Rüstəm Kamal
36
R.Rзаны охуyанда поезиyанын - Адәм, нәсрин - Hәвва.
анлаyырсан: Р.Рза вязниндя кüбар ләyагәти вар - әдəbiy-
yatda öзüнü апара билмәyәнләри yериндә отуртмаг üçün.
- R.Rзада Сöзцн коллектив (хор) дейил, фярди, «мян»
сяслянмяси эцълцдцр. Эенетик щеъа ащянэи, яруз ритми
патетик гышгыртыйа имкан вермир.
R.Rzada самитләрин мüәyyән мәна дәyәрләри ilə əlaqəsi
var. Сәс тәкрарлары сәс симвоlikası yaradır.
Yenə min başındakı eyvandan
Asıblar zol-zol kilimi.
Üstündə yeni-yeni şəkillər.
Bir yaş qoçalmış fotoqraflar,
Yenə şəkil çəkirlər,
Keçən ilki, keçən keçən ilki
Keçən, keçən, keçən ilki kimi.
Özü demiş, “vəzn və qafiyə meydanında” kamal imtahanını
vermiş
şairляримиздянdir.
Vəzn
инстинкти
йашам
инстинкти иля баьлыдыр. Р.Рза öмрü вә сöзü илә бизә
бунлarı göстәрди:
1.Әлбәттә, верлир (аь шеир, сярбяст шеир) - дüнyа
поетик әнәнәсинин дашыyыcысы, поетик тәфәккüрüн
универсал методунун тәcәссüмüдüр.
2.Универсал форма һәм дә универсал имканлар тәләб
едир вә верлибрин мüгавимәти гафиyәли шерин
мüгавимәтиндән даща gücлüдüр (öзü дә бу тәрcüмәдә даһа
аyдын һисс олунур).
3.Сәрбәст вәзндә ритм интонасийа даһа фәрдидир, она
göрә дә сәрбәст шери тәрcüмә етмәк, мусигини тәрcüмә
етмәк кими бир шеyдир.
4.Р.Рза мüхтәлиф ассосиатив сыралары даһа сәрбәст
гәбул етмәси илә сәрбәст вәзнин ләyагәтини галдырды,
Rüstəm Kamal
37
бунунла да һәм дә поетик дилин демократиклиyини
башлады.
Р.Рза сöзüн интонасийа мәканыны gенишләндирди вя
фярдиляшдирди, анcаг бу gенишләнмә мятндя бошлуг
(пауза, вакуум) yaратмыр. Сöзләрин дüзüмü, бир-биринә
кечиди, бир-биринә баğлылыğы гәрибә бир нöгтәyә
yахынлашдырыр вә һәмин нöгтәдән дилин вә фикрин
сынырлары, üфüгләри аyдынcа göрüнüр:
Вурушдулар:
Son güлләyә,
Son сüнgüyә,
сон гундаğа гәдәр.
5.Сәрбәст вәзн - лирик yашантылары епик мәзмунла,
епос тәфәккüрü илә yüкләмәк баcарыğыдыр. Бәлкә дә
лирика вә епосун гаyнаyыб гарышмасы сәрбәст вәзнин
әсас мәгсәдидир?
6.Р.Рза вәзнин имканыны gенишләндирмякля, göстәрди
ки, һиссләрин, еһтирасларын текто-ник сüрüшмәләрини,
субyектив yашантыларын образларыны, сöзлә әмәлин
динамик вящдятини yаратмаг мüмкüндüр.
ЫЫ
Yer üzündə səadət -
ana dilimin
ən gözəl şeirini
yaratmaq...
R.Rza
Ədəbiyyat tarixi, əslində, etnik intonasiya - emosiya
obrazlarının dəyişməsi və bir-birini əvəzlənməsi tarixidir. Bu
Rüstəm Kamal
38
tarixdə (Subyektiv ədəbi təsnifatım belədir: “Kitabi-Dədə
Qorqud”, Nəsimi, Xətai, Vaqif, H.Cavid, S.Vurğun, R.Rza...)
Rəsul Rza da sözünün intonasiyası eşidiləndir!
R.Rza poeziyası Dao qanunlarından birini yadıma salır:
“Bərk və möhkəm” - məhv olandır: o şey ki, yaşamağa
başlayır, - “zərifdir.” Poeziyada (ədəbiyyatda) “möhkəm və
bərk” olanı mənimsəmək, öyrənmək olar. “Zərif” olanda
üslubun fiziki müqaviməti güclü olur.
Rəsul Rza şeirində sözün qəribə bir azadlığı var. Söz
azadlığı yuxu azadlığı kimi baş verir. Onun şeirimizə gətirdiyi
effekt iç nitqinin səslənmə möcüzəsidir.
Biz duyğuların dilə (sözə, deyimə) çevrilməsini, onların
plastikasını, özünəməxsus harmoniyasını görürük. Sözlər
dərkolunmaz məntiqlə bir-birini əvəz edir. Sözlərin sıralanma
məntiqi imitasiyaya yer qoymur.
Onun poeziyasında az qala beş duyğunun beşi də işləyir:
həm ulduzları görür, həm küçədən keçən arabanın səsini eşidir,
həm də yamacda çiçəyin ətrini duyur...
Rəsul Rza metafizikası sözlə rəngin vəhdəti üstündə qurulur.
S.Bəhlulzadə ilə bağlı dedikləri bilavasitə özü haqqındadır:
“Bəhlulzadənin ən gözəl lövhələri rənglərin ahəngindən,
şəfəqlərin oyanmasından, kölgələrin titrəməsindən doğan
nəğmələrdir.”
Sözdə və rəngdə ifadəsini tapmayan həyat, əslində,
poeziyadan (şeiriyyətdən) məhrumdur.
Ömrün mənası görünməzləri “görümlü” etməklə əldə edir.
Yaşantılar yəni işığın йаратдыьы сяс-рянэ hesabına və işığın
adına söylənilir.
Qamçıladı yenə işıq
göz qapaqlarını.
Pəncərəmdən axdı, keçdi
sarı bir duman.
Rüstəm Kamal
39
Onun simvolik düşüncəsi İşıqla bağlıdır. Sanki şair ikona
fizikasından yararlanır; işıq sadəcə işıq deyil, həm də mənəvi-
ruhi enerji mənbəyidir. O, ömrü boyu işığın “macərasını” seyr
etməklə, “şəfəqi pusquda” izləməklə məşğul olub. Rəsul
Rzanın “işıq dili”ni bilməklə onun ömür kitabını oxumaq olar.
Rüstəm Kamal
40
Şüşəbənddən düşən
qürub işığı
yavaş-yavaş
döşəmədən qalxdı divara.
Ancaq işıq filosofu Рясул Рза görə bilər ki:
Pəncərə şüşəsində
Nəm işıqlar titrəyir.
və ya:
Şəfəq bir an parladı
sarı sabun parçası kimi
sürüşdü, düşdü
pəncərəmdən.
Qaranlıq uddu onu
zil qara bir pişik
sarı bir pərvanəni udan kimi.
Məhz işıq düşüncəsi imkan verir ki, predmetdən, cismdən
(bədəndən) ayrılan, düşən kölgəni görəsən, ruhlar aləmi ilə
bağlı olasan gərək.
Durnalar keçir qatar - qatar.
Kölgələri düşür suya,
Şəttülərəb!
yaxud
Günəş günortadan çoxdan əyilib
Kölgələr uzanıb minarələrdən.
R.Rza yaxşı bilirdi ki, rəngləri dəyişdirən ишыг вя
zamandır. Ömürdə hər günün, щяр анын öz rəngi var.
Dostları ilə paylaş: |