__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________66
Y u s i f (qonaqları göstərir). Bu yoldaşlarım ilə də aşna olsan! (Şamdanı
göstərib.) Bu hənuz qonaqdır ki, mən gözlüyürdüm!
H a m ı s ı (durub əl verirlər.) Çox əcəb! Çox gözəl! (Hər kəs öz yerində
əyləşir.)
S u l t a n. Bəli, çox yaxşı oldu ki, bizim şəhərə buyurdunuz. (Şamdana tərəf.)
İnşallah, bu şəhərin bir neçə qəribə şeylərini görüb gəlməyinizdən narazı
qalmazsınız.
Ş a m d a n. Həqiqət, şəhərin barəsində çox oxuyub və çox eşitmişəm. Və
amma oxumaq və eşitməklə insan rahatlanmaz, gərəkdir gözlə hər şeyi görüb
hiss etmək. Buna görədir ki, neçə illərdi buraya gəlmək arzusunda idim. Və
axırda iş belə oldu ki, sizin və mənim rəfiqim Yusif (əli ilə göstərir) yoldaşlıq
şərtini yerinə yetirib burada qulluq tapıb və öz qulluğumu buraxıb buraya
gəldim. Və Yusifin məktublarında həmişə siz cənabların xahişinə mən buraya
gələm, oxuyur idim. Xülasə, xuda ömür versə, sizə qulluq etməyə mən də
borcluyam.
H a m ı s ı. Biz həmişə sizin qulluğunuzda hazır varıq.
M u r a d. Hərçənd sizi görməmişdiksə də, amma Yusif sizdən o qədər
danışıbdır ki, həqiqət, uzaqdan-uzağa məhəbbət bağlamışdıq.
R ə s u l. Həqiqət, elədir.
Ş a m d a n (baş əyir). Çox məmnunam!
Y u s i f. Bağışlayın, siz söhbətə məşğul olun, mən dəxi bir neçə şey lazımdır
hazır edim. (Deyib dişqarı çıxır.)
S u l t a n. Siz öz işinizdə olun. Bizdə də o qədər qüvvə olar ki, qonağımızı
qoymarıq qəmgin olsun. (Hamı gülür.)
Ş a m d a n (baş əyir). Çox razıyam! Qəzetlərdə yazılan əxbara görə məlum
olur ki, bu şəhərin müsəlmanları alış-verişlə çox tərəqti ediblər və ona görə də
deyirlər, guya burada olan dövlət Zaqafqaziyanın heç yerində yoxdur.
M y r a d. Bəli, elədir.... Fəqət nə xeyri?
Ş a m d a n. Necə ki?
S u l t a n. Murad cəmiyyəti-xeyriyyəni nəzərdə tutub bu sözü deyir.
R ə s u l. Aşkar deməli, pulları çoxdur, amma millətə xeyirləri az.
Ş a m d a n. Bəli, indi anladım. Hənuz buyurduğunuz sözləri mən neçə
dəfələrlə "Tərcüman" qəzetəsində oxumuşam və mən dəxi
__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________67
bu barədə öz yerimizdə neçə dəfələrlə camaata demişəm və bir neçəsi dəxi
sözümü eşidib Şirvanda dördəcən məktəb açdırmışam. (Yusif içəri daxil olub
Qulu ilə stolu hazır edirlər.) Və lazımdır ki, siz də burada bu barədə bir iş
görəsiniz.
Y u s i f (əyləşir). Bəli, insan ancaq dövlətlə bəxt qazana bilməz. Xoşbəxt
olmaq üçün mədəniyyət dəxi lazımdır, o da ki, bizim müsəlmanda yoxdur.
M u r a d. Şamdan bəy! Eyib olmasın, bağışlayın, bir şey sual edəcəyəm:
evlisiniz, ya yox?
Ş a m d a n. Xeyr və heç fikrimdə yoxdur evlənmək....
S u l t a n. Səbəb?
R ə s u l. Görünür, istəyirsiniz ömrünüz azadlıqla keçsin.
Ş a m d a n. Xeyr, ondan savayı mən doğrusu, alsam, oxumuş qız alacağam.
O da ki, hələ bizim müsəlman arasında çox az tapılar. Hərgah, həqiqət, bu səbəb
olmasaydı, mən indi çoxdan evlənmişdim. Çünki çox qızlar mənim səbəbimə
bədbəxt olublar.
M u r a d. Necə ki?
Ş a m d a n. Doğrusunu demək, bilmirəm məndə nə görüblər ki (bığını
burur), görən kimi mənə aşiq olurlar. Mən də almaq istəməyib, görürsən özlərini
biçaralər həlak edirlər.
H a m ı s ı. Bəli, mümkündür!
(Stol hazır olub qəhvə ortalığa gəlir.)
Y u s i f. Zəhmət çəkib buyurasınız, qəhvə içək.
(Hamı durub mizin ətrafında əyləşir.)
M u r a d. Bəli, oxumuş övrət çox yaxşıdır, amma həqiqət, məhəbbətsiz də
evlənmək bir şey deyil.
Ş a m d a n. Bizlərdə iki tərəfdən məhəbbət çətin tapılar. Çünki bizim adətdə
övrət kişiyə görünmək yoxdur. (Qəhvə içib qurtarırlar.)
Y u s i f (gəlir, ikinci dəfə qəhvə təklif edir). Ah! Ah! (Hamı Yusifə diqqət ilə
baxır.).
M u r a d. Bu barədə Yusif özünü xoşbəxt hesab edə bilər.
Ş a m d a n. Necə ki?
S u l t a n (Şamdana tərəf). Siz buyurduğunuz şərtlər hamısı Yusifdə vardır.
__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________68
R ə s u l. Bəli, həmi oxumuş, həmi məhəbbət....
Ş a m d a n. Yusif! Həqiqət necə ki, eşitmişəm və indi də ki, rəfiqlərin
deyirlər, sənə insanın paxıllığı tutar.
M u r a d. Xudavəndi-aləm elə eləsin ki, bu iş tezliklə başa gəlsin.
H a m ı s ı. İnşaallah! İnşaallah!
Y u s i f. Təşəkkür edirəm! (Qəhvə təklif edir.) Buyurunuz.
H a m ı s ı. Xeyr, dəxi zəhmət çəkməyin. (Qulu stəkanları yığışdırır.)
S u l t a n (yoldaşlarına tərəf). Dəxi biz gedək. Şamdan bəy də yoldan gəlib
yorğundur, bir az yatıb dincini alsın.
(Hamı--Murad, Sultan, Rəsul durub əl verib çıxmaq istəyirlər.)
Ş a m d a n. Siz məndən arxayın olun; mən çox da yatmaq sevmiyirəm. Bu
gün dörd gündür mən yuxusuzam. Çünki gələn gündən bir az müqəddəm bizim
şəhərə Tiflisdən gürcü knyazları ki, mənim ilə əvvəldən dostluğumuz var,
gəlmişdilər. Onlar ilə dörd gün-dörd gecə ov eləmişik....
H a m ı s ı. Bəli, bəli, bədənin salamatlığındandır. (Baş əyib dişqarı çıxırlar.)
Salamat qalın!
Ş a m d a n və Y u s i f. Xoş gəldiniz!
Y u s i f. Əzizim! Get otağa, bir az dincini al.
Ş a m d a n. Çox gözəl. (Gedir.)
Y u s i f (tək). Həqiqət, çox xoşbəxtlikdir ki, ürəyin istəyən dostu qonaq
saxlayıb bacardığın hörməti ona eyləyəsən. Hərçənd məndə o qədər qüvvə
yoxdur ki, Şamdana layiqincə hörmət edim. Amma eybi yoxdur, Şamdan elə
yoldaş deyil ki, mənə çox da diqqət tuta. Özü bilir ki, mən bir dərviş adamam.
ALTINCI GƏLİŞ
Qulu və Yusif.
Q u l u. Ağa! Pərzad qarı gəlib səni görmək istəyir.
Y u s i f. De gəlsin. (Qulu dişqarı çıxır və Pərzad içəri daxil olur.)
Dostları ilə paylaş: |