“Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası
70
oğlunun kürəkəninin dayısının əmizadələri – Aruzun əmiza-
dələri: Baybican, Dəli Qarçar, Banıçiçək... Sonuncu qohumluq də-
rəcəsinə başqa bucaqlardan da yanaşmaq olar:
Baybican – Qazanın dayısı
Dəli Qarçar – Qazanın dayısı oğlu
Banıçiçək – Qazanın dayısı qızı
Heç şübhəsiz ki, sonuncu nümunələrin şərti olaraq təqdimi
xanlar xanı Bayındırın atası Qam Ğana görədir, onun ulu şamanlı-
ğını qabartmaq üçündür.
Qaŋlı qoca: arabaçılar, arabası olanlar anlamlı “kanqlı” et-
nonimi əsasında yarandığı ehtimal edilir. Bir neçə cümlədə onun
qohumluq əlaqələrinə konkret olaraq işarə edilir: Məsələn, “Qaŋlı
qoca, derlərdi, bir gürbiz ər vardı. Yetişmiş bir cılasun oğlı vardı.
Adına Qanturalı deirlərdi” (D-170) mikromətnində onun oğlunun
kimliyi aydın şəkildə ifadə edilir... Yaxud Qanturalı ilə bağlı işlə-
dilmiş cümlələrdə (təhkiyəçi dilində) onun arvadı ilə bağlı müəy-
yən informasiya almaq mümkün olur: Atasınıŋ-anasınıŋ əllərin
öpdi” (D-127)... Bu tip cümlələrə görə aşağıdakı nəticələri söylə-
mək olar:
arvadı – mətndə ona işarə olunur
oğlu – Qanturalı
gəlini – Selcan xatun
qudası – Təkür (Trabzon təkürü, Selcan xatunun atası)
Qanturalı: “Qanturalım” (xan olaq) əmr cümləsinin trans-
formasiyası əsasında yarandığı ehtimal edilir (bax: Ə.Tanrıverdi.
“Kitabi-Dədə Qorqud”da şəxs adları. Bakı, 1999, s.113); onun qo-
humluq əlaqələrini daha çox VI boya istinadən müəyyənləşdirmək
mümkündür:
atası - Qaŋlı qoca
anası – mətndə ona birbaşa işarə olunur
arvadı – Selcan xatun
qayınatası – Təkür (Selcan xatunun atası)
Qapaqqan: leksik-semantik tutumu ilə bağlı müxtəlif fi-
kirlər var: igid, məğrur; günahsız, saf ata; “Kitab”da bir dəfə işlə-
“Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası
71
nib: “Qapaqqan deərlər, bir kişi var idi. Eki oğlı var idi. Bir oğlın
verüb, biri qalmış idi... Anası fəryad edüb ağladı... Eki oğlancığım
vardı. Birin verdim, biri qaldı” (D-221, 222). Bu mətn Qapaqqanın
ailə üzvləri barədə müəyyən təəssürat yaradır:
arvadı – adı verilməyib
oğlu – adı verilməyib
oğlu adı verilməyib
Qaragünə: apelyativi belə mənalandırılır: qara (böyük),
günə (günəş; ən böyük planet; ucalıq, yüksəklik, həyat simvollu
bir söz); “Kitab”da müxtəlif modellərdə təqdim olunur: “Qazan
bəgün qarındaşı Qaragünə”, “Qazanın qardaşı Qaragünə”, “Qara-
günə oğlı Qarabudaq”, “Qaragünə”... Bu vahidlər, eləcə də “Ki-
tab”ın ümumi semantik yükü Qaragünənin qohumluq dərəcəsi ilə
bağlı aşağıdakıları qeyd etməyə imkan verir:
atası – Ulaş
anası – haqqında informasiya verilsə də, adı çəkilmir (təhki-
yəçi dilində - ... Qarıcıq anasını biz gətürmişiz)
arvadı – mətndə görünmür, amma Qarabudağın anası kimi
bərpa oluna bilər
oğlu – Qarabudaq
qardaşı və qudası – Qazan
qardaşı arvadı, yengəsi – Burla xatun
gəlini – Qarabudağın arvadı, Qazanın qızı
qardaşı oğlu – Uruz (Qazanın oğlu)
qardaşının qayınatası – Bayındır (Qazanın qayınatası)
qardaşının qayınatasının atası – Qam Ğan (Bayındırın atası)
dayısı – Aruz
dayısı oğlu – Basat
dayısı oğlu – Qıyan Selcik
dayısı nəvəsi – Dondar
dayısının gəlini – Aruzun gəlini, Qıyan Səlcikin arvadı
dayısının əmizadələri, yaxud dayısı xəttində birləşən qo-
humları: Baybican, Dəli Qarçar, Banıçiçək (Aruzun əmizadələri)
“Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası
72
Qarabudaq: birinci komponenti olan “qara” sözü böyük,
qüdrətli, güclü mənasındadır, “budaq” apelyativi isə iki cür yozu-
lur: ağac, kol şaxəsi; “budaq” – buda+q (vurmaq, döymək – vuran,
döyən); bu yozumlardan ikincisi daha real görünür; bədii təyi-
nində təkcə igidliyi deyil, həm də bir sıra qohumluq əlaqələri kon-
kret olaraq ifadə edilir: “Hamidlən Mərdin qəl`əsin dəpüp yıqan,
dəmür yaylı Qıpçaq Məlikə qan qusdıran, gəlübən Qazanıŋ qızın
ərliklə alan, Oğuzıŋ ağ saqallu qocaları görəndə ol yigidi təhsin-
ləyən, al məxmuri şalvarlı, atı bəhri hotazlı Qaragünə oğlı Qara-
budaq” (D-60). Təkcə bu bədii təyinin semantik tutumu, xüsusən
də Qazanın qızını mərdliklə alması kimi detallar onu deməyə əsas
verir ki, Qarabudaqla bağlı ayrıca bir boy olub. Həmin boyun adı
(ideonimi) şərti olaraq belə bərpa oluna bilər: “Qaragünə oğlı
Qarabudaq boyını bəyan edər, xanım, hey!” Yuxarıdakı qeydlər,
eyni zamanda “Kitab”ın poetik strukturu Qarabudağın qohumluq
münasibətlərinin ən mühüm tərəflərini dəqiqləşdirməyə şərait ya-
radır ki, bu da əsasən aşağıdakılardan ibarətdir:
babası – Ulaş (Qaragünənin atası)
nənəsi – Ulaşın arvadı (mətndə ona birbaşa işarə edilir)
atası – Qaragünə
anası – mətn kontekstində bərpa oluna bilir
əmisi və qayınatası – Qazan
arvadı – Qazanın qızı
əmisi arvadı və qayınatası – Burla xatun
qaynı və əmisi oğlu – Uruz
qayınanasının atası – Bayındır (Burla xatunun atası)
əmisinin, yaxud qayınatasının qayınatası – Bayındır (Qaza-
nın qayınatası)
əmisinin qayınatasının atası – Qam Ğan (Qazanın qayınatası
Bayındırın atası)
atasının dayısı – Aruz
atasının dayısı oğlu – Basat
atasının dayısı oğlu – Qıyan Selcik
atasının dayısı nəvəsi – Dondar
Dostları ilə paylaş: |