14
Tədqiqatın məqsəd və vəzifələri. Tədqiqatın əsas məqsədi
mədəniyyət siyasətinin elmi, müqayisəli və tənqidi təhlilini
verməkdən, bu siyasətin milli-mənəvi dəyərlərimizin inkişafin-
dakı rolunu araşdırmaqdan və şərh etməkdən ibarətdir.
Araşdırmada yeni mədəniyyət siyasətinin milli-mənəvi dəyər-
lərimizin inkişafındakı rolu və yerinin müəyyənləşdirilməsi,
mədəniyyətdə qloballaşma prosesinin neqativ təzahürləri ilə
təmasda aşınmadan qorunması istiqamətində qarşıya qoyulmuş
məqsəd və vəzifələr başlıca yer tutur.
Bu məqsədlə tədqiqat işində aşağıdakı vəzifələr qarşıya
qoyulmuşdur: Mədəniyyət siyasəti anlayışını təhlil etmək və
Azərbaycanda mədəniyyət siyasətinin istiqamətlərini öyrənmək;
Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonra mədəniyyətimizdə
baş verən hadisələri, əldə olan müvəffəqiyyətləri, mövcud olan
problemləri və onları necə aradan qaldırmağı öyrənmək; Hər bir
milli mədəniyyətin inkişafı üçün vacib olan mədəni
əməkdaşlığın və onun Azərbaycanda, müasir dövrdə nə
dərəcədə inkişaf etdiyini öyrənmək; Milli dəyərlərimizin
Azərbaycan kulturoloji düşüncəsindəki spesifik xüsusiyyətlərini
tarixi inkişaf fonunda izləmək və dəyərləndirmək; Qabaqcıl
dünya ölkələrinin mədəniyyət siyasətini təhlil etmək və onların
müsbət cəhətlərini milli mədəniyyətimizi qoruyub saxlamaq
şərtilə Azərbaycanın mədəniyyət siyasətinə tətbiq etmək; Dövlət
siyasətində mədəni və mənəvi irsin qorunması vəzifəsinin metod
və üsullarının təhlil etmək; Azərbaycan mədəniyyətinin
gələcəkdə daha da yüksək səviyyədə inkişaf etməsi üçün
mədəniyyət siyasətinə dair təklif və tövsiyyələr vermək.
Mədəniyyət konsepsiyasını ancaq mənəvi mədəniyyətin
öyrənilməsi çərçivəsinə salmaq, maddi mədəniyyətin
mövcudluğunu inkar etmək, onun digər fəaliyyət sahələri və
ictimai fəaliyyət növləri ilə bağlı elementlərini təhlildən kənarda
qoymaq olmaz. Monaqrafiyada mədəniyyət konsepsiyasının,
insan fəaliyyətinin bütün növlərini və üsullarını, həmin
fəaliyyətin subyekt kimi inkişafı, təkmilləşməsi baxımından
15
təhlil etməyə qadir olduğu haqqında müddəanın hərtərəfli
əsaslandırılmasına cəhd edilmişdir. Ona görə də mədəniyyətin
perdmeti cəmiyyətin hər hansı bir ayrıca “sahəsi” deyil,
bütövlükdə bütün cəmiyyətdir; insanın özünü ictimai varlıq kimi
hazırlayan, tam insan şəxsiyyətini formalaşdıran cəmiyyətdir,
xalqdır. Sosial həyatda ictimai fəaliyyətin bu və ya digər
sahəsinin insanın özünə təsir göstərən, onu formalaşdıran, fərdi
inkişaf xarakterini müəyyənləşdirən amilə çevrilməsi
dərəcəsindən asılı olaraq mədəniyyət konsepsiyası tədqiqatlar
predmetinə aiddir. İnsanın öz ictimai və istehsal fəaliyyətində
necə formalaşması haqqında məsələ mədəniyyət konsepsiyanın
mərkəzi məsələsi kimi özünü göstərir. Deməli, mədəniyyət
konsepsiyası cəmiyyətdə fərdi və bəşəri aspekti ayırır və onu,
özünün xüsusi təhlili mövzusuna çevirir.
Müasir kulturoloji konsepsiya, insanın fəaliyyət prosesində
ictimai istehsal və təkrar istehsal nəzəriyyəsi kimi
müəyyənləşdirilməklə, çağdaş sosial-tarixi nəzəriyyənin mühüm
tərkib hissəsi olaraq nəzərdən keçirilir. İctimai hadisə olan
mədəniyyət tarixi ancaq sosial həyatın bütün cəhətlərinin
(iqtisadi, sosial, siyasi, mənəvi) kontekstində dərk edilə bilər,
onların hər birini özlərinə xas bəşəri məzmun baxımından
səciyyələndirmək mümkün olur. Məhz mədəniyyət nəzəriyyəsi
ictimai sistemin humanistlik “ölçüsünü”, onun insanların
mənafeyinə, məqsədinə, tələbatına uyğunluğunu müəyyən
etməyə imkan verir.
Mədəniyyətin mütərəqqi nəzəriyyəsi, sosial və tarixi
məzmundan məhrum olan mücərrəd düşüncəli insanın
tələblərinə cavab vermir. İstənilən sosial sahənin mədəni
mənasını aşkara çıxarmağa cəhd göstərən bu konsepsiyanın
təhlilində ən əvvəl, öz əməyi ilə cəmiyyətin maddi və mənəvi
sərvətini yaradan insanların mənafelərini nəzərə alır. Həmin
konsepsiya üçün cəmiyyətin mədəni hazırlığının zəruri
göstəricisi, insanların ictimai istehsal sistemində real mövqeyi,
16
onların ictimai-siyasi və mənəvi həyatda iştirak səviyyəsi,
şüurluluq və sosial fəallıq dərəcəsidir.
Mövcud cəmiyyətin maddi həyatının təkrar istehsal
prosesinin əsas elementlərinin (istehsal, mübadilə, bölgü,
istehlak) birliyi haqqında bir sıra tədqiqatçıların müddəası geniş,
ümumsosioloji mənaya malikdir və habelə mənəvi istehsal
sahəsinə də aiddir. Həmin müddəa mədəniyyətin tədqiqi, onun
cəmiyyətdə fəaliyyət göstərməsi üçün mühüm metodoloji
əhəmiyyətə malikdir. Ümumilikdə götürdükdə, istər
mədəniyyətin tarixi və nəzəriyyəsi problemlərinin öyrənilməsi
və əldə olunan təcrübənin bəşəriyyətin tərəqqisi naminə istifadə
olunması baxımından, istrsə də dünya dövlətlərinin bu yöndə
həyata keçirdikləri mədəniyyət siyasətlərində uğurlu nəticələrə
nail olunması, habelə ictimai-siyasi və sosial-mədəni proseslər
kontekstində mənəvi dəyərlərin mühafizəsi və təbliği
baxımından dünya, o cümlədən Azərbaycan kulturoloji fikrində
çoxsaylı tədqiqatlar aparılmışdır. Bununla belə indiyədək
Azərbaycanda dövlət mədəniyyət siyasətinin tarixilik və
perspektivlər baxımından sistemli şəkildə elmi-tənqidi təhlilini
verən və bu siyasətdə mənəvi dəyərlərin çəkisini dəyərləndirən
monoqrafik tədqiqat əsərləri çox azdır.
Məhz bu mənada monaqrafiya Azərbaycanın mədəniyyət
siyasətinin mənəvi dəyərlərimizin inkişafındakı fəaliyyətini əks
etdirən ilk tədqiqat əsəridir. Tədqiqat işinin elmi yeniliyi də
məhz problemin özünün qoyuluşu ilə müəyyən olunur və əsasən
aşağıdakı müddəalarda öz əksini tapır:
– Azərbaycan dövlətinin mədəniyyət siyasətinin problemlər
kontekstində müstəqiilik dövrünün prioritetləri, sosial məqsədlər
və mənəvi dəyərlər baxımından kulturoloji mahiyyəti ilk dəfə
olaraq tədqiqata cəlb edilmiş, mədəniyyət sahəsində
planlaşdırma, qanunvericilik təminatı məsələləri şərh edilmişdir;
– Müasir dövrdə dövlət mədəniyyət siyasətinin qarşılaşdığı
çətinliklər, siyasi və iqtisadi sistem dəyişikliklərinin mədəniyyət
sahəsindəki təzahürləri, mədəniyyət müəssisələrinin fəaliyyəti,
Dostları ilə paylaş: |