Microsoft Word umidlerin izi ile son 10. 02. 2012
Yüklə 1,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
86 İbad nə vaxtdandır ki, bir arzu ilə yaşayırdı – Avonu məhv etmək! Avonu ələ keçirmək üçün indiyə kimi düşmən arxasında soyuqda, qarda, yağışda ac-susuz vəziyyətdə həyata keçirilən kəşfiyyat əməliyyatları istənilən nəticəni verməmişdi. Bu dəfə isə Avo mütləq zərərsizləşdirilməli idi. Bu, həm Ağcabədinin Qiyaməddinli kəndinin ermənilərin əlinə keçməsinin qarşısını ala biləcək mühüm bir hadisə, həm də yüzlərlə günahsız azərbaycanlının intiqamının alınması demək idi. Ürəyində “ya sənə verər Allah, ya mənə” deyib qardaşlarının, bütün döyüşçü yoldaşlarının xeyir-duası ilə gecənin zülmətində yola düşdü. Plan Avonu İbadın erməni işğalı altına düşmüş doğma kəndi olan Muğanlıda zərəsizləşdirmək idi. Səhərə yaxın kəndə çatıb əvvəlcədən müəyyənləşdirdikləri yerdə durdular. Axşama kimi gözləsələr də, hədəf hələ görünmürdü. İbad hər qarışına əlinin içi kimi bələd olduğu doğma kəndini gecə qaranlığında xeyli gəzdi. Bir vaxtlar sevinc, toy-büsat səsləri ucalan kənddən indi heç bir əsər-əlamət qalmamışdı. Hər tərəfdə uçulmuş, yandırılmış evlər var idi. Ertəsi gün də hər şey təkrar olundu. İbad yenə Avonu ələ keçirə bilmədən qayıdacaqlarından yaman narahat idi. Doğma kəndindəki kəşfiyyatında üçüncü gün idi. Uzaqdan sarı rəngli UAZ maşını Muğanlı kəndinə doğru gəlirdi. Avonun isə üç gündən bir təkbaşına sarı UAZ-da gəzərək postları, döyüş xəttini yoxlaması kəşfiyyatçılara məlum idi. Şübhə yox idi ki, UAZ-da gələn Avodur. Sürətlə onlara tərəf irəliləyən UAZ yoldakı dar keçiddə ilişib qaldı. Az keçmiş onun içindən bir nəfər düşərək piyada Muğanlıya doğru hərəkət etdi. Avonun hərəkət istiqamətini kəşfiyyatçı dəqiqliyi ilə hesablayan İbad kəndin köhnə məktəb binasının yanında onunla üz-üzə gəldi. Bu qəfil görüşü İbad nə qədər 87 arzulamışdısa, Avo üçün də bu qarşılaşma bir o qədər gözlənilməz olmuşdu. Maddım-maddım İbada baxan Avo azərbaycanlı kəşfiyyatçıların ermənilərin nəzarətində olan kəndə soxulması, günün günorta çağı onun qarşısını kəsmələrinə öz-özlüyündə hələ də inana bilmirdi. İbadın silahı isə düz ona tuşlanmışdı. Artıq bir hərəkətin həyatına son qoyacağını yaxşı başa düşən Avo hələ də durduğu yerdə donub qalmışdı. İbad ondan çiynindəki avtomatı yerə tullamağı tələb etdi, bunu həm Azərbaycan, həm də rus dilində təkrar etdi. Onu öldürməməsi üçün yalvarmağa başlayan, lakin qəfil hərəkətlə silahını işə salmaq istəyən Avonu İbadın atdığı güllə sinəsindən yaraladı. Aldığı yaradan qıvrılan və geriyə dönən Avo yenə də avtomatını İbada sarı tuşlamağa cəhd edirdi ki, ikinci güllə onu yerə sərdi. Ayağa qalxmağa cəhd edən Avo taqəti olmadığından dizləri üstə sürünməyə başladı. Xırıltılı səsinin tonundan onu öldürməməsi üçün İbada yalvardığı aydın hiss olunurdu. Girov götürdüyü azərbaycanlıları aman vermədən əzazilliklə qətlə yetirən, azərbaycanlı başı kəsməsi ilə öyünən, qan tökməkdən həzz alan Avo indi qanının tökülməməsi üçün durmadan İbada yalvarmaqda davam edirdi. Azərbaycanlı gəncə zillənən gözlərində bir məzlumluq, yazıqlıq oxunurdu. Bu vəziyyətdə isə İbadın gözləri önündə Xocalı vəhşəti, Qaradağlı faciəsi canlanır, qulaqlarına zülmlə, işgəncə ilə öldürülən körpələrin, qadınların, qocaların, uşaqların ah-naləsi, hayqırtısı gəlirdi. Bu faciələrin baş verməsində rolu az olmayan, xaricdən Azərbaycana yalnız azərbaycanlı qanı axıtmağa gələn Avoya aman yox idi. Qulaqlarında günahsız yerə öldürülən azərbaycanlıların səsi cingildiyən, gözlərində süngüyə keçirilən, baş dəriləri soyulan körpələr, uşaqlar, Xocalıda, Qaradağlıda yüzlərlə başı kəsilən insanlar canlanan İbad qisas yanğısı ilə cibindən çıxardığı 88 bıçağı “Avo”nun boğazına çəkdi… 1993-cü ilin 12 iyunu… Xocavəndin işğal altındakı Muğanlı kəndi… Gənc azərbaycanlı kəşfiyyatçı və onun qarşısında “ən böyük erməni”nin başsız bədəni… Qisas alınmışdı! Amma əsas qisas hələ qarşıda idi! 89 12. Düşmənin iyrənc ehtirası O gecə.... o gecə həmin gecə idi ki, sonralar mənim əl- qolumu sındıracaq, taqətimi alacaq, intihar etməyimə imkan verməyəcəkdi. Doğrudan da, kişilərlə qadınlar arasında iradə baxımından böyük fərq var. Tarixdə heç vaxt qadınlara qazi olmağa icazə verilməyib. Bunun səbəbi kimi, qadınların zəif, iradəsiz olmaları, qərarın verilməsinə öz hissləri ilə yanaşmaları göstərilirdi. O, məni öz otağına gətirdi. Ora bizim qaldığımız binadan aralıda idi. Hərbçilərə məxsus binaya bənzəyirdi. İki otaqlı, dağınıq vəziyyətdə olan bir mənzil idi. Divarda bir kişi şəkli var idi. Sonralar bunun Andranik olduğunu öyrəndim. Biri yataq otağı idi ki, dəmir çarpayı və bir də stul var idi. Qonaq otağı üçün nəzərdə tutulan otaqda bir köhnə divan, stol və iki stul var idi. Stolun üstünü xəritə və araq butulkaları bəzəyirdi. İçəri girən kimi, Vaskanyan məni yataq otağına itələdi və qapını bağladı. Donuz iyi verən otaq o qədər natəmiz görünürdü ki, bir həftəyə yaxın yorğan döşək görməyən, yatmaq üçün kürəyi yerə dəyməyən bir insanın belə oturmağa ürəyi gəlmirdi. Pəncərə dəmir barmaqlıqlarla örtülmüşdü. Yüklə 1,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|