Azərbaycan folkloru və milli-mədəni müxtəliflik
107
olmaqla, bu sahələrlə bağlı elmi-tədqiqat müəssisələri də yaradıldı. (Qeyd üçün deyək ki, folklor
hələ o zamanlarda ədəbiyyatın bir qolu kimi öyrənilirdi. Yalnız müstəqillik dönəmindən sonra bu
sahə ilə bağlı əlahiddə müəssisə təşkil olundu və folklor burada tam müstəqil statusda öyrənilməyə
başlanıldı.) Bir tərəfdən müsbət qarşılanan bu yenilik digər halda çatışmazlıqlardan da sığortalan-
mamışdı. Əksər hallarda sahələr arasındakı inteqrasiyalar nəzərə alınmır və elmlər bir-biri ilə sıx tə-
masda öyrənilmirdi. Bu da heç şübhəsiz, qənaətlərin keyfiyyətinə (təbii ki, mənfi planda) təsirsiz
qala bilməzdi. Beləliklə, müəyyən bir zaman kəsiyində bu sahələr bir-birindən təcrid halında tədqiq
olundu. Birmənalı olaraq, Azərbaycan da bu dönəmdə fərqli yolla gedə bilməzdi. Sovet nəzəri siste-
mindən asılı olduğu üçün istər-istəməz bu çərçivədə davranmalı idi.
Keçilmiş mərhələdə bəzi nai-
liyyətlər əldə olunsa da, elm adına o dönəmdən qaldırılan bir çox mübahisəli məsələlər əfsuslar ol-
sun ki, hələ də həllini tapmayıb. Həmin dönəmdən açıq qalmış problemlərimizdən biri də məhz
haqqında bəhs etdiyimiz nüansdır. Maraqlıdır ki, hazırda əksər alimlər etnoqrafiyanı etnologiya adı
altında öyrənməyi daha məqbul sayırlar. Onların baxışlarına görə etnoqrafiya sadəcə xalqı “təsvir
etmək” anlamında sahəyə tətbiq olunmuş leksik vahiddir. Bu da anlayışın mahiyyəti yetərincə əsas-
landırmadığına şübhə yoxdur ki, bir ismarıcdır. Həmin mövqedə olanlar etnologiya terminini daha
uğurlu hesab edir və onların qənaətincə bu klişe (etno-xalq, loqos-təlim) xalq həyatının daha çox sa-
hələrinə nüfuz etməyə imkan verir. Eynilə biz də problemə bu cür yanaşırıq ki, müstəqil sahələr
kimi bildiyimiz folklor və etnoqrafiya bir çox hallarda ortaqlıq təşkil edir və bu minvalla, təklif et-
diyimiz klişe (folklor turizmi) altında hər iki sahənin təbliği və təşviqi məsələləri nəzərdə tutulmuş-
dur. Kompleks (mövsüm və məişət) mərasimlərimizdə, ümumiyyətlə bu
fərq ortadan götürülür,
folklor və etnoqrafiya demək olar ki, iç-içə təbliğ olunur (Novruz, Qodu-Qodu, toy, yas və s. bu sə-
ciyyədə olan mərasimlər nəzərdə tutulur).
İnanc turizmi isə konturları bəlli, həm də dar çərçivədə tətbiqi nəzərdə tutulmuş turizm istiqa-
mətidir. İlk olaraq, bu sahə miflərimizi, əfsanə və rəvayətlərimizi, bir sözlə, arxaik mədəni tərzimizi
bizə təlqin edir. Qeyd üçün deyək ki, inanclar müstəqil janr kimi hazırda folklorşünaslığımızda təd-
qiq olunur. Bu isə o deməkdir ki folklor turizmi, haqqında danışılan turizm profilləri ilə müqayisədə
çoxplanlı fəaliyyət
sahəsidir və fikrimizcə, milli-mənəvi dəyərlərimizin təbliği baxımından hazırda
bu sahə daha perspektivli görünür. İnanırıq ki, təqdim etdiyimiz bu kreativ sahə ölkəmizdə inkişaf
etməkdə olan turizm hərəkatına yaxın gələcəkdə fayda gətirəcəkdir.
Folklor turizmi indilikdə müxtəlif elmlərə aid bilgilərlə də təmərküzləşən sahə kimi əhəmiyyət
kəsb etməkdədir. Bu bilgilərin folklorla rabitəsini nəzərə alıb, onları iki qismə ayırmaq olar. Bir qism
bilgilər var ki, bunlar birbaşa folklorla rabitədədir. Tarix və arxeologiyaya aid bilgiləri bu baxımdan
nümunə gətirmək olar. Digər qism bilgilər də vardır ki, bunlar dolayısı ilə folklorla rabitədədir.
Bunlar da astronomiya, coğrafiya və s. təbiət elmlərindən ibarətdir. Həmin fərq daha aydın bilinsin
deyə biz bu bilgiləri mahiyyətinə görə, yəni aid olduqları sahənin səciyyəsi üzrə bloklaşdırıb
təsnifatını aparmağı da lazım bildik. Blokların adlandırılmasında da eynilə bu prinsipi gözləməyə
çalışmışıq.
1.
Tarixi səciyyə: Əsasən arxeologiya, tarix və memarlığa aid bilgiləri bu blokda
düzənləməyi zəruri hesab etmişik.
2.
Folklor səciyyəsi: Folklor, etnoqrafiya (etnologiya) və s. etnosla bağlı bilgiləri
isə bu
blokda düzənləməyi məqbul saymışıq.
3.
Ekoloji səciyyə: Nəhayət, coğrafiya və digər təbiət elmləri ilə əlaqəli bilgiləri də bu blokda
düzənləməyi münasib bilmişik.
Söz ki folklor turizmindən düşüb, o halda bunun olduqca cəlbedici, həm də ayrılıqda götürül-
müş əraziyə tətbiqi mümkün olan marşrutlarından birinin üzərinə gəlməyimiz, qənaətimizcə proble-
mi daha aydın anlatmamıza kömək edə bilər.
Zaqatala. Antik dövr Qafqaz Albaniyasının ərazilərindən sayılmış Zaqatala Böyük Qafqazın
cənub ətəklərində, çağdaş Azərbaycanın şimal-qərbində yerləşir. Hələ b.e.ə.-nin I əsrində yaşamış
yunan alimi Strabonun “Coğrafiya” əsərində Qafqaz Albaniyasında 26-dan artıq xalqın yaşadığı
qeyd olunmuşdur. Hazırda bölgədə 20-yə qədər xalqın mövcud olması faktın boş yerdən qaynaqlan-
madığını əsaslandırır. Odur ki, milli-etnik rəngarəngliyi və ənənəvi tolerantlğı ilə seçilən bu
bölgəyə səyahət etmək olduqca maraqlı olar. Bölgə eyni zamanda arxeoloji baxımdan da aktuallıq
Azərbaycan folkloru və milli-mədəni müxtəliflik
108
kəsb edir. Əgər ciddi araşdırmalar aparılsa ərazidən tariximizlə, eləcə də qədim Qafqazın
tarixinə
dair çox unikal məlumatlar əldə etmək olar ki, bu da nəinki Azərbaycan, hətta dünya mədəniyyəti
tarixinə yenilik kimi daxil ola bilər. Bənzərsiz tarixi abidələri, təbii sərvətləri – dağları, meşələri,
şəlalə və digər unikal yerləri ilə seçilən bölgəni “səma altında muzey” adlandırmaq olar. Tanrının
bəxş etdikləri öz yerində, bu muzeyin insan əli ilə yaradılmış elə eksponatları ilə də qarşılaşmaq
olur ki, bunların da qarşısında heyrətlənməmək olmur. Bu eksponatların mühüm hissəsini isə daşla
işləmələr təşkil edir. Məzmun və təyinatından asılı olaraq, bu tikililəri iki qismə ayırmaq olar (Qeyd
üçün deyək ki, hər bir tikilinin plan həlli, istifadə təyinatı, yerləşdiyi təbii-coğrafi şəraitindən asılı
olaraq, tikilinin hansı məqsəd üçün aparıldığını müəyyənləşdirmək olur). İndi
də həmin bölgüyə
diqqət çəkək:
1. Dini dünyagörüşü səciyyələndirən tikililər (məbədlər, məscidlər);
2. Müdafiə səciyyəli istehkamlar (qalalar).
Dini dünyagörüşü səciyyələndirən abidələri də bir neçə qismə bölmək olur. Bunlar da
aşağıdakılardan ibarətdir:
1. İlkin etiqadlarla (Ayla, Günəşlə) bağlı olanlar;
2. Atəşpərəstliklə bağlı olanlar;
3. Xristianlıqla bağlı olanlar;
4. İslam dövründə inşa olunanlar (
2, 11)
Fərqli dinlərə məxsus tikililərin bölgədə günümüzədək salamat qalması bura gələn turistlərdə
daha artıq maraq oyadır. Bildiyimiz kimi, hər bir yeni yaranan din özündən əvvəlki dinin maddi və
mənəvi olanlarını sıxışdırmağa çalışır. Maraqlıdır ki, bölgə bir neçə dini mərhələni adlasa da, hər bir
dövrün mədəni qatı, söz yox ki, təbii deformasiyalar nəzərə alınmazsa, çox ciddi fəsadlara uğrama-
mışdır. Şübhəsiz, bu durum bölgədə zaman-zaman sakin olmuş insanların həmin mədəni qata olan to-
lerant münasibətini təzahür etdirir. Bu isə özlüyündə bölgədə bu gün mövcud
multikultural dəyərlərin
boş yerdən qaynaqlanmadığını, onun öz tarixi köklərinə bağlı olduğunu bir daha bizə təlqin edir.
Salamat qalmış məbədlərdən dövrünə görə ən ilkinləri Aya inamla bağlı olanlarıdır. Bunların
da ən səciyyəvi nümunəsi Pəri qalasıdır.
Pəri qalası. Yuxarı Çardaxlar kəndində sıldırım qayaların üzərində yerləşən qəsr-məbəddir.
Ərazi haqqında qısa bilgi. Yuxarı Çardaxlar rayonun dağətəyi kəndlərindəndir. Rayon ərazi-
sində dövlət mühafizəsinə götürülmüş 108 abidədən 3-ü, o cümlədən, V əsrdə inşa olunduğu ehti-
mal olunan Pəri qalası, XIII əsrə aid bürc (Şuay qalası da deyilir) və XVIII əsrə aid məscid bu ərazi-
də yerləşir. Qalanın yerləşdiyi dağın ətəyindəki sahədə “Pəri qalası” adlı kafe (piknik yeri) fəaliyyət
göstərir. Mövsüm ərzində kafe 800-1000 nəfərə qədər turist qəbul edə bilir.
Araşdırmalar əsaslandırır ki, Pəri qalası alban-xristian məbədidir. XX əsrin 80-ci illərinin əv-
vəllərində bu məbəddə Azərbaycan Arxeologiya İnstitutunun arxeoloqu Aliyə Qarəhmədova tərə-
findən aparılmış qazıntılar zamanı aşkar edilmiş əşyalar da bunu sübut edir. Eramızın IV əsrindən
başlayaraq İran Sasani imperiyası bu əraziləri işğal etdikdən sonra yerli xristianları təqib edib sıxış-
dırmaqla yanaşı, Albaniyanın bu ərazilərində zərdüştlüyü geniş yaymağa başladılar. Bu məqsədlə
xristian-alban məbədləri dağıdılır, bununla da atəşpərəstliyin yayılması üçün geniş zəmin hazırla-
nırdı.
Lakin bu regionda, o cümlədən indiki Zaqatala ərazisində atəşpərəstliyin geniş yayılmasına
Sasani hökmdarları nail ola bilmədilər. Bölgədə aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı atəşpərəstliklə
bağlı ciddi tapıntıların aşkarlanmaması da məhz bunu əsaslandırır. Sasanilərin xristian albanlara
zərdüştlüyü zorla qəbul elətdirmək cəhdlərinə albanlar öz məbədlərini əlçatmaz dağ yerlərində, Ala-
zan sahillərinin keçilməz meşələrində tikməklə və xristianlıqla bağlı olan ayinləri burada icra et-
məklə cavab verirdilər. Balakən, Zaqatala, Qax bölgələrinin sözü gedən ərazilərinin əlçatmaz yerlə-
rində inşa edilmiş xristian-alban məbədlərinin də məhz islamdan əvvəki dövrlərdə meydana gəldiyi-
ni ehtimal etmək olar. Digər xristian-alban məbədləri ilə müqayisədə lap əlçatmaz dağ ərazisində
yerləşən Pəri qalası da istisna deyildir ki, bu cür təqiblərə etiraz olaraq həmin dönəmlərdə inşa olun-
muş abidələrimizdəndir.
Zəngin tarixi olan bölgənin özünəməxsus folklor həyatı da diqqət çəkməkdədir. Bu folklor
mövzularının isə böyük bir qismini bölgədəki mövcud təbii və tarixi abidələrə həsr
olunmuş əfsanə
və rəvayətlər təşkil edir. Maraqlı orasıdır ki, həmin mətnlərin də böyük bir qismi “Pəri qala” möv-