¹2(3) èéóí 2012
56
СЮЩБЯТ
TÜRKİYƏLİ YAZIÇI
“YAZI”NIN QONAĞIDIR
Mərkəzi ofisi Ankarada yerləşən Avrasiya yazarlar birliyinin
başqanı, “Qardaş qələmlər” dərgisinin, habelə bir sıra yeni nəşrlərin
naşiri yazıçı Yaqub Öməroğlu “Yazı” nın yaradıcı qrupunun qonağı
olub. Onunla söhbətin bəzi nüanslarını oxuculara təqdim edirik.
Azad Qaradərəli-Yaqub bəy, Sovet hökuməti dağıldı və biz, o
cümlədən ədəbiyyat o dağıntının altında qaldıq. Amma 20 il sonra olsa belə özümüzə gəlməyə
çalışırıq, hətta müstəqil dərgi də buraxırıq, bir növ o dağıntıların altından çıxan adam kimi özümüzə
gəlməyə çalışırıq. Sizin bir hekayəniz var “On dollar” adlanır... Biz onu “Yazı”da çap eləmişik...
Bəlkə elə o
hadisələr bizdə baş verib, nə bilmək olar? Kənardan biz və bizim ədəbiyyatımız necə
görünür? Müstəqil ölkənin ədəbiyyatı kimi görünə bilirik?
Yaqub Öməroğlu –Öncə onu deyək ki, ədəbiyyatda və incəsənətdə Sovet dövrü özünə xas,
belə demək mümkünsə, böyük bir dövrdür, amma bunun da çatışmayan tərəfləri olub təbii ki...
Müstəqillik dönəmində yeni Azərbaycan ədəbiyyatı Sovet dönəmindən qurtarıb yeni forma,
məzmun təsbit etdimi? Bu bir az zor məsələ, bunu tənqidçilər deyəcək.
Zira ədəbiyyatda bir
canlanma, bir yeniləşmə var... Amma bunun nəticəsi nə olacaq, bunu zaman göztərəcək... Əlini
hansı daşın altına qoyacaqsan, nə tapacaqsan, bu gələcəyin işidir?
A.Q-Qayıdaq Türkiyədəki bizim də qardaş sandığımız ədəbiyyata. Biz əvvəllər üzümüzü
Moskvaya çevirmişdik məcburən, fəqət indi üzümüz Ankaraya, İstanbuladır. Babam deyərdi:
”Əvvəl Rum, axır Rum,” izahata ehtiyac yoxdu məncə. Bu gün Orxan Pamukun dünya turnesi, Əlif
Şəfəq kimi dünyaca məşur yazıçıları olan bir ölkədə bizim ədəbiyyatımıza
sanki bir ögey münasibət
var. Burası aydın ki, ora bizdən nə göndərilir? Olmazmı ki, indiyəcən göndərilən o yeyilməyən
məhsulun əvəzinə daha keyfiyyətli, daha yeni ədəbi nümunələri aparasan? Axı siz bir naşirsiniz
həm də?
Y.Ö – Bizim dəyərlərimiz çox oxşardır. Şərq dəyərləri Qərbdə necə qarşılanırsa, sizin ədəbi
nümunələr də bizdə təxminən o cür qarşılanır. Məncə sizin yeni ədəbiyyat yarandığı kimi öz
ölkəsində qalmamalı, bizə, ordan da dünyaya çıxmalıdır. Dünyaya çıxışı olmayan ədəbiyyatın
inkişafı qaranlıqdır. Siz bu barədə mənimlə razılaşrsınız?
A.Q.- Razıyam, fəqət bizim bir əsərimiz var ki, hələ ilk müstəqillik illərimizin sonlarında,
bəlkə də bir az sonralar qələmə alınıb, “Əli və Nino” adlanır. Təsəvvür edirsiniz, onun özü
müəllifindən daha məşhurdur. Hətta əsərin müəllifinin kimliyi belə hələ də mübahisəlidir.
Y.Ö- Şox maraqlı məsələdir. İnanın ki, bu cür ədəbi hadisələr anoloqu az olan hadisələrdir.
Mən bu əsərlə tanışam və gələcəkdə onu təkrar nəşr etməyi də düşünürük. Fəqət bu bir istisnadır.
A.Q-Başqa bir misal da deyə bilərəm: Mirzə Şəfi adlı şairimiz olub 19-cu əsrdə. Almaniyadan
gələn Bodonştet adlı biri onun şeirlərini almancaya çevirib və ölkəsində nəşr etdirib –
təbii ki,
Mirzə Şəfinin adından. Elə ki, bu şeirlər böyük sürətlə yayılıb və sevilib, onda əsərləri öz adına
çıxıb. Sonralar bu ədalətsizlik aradan götürülsə də, hər halda Bodenştet böyük iş görüb.
Y.Ö-Nə gözəl faktdır. İnanın ki, mən “Qardaş qələmlər” dərgisinin naşiri kimi belə bir
nümunənin olduğyla qürur duydum. Deməli, sizin ədəbiyyatın dünyaya çıxmaq şansı var, təcrübəsi
var. Elə bilirəm ki, bunun düzgün yolunu tapıb elə o yolla da getmək lazımdır. Bu işdə bizim
Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè
57
“Qardaş qələmlər” dərgisi də nə lazımdır edəcək. Sizdən də bizə kömək lazımdır. Həm “Yazı”
dərgisi xəttilə, həm də fərd olaraq bizə yeni ədəbyyatın oraya gəlməsində yardım edə bilərsiniz.
A.Q-Eşitdiyimə görə sizdə on, iyirmi ildir ki, eyni Azərbaycan yazıçılarının əsərləri basılır və
basıldığı gündən də padvallarda qalıb
toza yem olur, satılmır.
Y.Ö- Bu düzdür. Sizin ətrafınızda prozaiklər var, ədəbiyyatçı-kritik olan tənqidçi xoca var –
doktor Rəhim Əliyev də burdadır, fəqət siz bizə əl uzadın. “Əli və Nino” barajını aşan romanları
bizə ulaşdırın. Azərbaycan əlifbası da bizim yaxınlaşmamıza kömək edəcəkdir.
Rəhim Əliyev- (söhbətə qoşulur) Bilirsiniz, Azərbaycan romantizmi ilə Türkiyə romantizmi
vaxtilə çox qovuşuq şəkildə inkişaf edirdi. Hüseyn Cavid, Əhməd Cavad, Müşfiq bu birlikdən
doğmuşdular. Onların qaynağını kəsmək üçün 37-də onları məhv elədilər. Nazim Hikməti Bakıya
qoymamağa çalışırdılar. Cəmi üç dəfə gəlib Bakıya. Hər dəfə gələndə aləm qarışırdı bir-birinə.
Demək, xətt var, elə o xəttdən başlamaq lazımdır...
Y.Ö- Bu belədir. Unutmayın ki, indi ədəbiyyat sizdə olduğu kimi bizdə də yüksək səviyyədə
deyil. Xarici ölkələrə baxanda bizdə vəziyyət yaxşı deyil, amma ümidsiz də deyil. Dediyiniz o xətt
var və biz o xəttdən istifadə etməliyik.
Sağ olsun Eyvaz bəy, bizim əlaqələrimizi o qurdu, elə
bilirəm bu işi biz sürətləndirməliyik... Bir həqiqət də var, basılan əsər çapdan sonra sizin
kontrolunuzdan çıxır. Bir qırğz yazarı var: Aşım Canibekov. Çingiz Aytmatovun rusca yazdığı
əsərləri qırğızcaya o çevirib. Amma o kitablarda onun adını belə yazmayıblar...
A.Q- Sözünüzü unutmayın, İmdad Avşarın da Bakıda çıxan kitabını bizim dərginin yaradıcı
qrupunun üzvləri Aslav Quliyev və Eyvaz Zeynalov çevirmişlər, fəqət kitabda heç birinin adı
yoxdur...
Y.Ö-Bu necə olur?
A.Q- Olur. Bizim AYB rəhbərlərinin, o kitabı buraxanların qabliyyəti sayəsində olur belə
şeylər... Qırğızıstan istisna deyil...bağışlayın, sözünüzü kəsdim...
Eyvaz Zeynalov- Mən o kitabın təqdimatındaydım... İnanın ki, utandığımdan bir söz
demədim...
Y.Ö- Mən bunu bilmirdim... Biz həmin Aşım Canibekovun kitabını yayınladıq, həmin kitabı
bir kino rejissoru görmüş və ssenari yazmış... indi filmə çevrilmə ərəfəsindədir... Demək,
işləmək
lazımdır, çaba gəstərilməlidir...
Aslan Quliyev-Bizim dərginin ətrafında çox istedadlı adamlar var. Çox təəssüf ki, onlardan
birini öldürdülər, Rafiq Tağı adlı yazıçını... bıçaqladılar... Bizi də elə imkan düşsə öldürməkdən
çəkinməzlər. Niyə? Ona görə ki, biz onların hədəsinə boyun əymirik. Necə olur ki, İmdad Avşarın
əsərini mən tərcümə edirəm, sən təqdim edirsən? Bu cəhənnəmə, mənim adımı niyə kitabdan
silirsən. Mən bir yazı yazıb Elçin Hüseynbəyliyə və digərlərinə etirazımı bildirdim... Gözləyirdim
İmdad Avşar bu məsələyə etiraz edəcək... Bu heç, amma konkret danışaq:
biz bir-birimizçün nə edə
bilərik?
Y.Ö-Bu məsələ mənə sürpriz oldu. Elə bilirəm ki, biz sizin Eyvaz bəylə bir ilişki qurmuşuq və
bu günkü görüş də ona misaldır. Doğrusu mən sizin dərgini bu həcmdə - 200 səhifə xəyal
etmirdim, xeyirli-uğurlu olsun. Bu andan etibarən biz bir-birimizlə daha sıx işləyəcəyik.
Əlabbas- Yaqub bəy, bizim dərginin ətrafında yığışanlar əsasən 80-ci illərdə ədəbiyyata
gələnlərdir. Onların əsərlərinə də “Qardaş qələmlər”də yer ayırsanız pis olmaz.
R.Ə- Dərgilərarası əlaqəni yaxşı qursaq, elə bilirəm ki, uğurlu iş olacaq.
Şöhrət Qaroğlu- Mən bu görüşdən çox duyğulandım. İçinizdə hamınız nasirsiniz,
yeganə şair
mənəm. Çox istərdim ki, “Qardaş qələmlərdə” Azərbaycan poeziyasının təbliğini də unutmayasınız.
Y.Ö-Bizim dərgilər qardaş dərgilərdir, elə bilirəm ki, bu gündən etibarən bu qardaşlıq daha da
möhkəmlənəcək.
A.Q-Sağ olun, Türkiyədə görüşənədək.
Y.Ö-Sağ olun, əsərlərinizi dərgimizdə, özünüzü Ankarada gözləyirik.
“YAZI”