraşır bir qönçə yuxusu kimi.
Dünyanın özü də möhtacdı sənə,
Əbədi gözəllik qoxusu kimi.
Qöte öz əsərlərində ən çox və israrla dilə gətirdiyi dəyərlər sevgi və barış, hür-
riyyət, qardaşlıq, sakitlik, gözəllik, yaxşılıqdır. Dahi sənətkar insanların bir-birinə
kömək əlini uzatmalarını, xoşrəftar olmalarını təvsiyə edir:
Darda qalanlara köməklik etsən,
Qoy onlar ümidsiz qalmasın heç vaxt.
Gülər üzlə bircə kəlmə söyləsən,
Çarəsiz kəslərə şəfa olacaq.
Fikrin, dərin düşüncələrin qanadlarında, Şərq olaylarında ənənəvi, dini ruhani
dəyərlərimizin gözündən su içən Qötenin Qərbin də, Şərqin də insanlarına olan
məhəbət duyğusu onun poeziyasının ana xəttini təşkil edir. Insan yer üzündə nəyə
baxarsa baxsın, orada ən böyük sanını, yəni Allahı görür:
Dünyanın Şərqi də Allahındır, bil,
Dünyanın Qərbi də bil, Allahındır!
Qüzey də, Güney də ayrı yer deyil
Sülh içində hər xalq, el Allahındır!
Ələkbər müəllimin tərcümələrində könlümüzü özünə ram edən bir duyğu, bir sevgi
gördüm. Bu duyğu, bu sevginin ən uca qaynağını isə müsəlman Şərqindən, Məhəm-
məd dünyasından
alman şairi Qötenin ürəyinə, zehninə köçən, işıqlı misralara çev-
rilən İlahi eşqin cazibəsində axtardım.
Materiallar
02 may 2009-cu il
21
GÜRCÜSTANIN DMANİSİ (BAŞKEÇİD) RAYONUDA
PASSİV FONDA KEÇMİŞ OYKONİMLƏRİN
LEKSİK-SEMANTİK XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Sevinc MUSAYEVA
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin IV kurs tələbəsi
Elmi rəhbər:
Azərbaycan Respublikasının indiki sərhədlərindən kənarda, yaxın və uzaq xarici
ölkələrin bəzilərinin ərazilərində minlərlə Azərbaycan-türk
mənşəli toponim möv-
cuddur. Eləcə də müxtəlif əlyazma, salnamə, tarixi materiallar, arxiv sənədləri, hərbi
topoqrafik xəritələr və memuarlarda bu qəbildən olan toponimik vahidlərin izləri,
adları qalmaqdadır. Olduqca mürəkkəb ictimai-siyasi-tarixi hadisələr və miqrasiyalarla
bağlı İraq, Əfqanıstan və Türkiyədə soydaşlarımızın məskunlaşmaları ilə bağlı
xeyli oykonim yaranmışdır. Öz tarixi torpaqlarımızda – Gürcüstan və Dağıstanın
müəyyən bölgələrindəki mövcud Azərbaycan-türk mənşəli bəzi toponimlərin, o
sıradan oykonimlərin tarixi miladdan öncəyə gedib çıxır.
Gürcüstan ərazisindəki Azərbaycan-türk mənşəli oykonimlərin bir qismi aktiv,
digəri isə passiv fonda keçmiş toponimik vahidlərdir.
Bu ölkədəki Azərbaycan-türk
mənşəli oykonimlərin etimologiyası həm də soydaşlarımızın Gürcüstana guya I
Şah Abbas tərəfindən yerləşdirildikləri barədəki elməzidd mülahizələri (3, s. 42 )
qətiyyətlə rədd edir. Tarixi mənbələr də Borçalı və Qarayazı bölgələrində ən əski
çağlardan soydaşlarımızın yaşadığını təsdiqləməkdədir. Gürkəmli türk alimi Zəki
Vəlidi Toğan “Borçalı” etnonimi və toponimi ilə bağlı maraqlı mülahizələr irəli
sürür. Onun yazdığına görə, ərəb qaynaqlarında Edil Bulqarları ilə xəzərlərin bir
boyu sifəti ilə “Barsula”, “əl-Burşaliyə”, “əl-Bursul” adlı qəbilə xatırlanır. Təd-
qiqatçının fikrincə, Edil Bulqarları rəvayətlərindəki “Barac”, qıpçak qəbilə adla-
rındakı “Boroc-oğlu” da həmin qəbilədir: “...bu qəbilənin mühüm bir qismi Orta
Kür nehrinin sağında, əski Qoqaren ölkəsinin şərq hissəsində Borçalı adı altında
Borçalı sancağında yaşamaqdadırlar (8, s. 172).
Qeyd edək ki, son iki əsrdə Borçalı adı ilə bağlı bir neçə ərazi-inzibati vahidi
mövcud olmuşdur. XIX əsrin əvvəllərində yaradılmış Borşalı distansiyası, 1880-ci
ilin mayında təşkil edilmiş Borçalı qəzası Azərbaycan
türklərinin tarixən məskun-
laşdığı ərazinin adı ilə bağlıdır. Qəza 1929-cu ildə ləğv edilərək əsasında üç rayon
yaradılmışdır ki, onun da biri məhz Borçalı adlandırılmışdır. Borçalı rayonunun adı
1941-ci ildə dəyişdirilərək Marneuli adlandırılmışdır.
Tarixi mənbələr, arxiv sənədləri Borçalı və Qarayazı bölgələrində tarix boyu
Azərbaycan türklərinin sayca həmişə başqa xalqlardan əhəmiyyətli dərəcədə çox
olduğunu təsdiqləyir (9; 10, s. 275-276; 2, 1987. №143; 5, s. 26-27). Bu gün Gür-
cüstanın 10 ən böyük kəndindən 5-i soydaşlarımızın yaşadığı məntəqələrdir (3, s.22).