Milli Kitabxana
Yüklə 2,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________________Milli Kitabxana_____________________ 174
İmrandan qabaq traktorçu Əli dilləndi: - Düzdür, mən özüm bu işin şahidiyəm. - Bax, mən bu cür qəhrəmanlığı istəmirəm, yoldaş Kosaoğlu. - İstəmirsən, istəmə. Elə bir-ikisi səni geroyluğa təqdim edirdi. - Sənin kimilərinin təqdimi də lazım deyil. Amma bir yolluq başa düş, daha bəsdir, əvvəlcə öz gözündəki tiri gör, sonra xalqın gözündə tük axtar. Kosaoğlu özündən çıxmışdı. Hirsindən az qalırdı stolun üstündəki qrafini götürüb qızın başına çırpsın. "Çəpərin dilinə bir bax! Təqsir məndədir, sənin dilini kökündən niyə qopartmıram ki, sən də belə edirsən. Yaxşı, borc olsun". Nəhayət, İmrana söz verdilər. O, təmkinlə ayağa durdu. Xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı: - Mən sözümü Zeynəbin toxunduğu məsələdən başlamaq istəyirəm. Bizim kolxozda plandan əlavə artıq pambıq əkilmişdır. Bu işin müqəssirləri cəzalanmalıdır. - Ortaya başqa söz salma, əvvəlcə cavab ver görək bizim bu pulları niyə MTS-in hesabına keçirdibsən? - deyə küncdə oturmuş bir kolxozçu İmranın sözünü kəsdi. İmran sualı başa düşmədi: - Hansı pulu? - Hökumətin verdiyi avans pulunu. - Avans pulunu heç kəs MTS-ə verməyib və belə bir qanun da yoxdur. - Bəs onda nə üçün bizim hərəmizdən beş yüz manat pul tutublar? - Kim?
- Bilmirəm. Deyirlər sən eləmisən. - Elədir. Məndən də tutublar. - Mən də o gündəyəm. - Ə, nə olsun. Özümüz razılaşıb vermişik. - Yalandı, zorla qol çəkdiriblər. - Xahiş edirik bu məsələni aydınlaşdırasan. - Mənim heç nədən xəbərim yoxdur. - İndi biz kimə inanaq, sənə, yoxsa Kosaoğluna? - Kim düz deyirsə, ona. - O pulları MTS-ə yox, traktorçulara vermişik, - deyə anbardar yerindən dilləndi. ____________________Milli Kitabxana_____________________ 175
- Hansı traktorçulara? - MTS-in traktorçularına verdik ki, yeri yaxşı əkib səpsinlər. - Yalandır! - traktorçu Əli arxadan dilləndi. Camaatı yara-yara irəli keçdi. Anbardarla qabaq-qabağa dayandı. - Bu sənin üzün, bu da mənim, de görüm, bizə nə vaxt pul veribsən? - Nə bilim, yadımda ha qalmayıb. - Başım aşağı salma, gözümün içinə bax! Kosaoğlu anbardarın xasiyyətinə bələd idı. Bir az bərkə düşən kimi hər şeyi aça bilərdi. Belə anlarda dərhal çıxış yolu tapmağı bacaran Kosaoğlu ayağa durub var səsi ilə qışqırdı; - Ə, qoduq, sənin nə haqqın var, camaatın pulunu kəsib traktorçulara paylayırsan? Hesabdar sənə cədvəl tutub verib ya yox? - Verib. - Bəs niyə cədvəl üzrə paylamayıbsan? Yoxsa yemək istəyirsən? Bu saat, elə prokuror da burdadır, sənin başına bir oyun açaram ki, adın da yadından çıxar, heç nə bilmirəm, günü sabahdan pulları payla, yoxsa kənddən qovaram, utanmaz! Anbardar ağzını açıb nə isə demək istədi. Belə dəqiqələrdə arif olub hər şeyi başa düşən Kazım onun ətəyindən çəkdi. - Əyə, otur. - Axı, Qurban qağa, özün... - Kəs səsini, qanmaz! - Əyə, aşağı otur. Anbardar ycrində əyləşdi. Zalda pıçapıç başladı. İmran gülümsündü. Kosaoğlu məsələnin başqa şəkil alacağını görüb yerindən qışqırdı: - A bala, bizi başa sal görək sən nə istəylrsən? Kəndə gələn gündən camaatla düz gətirmirsən, davan nədir? İmran halını pozmadan davam etdi: - Mənim camaatla heç bir davam yoxdur. Mənə elə gəlir ki, camaatla düz gətirməyən sizsiniz, yoldaş Kosaoğlu. Gah məni uşaq hesab edirsiniz, gah hədə qorxu gəlirsiniz, gah da evinizə çağırıb tumarlamaq istəyirsiniz. Sizin məqsədiniz odur ki, məni ələ alasınız, sonra da istədiyiniz havaya oynadasınız. Ancaq nahaq yerə əziyyət çəkməyin. - Bura bax, uşaqlığınla bizə ağıl öyrətmə, de görüm nə istəyirsən? - Mən nə istədiyimi bir dəfə sizə təklikdə demişəm. İndi də camaatın içində deyəcəm. Mən sizin iş üsulunuzun əleyhinəyəm. Siz
____________________Milli Kitabxana_____________________ 176
diktator kimi hərəkət edirsiniz, bu bir. İkinci, siz şöhrətpərəstsiniz, gözə soxulmaq üçün camaatı incidirsiniz, kolxoz nizamnaməsini pozub, partiya və hökuməti aldadirsınız. - Mən partiya, hökumət uğrunda vuruşub qan axıdanda sən buralarda ayaqyalın gəzirdin, bala, ağzını açıb yava-yava danışma! – deyə Kosaoğlu əlini stola vurdu. - Xahiş edirəm imkan verəsiniz. Siz arxın altındakı yerdə plandan artıq pambıq əkmək istəyirdiniz, mən razı olmadım, orda idarə heyətinin qərarı ilə bostan əkdik. Yenilikdən qorxursunuz. Əməkgününü bəhanə edib camaatı üstümüzə qaldırırsınız. Siz bir hektar əvəzinə iki hektar əkmək yolu ilə plan doldurmaq istəyirsiniz, mən isə aqrotexniki qaydalara əməl etməklə, məhsuldarlığı artırmaqla. Siz kolxozçuların əməkgününə düşən pulları paylamağa qoymursunuz ki, MTS-ə verəcəyik. Beləliklə, camaatı narazı salırsınız. Siz tənqidi boğursunuz. Kərim dayıya nə üçün hücum edirsiniz? Çünki sözü gözünüzün içinə deyir. Zeynəbi manqabaşçılıqdan niyə çıxartmaq istəyirsiniz? Çünki sizə "bəli, bəli" - demir, amma Kazımı əzizləyirsiniz, özü demişkən, şəxsən kişi ilə dostsunuz, çünki o, sizin əlibağlı qulunuzdur. İdarə rəhbəri ətrafına yaltaqları yox, iş bacaranları, necə deyərlər, dişli adamları toplamalıdır. Zalda canlanma var idi. Kosaoğlu papirosu papirosun oduna yandırır, Zeynəb uşaq kimi sevinib tez-tez Nərgiz müəllimənin qolunu sıxırdı. Kərim kişinin gözləri yaşanmışdı. Nərgiz xəstə kimi titrəyir, bu mübahisələrin nə ilə qurtaracağını gözləyirdi. Kazım gözünü Kosaoğlundan çəkmir, onun işarəsini gözləyirdi. Yer olmadığından arxada dayanan Tükəzban xala həm sevinir, həm də qorxurdu. Kosaoğlunun qəzəbli baxışlarını görəndə titrəyir, ürəyi üstündə durmurdu. "Allah, sən bircə balamın pənahı ol" - deyə pıçıldayırdı. Şahnaz da burada idi, dinməz-söyləməz oturmuşdu. Şofer Məmməd onun yanını kəsdirmişdi. Həmişə deyib-gülən Şahnaz bu gün elə bil süst düşmüşdü. - Mən nə istəyirəm? - deyə İmran sözünə davam etdi. – Mənim arzum budur ki, kəndimiz daha da varlansın, teatrımız, elektrik stansiyamız olsun. Kolxozçular fıravan yaşasın. Bunları etnıək üçün bizim imkanımız var, ancaq işə can yandırmaq, camaatın qeydinə qalmağı bacarmaq lazımdır. Partiyamız və hökumətimiz də bizdən bunu tələb edir. Biz də bunun üçün çalışmalıyıq. İndi qoy iclas desin, kim haqlıdır? Biz, yoxsa Kosaoğlu?
Yüklə 2,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|