Adiləә
216
içimi göynəәdəәn o kəәdəәrim heç yatmadı,
düşüb ömür yoluna bir
dəәli sevgi gəәzəәn
bu yaralı qəәlbimin əәlindəәn yar tutmadı.
Aldığım həәr nəәfəәsəә qarışdı ayrılıqlar,
heç günəәşi görməәmiş qovuşdu qaranlıqlar.
Məәni həәr gün bitirir xəәyalımı bəәzəәyəәn
o sevgiyəә həәsrəәtim.
Ancaq neyləәyim ki məәn
xəәstəәlik təәk hopsa da yanan ciyəәrləәriməә
bir dəәfəә dəә olmayır bu əәzaba nifrəәtim...
Gözləәriməә dolan eşq gözümdəәn getmir artıq,
məәni doğma balam da ovuda bilmir artıq.
Gəәl ey sevgi məәləәyim!
Xəәyalımın qadını!
ƏӘlləәrim gəәzir səәni, gözləәrim gəәzir səәni,
gözləәriməә baxaraq “səәni sevirəәm” deyəәn
dilləәrinin arzusu ağrıdır, üzür məәni.
Artıq bu arzularım böyüyüb –
məәndəәn böyük,
tutub ümidləәrimin əәtəәyindəәn uçuram.
Eləә bil ki, üzülür ayaqlarım da yerdəәn,
səәmalarda buluda, dumana bürünürəәm.
Məәn qara kəәdəәrimin, təәkliyimin əәlindəә
bir qula çevrilmişəәm,
bu günümdəәn sabahın ardınca sürünürəәm.
Danışdıqca ürəәyin ağlayır acı-acı…
Deyirsəәn,
yaz dəәrdimi, danışım səәnəә, bacı.
Adiləә
218
Az da olsa vaxt varkəәn
Düz yola dön, ay adam!
Yolun sonuna çatdın
etiqada gəәlməәmiş,
iman kamilləәşməәmiş.
Ümidləәnməә,
bu halınla qapın açılan deyil.
Ahım tutar, yanarsan,
Sidq
iləә tövbəә eləә,
açsın qapını Rəәbbim.
o an ki... bu an deyil.
Yoxsa baxar qəәlbinəә –
deyəәr, müsəәlman deyil.
İnsafa gəәl, halallıq al
qırdığın bu könüldəәn.
Gedəәcəәk, zalım adam,
həәr iki dünyan bada.
ƏӘfv etməәz Allah səәni,
əәfv etməәsəәm dünyada.
* * *
Məәn səәni dürr töküləәn ağzında gizləәtdiyin daşdan
tanıyıram...
Yuxuma yağış yağır
219
AYRILIQ YOLU
Havadan ayrılıq qoxusu gəәlir,
Deyirəәm, üz-üzəә gəәl sağollaşaq.
Ürəәyim qocalan
ruhuma gülür,
Bu dəәfəә son dəәfəә gəәl, halallaşaq.
Bu dünya kimiydı sevgin dəә – yalan,
Neçəә illəәr sonra ağıllanmışam.
Telefonun qara qutusunda qalan
Köhnəә mesaj kimi nağıllanmışam.
Özünün özünəә acığı tutur,
Sevgimi dəәlidir, səәnmi divanəә?
Ağlın bu sevgini başından alır,
Könlünəә qaytarır zalım zəәmanəә.
Yolumdan silinib ayaq izləәrin,
İzləәri itirəәn məәnim izimdir.
Boynunu bükmüsəәn təәr nəәrgizləәrin
ƏӘtri diləә gəәlir: bu yol sizindir.
Məәhəәbbəәt yolu var,
var həәsrəәt yolu,
Dostca ayrılmağın söhbəәti, yolu.
Axı ayrılıqlar ölüm deyil ki,
Ölüm – ayrılığın növbəәti yolu.
* * *
Adiləә
220
Həәsrəәtdəәn çox yazdım
bu günəә qəәdəәr,
Həәsrəәt - sevincdirmi,
yoxsa ki, kəәdəәr?
Həәsrəәtini çəәkdiyim,
Tale - hakim,
səәn - cəәza,
məәn - məәhkum.
Çəәkəәcəәyəәm bu cəәzanı
sevəә-sevəә,
Sevəәcəәyəәm,
dözəә-dözəә.
And içirəәm
sinəәmi dağlayan közəә.
Hakim söndürür bu odu,
cəәzam yenidəәn qalayır.
Məәnəә qalır təәbiəәtdəәn
meh umam,
məәn bu eşqəә məәhkumam,
məәhkumam...
Yuxuma yağış yağır
221
SEVGİ VARSA HƏӘYAT DA VAR
Məәnim sevgim çox dəәlidir,
Sevdim, ömürlük sevəәrəәm.
Allah
sevgisi bəәllidir,
İkinci onu biləәrəәm.
Payız məәnəә təәrəәf gəәlməәz,
Baharına alışaram.
Kimsəә onun yerin verməәz,
Məәndəә məәnəә qarışaram.
Dəәnizi dəә yorar gözüm,
Sahilindəә dayanaram.
Havada rəәqs edəәr sözüm,
Dalğaları o sanaram.
Sevgi varsa həәyat da var,
Həәr təәrəәfdəәn allah baxır.
Məәni yaşatmaq istəәyəәn
Məәni öldürəәcəәk axı...
TƏӘLƏӘSMƏӘ RƏӘSSAM