20
gəldikdə isə o, daha çox istehsalçının istifadə etdiyi texnologiyadan asılıdır ki, о da bu
amil üzrə məsrəflərin məcmu məsrəflərdəki payını müəyyən edir.
Mövzu 3. İstehlakçı seçimi nəzəriyyəsi
Mövzu 3. İstehlakçı seçimi nəzəriyyəsi
16.İstehlak seçimi. Faydalılıq funksiyası
İqtisadi nəzəriyyə ona istinad edir ki, istehlakçı davranışının motivasiyası istehlakın utilitarist
konsepsiyasına əsaslanır: buna uyğun olaraq nemətlərin istehlakı istehlakçıya müəyyən fayda
gətirir. Faydalılıq – müəyyən vaxt müddətində nemətin məlum miqdarının istehlakından
istehlakçının aldığı ümumi məmnunluqdur. İstehlakçıların iqtisadi davranışının təhlili üçün tətbiq
olunan faydalılıq konsepsiyası bir sıra fundamental müddəalara əsaslanır:
–
birinjisi, istehlakçı tam müstəqilliyə malikdir, o da bundan ibarətdir ki, istehlakçının
üstünlükləri kənardan təsir olmadan formalaşır, istehlakçının qəbul etdiyi isə digər istehlakçıların qəbul
etdikləri qərarlardan asılı deyildir;
–
ikinjisi, faydalılıq – istehlakçının onun üçün konkret nemətin nə fizioloci fayda meyarları, nə də
mənəvi rəylərlə əlaqəsi olmayan faydasına subyektiv qiymətidir. Şübhəsiz, sağlamlığa zərər vuran
və jəmiyyət tərəfindən mənfi qiymətləndirilən siqaret çəkmə və spirtli içki qəbulu bir çox istehlakçı
üçün faydalılıq forması alır;
–
üçünjüsü, istehlakçı faydalılığı maksimumlaşdırmağa çalışır ki, bu da onun davranışının
rəhbərediji psixoloci prinsipidir;
–
dördünjüsü, müxtəlif nemətlərin faydalılıqları müqayisə olunandır, istehlakçılar isə bu müqayisəni
aparmağa qadirdirlər.
Hər bir istehlakçı tələbatların hədsiz geniş dairəsinə malikdir. Eyni zamanda onun bunları ödəmək
üçün vəsaitləri (büdjəsi) həmişə məhduddur. Başqa sözlə desək, istehlakçıda mövjud üstünlüklərin
reallaşması həmişə istehlakçının pul gəlirinin kəmiyyəti və nemətlərin qiymətlərilə müəyyən olunan hansısa
büdjə məhdudiyyətləri çərçivəsində onun tərəfindən həyata keçirilir. Bununla əlaqədar problemin
mahiyyəti istehlak olunan nemətlərin strukturu və həjminə nəzərən büdjənin bölgüsü haqqında
qərar qəbul edilməsinə münjər olunur, onun iqtisadi məzmunu isə bundan ibarətdir ki, gəlirin bölgüsü
maksimum faydalılığı təmin etsin.
Faydalılığın kəmiyyət (kardinalist) təhlili nemətin istehlakı zamanı istehlakçının götürdüyü faydalılığın
miqdarja ölçülməsi imkanını nəzərdə tutur. Faydalılığın nəzəri ölçüsü kimi şərti vahid – yutil (ingilis dilindən utility
- faydalılıq) götürülmüşdür. İstehlak edilən nemətlərin faydalılığını kəmiyyətjə ifadə etmək imkanına malik
olmaqla istehlak olunmuş nemətlərin həjmilə bundan əldə olunan ümumi faydalılığın kəmiyyəti arasında
faydalılıq funksiyası şəklində asılılığıtəyin etmək olar.
Faydalılıq funksiyası – istehlakçının aldığı ümumi faydalılıq kəmiyyətinin həmin dövrdə istehlak
olunan nemətlərin miqdarından funksional asılılığıdır. Faydalılıq funksiyası analitik olaraq aşağıdakı kimi
ifadə oluna bilərdi:
U = f (X, Y, …, Z),
21
burada U – məjmu faydalılıq; f – funksional asılılığın forması, X, Y, Z – istehlak edilən nemətlərin
həjmləridir. Bu jür yanaşma çərçivəsində nemətin istehlakının müxtəlif həjmləri daxilində nəinki ümumi
faydalılığın səviyyəsini ölçmək, həmçinin, ümumi faydalılığın kəmiyyətində dəyişikliklərin xarakterini öyrənmək
olar.
17.Son hədd faydalılığının azalması qanunu. Qossenin birinji qanunu
Neməti istehlak etdikjə istehlakçının bu nemətlə dolğun təmin edilməsi baş verir və ehtimal etmək olar
ki, nemətin hər bir əlavə vahidi istehlakçıya daha az məmnunluq gətirəjəkdir. Deməli, istehlakçı alqı
haqqında qərar qəbul edərək nemətin faydalılığını deyil, məhz faydalılığın o əlavə kəmiyyətini rəhbər
tutajaqdır ki, o, istehlakçıya əlavə nemət vahidi gətirəjək, bu da son hədd təhlilində əsaslandırılmış
maksimumlaşdırmaq prinsipinə tamamilə javab verir. Buna görə də mövjud dövrdə nemətin əlavə
vahidinin istehlakı axınında istehlakçının əldə etdiyi əlavə (son hədd) faydalılığın artmasını təjəssüm etdirən son
hədd faydalılığı istehlak seçimi konsepsiyasının özülünü təşkil etmişdir. Hansısa X nemətinin MU(X) son
hədd faydalılığı ümumi faydalılıq funksiyasının artımını Δ
U(X) göstərir ki, bu da həmin nemətin istehlak
həjminin fərdi artımından (ΔX) irəli gəlir və faydalılığın ümumi funksiyasının birinji xüsusi törəməsi kimi
müəyyən edilə bilər:
MU(X)=∆U/
=
(X)
Son hədd faydalılığının şərhində ən mühümü odur ki, nemətlər dəstindən birinin istehlakının artması
bu nemətin növbəti hər bir vahidinin faydalılığının azalması ilə müşayiət olunur. Qanunauyğunluq
formasında bu asılılıq son hədd faydalılığının azalması qanunu və ya Qossenin birinji qanunu adını almışdır. Son
hədd faydalılığının azalması qanunu onu bildirir ki, təsbit olunmuş istehlak dəstinin olması zamanı belə dəstə
daxil olan nemətlərdən birinin istehlakının artması ilə bu nemətin istehlak olunan hər bir növbəti vahidinin son
hədd faydalılığı aşağı düşür, ümumi faydalılıq azalan templərlə artır.
18. Faydalılığın maksimallaşdırılması prinsiri. Qossenin ikinci qanunu
İstehlakçı öz pul gəlirini elə xərjləmək istəyir ki, maksimum məjmu fayda əldə edə bilsin. O
istədiyi hər şeyi ala bilməz, çünki pul gəliri məhduddur, onun almaq istədiyi əmtəələrin isə
müəyyən qiyməti var. Buna görə də istehlakçı müxtəlif əmtəələr arasında seçim etməlidir ki,
pul gəlirinin məhdudluğunda onun özünün nöqteyi-nəzərindən daha üstün bildiyi əmtəə və xidmətlər
dəstinə yiyələnə bilsin.
Beləliklə, istehlakçının öz pul gəlirinə əldə edə biləjəyi hansı əmtəə və xidmətlər dəsti ona daha çox
fayda verir? İstehlakçı davranışı qaydası bundan ibarətdir ki, əmtəə alınmasına hər bir sonunju
pul vahidi xərji eyni son hədd, yəni əlavə faydalılıq gətirməlidir.
İstehlakçı öz vəsaitlərini əmtəə alışı üzrə aşağıdaki kimi bölüşdürsə maksimum məmnunluq ala bilər.