Microsoft Word XIX esr az an doc

____________________Milli Kitabxana______________________ 

195 

 

Çobanlar başına gətdim oyunlar,  

Ayırdım kəllədən kök-kök qoyunlar. 

 

Gəlir yadıma bir gün bir cavanın,  

Həmin bu dərədə kəsdim amanın. 

 

Qəşəng oğlan ki xətti gəlməmişdi,  

Cavanlıqdan muradın almamışdı. 

 

Tərəhhüm etməyib, qanını tökdüm,  

Yetən saət yıxıb qarnını sökdüm. 

 

Yedim, doydum, yetişdim müddəamə,  

Gəlib dağ başına, girdim bu damə. 

 

Gecə keçdi, səhər gəldi, çıxıb gün,  

Nə gördüm, bu biyabani tutub ün. 

 

O vaxtda yüz nəfər gördüm zənü mərd,  

Dolanır çölləri banaləvü dərd. 

 

Həmin ki, tapdılar ol növcavani,  

Olub bu dərədə məhşər əyani. 

 

"Oğul vay!" Naləsi tutdu cahani,  

Salıb dərdə zəminü asimani. 

 

Dalınca bir gəlin, oğlan anası,  

Başında qarə, əldə toy xınası. 

 

Yetişdilər o nəşi-namuradə,  

Yolub saçlarını gəldilə dadə. 

 

Qarışdı səs-səsə, qopdu qiyamət,  

Qiyamətdən göründü min əlamət. 

 

Gərək bu zülmlər olsun mükafat,  

Odur, tutmuş məni dərdi-afat. 

  

---

____________________Milli Kitabxana______________________ 

196 

 

Keçir hər cür ola dünya əzabım,  

Görən, aya nola yövmül hesabım. 

 

Oturmaqdan, əzizim, heç kar aşmaz,  

Bu halətdə bizə yatmaq yaraşmaz. 

 

Ümidim var ki, olsun məqdəmin xeyr,  

Gedək ruzi dalınca, eyləyək seyr. 

 

Əlimdən tut, məni qovza, dayaq ol,  

Təğafül eyləmə, oğlum, sayaq ol. 

 

Eşitcək bu sözü, Tülkü olub şad,  

Qüyudi-dərdü qəmdən oldu azad. 

 

Qabaqca öpdü qurdun səqqəlindən,  

Dalınca durdu yapışdı əlindən. 

 

Dedi: "Qüm, ya rəfiqi, ya ənisi,  

Məlazi-məlcəi- övni-rəisi". 

 

O dəm qurd istədi dursun, yıxıldi,  

Töküb yaşın, ürəkdən nalə qıldı. 

 

Dedi: Canım aldı natəvanlıq,  

Bədəndə taqətim yox, ay cavanlıq! 

 

Cavanlıq getdi əldən, dad, bidad,  

Dəxi olmaz bu qəmli xatirim şad. 

 

QURDUN TƏLƏYƏ DÜŞMƏSİ 

 

Xülasə, Tülküyə ol gürgi-bədxu  

Dedi: "Bismillah, ey dildari-xoşru. 

 

Oğul, durma, deyil durmaq zamani,  

Yeyib şükr eylə heyyi-zülmənani. 

  

---

____________________Milli Kitabxana______________________ 

197 

 

Dayanma, dur, soxul, sən döşlə, nazim;  

Yemək gördün, demək artıq nə lazim? 

 

Əlin, biçarə, qoynunda qalıbdır,  

Məgər iştahuvu şaxta çalıbdır? 

 

Dayanma, çün ələ fürsət düşübdür,  

Di gəl, oğlan, məgər ağzın bişibdir?" 

 

Dedi Tülkü: "Məni tut indi məzur,  

Mənə əlan yemək olmazdı, məqdur. 

 

Neçün, sabiqdə mən nəzr eyləmişdim,  

Xudavəndə bir ay oruc demişdim. 

 

Mükəlləflər kimi, mahi-siyami,  

Tutam ixlas ilə ruzə tamami - 

 

Ki, Allah rəhm edə bu qəmli halə,  

Çəkə mən bikəsi bəzmi-vüsalə. 

 

Əlimə daməni-vəslin alam mən,  

Gələm daim hüzurində qalam mən. 

 

Bəhəmdüllah, yetib nəzrim yerinə,  

Yetişdim qibləmin xaki-dərinə. 

 

Bu bir ay sovmdən bir gün qalıbdır,  

Nə zəhmət çəkmişəm, canım alıbdır. 

 

Buyur, məşğul ol, ey inkrəftar,  

Ki, ta olsun mənimçün vəqti-iftar. 

 

Bu gün tutsam, yetər nəzrim kəmalə,  

Gərək indi baxam təzə hilalə. 

 

Yetişmiş göylərə ahü fəğanin,  

Yeməkdə olginən sən, nuşi-canın!" 

  

---

____________________Milli Kitabxana______________________ 

198 

 

Bu əqvali eşitcək Qurd inandı,  

Ürəkdən bavər etdi, doğru sandı. 

 

Qədəm qoycaq o dəmdə düşdü bəndə,  

Kəməndə, düşdü bir ahu kəməndə. 

 

Düşüb bəndə, çıxıb quyruq kənarə,  

Salıb biçary qurdu ahü zarə. 

 

Bu övzai görüb Gürgi-mükəddər,  

Dedi: "Aya nə vardır, ey bəradər?" 

 

Dedi Tülkü: "Baxıb gördüm hilali,  

Yemək vacibdir iftarda həlali." 

 

Dedi: "Görsəndi ay, bayram haçandır  

Ki, bayram üqdeyi-qəlbi açandır". 

 

Dedi Tülkü: "Ey yari-müsahib,  

Olur bayram gələndə təllə-sahib". 

 

O dəmdə quyruğu Tülkü götürdi,  

Dayanmıb ta əyalinə yetirdi... 

 

KİTABIN SONU 

 

Bəhəmdullah, "Kitabi-Sələbiyyə".  

Tamam oldu əcəb şirinqəziyyə. 

 

Zəmani-Nasirəddin şahe-Qacar,  

Şahənşahi-cahangirü-cahandar. 

 

Mənə yoxdur yolu, şahi edim mədh,  

Neçün ki, qorxuram mədhim ola qədh. 

 

Vəlakin şahımız çox yaxşı şahdır,  

Xilafət bürcünə rəxşəndə mahdır. 

  

---

____________________Milli Kitabxana______________________ 

199 

 

Onun əhdində asudə dolannıq,  

Ədalət kölgəsində daldalannıq... 

 

Əvamünnasə yazdım bu kitabi,  

Müvəccəh olalar, qıldım xitabi. 

 

Deyib çox məzhəkə, qıldım zərafət,  

Onun zimnində bəm yazdım nəsihət. 

 

Neçün ki, xəlqə həcv acı gəlibdür,  

Zərafət sözləri şirin olubdur. 

 

Qarışdırdım ikisin, gəldi nalə,  

Yetışdi müntəhayı-etidalə. 

 

Bu üzrümdə sora, gər mərdi-bədxah,  

Təərrüz eyləyə, əlhökmüllillah, 

 

Xəbər alsa, biri adımı bilfərəz,  

Özüm öz adımı qoy eyləyim ərz: 

 

Məhəmməd Bağiri-Xəlxaliyəm mən,  

Fünuni-mərifətdən xaliyəm mən. 

 

Bu fərdi-axiri nəzmi-səvabi,  

Bəyan eylübdi tarixi-kitabi. 

  

---