448
borcların yenidən təşkilatlandırılmasına yönələn düzəlişlər çərçivəsində Tür-
kiyə Banklar Birliyi tərəfindən hazırlanan və 25 bank, 17 bank xaricində
maliyyə təşkilatı, təsfiyə vəziyyətində olan Əmlak Bankı və EƏSF tərəfindən
imzalanan maliyyə baxımından yenidən təşkilatlandırma müqaviləsi
04.06.2002-ci ildə Bankqurma və nəzarət şurası tərəfindən təsdiqlənmişdir.
2001-ci ilin iyun ayında Banklar qanununda edilən dəyişikliklər 2009-cu ilə
qədər keçid müddəti təyin edilərək bankların maliyyə orqanları xaricində
ortaqlıqda iştirakları, xüsusi vəsaitlərin ən çox 15%-i, bu iştirakların toplam
həcmi isə bankın xüsusi vəsaitlərinin 60%-i ilə məhdudlaşdırılmışdır.
Maliyyə sektorunda dünya standartlarına uyğun hüquqi, idarə və audit
bazisinin yaradılması və yaxşılaşdırılması istiqamətində 2000-ci ilin dekabrında
Dünya Bankı ilə 777,8 milyon dollarlıq Maliyyə sektoruna uyğunluq krediti
müqaviləsi imzalanmışdır. Bu kredit daxilində 393 milyon dollar həcmindəki
hissə istifadə edilmiş, 385 milyon dollar həcmindəki 2-ci hissə isə Proqramın
məqsədinə uyğun olaraq Maliyyə və dövlət sektoruna uyğunluq kreditinə daxil
edilmişdir. 2001-ci ilin iyulunda Dünya Bankı ilə Maliyyə və dövlət sektorunda
həyata keçiriləcək ortamüddətli reforma proqramlarının dəstəklənməsi məq-
sədilə cəmi 1,1 milyard dollarlıq PFPSAL I kredit müqaviləsi imzalanmışdır.
2000-ci il noyabr və 2001-ci il fevral böhranları və bank sektorunun zəif
yönləri.
Türkiyə iqtisadiyyatında ilk böyük böhran 1994-cü ildə baş vermişdir.
1994-cü il böhranında 3 bank təsfiyə müddətinə alınmışdır. 1994-cü il böhra-
nının mənfi nəticələri qısa müddətdə aradan qaldırılmış, sektorda 1995-ci ildən
sonra dollar baxımından ortalama 18% artma müşahidə edilmişdir. Bu müd-
dətdə Uzaq Şərq və Rusiya böhranları ilə 1999-cu ildə baş verən zəlzələ səbə-
bilə, Türkiyə iqtisadiyyatındakı ciddi daralma bank sisteminə də mənfi təsir
göstərmişdir.
2000-ci ilin əvvəlində qüvvəyə minən inkişaf proqramı daxilində güclü
maliyyə siyasəti tətbiq edilməyə başlanmış və struktur reformaları həyata
keçirilmişdir. nflyasiya ehtimalını azaltmaq üçün valyuta kursları hədəflənən
inflyasiyaya görə müəyyən edilərək əvvəlcədən açıqlanması, xarici valyutanı
TL-ə nəzərən daha cəlbedici etmişdir. Bu çərçivədə bankların bir hissəsi mən-
bələrini qısamüddətli valyuta ilə, məsrəflərini uzunmüddətli TL cinsindən in-
kişaf etdirməyə başlamışdır. 2000-ci ildə bank sektorunun aktivində də müəy-
yən bir dəyişiklik müşahidə edilmişdir. Kreditlərin aktivlərə nisbətində əsaslı
bir artım olmuş, likvidliyi yüksək olan qiymətli kağızlar portfelinin cəmi ak-
tivlər içində nisbəti azalmışdır. Xüsusilə istehlak kreditlərində əvvəlki ilə görə 4
dəfə artım olmuşdur. Kreditlərdə nəzərə çarpan dəyişiklik xarici valyuta cin-
sindən kreditlərdəki artımın məhdud olması, TL cinsindən kreditlərin isə əsaslı
surətdə artmasıdır. Aktiv və passivin quruluşundakı dəyişikliklərin nəticəsində
2000-ci ildə bank sektoru, likvidlik və faiz risklərinə qarşı daha təsirli bir və-
ziyyətə gəlmişdir. Bank sektornun bazar risklərinə qarşı reaksiyasının daha da
449
artdığı şəraitdə noyabr 2000-ci ildə baş verən böhran nəticəsində faiz nisbətinin
çox artması xüsususilə yüksək borclanma ehtiyacında olan dövlət bankları ilə
EƏSF nəzdindəki bankların strukturlarını tamamilə pozmuşdur. Noyabr böhra-
nından sonra görülən tədbirlər və BVF-dən alınan 7,5 milyard dollar həc-
mindəki əlavə rezerv, bazardakı dalğalanmaları qismən aradan qaldırmışdır.
Mərkəzi Bankın valyuta rezervləri artmış və faiz nisbətləri azalmışdır.
Ancaq 2001-ci ilin fevralında xəzinə tenderindən əvvəlki prezident və baş
nazirin müavini arasındakı münaqişə, tətbiq edilən proqrama və kurs siyasətinə
olan inamın tamamilə itməsinə səbəb olmuş və valyuta tələbi artmışdır. Mər-
kəzi Bank yüksək səviyyədəki bu valyuta tələbinə qarşı likvidliyə nəzarət et-
məyə çalışmış, ancaq ortaya çıxan likvidlik problemi xüsusilə dövlət bankla-
rının yüksək ölçüdə günlük likvidlik ehtiyacları səbəbi ilə ödəmələr sisteminin
bağlanmasına səbəb olmuşdur. Bu şəraitdə tətbiq edilən sabit valyuta kurs
sistemi 21.02.2001-ci ildə buraxılaraq TL dalğalanmaları sabit buraxılmışdır.
Bu dəyişmələr nəticəsində bank sektorunda mövcud olan problemlər
daha da artmışdır. Noyabr böhranında kurs riskindən mənbəyini götürən itki-
lərlə üzləşən bank sisteminin balans sisteminə bu dəyişmə mənfi təsir göstərir.
Böhran müddətində nisbətlərindəki sürətli artım fond məsrəflərini yüksəltmək
və qiymətli kağızlar portfelinin bazar dəyərini azaltmaq sürəti ilə bankın
balansını pozmuşdur. Faizlərdəki hədsiz artım, qısamüddətli fond tələbi vacib
statusda olan dövlət və fond banklarının ciddi zərərlərlə qarşılaşmasına səbəb
olmuşdur. Likvid olan özəl və xarici bankların faizlərinin yüksəlməsi ilə qar-
ş
ılaşdığı fond məsrəfləri isə məhdud qalmışdır. Böhran vəziyyətində dövlət
bankları TL-nin dəyər itkisindən təsirlənməmiş, özəl banklar isə kurs riskinə
görə problemlərlə üzləşmişdilər. Baş verən böhranlar real sektorda ciddi bir
daralmaya səbəb olmuşdur. Böhran vəziyyətində qısamüddətli faizlərlə yanaşı
dövlət daxili borclanma sənədlərinin 2-ci bazar faiz nisbətlərinin də artması ilə
bankların qiymətli kağızlar portfelinin bazar dəyəri azalmışdır. Sektordakı
zəiflik və EƏSF-nin dövr etdikləri dövlət maliyyəsinin üzərinə götürəcəyi zə-
rərlərin artmasına səbəb olmuşdur. Artan fond ehtiyacı, dövlət banklarını və
EƏSF nəzdindəki bankları daha çox fond cəlb etməyə vadar etmişdir. Bu
vəziyyət bankları likvidlik və faiz risklərinə qarşı müdafiəsiz etmişdir.
Dövlətdaxili borclanma sənədlərinin əmanət banklarının cəmi aktivlər
içindəki payındakı artım, özəl sektora verilən kreditlərin cəmi aktivlər içindəki
payındakı azalma, bankların real iqtisadiyyatı yetərli ölçüdə dəstəklənməməsi
ilə yaratmışdır. Yüksək inflyasiya və qeri-müəyyənliklər, ehtiyat sahiblərini
qısa müddətə yönəltmiş, bankların vəsait və öhdəlikləri arasındakı müddət uy-
ğ
unsuzluğunu artırmışdır. Yüksək inflyasiya və sürətlə artan borc ehtiyatı nə-
ticəsində TL-ə olan etibarın zəifləməsi, pul dövriyyəsi də sürətləndirilmişdir.
Valyuta tavdiat hesablarının (reno daxil) cəmi əmanətlər içindəki payı, 1990-cı
ildə 27%-dən 1999-cu ildə 44%-ə yüksəlmişdir. Bankların xarici valyuta
cinsindən borclanaraq, ya da valyuta ehtiyatı toplayaraq Dövlət daxili borclama