siyahısının genişləndirilməsi əsasında sadələşdirilmişdir. İnvestisiya qoyuluşları üçün qaöalı olan
sahələrin siyahısının kəskin ixtisarı da liberallaşdırmaya əhəmiyyətli təsirini göstərmişdir.
Xarici investisiya axınlarının stimullaşdırılmasında inkişaf etməkdə olan və keçid
iqtisadiyyatlı ölkələrdə həyata keçirilən özəlləşdirmə də əhəmiyyətli rol oynamışdır.
Əksər inkişaf etməkdə olan və keçid iqtisadiyyatlı ölkələrdə birgə müəssisələrin
nizamnamə kapitalında xarici sərmayənin iştirakına qoyulmuş məhdudiyyətlər ləğv edilmişdir.
Minimal yatırım məbləğinə qarşı irəli sürülən tələblər ya aradan qaldırılmış, ya da əhəmiyyətli
dərəcəd azaldılmışdır ki, bu da kiçik və orta müəssisələrin beynəlxalq aktivliyinin artımına gətirib
çıxarmışdır.
Valyuta nəzarətinin səviyyəsi əhəmiyyətli dərəcədə azalmışdır. Bununla belə, ölkələr
tədiyə balansının tarazlığı pozulduğu halda müəyyən müddətə də olsa valyuta nəzarəti
alətlərindən istifadə etmək hüququnu saxlayırlar.
1990-cı illərdə ölkələrin investisiya siyasəti sahəsində işlənmiş beynəlxalq standartların
tətbiqinə keçidi sürətlənmişdir. Bu özünü ilk növbədə milli rejimin təqdim edilməsi əsasında
xarici investorlara dövlət zəmanəti paketinin verilməsində, mənfəətin azad surətdə köçürülməsinə
və zəmanət verilməsində, mübahisələrin həll edilməsinin standart qaydalarında göstərmişdir.
əksər ölkələr rəqabət haqqında qanunlar qəbul etmişlər.
Dünya kapital bazarının liberallaşdırılması müasir dünya iqtisadiyyatının əsas
məsələlərindən biridir. Bununla belə, bir sıra iqtisadçıların fikrincə, liberallaşma xarici
investorların daxili bazarlara buraxılması şərtlərinə cüzi təsir göstərmişdir. Bu tezisin
əsaslandırılması üçün aşağıdakı arqumentlər irəl sürülür:
Birbaşa məhdudiyyətlərin aradan qaldırılması heç də həmişə investisiya rejimlərinin
şəffaflığı ilə nəticələnmir, şəffalığın olmaması isə birbaşa xarici investisiyalarının cəlbi
üçün əhəmiyyətli baryerdir.
Birbaşa məhdudiyyətlər gizli məhdudiyyətlərlə əvəzlənir. Hazırda gizli investisiya
məhdudiyyətləri birbaşa məhdudiyyətlərə nisbətən daha əhəmiyyətlimaneələr kimi çıxış
edirlər.
4.4. Portfel investisiyaları: səbəbləri və müasir xüsusiyyətləri.
Yüzilliklər ərzində qiymətli kağızlarla ticarət müstəsna olaraq daxili iqtisadi fenomen
hesab edilirdi. Belə ki, qiymətli kağızın emitenti və investoru bir ölkədə yerləşirdi. Hhökumətlər,
özəl müəssisələr qiymətli kağızları çoxdan buraxmağa başlasalar da onlar xarici investorların
diqqətini nisbətən yaxın zamanlarda cəlb ediblər.
1990-cı illərin əvvəllərindən etibarən beynəlxalq portfel investisiyalarının görünməmiş
artımı qeydə alınmağa balşanmışdır. Əgər 1990-cı ilin sonuna qiymətli kağızlarla beynəlxalq
əməliyyatlar ən inkişaf etmiş ölkələrin ÜDM-nin 10%-nə bərabər idisə 1990-cı illərin ortalarına
bu əməliyyatların həcmi artıq qeyd olunan ölkələrin ÜDM-nə nisbətən 100%-lik səviyyəni
keçmişdi.
Portfel investisiyaları əsasən özəl sahibkarlığa əsaslanır, lakin dövlətlər də tez-tez xarici
qiymətli kağızları əldə edirlər. Portfel investisiyalarının səbəbləri ümumilikdə birbaşa xarici
investisiyaları doğuran səbəblərə yaxındır. Lakin burada bir əsas fərqli cəhət xatırladılmalıdır ki,
portfel investisiyasının həyata keçirilməsi nəticəsində investor müəssisə üzərində nəzarət
hüququnu əldə edə bilmir. Bununla yanaşı, portfel investisiyalarının likvidliyi, yəni qiymətli
kağızların daha sürətlə nağd valyutaya çevrilməsi qabiliyyəti birbaşa investisiyalara nisbətən
əhəmiyyətli dərəcədə yüksəkdir. Portfel investisiyalarının həyata keçirilməsinin əsas səbəbi
kapitalı elə bir ölkədə elə cür qiymətli kağızlara yerləşdirməkdir ki, o yol verilə bilən risq
səviyyəsində maksimum gəlir gətirə bilsin. Ümumi mənada portfel investisiyalarına vəsaitlərin
inflyasiyadan qorunması və spekulyativ gəlirin əldə edilməsi vasitəsi kimi baxılır. Bu zaman
investisiyaların həyata keçirildiyi sahələr və qiymətli kağızlar tipi, əgər onlar arzuolunan gəliri
əldə etməyə imkan verirlərsə, elə böyük əhəmiyyət kəsb etmir.
Portfel investisiyalarının üstün cəhətləri ilə yanaşı onun ən əsas mənfi cəhətini də qeyd
etmək lazımdır. Bu cür investisiyalar adətən qısamüddətli olduğundan ölkələr arasında sürətlə
hərəkət etmək qabiliyyətinə malikdir. Bu isə bir sıra hallarda bəzi ölkələrdə dərin iqtisadi
böhranların baş verməsinə gətirib çıxarır. Son illərin ən əsas iqtisadi-maliyyə böhranları kimi
1995-ci ildə Meksikada baş verən böhranı, 1997-1998-ci illərdə Cənub-Şərqi Asiya ölkələrində və
Rusiyada baş verən böhranları, 2000-2001-ci illər Argentina və Türkiyə iqtisadi böhranlarını
göstərmək olar.
Dünya maliyyə bazarlarında böhranların əsas səbəbləri kimi aşağıdakıları qeyd etmək olar:
məqsədi maliyyə bazarlarında baş verən kəskin tərəddüdlər nəticəsində mənfəət əldə
etmək olan spekulyativ hücumlar;
maliyyə bazarlarının imkanlarının həddən artıq qiymətləndirilməsi, onların “qızması”;
dünya təsərrüfatı sistemində milli iqtisadiyyatların yüksək dərəcədə qarşılıqlı əlaqədə
olması;
maliyyə bazarlarının beynəlmiləlləşməsi.
Portfel investisiyalarının həcmi beynəlxalq sazişlərin imzalanması anına mövcud olan cari
bazar qiymətləri əsasında hesablanır. Birbaşa investisiyalarda olduğu kimi, portfel
investisiyalarının da təxminən 90%-i inkişaf etmiş ölkələr arasında həyata keçirilir və birbaşa
investisiyaların artım tempini əhəmiyyətli dərəcədə üstələyən dinamika ilə inkişaf edir. Inkişaf
etməkdə olan ölkələr tərəfindən portfel investisiyalarının ixracı həddən artıq qeyri-sabitdir. Qeyd
edilməldir ki, beynəlxalq təşkilatlar da aktiv şəkildə qiymətli kağızların alqı-satqısında iştirak
edirlər.
Qeyd edilməlidir ki, potrfel investisiyaları üzrə şəffaflığın lazımi dərəcədə olmaması onun
dəqiq həcmini qiymətləndirməkdə çətinlik yaradır. Bununla belə, portfel investisiyalarının
beynəlxalq bazarı həcminə görə birbaşa investisiyaların beynəlxalq bazarından əhəmiyyətli
dərəcədə böyükdür. Lakin onun həcmi inkişaf etmiş ölkələrin daxili portfel investiyaları
bazarından əhəmiyyətli dərəcədə kiçikdir. Hazırda qiymətli kağızlarla daxili ticarətin gündəlik
həcmi 2 trilyon dollar səviyyəsində qiymətləndirilir ki, bu da 1980-ci illərin ortalarına nisbətən 8
dəfə çoxdur. Portfel investisiyalarının bütün tarixi boyunca portfel investorları xarici qiymətli
kağızlardansa milli qiymətli kağızları almağa üstünlük vermişlər. Amerikan investorları öz
kapitallarının təxminən 90%-ni amerikan qiymətli kağızlarında saxlayırlar. Yaponiay, Böyük
Britaniya və Almaniya üçün bu göstərici 85%-i ötür. Portfel investisiyalarının əsasən inkişaf etmiş
ölkələrin daxili bazarlarında təmərküzləşməsinin səbəbləri kimi qiymətli kağızlar üzrə milli
qanunvericiliyin daha aydın olmasını, bazarın infrastrukturunun daha inkişaf etmiş olmasını,
müqavilə öhdəliklərinin yerinə yetirilməsinə lazımi zəmanətlərin olmasını, milli qiymətli
kağızların yüksək likvidliyini göstərmək olar. Qiymətləndirmələrə görə, portfel investisiyalarının
maksimum 15%-i milli sərhədlərdən kənara çıxır və xarici qiymətli kağızlara yatırılır.
1993-cü ildən başlayaraq portfel investisiyalarının əhəmiyyətli artımı müşahidə olunur ki,
bunu da aşağıdakı amillərin təsiri ilə izah etmək olar:
Dostları ilə paylaş: |