~ 133 ~
dünya elə əvvəlki dünyadır.
Deyəsən bu dünyadan gedən yalnız günlər, illər və bu
günləri, illəri yola salan insanlardır. Deməli heç kim üçün
yaşadığımız bu dünyada əbədi həyat yoxdur. Bunu arzulamaq
isə boş-boş xülyadan başqa bir şey deyil. Doğrudur çox
loğmanlar, dahi alimlər, keçmiş şahlar və sərkərdələr “dirilik
suyu” deyilən o dərmanı əldə edib, əbədi yaşamaq istədilər.
Lakin çox yaşamaq o yana qalsın, heç orta yaşa qədər də ömür
sürə bilmədilər. Necə ki, dünyanın çox hissəsini zəbt etmiş
sərkərdə Makedoniyalı İskəndər 33 il yaşadığı kimi. Deməli,
dünyaya bel bağlayıb arxayınlaşmaq olmaz. Vaxtı və ya
növbəsi çatan bütün insanlar bu dünyaya bir-bir “xüdahafis”! –
deyib getməlidirlər.
RƏVAYƏT: Belə nəql edirlər ki, bir qoca kişini Əzrayıl
çoxdan çalışsa da tuta bilmirdi. Bir gün nəhayət çoxbilmiş quş
dimdiyindən tələyə düşən kimi qoca da yaman tələyə düşüb.
Əzrayıl onun qabağını kəsib deyib ki, “ay qoca, ayıbdır az ora-
bura qaçıb məndən gizlən, küçələri az dolan. Bax, sənə
axırıncı dəfə tapşırıram: Bu saat get evinə arvad-uşağına
vəsiyyətini elə, hazırlaş, mən də sizə gəlirəm. Artıq bu gün
vaxtın tamamdır, canını alacağam.
Əzrayıldan sonuncu hədəni eşidən qoca kişi qaça-qaça
evinə gəlib. Tapşırığa hazırlaşmaq əvəzinə yenidən bicliyə əl
atıb. Həyat yoldaşını çağırıb: “Arvad, atangilə gəzməyə gedir-
sən, yaxşı paltarlarını gətir əyninə geyin”. Özü isə hardansa bir
dəst cındır paltar gətirib əyninə geyinib gözləyir.
Bir az keçəndən sonra Əzrayıl dediyi vaxtda gəlib yetişir.
Kişi artıq qurtuluş yolunun bağlandığını görüb Əzrayılın
ayaqlarına yıxılıb tülkü nəvazişilə ona yaltaqlanaraq deyir:
“Cənab Əzrayıl, arvadım səhərdən geyinib- kecinib, bəzənib
sızin yolunuzu gözləyir”.
Əzrayıl cavabında: “Hələ onun vaxtına, yəni növbəsinə
çox qalıb. Bu gün isə sənin növbəndir. Məni çox incitdiyinə
~ 134 ~
görə səbrim yaman tükənib. Elə bu paltarda da gözümə pis
görünmürsən, geyimini dəyişməsən də yarayar. Bir də məni
yubandırma, hələ axşama qədər çox yerlərə getməliyəm “.
Əzrayıldan imdad istəyən, lakin nəticədə heç bir kömək
görməyən qoca qorxudan dərhal canını tapşırır.
Əziz oxucum! Dünya mövzusu o qədər geniş bir
mövzudur ki, bir kitaba sığan şey deyil. Lakin mən bu
mövzunu son illərdə qələmə aldığım “İstəmirəm məhəbbətsiz
yaşamaq” və “Dünyamızı qoruyaq” şeirləri ilə bitirməyi
məsləhət bildim. Çünki biz susuz, çörəksiz bir neçə gün yaşaya
bilərik. Ancaq ümidsiz yaşaya bilmədiyimiz kimi sevgisiz,
məhəbbətsiz də bir an belə yaşaya bilmərik. Ona görə də biz
onları qorumağa çalışmalıyıq. Aşağıdakı şeirlərimdə tərənnüm
etdiyim kimi:
İSTƏMİRƏM MƏHƏBBƏTSİZ YAŞAMAQ
Sevgi dolu bir dünyadır həyatım,
Haqdan doğur nəğmələrim, bayatım.
Mən sevgisiz necə qalxım, boy atım?
Ağır yükdür, çox çətindir daşımaq.
İstəmirəm məhəbbətsiz yaşamaq.
Məhəbbətin yolları var gözümdə,
Keçənlərin izi qalar gözümdə .
Mənə yaxın doğma olan gözümdə
Nəsibimdir daim sevib oxşamaq
İstəmirəm məhəbbətsiz yaşamaq.
Ömür mənə yaradandan pay gəlib,
Tanrı eşqi öz payına tay gəlib.
Həyatıma il yazmağa ay gəlib,
Nəyə lazım ömürləri daşlamaq.
İstəmirəm məhəbbətsiz yaşamaq.
~ 135 ~
Yaranışın özəyidir məhəbbət,
İnsanların bəzəyidir məhəbbət.
Şairlərin söz meyidir məhəbbət,
Qəlbdən silib olmur onu boşlamaq.
İstəmirəm məhəbbətsiz yaşamaq.
Günü-gündən qloballaşan dünyamızın insanların sevgi-
sinə, köməyinə böyük ehtiyacı var. Biz dünyadan ikiəlli
yapışmalı, onu möhkəm-möhkəm qorumalıyıq. Əgər qoruma-
saq onda ana təbiətin özü, o cümlədən qlobal istiləşmə, daş-
qınlar, tufanlar, fırtınalar, zəlzələlər, vulkan püskürmələri və s.
kimi təbiət hadisələri bu günkündən daha ciddi xarakter ala
bilər:
DÜNYAMIZI QORUYAQ
Daşqınlar, uçqunlar, amansız sellər,
Vulkanlar, tufanlar və zəlzələlər.
Fəlakət gətirir eh... nələr, nələr
Yatmayaq, insanlar, olaq biz oyaq,
Dünyamızın tarazlığın qoruyaq.
Qüdrətli ölkələr silah oynadır,
Ara qarışdırır, qazan qaynadır.
Təbiət hamıya axı anadır,
Heç insaf deyil ki, onu tək qoyaq,
Dünyamızın tarazlığın qoruyaq.
Yer üzündə gözəl həyat solmamış,
Nə qədər ki axırbəşər olmamış.
Təbiət qisasın bizdən almamış,
Gəlin onun yaraların sarıyaq,
Dünyamızın tarazlığın qoruyaq.
~ 136 ~
Qlobal istilik, qasırğa, tufan,
Aramsız yağışlar verməyir aman.
Gec olar fəlakət yetişən zaman,
Vaxtı itirmədən gəlin bir olaq
Dünyamızın tarazlığın qoruyaq.
Təbiət anadır, acığı tutur,
Övlada hirslənir, aləmi qatır,
Bəlkə də, yuxudan bizi oyadır,
İstəyir hər zaman işə yarıyaq
Dünyamızın tarazlığın qoruyaq.
Dostları ilə paylaş: |