Rüstəm Kamal
45
burnumdadır.
İndi də xatırlayanda
ağzım torpaq dadır.
Uşaqlıq dünyası йаддашда yalnız səslə, rənglə deyil, həm
də чюряк qoxuсу ilə bərpa olunur.
Gəl təndir çörəyinə
ipisti, yumyumşaq.
sapsarı.
Ana torpaьы горхусундан таныйыр:
Tanıyıram ayaq basdığı
torpağın qoxusundan.
Онун мeteotəsvirlərи ömrün-günün fəlsəfəsini anlamaq
üçündür. Aşağıdakı parçada meteometafora şeirin emosional
fakturasını dəqiq müəyyənləşdirir:
Yollarına gecə - gündüz
Çiskin - çiskin kədər yağır.
Mənim üçün Rəsul Rza çox «yumşaq» şairdir. Şeirlərindəki
“yumşaq” sözü, sadəcə, sərtliyin antinomiyası deyil, həm də
sərtliyin zərif (yumşaq), yumşaqlığın isə sərt olmasını bildirir.
əllərinin nəfəsi
elə yumşaq, elə işıqlı
dedim yəqin
gül üşümür.
yaxud
Rüstəm Kamal
46
O günlərdən ancaq
xatirimdə
balaca kağız gəmimin
ağ yelkəni qalıb,
bir də geri dönməyən, cocuqluq illərinin
yumşaq tikəni qalıb.
Рясул Рза poeziyaсы ilə təmasa girən, цнсиййят йарадан
hər bir oxucu (tənqidçi, ədəbiyyatşünas...) onun dünyasında öz
obrazı ilə rastlaşa bilir və bu, onun özü ilə həmin şeirlərə
gətirdiyi yaşantıнын obrazı olacaq.
Rüstəm Kamal
47
MİRZƏ İBRAHİMOVУН
TƏBRIZ ИЛЬЫМЫ
Mirzə İbrahimovdan yazmaq həvəsimiz onun “Cənub
hekayələri”nin səmimi, doğma emosionallığı ilə əlaqədardır.
Bu əsərləri oxuyarkən biz yeni bir təcrübə əldə edirik. Təəssüf
ki, son vaxtlar söyləmə sənəti, xatirə-hekayə danışma sənəti
tənəzzülə uğrayır. Təhkiyə sənətinin içindən müdriklik yoxa
çıxmaqdadır.
İstehsal qüvvələrinin, virtual texnologiyaların inkişafı
nəticəsində nağıl-хатиря söyləmə canlı nitq sferasından çıxır
вя tədricən öləziyir.
Хatirə сюйлямя canlı təcrübə mübadiləsinə xasdır.
Təcrübənin verilməsi və ötürülməsi müdrikлик щадисясидир.
yığılmasıdır. Müdriklik hekayəçinin həyat situasiyası ilə bir
bütövlük təşkil edir.
Mirzə İbrahimovun “Təbriz mətni”nə daxil olan əsərlər
yazıçının təcrübəsinin və öncəgörənliyinin örnəklərindəndir.
Çox maraqlı və təəccüblüdür ки, чох erkən yaşlarından
Cənubi Azərbaycanın Evə kəndindən Şimali Azərbaycana
gəlmiş, bütün həyatını Bakıda keçirmiş bir insanın yaddaşında
Təbriz bu qədər canlı və parlaq necə qala bilərdi? Taleyini,
йазычы şöhrətini Bakıda tapsa da, dünyagörüşü, ədəbi zövqü
və estetikası Bakıda formalaşsa da, онун yaradıcılığında “Bakı
mətni”, demək olar ki, zəifdir. Bəlkə йаддашындакы вя
йухуларындакы Təbriz mifi Bakı mifini yaratmağa imkan
verməyib?
“Təbriz mətni” (“Cənub hekayələri”, “Fırtına quşu”,
“Güləbətin”, “Gələcək gün”) Mirzə İbrahimovu Azərbaycan
tarixinin müəlliflərindən birinə çevirir... Bu əsərlərin bədii-
estetik dəyəri ilə tarixi dəyəri iç-içədir, etnik-tarixi mahiyyət
estetik funksiyadan ayrı deyil.
Rüstəm Kamal
48
Yazıçının “Təbriz mətni” əslində bir millətin tale mətnidir,
etnik varlığının layihəsidir. Mirzə İbrahimovun “Təbriz mətni”
Azərbaycan
türklərinin
gücünün
və
gücsüzlüyünün,
qəhrəmanlığının və acizliyinin, nifrətinin və məhəbbətinin
bədii ifadəsidir, onun etik təcrübəsinin təsviridir. Təbriz
mifoloji obrazdır, etnik – mədəni özünüdərk simvollarından
biridir: yaşam və savaş tariximiz; milli ləyaqət və şərəf
salnaməsidir. Mirzə İbrahimovun Təbriz zamanı mütləq
кечмиши билдирир mütləq zamanın adıdır. Юзцнцн вя
гящряманларынын кeçmişi иля баьлы nisgilli xatirələri
Təbriz mifini yaradır.
Mirzə ibrahimovun Təbriz mifi Azərbaycan insanının etnik
(və etik!) gözləntilərini təmin edir və xalqımızın bütövlük –
birlik obrazını milli düşüncədə qoruyub saxlayır. Çünki “mif
həmişə mənim haqqımdadır” (Y.Lotman). Təbriz mifi bizim
taleyimizdən bəhs edir. “Gələcək gün” romanı, “Cənub
hükayələr”i mifoloji tipli təhkiyə deyil, həm də qutsal
tariximizdir.
Təbriz simvolik Mərkəzin adıdır. “Qədim zamanlarda
Təbrizdə bir padşah vardı.” (“Çobanın məsləhəti”) “Şair Üzgü
dərəsində yaşayırdı, padşah Təbrizdə” (“Şairin yadigarı”).
Нisbi Şimal (Bakı) zamanı mütləq Cənub (Təbriz) zamanını
Mirzə İbrahimovun taleyindən, yaddaşından silə bilməзd –
йаддашын сакрал эцъц имкан вермирди.
Təbrizin portreti Təbrizin havasından başlayır. “Min üç yüz
metr hündürlüyündə olan bu gözəl şəhərdə dağ havası ilə aran
günəşi birləşmişdi” (“Güləbətin”).
Təbrizin hava durumu ilə başlamaq yazıçının sevdiyi ədəbi
priyomlardan biridir. Təbrizin hər mövsümə uyğun havasını
ancaq güclü iqlim yaddaşına, xüsusi meteohəssaslığa malik
olan yazıçı görə bilərdi:
Dostları ilə paylaş: |