Mövlud Teymur
Yüklə 5,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Düşür yada xatirəsi
- Atam hərbdən bir şinellə qayıtdı
- Atam, anam
- Dünyamız da çatan yox
- Anam analardan seçilmir mənim
- Bizim yanımızdan əl çəkməyirdin
- Nə tez getdin
- Tağı kişi, Nağı kişi
Düşür yada xatirəsi Atam adi ata idi, Sadələrdən sadə idi. Əməyiylə, zəhmətiylə, Gəlib düşür yada indi! Agac əkib, bağ salardı, Yorulmaqdan uzaq idi. Təmizlikdə, büllurluqda Qaynar çeşmə, bulaq idi. Halallığın göylərində Günəş kimi parlayırdı. Keçdiyi yol yolumuza İşıq saçıb, nur yayırdı! Düşür yada xatirəsi, Sızlldadır ürəyimi. Kaş kişilər yaşayaydı Ömr edəydi atam kimi! 2001 Atam hərbdən bir şinellə qayıtdı Atam hərbdən bir şinellə qayıtdı. Nə bir evi, nə yuvası var idi. Bacısının komasında qalırdı, O ev də çox kiçik idi, dar idi! Körpə ikən yetimliyi dadmışdı. Hərbdə ikən atası da köçmüşdü. Yiyəsizlik ucbatından evləri, Evsizlərin əllərinə keçmişdi! Dedi: hərbdən qardaşım da qayıtsın, Özümüzə ev tikərik dörd otaq. Ancaq aylar, illər ötdü o vaxtdan, Qardaşımdan gəlmədi heç bir soraq! Xoş təsəlli, öyüd verdi bacısı, Vaxt var ikən özünə bir gün ağla. Tale bizə o qardaşı çox gördü, Nə çıxacaq mən ağlayım, sən ağla!? Hamı deyir, kənddə sizin atanız, Bir ev tikdi çəkdi dünya acısı... Toy elədi aldı yetim bir qızı, - Qardaşını cütləşdirdi bacısı. Hərdən atam söz vaxtına çəkəndə, Dedi hərbdən bir şinellə qayıtdım. Qatlaşıb hər əziyyətə, əzaba, Mən özümə gün-güzəran yaratdım! Siz də gedin, nə qədər ki cavansız, Vaxt var ikən gün ağlayın öznüzə. Ata evi dardı kimə qalacaq, Bax bu evdən çatası şey yox sizə!.. 1976 Atam, anam Sağlığında biz bilmədik qədrini, Bir doyunca dadmadıq da ətrini. Bu şeirimin hər sözünü, sətrini, Göz yaşımla durub yazan olmuşam! Hər birini uca tutaq, həm əziz, Büllur çaydır, saf bulaqdır tərtəmiz. Bizim üçün bir ümmandır, bir dəniz, Dəryalara axıb sızan olmuşam! Göz yaşımla göyərdirəm dərdimi. Bundan belə qoy tanıyım mərdimi. Unutmaram ata, ana, kəndimi, Od-ocağa indi qızan olmuşam! 1993 Dünyamız da çatan yox Mənim əziz anamsan, Qəlbi dəniz anamsan. Yeri aylı, ulduzlu, Göyü təmiz anamsan! İstəmədin heç kəsin Başı bəlalı olsun. İstədin ki, dünyada Hamı balalı olsun! Bilsin bala qədrini, Ondan alsın ətrini! Gül olsun, çiçək olsun Anaların arzusu. Dünyamızda çatan yox, Analara, doğrusu! 2001 Anam analardan seçilmir mənim Anam analardan seçilmir mənim, O da saf diləkli, xoş nəfəslidi. Anam arzusuna yetmək istəyir, Nəvə həvəslidir, nəvə səslidir! Anam analardan seçilmir mənim, Tükənməz eşqiylə, məhəbbətiylə, Öz mehri, ülfəti, nəvazişiylə, Oğluna, qızına sədaqətiylə! Anam analardan seçilmir mənim, O da övladına arxa, köməkdi. Seçib analardan demirəm anam, Analar içində bircədi, təkdi! 1970 Ana Anama Saçın dağ qarına bənzəyir ana, Bəyaz tellərindən öpmək istərəm. Əllərin qızınıb zəhmət oduna, O pak əllərindən öpmək istərəm!.. Əzissən, ülvisən dünyalar qədər , Səni dəyişmərəm dünyalara mən! Könlümdə nəğmədir, dilimdə əzbər: - Bir ana, bir də ki, anamız Vətən! 1971 Bizim yanımızdan əl çəkməyirdin Günəşli göylərin vurğunu idin, Sən hansı diyara getmisən, ata! Bizim yanımızdan əl çəkməyirdin, Bəs niyə məzara getmisən ata?! Kişmiş söhbətlərin yadımızdadır, Şirin hikmətlərin yadımızdadır. Geniş söhbətlərin yadımızdadır, Bəs niyə məzara detmisən, ata?! Sən yollar çəkirdin maşın şütüsün, Gəlsin uzaqlardan sorağın, səsin. Sevirdin hər işin safın, təmizin, Bəs niyə məzara getmisən ata!? Sən doğma obanı, eli sevirdin, Həlim danışdığın dili sevirdin. Açan hər çiçəyi, gülü sevirdin, Bəs niyə solmusan vaxtsız sən, ata!? 1994 Nə tez getdin Nələr etdin, nələr çəkdin həyatda, Yer bellədin, ağac əkdin bağatda, Bir arxaydın, bir köməkdin həyatda, Nə tez getdin aramızdan, ay ata! İnanmazdım illər səni sındıra, Zəhmət çəkən əllər səni sındıra. Bağlar səni, çöllər səni sındıra, Nə tez getdin aramızdan, ay ata! Qızlar səni o vaxt aldı araya, Oğulların tez də çatdı haraya. Heç bilmədik uçub getdin haraya, Nə tez getdin aramızdan, ay ata! Demə, dünya bir içimlik qədəhmiş, Göstərişmiş, bir yazıymış, bir şərhmiş. Əsən yelmiş, bir yelpikmiş, bir mehmiş, Nə tez getdin aramızdan, ay ata! Mövlud şeir yazıb tapdı təsəlli, Qəm əlindən azıb tapdı təsəlli. Haray saldı, susub tapdı təsəlli, Nə tez getdin aramızdan, ay ata! 1995 Tağı kişi, Nağı kişi Atama oxşamaq istəyirəm mən, Atama bir nurani, fağır kişiydi. Halal zəhmət ilə çörək qazanmaq Atamın ən mühüm, ümdə işiydi! Ömrümdə birini acılamazdı, Şirin söhbət ilə xumarlanardı. Sadə geyinərdi, sadə gəzərdi, Nə bir daranardı, tumarlanardı! Ortaboy, xoşsifət bir insan idi, Əlindən gələn iş – yaxşılıq idi. Böyüyə, kiçiyə hörmət edərdi, Həlim təbiətli, xoş qılıq idi! Atama oxşamaq istəyirəm mən, Atam kimsəsizə əl tutan idi. Dilimdə bitmişdi “bəli ”, “baş üstə”, Çagırsan haraya tez çatan idi! Özündən irəli xalqı sevərdi, Sazı köklənərdi yurd, torpaq üstə. Ömründə görmədim onu kef çəkən İçib xumarlanan bir bulaq üstə! Yüklə 5,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|